خانواده بهمن احمدی امویی در مصاحبه با “روز” اعلام کردند که بیش از ۴۴ روز است در بی خبری مطلق نسبت به وضعیت این روزنامه نگار زندانی به سر می برند و مسئولان نیز از پاسخگویی درباره وضعیت او طفره می روند.
برادر بهمن احمدی امویی به روز گفت: “او فقط یک روزنامه نگار است و به رسالت حرفه ای اش عمل کرده امااکنون و در حالیکه حکم ناحق و ناعادلانه زندان را سپری میکند با او همچون جانیان برخورد می شود”.
بهمن احمدی امویی که از ۳۰ خرداد ۸۸ در زندان به سر می برد به دلیل نوشتن مقالاتی در نقد عملکرد اقتصادی دولت محمود احمدی نژاد وهمچنین سردبیری سایت خرداد نو به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده.
این روزنامه نگار ۲۳ خرداد ماه از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان رجایی شهر منتقل شده و از ۵ تیر ماه پس از انتقال به دادسرای اوین و بازگشت به زندان رجایی شهر، در سلول انفرادی است.
بهرام احمدی امویی، برادر بهمن میگوید که خانواده او نه خبری از علت انتقال بهمن به سلول انفرادی دارند و نه به آنها پاسخی داده میشود: “ما فقط میدانیم که براساس دستور قاضی زندان رجایی شهر او را به سلول انفرادی برده و گفته اند تا اطلاع ثانوی باید در انفرادی باشد”.
او می افزاید: “من دیروز با خانواده صحبت کردم هیچ خبری نداشتند و همه به شدت نگران ایم چون شنیده ایم که سلول های انفرادی که بهمن را به آنجا منتقل کرده اند به شدت کثیف و خطرناک است. کسی هم جوابی نمیدهد که بدانیم چرا چنین رفتاری با بهمن می کنند؟ سه سال است که بهمن زندان است و حکم حبسی را تحمل میکند که ناعادلانه برای او صادر شده دیگر چرا دست از سرش برنمیدارند؟ چرا نیمه شب او را با آن وضعیت نیمه برهنه و دستبند و پابند از اوین می برند رجایی شهر؟”
براساس گزارش سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر بهمن احمدی امویی به سلول های انفرادی بند یک که مختص نگهداری زندانیان محکوم به اعدام است منتقل شده.
برادر بهمن احمدی امویی می گوید: “ما هنوز نمیدانیم برای چه بهمن را به زندان رجایی شهر منتقل کرده اند؛ چرا او را از اوین به این زندان تبعید کرده اند و اکنون هم در چنین وضعیتی قرار داده اند.”
او با اشاره به اینکه بهمن به دلیل نقدهایی که به سیاست های اقتصادی حکومت داشت بازداشت و زندانی شده می افزاید: “دولت جمهوری اسلامی چون دولت قانونمندی نیست انتقادات را تحمل نمیکند و با اشکال مختلف سعی میکند روزنامه نگاران منتقد را سرکوب کند. حالا نقد را برنتافتند و بهمن را زندانی کردند حداقل بگذارند محکومیت اش را سپری کند چرا چنین میکنند؟”
به یکی از اتهامات بهمن احمدی امویی اشاره میکنم که انتشار یک بیت از اشعار فردوسی بوده است؛ برادر او میگوید: “فردوسی برای نجات زبان فارسی و آئین ایرانی تلاش میکرد و خود نیز میگوید عجم زنده کردم بدین پارسی. همین خود واضح و گویا است حکومتی که در حال نابود کردن تمدن و جامعه ایرانی است شعر او را جرم تلقی کند و با فردوسی مشکل داشته باشد و بهمن هزینه آن را بپردازد. این یک طنز تلخ تاریخی است.”
هفته گذشته نیز 141 روزنامه نگار ایرانی با انتشار نامه ای خطاب به مسئولان ارشد قضایی کشور با ابراز نگرانی نسبت به وضعیت بهمن احمدی امویی نوشته بودند: “همکار مطبوعاتی ما، جناب آقای بهمن احمدی امویی، روزنامه‌نگار و کارشناس اقتصادی، که در حال طی دوران محکومیت خود در بند ۳۵۰ اوین بود، به شکل غیرمترقبه‌ای از زندان اوین به زندان رجایی شهر تبعید شد. با کمال تأسف، از سه روز پیش، خبر انتقال ایشان به سلول‌های انفرادی پرخطر و بس آلوده در این زندان، بر نگرانی ما نسبت به وضع ایشان افزوده است.امضاکنندگان این نامه، خواهان رعایت قانون و آیین‌نامه سازمان زندان‌ها در مورد یک زندانی مطبوعاتی‌اند که به‌دلیل مقالات اقتصادی و نقدهایش، محکوم شده و در حبس است. امیدواریم قدر قلم و شأن تمامی اصحاب قلم، چنان که باید، دانسته شود.”
بهمن احمدی امویی با روزنامه‌های جامعه، توس، صبح امروز، نوروز، شرق، وقایع اتفاقیه و سرمایه همکاری داشته.
“اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی” و “مردان جمهوری اسلامی چگونه تکنوکرات شدند” دو کتابی است که تاکنون توسط این روزنامه نگار منتشر شده.
ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار و همسر بهمن احمدی امویی نیز که ۳۰ خرداد ۸۸ همراه با او بازداشت شده بود اکنون با قرار وثیقه آزاد است و به سی سال محرومیت از روزنامه نگاری محکوم شده است.
