یک روز بعد از آنکه خانواده حسین رونقی ملکی در مصاحبه با روز خبر از آغاز اعتصاب خشک او دادند، همسر محمد صدیق کبودوند، دیگر زندانی در اعتصاب، با اشاره به تجربه مرگ زندانیان سیاسی در زمان اعتصاب غذا، به روز می‌گوید نگران تکرار سرنوشت سایر زندانیان سیاسی برای همسرش و دیگر زندانیان بیمار زندان است.
در همین حال هشدار و نگرانی شخصیت‌ها و فعالان حقوق بشر نسبت به وضعیت سلامتی زندانیان بیمار همچنان ادامه دارد. سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان در بیانیه‌ای نسبت به سرنوشت محمد صدیق کبودوند، حسین رونقی ملکی و نرگس محمدی ابراز نگرانی کرده و ۳۲۰ فعال مدنی و اجتماعی نیز در بیانیه‌ای جداگانه از حسین رونقی خواسته‌اند به اعتصاب خود خاتمه دهد.
درخواست شکستن اعتصاب غذا
خانواده حسین رونقی ملکی، وبلاگ نویس زندانی در مصاحبه با روز اطلاع داده بودند او بعد از انتقال به بیمارستان نیز اعتصاب غذای خود را ادامه داده است.
بر اساس این مصاحبه. پدر حسین رونقی ملکی از دادستان تهران خواسته است که بازجوی پسرش را از او دور کند و دستور دهد این زندانی سیاسی زیر نظر دادستان درمان شود.
به گفته پدر این زندانی سیاسی بازجوی حسین رونقی روز سه شنبه، ۱۶ خرداد با حضور در بیمارستان، او را به اتاقی دیگر منتقل کرده و امکان ملاقات و ارتباط را از او گرفته است.
حسین رونقی ملکی از روز یکشنبه، ۱۴ خرداد ماه به علت وخامت وضعیت جسمی به بیمارستان منتقل شده٬ اما اجازه نداده است درمان وی آغاز شود و همچنان در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
آقای رونقی با وجودچند عمل جراحی کلیه، به علت ناتمام ماندن دوران نقاهت و بازگرداندن وی به بیمارستان، در وضعیت خطرناکی بسر می‌برد. حسین رونقی ملکی٬ وبلاگ‌نویسی که او را با نام “بابک خرمدین” در محیط مجازی می‌شناسند در تاریخ ۲۲ آذر ماه از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بازداشت شد، و تا هفته‌ها پس از زندانی شدنش، خانواده او از محل بازداشت و نگاهداری وی بی‌خبر بودند.
اتهام این وبلاگ نویس”استفاده و تولید فیلترشکن، و میزبانی از سایت‌های مدافع حقوق بشر” است و بر همین اساس به پانزده سال زندان محکوم شده است. در تاریخ ۱۳ خرداد ماه به دستور آیت‌الله صادق لاریجانی رئیس دستگاه قضایی جمهوری اسلامی این وب‌نگار به بیمارستان انتقال داده شد، اما خود وی و نزدیکانش بر این باورند که تضمینی برای ادامه درمان وی وجود ندارد.
پیش از این و پس از معاینات پزشکی٬ اعلام شده بود که حسین رونقی ملکی باید در بیمارستان بستری و معالجه شود، اما مقام‌های امنیتی اجازه درمان و بستری شدن در بیمارستان را به وی ندادند. وی در اعتراض به این وضعیت چند بار به اعتصاب غذا دست زده است.
۳۲۰ فعال حقوق بشری، سیاسی، مدنی و روزنامه نگار با انتشار بیانیه‌ای در روز چهارشنبه، ۱۷ خرداد ضمن تاکید بر آنچه “خواسته‌های بر حق، فعالیت‌های حقوق بشری و مدنی” حسین ملکی خوانده شده، از وی خواسته‌اند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
در بیانیه این فعالان آمده است: “در فضای خفقانی که هر روز بیش از پیش شهروندان ایرانی را اسیر خود کرده است، بودن و ماندگاری‌ات را ارزشمند دانسته و درخواست شکستن اعتصاب غذایت را داریم. همراهی‌ات را در کنار مبارزه دیگر فعالان برای رسیدن به آزادی و دموکراسی لازم دانسته و از تو می‌خواهیم به اعتصاب غذای خود پایان دهی.”
۱۱۷ زندانی سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین هم روز سه شنبه، ۱۶ خرداد، با انتشار نامه‌ای خطاب به رئیس این بند، ضمن هشدار نسبت به سلامتی این وبلاگ نویس زندانی، با یادآوری “سابقه عدم رسیدگی به وضعیت سلامتی زندانیان که در مواردی متاسفانه منجر به فوت آن‌ها، از جمله مرحوم هدی صابر، شده است”، از مسئولان زندان خواسته‌بودند با رسیدگی هرچه سریع‌تر به وضعیت درمانی آقای رونقی ملکی “مانع از بروز هرگونه اتفاق ناگواری برای وی بشوند”.
نگرانی از تکرار سرنوشت هدی صابر
هدی صابر، روزنامه نگار و فعال ملی ـ مذهبی سال گذشته به دلیل شوک قلبی ناشی از اعتصاب غذا در زندان جان باخت. بسیاری از خانواده زندانیان بیمار در زندانهای کشور نگران تکرار سرنوشت آقای صابر برای بستگان خود هستند.
