سامناک آقایی
هنوزیک هفته از ماجرای قتل فجیع فرشته نجاتی، دختری هجده ساله در یکی از روستاهای مریوان به دست پدرش، نمی گذرد که منابع محلی در استان کردستان خبر از قتل زن جوان دیگری توسط همسرش دادند. بهاره حسینی،بیست و دو ساله، دارای یک فرزند در یکی دیگر از روستاهای اطراف مریوان بدست همسرش به شیوه ای دردناک کشته می شود. این زن جوان پیش از قتل مورد ضرب و شتم قرار گرفت و نهایتا با ضربه چکش از پای در آمد. به این ترتیب در کمتر از یک هفته، دو قتل ناموسی دیگر در پزشک قانونی بیمارستان مریوان این شهر کوچک مرزی به ثبت رسید.
بنابه گزارش منابع خبری محلی در استان کردستان، بهاره حسینی، زنی بیست و دو ساله و دارای یک فرزند به دلایل نامشخصی از سوی همسرش محمد عزیز هورامی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و با ضربه چکش به قتل رسید. همسر این زن جوان بعد از آنکه متوجه مرگ همسرش شد، قبل از انتقال جسد به بیمارستان به کمک اعضای خانواده خود تلاش کرد قتل را به شکل دیگری جلوه دهد و در توضیح مرگ وی به خانواده مقتول و همچنین پزشکان بیمارستان گفت او از اتومبیل به بیرون پرت شده است.
اما بعد از پیگیریهای پزشکی خانواده مقتول و درنتیجه تحقیقات پزشک قانونی بیمارستان مشخص شد که بهاره بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با ضربه چکش به سر از پای درآمده است.
نکته عجیب در مورد قتل این زن جوان مریوانی این است که گفته می شود علیرغم آنکه نتایج و تحقیقات پزشکی وسایر مدارک و شواهد علت مرگ وی بدست همسرش را ثابت کرده، اما قاتل با گذشت شش روز از حادثه هنوز دستگیر نشده است.
درهمین حال منابع محلی به دنبال قتل فجیع فرشته نجاتی به دست پدرش طی روزهای اخیر با انتشار گزارشات مختلفی بیان کرده اند که مقامات قضائی این شهر دستور آزادی علی نجاتی، پدر و قاتل فرشته را داده اند. تجمع اعتراضی بیش از دو هزار نفر از مردم مریوان مقابل دادگستری این شهر هم به علت دستور آزادی قاتل فرشته بوده است. این تجمع روز چهارشنبه به دنبال پخش خبر آزادی قاتل فرشته برگزارشد که به زد و خورد بین نیروهای امنیتی و انتظامی با مردم معترض انجامید و دست کم سی تن دستگیر شدند. گفته می شود اکثریت دستگیر شدگان روز چهار شنبه آزاد شدد. با ابن حال هنوز تعدادی در بازداشت بسر می برندو از سوی دیگر هنوز هیچ منبعی آزادی قاتل را تکذیب نکرده است.
در همین ارتباط ، کمیته “علیه خشونت های ناموسی” در مریوان طی روزهای اخیر با انتشار یادداشتی ضمن اشاره به آمار و ارقام نگران کننده ای در خصوص اعمال خشونت های روزافزون علیه زنان و قتل های ناموسی، از سکوت فعالان حوزه زنان نسبت به این رویداد دردناک در مناطق کردنشین انتقاد کرده است.
