انجمن صنفی روزنامه نگاران به مناسبت روز “جهانی آزادی مطبوعات” امروز درمحل انجمن از پنج روزنامه نگار تجلیل به عمل می آورد.
این تقدیر در حالی صورت می گیرد که بر اساس اطلاعیه انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران “روز جهانی آزادی مطبوعات درحالی فرا می رسد که خزان مطبوعات درکشور ما همچنان ادامه دارد و روز به روز برمحدودیت های پیش روی روزنامه نگاران درجهت انجام وظایف حرفه ای واخلاقی شان افزوده می شود”.
این اطلاعیه می افزاید: “جامعه روزنامه نگاران ایران با وجود تنگناها و موانع درمسیر اطلاع رسانی آزاد، با امید به آینده وادامه تلاش در جهت دستیابی به حقوق وآزادی های ضروری کارحرفه ای خود،روز جهانی آزادی مطبوعات را گرامی می دارد.“
به همین مناسبت امروزاز ساعت 14 الی 16 مراسمی درسالن اجتماعات “انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران”، در بلوار کشاورز، خیابان شهید کبکانیان، کوچه هفتم، پلاک 26 برگزار می شود.
در این مراسم از پنج روزنامه نگار برتر در سال 1387 با اسامی 1- فرزانه روستایی 2- علی دهباشی 3- فریدون صدیقی 4- جلال رفیع و5- بهروز بهزادی تجلیل به عمل می آید و به آنان لوح ویژه ای اهدا خواهد شد. در بروشوری که توسط سید ابوالحسن مختاباد در انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران تهیه شده، زندگی وسابقه کار این پنج روزنامه نگار به شرح زیر خلاصه شده است:
1- جلال رفیع
چاپ چندین کتاب از قبل انقلاب تا پس از آن، همکاری در تاسیس نشر نی و “شهر کتاب” سالها روزنامه نگاری در مطبوعات.جلال رفیع که متولد 1333 است در سال 52 وارد دانشگاه تهران شد، رشته حقوق خواند و وکیل پایه یک دادگستری شد؛او ولی دنبال کار وکالت نرفته و نمی رود چون سرنوشتش با مسائل فرهنگی و انقلاب و روزنامه نگاری گره خورده است.وی در سال 58 وارد روزنامه کیهان شد و مدتی عضو شورای سردبیری آن و سپس تا حوالی سال 66 و 67 عضو شورای سردبیری روزنامه اطلاعات بود.
جلال رفیع می گوید: “از آنجایی که سابقه نوشتن مقاله و نویسندگی را از قبل انقلاب داشتم، گفتند که سرمقاله بنویسم. کتابهای اجتماعی سیاسی و مذهبی من در داخل و خارج دانشگاه به چاپ رسیده بود. به همان واسطه سرمقاله نویسی را قبول کردم. دکتر هادی نجف آبادی خواست تا درشورای سردبیری با او همکاری کنم. بعد از مدتی که او از کیهان رفت، ما همان کار را با همکاران قدیم و جدید ادامه دادیم. سال 59 امام خمینی، دکتر ابراهیم یزدی را به عنوان نماینده خود در موسسه کیهان منصوب کرد. چون ابراهیم یزدی از دوستان بود و مسئول موسسه جدید کیهان شده بود؛ مدت کوتاهی با او کار کردم ولی به خاطر اختلاف سلیقه ها خداحافظی کرده و از کیهان رفتم”.
او می افزاید: “روزنامه نگاری بعد از انقلاب در شرایطی شکل گرفت که موسساتی مثل کیهان و اطلاعات دچار مشکلات درونی و بیرونی شده و برخی یا بازنشسته و یا استعفا داده بودند. بنابراین نیاز به نیرو داشتند. از طرفی اوضاع کشور درآن شرایط بحرانی اوضاع ویژه ای بود و کسی که در آن تاریخ سرمقاله می‌نوشت، باید همه کار می کرد. یعنی گاهی خبرنگارمی شد گاهی دبیر سرویس بود و گاهی…. چون نهادهای زیادی از هم پاشیده شده بود و از اول در حال شکل گیری بودند.”
جلال رفیع مدتی هم عضو شورای فرهنگ عمومی که زیرمجموعه شورای انقلاب فرهنگی است،بود.
