می خواستم طنز بنویسم، اما امروز روز طنزنوشتن نیست. روزهایی در زندگی یک ملت وجود دارد که نمی توانی با دل آرام و بدون نگرانی و بی اعتنا به خشم و رنج مردم تصویری شاد و شیرین از مردمان نشان بدهی و امروز یکی از همان روزهاست. رای مردم را جلوی چشم شان دزدیده اند و جشن پیروزی ما را به عزای ملی تبدیل کرده اند.
ما پای صندوق های رأی رفتیم تا بیزاریمان را از خشونت اعلام کنیم و امید های سبزمان را به فرداهای در پیش در کنار هم به امیدی بزرگ تبدیل کنیم. ما که بیزاریمان را از دروغ در خیابان های شهرمان یک هفته تمام در کنار هم با شادی و یک صدا اعلام کرده بودیم، حالا در مقابل دروغی بزرگتر از همه آمارهای مرد دروغگوی شهر قرار گرفته ایم. ما می خواهیم اعتراض خود را از تمامی راههای ممکن پی گیری کنیم و هدفمان پس گرفتن این حق ضایع شده است. ما اصلاح طلبان، اعم از حامیان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و طرفداران خاتمی و همه کسانی که مخالف این رفتار غیرعادلانه هستند برای پس گرفتن رای مان به خیابان می رویم.
فردا دو شنبه 25 خرداد 1388 میرحسین موسوی ما را به خیابان فرا خوانده تا به آنها که ما را مردگانی نومید تصور می کنند نشان دهیم که ما زنده ایم، امیدواریم، ایران را دوست داریم و جمعه 22 خرداد در چهار چوب همین قانون اساسی و همین نظام به نامزد اصلاح طلب مان رأی داده ایم و براساس همه شواهد و آمارها و نظرسنجی ها پیروز شده ایم و نمی گذاریم رأی ما که تنها سهم ما از انتخاب در ایران امروز است دزدیده شود. ما به نتایج دروغ انتخابات معترضیم و پای برگه های رأی مان می ایستیم.
ما نمی خواهیم حکومت را تغییر بدهیم یا به کسی حمله کنیم یا شهر را به هم بریزیم. تجمع فردا با هدایت و رهبری میرحسین موسوی و حمایت سید محمد خاتمی اعتراضی است که خواستار باطل شدن نتیجه انتخابات است. ما بر این هدف تاکید می کنیم و از همگان می خواهیم تنها با لباس سیاه و نشانه های سبز در خیابان حاضر شوند و از هر گونه رفتار خشونت آمیز که ممکن است مورد سوء استفاده پلیس ضدشورش قرار بگیرد اجتناب کنیم. نکاتی چند برای برنامه فردا ضروری است.
اول، به هر کسی که می شناسیم خبر بدهیم که در تظاهرات فردا حضور پیدا کند. جمعیت ما اگر بی شمار و بسیار باشد، پلیس یا نیروهای لباس شخصی نمی توانند با جمعیتی عظیم مقابله کنند. ما باید به همان عظمتی که در انتخابات حاضر شدیم، در تظاهرات فردا شرکت کنیم.
دوم، پلیس ضدشورش و نیروی انتظامی نیز مثل ما هستند، تنها تفاوت این است که آنان لباس خشونت پوشیده اند و چکمه به پا کرده اند، زیر آن لباس خشن و پشت آن ماسک ها برادران ما هستند که آنان نیز نمی خواهند علیه برادر و خواهر خودشان خشونت اعمال کنند. باید فضایی فراهم کنیم تا پلیس نتواند دست به اسلحه ببرد و باید از نیروی انتظامی بخواهیم با مردم همراهی کنند.