پریناز باغبان حسنی، همسر محمد صدیق کبودوند در مصاحبه با روز می‌گوید: “دیده‌ایم کسانی در زندان به دلیل اعتصاب غذا جان خود را به خاطر اعتصاب از دست داده‌اند. ما به شدت نگران وضعیت همسرم و چند زندانی سیاسی اعتصابی دیگر هستیم و متاسفیم که آن‌ها مجبور شده‌اند به خاطر تحقق خواسته‌های انسانی خود جان خود را به خطر بیاندازند.”
شیرین عبادی، فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر ایران و گزارشگران بدون مرز نیز روز سه شنبه، ۱۶ خرداد ماه در بیانیه‌ای پیرامون وضعیت زندانیان عقیدتی در جمهوری اسلامی با اشاره به “مرگ مشکوک زندانیان و بدرفتاری با آن‌ها در زندانهای سراسر کشور” نسبت به نقض روزافزون حقوق بشر در ایران و خطر مرگ برای بسیاری از زندانیان هشدار داده بودند.
همسر محمدصدیق کبودوند، فعال حقوق بشر و روزنامه نگار زندانی که از روز شنبه، ششم خرداد ماه برای ملاقات با فرزند بیمارش دست به اعتصاب غذا زده است به روز می‌گوید: “به علت اینکه به شدت درگیر وضعیت سلامتی فرزندمان پژمان در بیمارستان هستیم و همچنین عدم پاسخگویی مسئولان زندان از وضعیت آقای کبودوند اطلاع چندانی نداریم. از طریق رسانه‌ها متوجه شده‌ایم که او روز دوشنبه، ۱۵ خرداد ماه در پی وخامت حال جسمانی‌اش به بهداری زندان اوین منتقل شده است.”
محمد صدیق کبودوند، موسس و رئیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری، نوشته‌ها و تاسیس سازمان غیردولتی دفاع از حقوق بشر کردستان به بیش از ۱۰ سال زندان محکوم شده است.
این فعال حقوق بشرکه وارد پنجمین سال حبس خود شده مبتلا به بیماری ریوی است و طی دو سال گذشته سه بار سکته ناقص قلبی ومغزی داشته است. خانواده و بسیاری از فعالان حقوق بشر بار‌ها نسبت به وضعیت جسمی او هشدار داده‌اند.
نگرانی سازمان حقوق بشر کردستان
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان روز چهارشنبه، ۱۷ خرداد ماه در بیانیه‌ای از همه نهاد‌ها و فعالان حقوق بشر و افکارعمومی خواست تا برای نجات جان سه زندانی بیمار عقیدتی-سیاسی محمد صدیق کبودوند، نرگس محمدی و حسین رونقی ملکی با فراخوان شیرین عبادی و سه نهاد مدافع حقوق بشر همراه شوند.
از وضعیت نرگس محمدی، دیگر زندانی مورد اشاره این بیانیه اطلاع جدیدی در دست نیست اما بر اساس گزارش‌ها این فعال حقوق بشر در مدت بازداشت بر اثر فشارهای بازجویی دچار فلج عضلانی شده است.
نرگس محمدی سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر نیز در شرایط مشابهی قرار دارد. او در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱، در زنجان بازداشت و به زندان اوین انتقال داده شد، اما در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ماه، خانواده‌اش مطلع شدند که وی را به زندان شهر زنجان منتقل کرده‌اند.
خانم محمدی پیش از انتقال به زندان زنجان، روز یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه به دلیل وضعیت نامناسب جسمی و بازگشت بیماری عصبی و فلج عضلانی به بهداری این زندان منتقل شده بود.
نرگس محمدی در اسفند ماه سال ۱۳۹۰ از سوی شعبه ۵۴ تجدید نظر دادگاه انقلاب اسلامی به ۶ سال زندان محکوم شد.
تقی رحمانی، همسر خانم محمدی به سازمان‌های مدافع حقوق بشر گفته است: “نرگس را به شکل غیر قانونی و با وجود مخالفتش به زندان زنجان برد‌ه‌اند. وی با زندانیان جرائم عمومی هم‌بند است. در زندانهای ایران به شکل عمومی امکانات پزشکی کم است، اما در شهرستان‌ها این امکان محدود‌تر است. هر روز که بگذرد حدت بیماری نرگس بیشتر و درمان وی دشوار‌تر می‌شود.”
حکم زندان نرگس محمدی که برنده جایزه بین‌المللی الکساندرلانگر برای فعالیت‌های حقوق بشری است پیش‌تر از سوی بسیاری از سازمان‌های جهانی از جمله برنامه نظارت که متشکل از برنامه مشترک “فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر- FIDH” و “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه –OM” است محکوم شده بود.
عیسی سحرخیز، مسعود باستانی و مهدی محمودیان از جمله دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای اوین و رجایی شهر کرج هستند که در ماه‌های گذشته به علت ابتلا به بیماری‌های مختلف جهت مداوا به بهداری زندان یا بیمارستانهای خارج از زندان منتقل شده‌اند.
