در شرایطی که فاصله غنی و فقیر در ایران روز به روز بیشترمی شود،یک نماینده مجلس آمارهای تکان دهنده ای درباره زندگی مردم در استان محروم سیستان و بلوچستان ارائه کرده که نشان می دهد، بیش از ۷۰ درصد مردم این استان، زیر خط مطلق فقر زندگی می کنند و دستکم نیمی از کودکان از حق تحصیل محروم هستند.
۷۰ درصد زیر خط فقر مطلق
این آمارهارا حمیدرضا پشنگ، نماینده مردم خاش در مجلس اعلام کرده و در نطق میان دستور خود گفته است: “رتبه توسعه‌نیافتگی استان در سال‌های ۶۵، ۷۵ و ۸۵ رتبه ۳۱ کشور است. سهم پایین استان در اداره امور سیاسی و اقتصادی کشور ما را جزو ۱۲ استان عقب‌مانده قرار داده. سرشماری سال ۸۵ و ۹۰ کشور حاکی از شکاف عمیق میان استان ما و تهران دارد. سرشماری سال ۹۰ حاکی از نرخ بالای بیکاری در استان دارد. ۵۱ درصد استان ما روستایی است اما درآمد استان کمتر از ۱ درصد تولید ناخالص ملی است، دو سوم جمعیت استان از آب شرب محروم‌اند. ماندگاری تحصیل در سیستان و بلوچستان ۵۰ درصد است و ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار نفر بازمانده از تحصیل داریم. متوسط فاصله مدارس روستایی ۳۰ کیلومتر است و یک سوم از کلاس‌های درس در فضاهای غیراستاندارد برگزار می‌شود”.
او افزوده است: “آقای رئیس جمهور، بالای ۷۰ درصد مردم این استان زیر فقر مطلق زندگی می‌کنند”.
۵۰ درصد بیکاری
هفته گذشته نیز، حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان در مجلس از آمار ۵۰ درصدی بیکاری در این استان خبر داده بود.
او گفته بود: “دولت ممکن است بیکاری را به طرق مختلفی تعریف کند و ازنظرآنها فردی که در هفته حتی یکساعت مشغول به کار باشد جزو شاغلان محسوب شود، بنابراین تعریف دولت از اشتغال باید اصلاح شود، زیرا در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد جوانان تحصیلکرده استان سیستان بیکارهستند. مسئله اشتغال در این استان موجب دلسردی و افسردگی جوانان شده و دربرخی شرایط جوانان دست به خود کشی می‌زنند، از این رو دولت باید صادقانه با مردم صحبت کرده و مشکلات خود را به روشنی با مردم درمیان بگذارد، اینکه می گویند چند صد فرصت شغلی در کشور ایجاد شده اصلا درست نیست، زیرا در استان سیستان در هر خانواده ای تعدادی تحصیلکرده وجود دارد که بیکار هستند”.
چابهار: فقط یک دستگاه سی.ت.اسکن خراب!
وضعیت وخیم مردم این استان اما از تعداد دستگاه های پزشکی آن نیز قابل تشخیص است.
چندی پیش، یک خبرگزاری اعلام کرد که در کل منطقه چابهار تنها یک دستگاه سیتی اسکن وجود دارد و اکنون پس از معیوب شدن این دستگاه، شهروندان ناچارند برای سی.تی اسکن به زاهدان سفر کنند.
خبر آنلاین نوشته بود: “معیوب شدن دستگاه سی.تی.اسکن تنها بیمارستان شهرستان چابهار بیماران و مراجعان را سرگردان کرده است. این در حالی است که بیماران برای انجام امور مربوط به سی.تی.اسکن باید راهی زاهدان شوند. دستگاه سی.تی.اسکن بیمارستان امام علی شهرستان چابهار در دوره دولت اصلاحات نصب و راه‌اندازی شده و تجهیزات آن مربوط به آن دوره است. در ماه اخیر نیز با وجود تعمیرات مختلف این دستگاه هنوز راه‌اندازی نشده است. جمال یکی از ساکنان شهرستان کنارک که ۴۰ کیلومتر با چابهار فاصله دارد دراین‌باره گفت که برای انجام سی.تی.اسکن مجبور شدم فاصله ۷۲۰ کیلومتری زاهدان - چابهار را با اتوبوس طی کنم. شهرستان چابهار از لحاظ تجهیزات پزشکی حداقل‌های لازم را دارد و در صورت بروز مشکل عملاً کار درمان مختل می‌شود. همچنین این شهرستان فقط یک سونوگرافیست دارد که از همه شهرهای همجوار نظیر نیکشهر و سرباز یا قصرقند نیز به آن مراجعه دارند ولی عمده مراجعان زن برای انجام سونوگرافی به زاهدان و کرمان مراجعه می‌کنند زیرا سونوگرافیست چابهار یک مرد است”.
یک پنجم کودکان گرسنه اند
ماه گذشته نیز ایرنا، خبرگزاری رسمی دولت جمهوری اسلامی از سوئ تغذیه یک پنجم کودکان زیر پنج سال در استان سیستان و بلوچستان خبر داد و نوشت: “سیستان و بلوچستان به عنوان پهناورترین استان از جمله مناطق محروم کشور است که هم اینک از نظر سو ء تغذیه در شرایط بحرانی به سر می برد به طوری به گفته بسیاری از مسوولان و کارشناسان حوزه بهداشت و درمان بسیاری ازکودکان استان از وجود این اختلال رنج می برند.رفع معضل سوء تغذیه، لاغری و کوتاه قدی یک پنجم کودکان زیر پنج سال سیستان و بلوچستان با توجه به اهمیت موضوع نیازمند یک برنامه جامع و دراز مدت با تامین منابع مالی و نیروی انسانی مورد نیاز است”.
یک هفته نامه محلی در سیستان و بلوچستان هم از افت ده ساله امید به زندگی در این استان خبر داده و نوشته: “سازمان بهداشت جهانی در پایان سال ۲۰۱۳، آمار امید به زندگی را در ۲۲۲ کشور جهان منتشر کرده است، طبق این آمار، ایران با ۵.۷۳ سال امید به زندگی در رتبه‌ی ۱۰۶ قرار گرفته و این در حالی است که به گفته‌ی مسئولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران، بالاترین میزان امید به زندگی درکشور مربوط به استان‌های تهران و گیلان و کم‌ترین امید به زندگی مربوط به استان سیستان و بلوچستان می‌باشد و تفاوت بین مناطق مختلف از نظر امید به زندگی در کشوری مثل انگلستان ۲۰ سال و در کشور ما بین مناطق برخوردار و نابرخوردار ۱۰ سال ارزیابی شده است.نابرخوردارتر از استان سیستان و بلوچستان در کشور، استانی وجود ندارد، بنابر این، امید به زندگی در این استان، از نرخ کشوری، ۱۰ سال کمتر است”.
