معاونت نظارت مجلس پس از پایان سال سوم این دوره، اقدام به انتشار گزارشی از رابطه میان مجلس نهم و دولت یازدهم کرده است؛ گزارشی که براساس آن نمایندگان مجلس نهم در سال گذشته ۴۸۵۰ بار به هیات دولت تذکر داده و ۹۷۰ بار نیز ازکابینه سئوال پرسیده‌اند.
این گزارش در فاصله‌های زمانی معین از سوی معاون نظارت مجلس تهیه و در صحن علنی قرائت می‌شود. نمایندگان مجلسنهم از هفتم خرداد ۹۱ تا آخر سال ۹۲ - که بخش عمده آن در دولت احمدی‌نژاد بود - ۹هزار و ۲۲۵ مورد و در سال ۹۳، سه هزارو ۶۱۹ مورد تذکر داده‌اند.
از میان ۳۳۲۴ تذکر کتبی سال گذشته نیز ۴۵۰ مورد خطاب به حسن روحانی بوده که بیشترین سهم را در دریافت تذکرها داشته است. در این میان - و براساس گزارش مجلس - تنها ۳۳ تذکر مربوط به عملکرد شخص رییس جمهوری، ۵۶ تذکر مربوط به عملکرد سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، ۴۷ تذکر مربوط به عملکرد وزارت کشور و ۳۱۴ تذکر نیز مربوط به عملکرد ۲۹ دستگاه و نهاد دیگر بوده است.
از سوی دیگر نمایندگان مجلس در سال گذشته ۹۷۰ بار نیز سئوال مطرح کرده‌اند. غیر از سوال های خاتمه یافته یا تعویق شده، ۲۶ سوال در صحن علنی مجلس مطرح شده و بقیه سوال‌ها، در مرحله رسیدگی درکمیسیون‌های تخصصی است. میزان سوال‌های مطرح شده در صحن علنی نسبت به سال گذشته سه برابر شده است.
در این مدت همچنین ۹ وزیر دولت روحانی کارت زرد گرفته‌اند: علی جنتی، عبدالرضا رحمانی‌فضلی، علی ربیعی، علی‌اصغر فانی، محمدرضا نعمت‌زاده، محمود علوی، علی طیب‌نیا، محمود واعظی و محمد فرهادی.
پیش از این انتشار آمارهایی از این دست، با واکنش حامیان دولت روحانی مواجه شده بود.
برای مثال زمستان گذشته ایرنا، خبرگزاری رسمی جمهوری‌اسلامی که مواضع رسمی دولت روحانی را بیان می‌کند، درباره آمار بالای تذکر و سوال از وزرا نوشته بود: “هر چند که تذکر و سوال و حتی استیضاح حق مجلس است، اما باید توجه کرد کهدر شرایط حساس کنونی کشور اولویت های مهم تری وجود دارد که قطعا هر مسوول دلسوزی که قلبش برای نظام و انقلاب میتپد به خوبی به این مسایل واقف است. در حال حاضر که موضوع اقتصاد و معیشت مردم یکی از دستور کارهای مهم دولت تدبیر و امید است، انتظار آن بود که برخی از نمایندگان مجلس بیش از آنکه با طرح سوال و تذکر نادرست وقت وزرا را بگیرندبه فکر تعامل و همکاری با دولت باشند و با وضع قوانین راهگشا مسیر دولت را هموارتر کنند”.
حسن روحانی نیز زمانی در واکنش به سوالات نمایندگان از اعضای هیات دولت گفته بود: “چنین حجمی از سوال از وزرا باحجم کاری بالای آنها تناسب ندارد و بعضا برخی از تقاضاها و درخواست‌ها نیز منطبق با قانون نیست و وزیر در قبال عدم برآورده کردن آن، نباید تهدید شود. باید نمایندگان محترم وزرا را برای انجام کار بهتر دلگرم کنند… بنده از وزرا خواسته‌ام ضمن احترام کامل به نمایندگان و مجلس، بر اجرای دقیق قانون ایستادگی کنند. تردیدی ندارم که نمایندگان مجلس هم دلسوزو خواهان شرایط بهتر برای کشورند”.
انتشار آمارهایی از این دست، با واکنش حامیان دولت روحانی مواجه شده بود. آنها از مجلس نهم انتقاد می‌کردند که چراپس از چند سال سکوت در برابر دولت محمود احمدی‌نژاد و اقدام‌های وی، اکنون تلاش می‌کنند چوب لای چرخ دولت بگذارند.
حامیان روحانی، از نمایندگان عضو جبهه پایداری، به عنوان مخالفان اصلی دولت در مجلس نام می‌برند؛ مساله‌ای که با تاییدبرخی اصول‌گرایان نیز روبه‌رو شده است. احمد کریمی اصفهانی، عضو جبهه پیروان “خط امام و رهبری” درباره سئوال‌های نمایندگان مجلس از وزرای دولت روحانی و احضار آنها به مجلس، گفته بود: “بیشتر نمایندگان موافق استیضاح از دو گروه پایداری و جمعیت ایثارگران هستند. متاسفانه این دو گروه در کار خود تعادل ندارند… تعدادی از نمایندگان هستند که برای هر موضوعی که اتفاق می افتد سئوالات خود را مطرح می کنند و به استیضاح رو می آورند”.
پیش از این خبرآنلاین، وب‌سایت حامی علی لاریجانی، از احضار وزرا به مجلس با عنوان رقابت اعضای جبهه پایداری برای طرح سئوال از اعضای کابینه یاد کرده بود.
اعضای اصلی جبهه پایداری را وزرا، نزدیکان و حامیان پیشین محمود احمدی‌نژاد تشکیل می دهند. این جبهه سیاسی بهارسال ۹۰ اعلام موجودیت کرد و از محمدتقی مصباح‌یزدی به عنوان پدر معنوی آن یاد می شود. این گروه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ ابتدا از لنکرانی ـ- وزیر علوم دولت احمدی‌نژاد - و سپس از سعید جلیلی حمایت کرد؛ رفتاری که باواکنش دیگر اصول‌گرایان مواجه و از آن با عنوان “وحدت‌شکنی” یاد شد.
فراکسیون جبهه پایداری در مجلس حدود ۳۵ عضو دارد و رسایی، حسینیان، کوچک زاده، سالک، طلا، آقاتهرانی، کریمی قدوسی، قاضی زاده، زارعی، سلیمانی و میرکاظمی از جمله اعضای آن هستند.