سوم، محمود احمدی نژاد صاحب تمام قدرت در ایران نیست. او حتی کودتایی را که به راه انداخت نتوانست به انتها برساند و وحشت زده و عجولانه از تمام قوای خود برای سرکوب استفاده می کند. این سرکوب به همه دنیا مخابره شده است و بعد از دو روز از انتخابات هیچ کس او را به رسمیت نمی شناسد. نه در داخل ایران و نه در خارج از ایران هیچ کسی نتیجه دروغین انتخابات را نپذیرفته است. رئیس جمهوری که 24 میلیون رای دارد که در روز برگزاری انتخاباتش نیازی به دستگیری مردم و حمله به معترضان و قطع کلیه ارتباطات با جهان ندارد. رئیس جمهوری که 24 میلیون رای دارد که سه رقیبش علیه برگزاری انتخاباتش اعتراض نمی کنند. رئیس جمهوری که 24 میلیون رای دارد که برای نشان دادن جمعیت حامیانش نیاز به فوتوشاپ و سیب زمینی و پول نقد ندارد. نه در ایران و نه در جهان کسی ادعای موهوم وزارت کشور را باور نمی کند.
چهارم، مهم ترین موضوع در حضور خیابانی فردا که باید تا زمان ابطال انتخابات هر روز تکرار شود، پرهیز از خشونت است. ما باید با پرهیز از هر نوع تندروی چنان شعار بدهیم و چنان حرکت کنیم که بیشترین تعداد مردم بتوانند با سرعتی معادل ما در کنارمان قرار بگیرند. شعارهای نرم و ملایم در مورد انتخابات، نشانه های سبز، پلاکاردهای دست نویس نشانه های تظاهرات فرداست.
پنجم، ما همان مردمی هستیم که چهار روز قبل خنده و شادمانی و جشن سبزمان حتی به نیروی انتظامی سرایت کرد و آنان را با ما همراه ساخت. ما دوباره همراه می شویم. نه با نفرت که با امید. ما خشم را رها می کنیم تا آنان نیز خشونت را کنار بگذارند، امید ما دزدیدنی نیست. ما با همین امید میرحسین موسوی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردیم و او نیز چنان که گفته بود، پای حق ما ایستاده است و دیروز در برابر تمام فشار ها تسلیم نشد. ما نیز به او برای فردا اعتماد می کنیم و حق او و خودمان را می گیریم.
ششم، در دزدیدن رای مان تنها مرد دروغگوی شهر نیست که تاثیر و تقصیر داشته است. آنها که تصویر او را بزرگتر از آنچه هست نشان می دهند، و تلاش می کنند واقعیت را پنهان کنند، نیز مقصر سرقت بزرگ آرای ملت هستند. کارکنان صدا و سیمای جمهوری اسلامی، خبرنگارانی که در مقابل حجم وقیح دروغی به نام احمدی نژاد سکوت می کنند، مدیریت تلویزیون بی بی سی فارسی که بخاطر مصالح سیاسی دولت انگلیس، بی طرفی سیاسی را کنار می گذارند، و حتی حیثیت خبرنگاران خوب بی بی سی را خدشه دار می کنند، باید پاسخگوی همراهی در این دروغ بزرگ باشند. ما، قصد حمله به صدا و سیما و تسخیر ساختمان آن را نداریم، ما باید همراهان دروغگویان را در خانه های مان مورد سووال قرار بدهیم. کارکنان صدا و سیمای دروغ را وادار باید بکنیم که با شرافت حرفه ای و بی طرفی رفتار کنند یا خودشان را از معرض این وضع کنار بکشند.
ما بی شماریم، ما با جمعیتی بی مثال در انتخابات شرکت کردیم و میرحسین موسوی را به عنوان رئیس جمهورمان را انتخاب کردیم. او رئیس جمهور ماست. ما رای مان را می خواهیم پس بگیریم و برای این کار مدنی ترین راه را انتخاب کرده ایم. ما به خیابان می رویم و در خیابان می مانیم تا حق مان را بگیریم.
ابراهیم نبوی
بیست و چهارم خرداد 1388