این کمیته در ابتدای یادداشت انتقادآمیز خود خطاب به فعالان حوزه زنان می نویسد: ”هنوز پنجمین ماه از سال جدید را پشت سر نگذاشته ایم که آمار حکایت از وقوع گسترده قتلهای ناموسی درایران وبخصوص کردستان است. دو مورد در سنندج، 3مورد مریوان و یک مورد پیرانشهر، تمام موارد ناموسی بوده و چند مورد هم خودسوزی . تلخ است اما تلخ تر سکوت آزادیخواهان وفعالین زن در داخل کشور است. تا کی بنویسیم مریوان مسلخ گاه زنان؟ تا کی از آمار 45در صدی قتلهای ناموسی در خوزستان بنویسیم و تا کی از سنگسار سمیه 14 ساله توسط پدر در بلوچستان بگوییم . آنقدر خواندیم ونوشتیم که دیگر همه چیز را از حفظیم.“
در بخش دیگری ازاین یادداشت با اشاره به ریشه ها و علل خشونت علیه زنان در ایران آمده است: ”ریشه اش را سالهاست یافته اییم، خشونت علیه زنان و ازجمله خشونت های ناموسی پدیده جامعه طبقاتی وسیستم مرد سالاری و تداوم آن در جامعه سرمایه داری تبعیض جنسی وفرادستی وفرو دستی ….. تا کی بگوییم سنت وباورهای غلط آنقدر قوی هستند که دست پدر را به خون فرزند آلوده میکند، تا کی بنویسیم قانون قضایی دست مردان را برای کتک آزار وشکنجه زنان و قتل وختنه باز گذاشته است؟ همه میدانیم که در یک جمله قانون زن را همچون کالایی در دست مردان قرار داده که وسیله هر نوع استفاده از جمله هوسرانی وخوشگذرانی اشتهای سیری نا پذیر آنان شوند ومیدانیم به نام حفظ شرف وناموس براحتی زنان وکودکانشان را می کشند.“
در ادامه یادداشت کمیته “علیه خشونت های ناموسی” خطاب به فعالین جنبش زنان می خوانیم: ”روی سخن مان با فعالین جنبش زنان ایران است. ما زنان مریوان وسایر مناطقی که درآن سنتهای کهنه وارتجاعی حرف اول را می زند شجاعانه وبا وجود تمامی مشکلات به پا خاستیم ونهراسیدیم حتی به قیمت کشتن وسنگساردر این منطقه سنتی . و همیشه با وجود محرومیت از هرنوع امکاناتی حتی دریغ از یک تشکل قوی، همچون بازوی توانای جنبش برابری خواهانه در سراسر دنیا عمل کردیم .وقتی از قانون ضد خانواده نوشتید با وجودی که ما از اساس با خانواده ای که برمبنای مالکیت مردان بر زنان است مخالف بودیم وهر چند که چند همسری و مهریه وشیر بها را بدون اما واگر مردود میدانیم ومعتقدیم که قانونی که بر مبنای مالکیت مرد بر زن است از اساس ضد زن واصلاح ناپذیر است، اما همصدایتان شدیم چون همبستگی زنان را هرچند با گرایشات متفاوت وبا حفظ مواضع لازم میدانیم.“
اعضای کمیته “علیه خشونت های ناموسی” در بخش پایانی یادداشت خود از وقوع قتل های دیگر ناموسی در مناطق دورافتاده طی ماه های اخیر خبر داده اند هنوز به تائید منابع معتبر نرسیده است. این کمیته همچنین خواستار اقدام جدی و منسجم فعالان حوزه زنان در مورداین نوع حوادث در مناطق دورافتاده کردنشین و سایر مناطق محروم دیگر کشور شده است.
قتل های ناموسی در استان کردستان و به ویژه درمناطق دورافتاده مرزی با قتل یک دختر هجده ساله به دست پدرش و از پای درآمدن این زن جوان بدست همسرش، بار دیگر نگاه فعالان حوزه زنان و کنشگران اجتماعی را متوجه خود کرده است. به گفته فعالان حقوق زن خشونت خانوادگی علیه زنان، خودکشی، خود سوزی و بروز قتل های ناموسی در این مناطق همچنان روبه افزایش است به طوری که تنها ظرف یک ماه گذشته با قتل فرشته و بهاره تعداد قربانیان قتل های ناموسی به چهار تن رسیده است.