سازمان ملل متحد از خروج بیش از4200 ایرانی در طی شش ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری و پناهنده شدن آنان به کشورهای مختلف جهان خبر داده است.
براساس گزارش سازمان ملل متحد که نشریه “وال استریت ژورنال” آن را منتشر کرده است: “ایرانیانی که کشور خود را ترک می کنند پس از اقامت یکی دوهفته ای در اینجا و انجا نهایتا از کشورهایی همچون استرالیا، کانادا و سوئد سر در می اورند و معمولا بلافاصله تقاضای پناهندگی خود را به جریان می اندازند.”
بیش از 50 نفر از این آماری که سازمان ملل گزارش کرده، روزنامه نگار، خبرنگار و عکاس هستند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در یکی از آخرین اطلاعیه های خود به صراحت نسبت به این مسئله اشاره کرده است و این آمار را بالاترین آمار خروج فعالین رسانه ای از ایران پس از انقلاب اسلامی می داند که حتی از دهه 60 شمسی نیز پیشی گرفته است.
پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران براساس آمار نهادهای معتبر بین المللی مانند کنفدراسیون بین المللی روزنامه نگاران و سازمان گزارشگران بدون مرز و دیده بان حقوق بشر در مجموع حدود 100 روزنامه نگار و عکاس، به انواع مختلف بازداشت، زندانی، محکوم و یا با وثیقه های گوناگون آزاد شده اند که نشان دهنده میزان بالای برخورد با فعالین عرصه اطلاع رسانی در ماههای پس از انتخابات می باشد، همچنین در طی کمتر از شش ماه بیش از 12 نشریه در ایران به روش های مختلف توقیف و تعطیل شده اند.
این مسئله خود به تنهایی نشان از عدم وجود امنیت شغلی و جانی برای روزنامه نگاران دارد که موجبات بروز موج خروج روزنامه نگاران از کشور را فراهم آورده است.
براساس آخرین اطلاعیه سازمان گزارشگران بدون مرز “۱۰۰ روزنامه نگار زندانی، ۳ میلیارد تومان وثیقه و بیش از ۶۵ سال زندان” از نتایج انتخابات مشکوک ریاست جمهوری دهم برای شهروندان فعال در عرصه سیاست ایران تا به امروز بوده است.
این سازمان مدافع آزادی بیان در ادامه آورده است: “بسیاری از حرفه‌کاران رسانه‌ها در شهرهای مختلف ایران از جمله اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز از سوی دادگاه‌های انقلاب و یا وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته‌اند. گزارشگران بدون مرز یادآور شده است که ایران با ۲۷ روزنامه‌نگار و وب‌نگار زندانی یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران است.”
این سازمان همچنین به یادآوری فوت یک روزنامه نگار به نام علیرضا افتخاری در راهپیمایی سکوت 25 خردادماه در تهران پرداخته و در پایان بیانیه خود تاکید کرده است: “گزارشگران بدون مرز، هر روز درخواست تازه ای برای همیاری با روزنامه‌نگارانی که از وحشت زندان و شکنجه مجبور به ترک کشور خود شده‌اند، دریافت می‌کند وهمگان را دعوت به همیاری و همبستگی با روزنامه نگاران و وب‌نگاران ایران می کند. بسیاری از شاهدان سرکوب و شکنجه امروز در انتظار انتقال به کشوری امن در شرایطی نابسامان بسر می‌برند.”
چندی پیش نیز کنفدراسیون بین المللی روزنامه نگاران در فراخوانی از تمامی اعضای خود در سراسر جهان خواسته بود تا به اتحادی صنفی برای حمایت از همکاران روزنامه نگار خود در ایران برخیزند که این امر با استقبال انجمن های صنفی روزنامه نگاری در بیش از 300 کشور جهان مواجه گردیده بود.
