چاوز برای هفتمین بار به ایران آمد و رفت، احمدی نژاد هم تاکنون سه بار به ونزوئلا رفته است. هوگو و محمود( چون پسرخاله شدیم می توانیم چاوز را هوگو خطاب کنیم) اعلام کردند با هم برادرند. گروهی از انسان شناسان به دنبال این علاقه عجیب و مفرط، به دنبال کشف شباهت های این دو برآمدند، موارد زیر در همین راستا کشف شد:
شباهت ادبی: چاوز در یک سخنرانی در یکی از روستاهای ونزوئلا گفت« بوش خر است» احمدی نژاد هم در یک سخنرانی در یکی از روستاهای ایران گفت: « دشمنان ما بزغاله اند»
شباهت پوپولیستی: هر دو نفرشان در میان کسانی که آنها را می شناسند، در کشور خودشان محبوبیت ندارد، اما در میان چپ هایی که آنها را نمی شناسند محبوبیت دارند.
شباهت اقتصادی: هر دوتاشان روی بشکه نفت نشسته اند و میلیاردها دلار پول نفت در دست شان است، اما زندگی مردم شان از گذشته بدتر شده است.
شباهت بین المللی: چاوز وقتی به اسپانیا می رود، به او می گویند « خفه شو» احمدی نژاد وقتی به کلمبیا می رود به او می گویند « دیکتاتور»
شباهت دراماتیک: هر دوتاشان فقط وقتی باعث خنده دیگران می شوند که حرف های جدی می زنند.
شباهت شیمیایی: هر دوتاشان از ترکیب اسلحه و نفت ساخته شده اند و تولید انفجار و بحران می کنند.
شباهت روانی: هر دو نفرشان پارانویا دارند، فکر می کنند موجودات عظیمی هستند و همه می خواهند علیه شان توطئه کنند.
شباهت سیاسی: هر دونفرشان حاصل اشتباه انتخاباتی هستند و به دلیل تحریم بیش از نیمی از مردم انتخاب شدند و حالا که آمدند نمی خواهند بروند.
شباهت دموکراتیک: هر دوتاشان رسانه های مخالف را تعطیل می کنند و بین دانشجویان و تحصیلکردگان شان بدنامند، اما طرفدار آزادی در کشورهای دیگر هستند.
شباهت علمی: هر دو نفرشان از نخبگان جامعه بدشان می آید و به همین دلیل به مردم کم سواد می گویند مردم.
انتخابات احمدی نژادی
انتخابات موضوع مهمی است. به همین دلیل الهام، سخنگوی دولت، دارای شش شغل و یک همسر مضطرب، گفت: « دولت به دنبال برگزاری انتخاباتی فراگیر، سالم، آزاد، پرنشاط و قانونی است.» آگاهان دلایل زیر را برای صحت گفتار این الهام اعلام کردند.
« فراگیر» است، چون یک مقام سابق اطلاعات و دو مقام نظامی و مسوول سابق بسیج معاونان این وزارتخانه هستند و طبیعی است که وقتی یک اطلاعاتی و سه نظامی انتخابات برگزار کنند، انتخابات « فراگیر» خواهد شد. یا به عبارت دیگر دولت « فرا» تر از قبل « گیر» می دهد.
« سالم» است، چون انتخابات قبلی که برگزار شد سالم بود. اینقدر سالم بود که وقتی تعدادی صندوق جدید شمردند، از آرای مخالفان دولت کم شد. و طبیعی است دولتی که پارسال انتخاباتی به این سلامت برگزار می کند، امسال هم همان کار قبلی را تکرار می کند.
« آزاد» است، مثل چیزهای دیگری که رئیس جمهور گفته است که « آزاد» هستند، مثلا « مطبوعات در ایران آزادی کامل دارند»، « زنان در ایران کاملا آزادند» و « آزادی در ایران بطور کامل و مطلق وجود دارد.» طبیعی است وقتی زنان و مطبوعات آزادند، انتخابات هم آزاد خواهد بود، مثل دانشجویان و زنان و روزنامه نگارانی که در زندان هم آزادی کامل دارند.
« پرنشاط» است، چون در دو سال گذشته تمام امکانات « نشاط» در جامعه فراهم شده است، مثلا دولت با نشاط تمام طرح امنیت اجتماعی را اجرا می کند، زنان را با نشاط کتک می زنند، در دانشگاه ها با نشاط تمام جسد دفن می کنند، دولت با نشاط تمام غنی سازی می کند، تورم به شکل نشاط آوری بالا می رود.
« قانونی» است، چون دولت تا به حال قانون را در همه جا اجرا کرده است، بودجه را طبق قانون سه ماه دیر تحویل داده، رئیس شورای امنیت براساس قانون کسی است که مشخصات قانونی ندارد، بطور قانونی مجلس در جریان مسائل کشور نیست، رئیس جمهور هم قانونا علیه همه قوانین بین المللی عمل می کند.
نتیجه گیری اخلاقی: وقتی دولتی که قبلا به همه وعده هایش عمل کرده، وعده جدیدی می دهد، باید حتما به حرفش گوش داد.
نتیجه گیری بین المللی: البته احتمال دارد که منظور الهام از برگزاری انتخابات فراگیر، سالم، آزاد، پرنشاط و قانونی، همان رفراندومی است که قرار است دولت ایران در فلسطین برگزار کند.
جاسوسی هسته ای
سووال: اصولا مشکل هسته ای ما چیست؟
جواب: می گویند ما اطلاعات هسته ای را از آمریکا و اروپا و جهان پنهان کرده ایم.
سووال: مشکل حسین موسویان چیست؟
جواب: او متهم شده است که اطلاعات هسته ای را به انگلیسی ها داده است.
سووال: ادعای ایران در مورد پنهان کردن اطلاعات هسته ای چیست؟
جواب: ایران می گوید که هیچ اطلاعاتی را پنهان نکرده است.
سووال: اگر معلوم شود که موسویان اطلاعات هسته ای را به انگلیسی ها داده است، یعنی چه؟
جواب: یعنی این که دولت اطلاعاتی را از آژانس و جهان پنهان کرده است.
سووال: اگر قبول کنیم که ایران همه اطلاعات را به آژانس داده است، چه نتیجه ای می گیریم؟
جواب: موسویان اطلاعاتی را به انگلیسی ها داده است که آنها خودشان دارند.
سووال: آیا انگلیسی ها ممکن است که اطلاعاتی از موسویان بگیرند که خودشان آن را دارند؟
جواب: معمولا انگلیسی هایی که مرض ندارند این کار را نمی کنند.
نتیجه گیری اول: اگر اثبات شود که موسویان اطلاعات محرمانه هسته ای به خارجی ها داده است، معلوم می شود چنین اطلاعاتی وجود دارد که خارجی ها نداشتند.
نتیجه گیری دوم: اگر معلوم شود که ایران همه اطلاعات هسته ای را به خارجی ها داده است، معلوم می شود که اصولا موسویان نمی تواند اطلاعاتی داشته باشد که وجود ندارد.
نتیجه گیری نهایی: یا دولت در مورد اطلاعات هسته ای دروغ می گوید، یا رئیس جمهور در مورد موسویان دروغ می گوید، یا موسویان برای انگلیسی ها خالی بسته است، یا انگلیسی ها اطلاعات به درد نخور می گیرند.