وی مولف کتابهایی از جمله ارتجاع مدرن، پژوهشی درباره صبر در قرآن، در دو جلد نماز، تسلیم انسانی عصیان گر، اصول حاکم بر روابط اقتصادی در اسلام،در بهشت شداد (خاطرات سفر به آمریکا) و فرهنگ مهاجم؛ فرهنگ مولد…است. رفیع در سالهای 54 و 55 با زندانیان سیاسی از قبیل آیت الله طالقانی هم بند بود. کتاب “ از دانشگاه تا شکنجه گاه” که حاصل گفت وگو با اوست، شرحی از خاطرات آن ایام است.
2- بهروز بهزادی
63 سال سن دارد. اومی گوید : “وقتی پدرم روزنامه می‌خرید؛ اطلاعات و کیهان را بیشتر می‌خواندم. یادم می‌آید همان زمانها بود که در مدرسه انشایی نوشتم و معلمم هیچ گاه نپذیرفت که به تنهایی آن انشا را نوشته‌ام.می‌گفت این مطلب نوشته پدرت است. حتی زمان دبیرستان هم برای بعضی روزنامه‌ها مطلب ارسال می‌کردم و آنها هم چاپ می کردند.“
وی که از 40 سال پیش تا به حال روزنامه‌نگار بوده، سال 1347 کار رسمی‌اش را در روزنامه شروع کرد. 23 سال داشت که در لباس کارآموزی از دانشگاه تهران به موسسه اطلاعات رفت و به عنوان خبرنگار حق التحریری در سرویس حوادث روزنامه شروع به کار کرد. او می‌گوید: “از اینکه ابتدا کارم را از سرویس حوادث شروع کردم بسیار خوشحالم. چون این سرویس روزنامه نگار را پخته می‌کند. از همان موقع کارمطبوعاتی‌ام را رسما شروع کردم.“
بهروز بهزادی تا به حال در دانشکده های خبر و دانشکده انجمن صنفی دوره‌های روزنامه‌نگاری را تدریس کرده، اما به گفته خودش چون تدریس به کار در روزنامه‌اش آسیب می‌رساند؛ آن را رها کرد. شاید اگر بهزادی هم مقاله‌ها و یادداشت‌هایش را جمع آوری و به شکل یک کتاب منتشر می‌کرد به قول خودش می‌شد یک مثنوی هفتاد من کاغذ! بهزادی، 6 سال است که سردبیری روزنامه اعتماد را بر عهده دارد.
3- علی دهباشی
علی دهباشی کار در مطبوعات را به عنوان مصحح نمونه‌های چاپی در چاپخانه مسعود صدر آغاز کرد و در نوجوانی از اعضای فعال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به شمار می‌رفت. سالها بعد فعالیت روزنامه نگاری را با نشریه “جنبش” که قبل از انقلاب،به صورت زیراکسی و مخفی منتشر می شد، آغاز کرد. این همکاری بعد از انقلاب هم ادامه یافت. سپس مسئول و دبیر بخش کتاب آرش شد. او در سالهای بعد با نشریات” چراغ”، “برج”، “ دنیای سخن” و “آدینه” و دفتر هنر همکاری مستمر داشت.از سال 69 به مدت 7 سال سردبیر ماهنامه “کلک” شد، نشریه‌ای که در دوره خود از جمله تاثیرگذارترین نشریات حوزه فرهنگ و ادب به شمار می‌رفت و در انتقال فرهنگ وادب ایران به کشورهای همجوار فارسی زبان و نیز فارسی‌زبانان داخل و خارج از ایران تاثیری جدی داشت. کلک و بعدها بخارا زیست بومی فرهنگی را شکل دادند که برخی از شاخص‌ترین چهره‌های ادب و فرهنگ این مرزو بوم در آن قلم می‌زدند و می‌نوشتند.
دهباشی در 94 شماره این نشریه موفق به جذب همکاری استادانی همچون دکتر عبدالحسین زرین کوب، مهرداد بهار، دکترمحمد رضا شفیعی کدکنی و فریدون مشیری و سید ابوالقاسم انجوی شیرازی و ژاله آموزگار،ایرج افشار، عزت الله فولادوند، دکتر محمد حسن لطفی، احسان نراقی، سید فرید قاسمی، عبدالحسین آذرنگ و دهها تن از شخصیتهای فرهنگی و هنری شد. او در ادامه فعالیت مطبوعاتی خود پس از مجله کلک از شهریور 77 تاکنون سردبیری مجله بخارا را بر عهده داشته که تا کنون 70 شماره از آن در طی 11 سال منتشر شده است.دهباشی همچنین به مدت 2 سال سردبیری فصل نامه هنری” طاووس” را عهده دار بود. در کنار این، دهباشی “شب‌های بخارا” را برگزار کرد. این برنامه هم تا کنون به 67 شب رسیده است. همچنین تا کنون 18 نشست از جلسات “ عصر 5 شنبه ها در بخارا” برگزار شده است.
