حکومت جمهوری اسلامی برای شهروندان خود ممنوعیت های بسیاری را در زمینه آزادی بیان و حقوق مردم وضع کرده: از پیشرفت های تکنولوژیکی “غیراخلاقی” گرفته تا دستورالعمل های آشپزی در این لیست ادامه دار می گنجند.
لیست اقلام ممنوعه در حکومت اسلام گرای تهران بسیار گسترده است. استدلالات در این زمینه نیز بسیارند: “مغایرت با اصول مذهبی اسلام”، “نشانه فرهنگ مستهجن غرب” یا خیلی ساده “غیراخلاقی”.
تلفن هوشمند:
آخرین ممنوعیت انجام شده توسط سران مذهبی ایران بر روی تلفن هوشمند بود. در بیانیه هایی که به مطبوعات راه یافته، آیت الله ها هشدار داده اند که استفاده از این وسایل “شاید منافعی دربر داشته باشد”، ولی به “فساد اخلاقی جوانان” منتهی خواهد شد.
دستور پخت غذاهای خارجی:
علی دارابی، معاون رسانه دولتی، اعلام کرد که پخش آشپزی غیرایرانی در برنامه های تلویزیون ممنوع شده. ممنوعیت پخش انواع پیتزا، ماکارونی، همبرگر و هات داگ به عنوان بخشی از یک کمپین ملی گرایانه ممنوع شد.
کتاب های پابلو کوئلو:
پابلو کوئلو، نویسنده مشهور برزیلی، در سال ۲۰۱۱ شکایت کرد که دولت جمهوری اسلامی فروش کتاب های معروف او را در ایران ممنوع کرده. کتاب های او از سال ۱۹۹۸ در ایران به فروش رفته است.
نمایش مرغ در تلویزیون:
به دلیل افزایش قیمت شدید مرغ و گوشت، دسترسی اکثر مردم به این محصول امکان پذیر نیست. به همین دلیل و به منظور جلوگیری از واکنش های ناخواسته، مقامات جمهوری اسلامی تصمیم گرفته اند که تصاویر این حیوانات را از تلویزیون پخش نکنند.
خرید حیوانات خانگی:
خرید و نگهداری سگ به عنوان حیوان خانگی از سال ۲۰۱۱ ازسوی قانون ممنوع شده. بر این اساس، یک بازار سیاه در این زمینه به راه افتاده که فعالیت در آن با قاچاق مواد مخدر برابری می کند، چه از لحاظ قیمت و چه از لحاظ روند دریافت حیوان خانگی.
باربی و میکی ماوس:
در سال ۲۰۱۲ وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوری اسلامی تصمیم گرفت که بازتولید تصاویر بسیاری از الگوهای غربی را ممنوع اعلام کند. اقدام بعدی آن بود که این الگوها با قهرمانان و شهدای اسلام جایگزین شوند.
جی میل، هات میل و یاهو:
بنابه دلایل “امنیتی”، حکومت جمهوری اسلامی دسترسی به خدمات پست الکترونیکی خارجی را ممنوع اعلام کرد. دولت اعلام کرد که درحال گسترش شبکه ملی است که هدف آن ایجاد یک شبکه “مطمئن تر” خواهد بود و به سرویس دهنده های خارجی متکی نیست.
ورود زنان به دانشگاه:
۳۶ دانشگاه ایرانی از پذیرش زنان در ۷۷ رشته جلوگیری می کنند و استدلال شان این است که برخی رشته ها “تک جنسیتی” اند. شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل، دراین خصوص اظهار داشت که هدف از این ممنوعیت جلوگیری از “عواقب جانبی” آن است، زیرا باعث افزایش سطح دانش و تحصیل زنان می شود.
منبع: وانگواردیا، ۲۵ فوریه