او خود را وامدار مستقیم و غیر مستقیم دکتر مهدی سمسار و عبدالرحمان فرامرزی، ناصر نیرمحمدی، دکتر پرویز ناتل خانلری و حبیب یغمایی می‌داند.علی دهباشی در حال حاضر سردبیر دو نشریه بخارا و فصل نامه سیمیا است.
4- فرزانه روستایی
نام فرزانه روستایی با نام بین الملل گره خورده است،تا وی نشان دهد شاخص نسلی است که به تخصص در حوزه‌ای خاص از روزنامه‌نگاری توجه نشان می‌دهند. روستایی 16 سال از فعالیت مطبوعاتیش را در این حوزه گذرانده است.
فرزانه روستایی نویسنده چهل سرمقاله روزنامه شرق روز 25 آذر ماه 48 سال پیش به دنیا آمد. او می گوید: ”در دوران دانشجویی در جهاد دانشگاهی شهید بهشتی مجوز نشریه‌ای به نام سفیر را گرفتیم، اما تنها توانستیم دو شماره از آن را چاپ کنیم. چون بعد از آن شماره دیگر مطلب نداشتیم تا صفحات نشریه پر شود! از سال 1359 در روزنامه‌های مختلف مطلب نوشتم اما کار رسمی را از سال 70 در روزنامه اطلاعات شروع کردم و سه سال عضو استخدامی گروه بین‌الملل روزنامه اطلاعات بودم. بعد از گرفتن لیسانس علوم سیاسی همیشه در بخش بین‌الملل روزنامه و رسانه‌های خارجی کارکردم. ولی رده کاری‌ام همیشه روزنامه و مجله بود.“
تحریریه روزنامه‌های اطلاعات، جامعه،توس، خرداد، فتح، ضمیمه همشهری، شرق و الحیات، المستقبل،روزنامه‌های آمریکایی و…، همیشه نام فرزانه روستایی را در فهرست نیروهای پرکار و دبیر سرویس خود داشته‌اند. از آبان 86 تا حال حاضر هم مسئول بخش بین‌الملل روزنامه اعتماد بوده است.
5- فریدون صدیقی
فریدون صدیقی دی ماه 1351 در حالی که به عنوان داستان نویس مجله تماشا – سروش امروز- انتخاب شده بود، به تحریریه روزنامه کیهان پیوست. او پس از آن این دو حوزه را رها کرد. وی به مدت 26سال در کیهان به عنوان خبرنگار، گزارشگرو دبیر گروه مشغول به کار بود و بعد از انقلاب و تا همین چندی پیش عضو شورای سردبیری و شورای تیتر این روزنامه بود؛ پس از آن به عضویت شورای سردبیری روزنامه انتخاب در آمد؛سپس درسمت سردبیر به روزنامه هموطن سلام رفت و پس از تعطیلی این روزنامه به روزنامه همشهری به عنوان معاون سردبیر پیوست و هنوز هم آنجاست.صدیقی در این 37 سال در شکل گیری و حیات دهها روزنامه و مجله سهم و نقش داشته است. قریب 20 سال است روزنامه نگاری تدریس می‌کند، سالها نقد هنری و ادبی نوشته است وهنوز هم سینما و ادبیات را عمیقا دنبال می‌کند.
تندیس فروغ فرخزاد در سال 1356 به همراه سید علی صالحی – شاعر- و پرویز فنی زاده- تئاترین- به عنوان خوش‌آتیه ترین روزنامه نگار و تندیس بهترین یادداشت نویس در سومین دوره جشنواره سراسری مطبوعات، در کنار تقدیرهای مختلفی که از او شده به همراه داوری در جشنواره‌های مختلف مطبوعات از جمله توفیق‌های صدیقی در عرصه مطبوعات به شمار می‌رود.
