تعداد عمل جراحی زیبایی بینی در ایران هفت برابر ایالات متحده است. بی شک ایران اولین کشور در جهان است که مردم آن تا این حد به رتوش صورت خود علاقه دارند و همین باعث شده تا سالانه ۲۰۰ هزار نفر ایرانی در جستجوی یک بینی زیبا راهی اتاق عمل شوند.
پروانه، یک زن ۵۵ ساله که سه دهه پیش ظاهر خود را عوض کرده، دراین خصوص می گوید: “بینی ایرانیان خیلی بزرگ است و همین مسأله به شدت روی ظاهر آنها تأثیر می گذارد. من کاملاً موافقم که مردم عمل جراحی کنند.”
هزاران زن دیگر نیز با او هم عقیده اند، ولی مردان هم روز به روز بیشتر به دنبال متخصص زیبایی می روند تا بلکه بتوانند چهره خود را به یک زیبایی ایده آل نزدیک سازند.
این نوع جراحی کاملاً در این کشور پذیرفته شده و مردم نه تنها انجام آن را تکذیب نمی کنند، بلکه چسب روی بینی را نیز به شکلی افتخارآمیز و بدون هیچ گونه تردیدی تا چندین هفته روی بینی خود نگاه می دارند. در مناطق مرفه نشین شمال تهران مدام با شخص یا اشخاصی از این دست روبرو می شوید.
نازی ثقفی، ۳۴ ساله که بینی خود را در سن ۲۱ سالگی عمل کرده، براین باور است که انگیزه بسیاری از کسانی که بینی خود را عمل می کنند، تا حدودی به خاطر اجبار در پوشش اسلامی است که آنها را مجبور به پوشاندن بدن و موی سر در اماکن عمومی می کند.
او می گوید: “درواقع تنها چهره زن نمایان است. به همین دلیل زنان به صورت خود خیلی توجه می کنند و به آن اهمیت می دهند. اگر می توانستیم به مانند مردم دیگر کشورها لباس بپوشیم و مجبور به پوشاندن خود نباشیم، شاید تا این حد روی مقوله بینی متمرکز نمی شدیم.”
تأثیر دوستان در جامعه ای که ارزش بسیاری برای زیبایی قائل است، نیز قابل توجه می باشد؛ به ویژه در نزد زنان و دختران جوان.
مینا ستایش، ۲۹ ساله، دراین رابطه می گوید: “من بینی خود را وقتی ۱۸ ساله بودم عمل کردم، چون یک بینی بزرگ و زشت داشتم. برای من، ظاهر و اینکه خودم را زیبا ببینم بسیار مهم است. به علاوه، اینجا همه عمل می کنند. ۹۹ درصد از دوستانم بینی عمل شده دارند.”
داشتن یک بینی مانکنی در نزد مردان نیز رواج پیدا کرده و امروزه ۱۵ درصد از کسانی که خود را به تیغ جراحی می سپارند، پسرها و مردان جوان هستند.
محمدحسین کلاهی، ۴۰ ساله، که “بخاطر انحراف بینی و زیبایی” عمل کرده می گوید که “بینی ایرانیان به لحاظ ژنتیکی مشکل دارد و با چهره هماهنگ نیست”. او در ادامه می افزاید: “البته بسیاری از مردم هستند که واقعاً نیازی به عمل جراحی ندارند، زیرا بینی شان چندان زشت نیست، ولی بخاطر اینکه دوست دارند چهره شان از هر حیث بی نقص باشد، این کار را انجام می دهند.”
او همچنین می گوید: “داشتن یک بینی زیبا خیلی روی ظاهر تأثیر می گذارد و اعتماد به نفس بیشتری برای روبرو شدن با جنس مخالف می دهد.”
دکتر محسن نراقی، رییس انجمن تحقیقات راینولوژی ایران و جراح پلاستیک با بیش از ۲۰ سال سابقه کار و ۳۰۰۰ عمل زیبایی بینی، برخی از این استدلالات را رد می کند.
او دراین رابطه به خبرگزاری اسپانیا گفت: “همه گیر شدن عمل بینی ریشه فرهنگی دارد و به دلیل مشخصه های فیزیکی نیست. بینی ایرانیان از بینی مردم بسیاری از کشورهای عربی همسایه زیباتر و مناسب تر است، ولی عمل جراحی در ایران بیشتر انجام می شود.”
او می گوید: “زنان ایرانی بسیار نگران زیبایی هستند و این مقوله ای است که ریشه در فرهنگ ایران باستان دارد. و چیزی نیست که فقط مختص بینی باشد، بلکه به کل بدن مربوط می شود. درحال حاضر تقاضا برای انجام بوتاکس، گونه گذاری، و درمان های مربوط به جوان شدن، مانند ازبین بردن چین و چروک و کشیدن پوست، به شدت افزایش یافته.”
براساس تحقیقی که اخیراً توسط این انجمن انجام شده، علاوه بر تقاضای بسیار، دیگر تفاوت ایران با دیگر کشورها به تعداد زیاد بیماران برمی گردد که بدون آنکه نیازی داشته باشند دوست دارند عمل کنند.
دکتر نراقی می گوید: “نیمی از کسانی که برای عمل بینی به مطب من مراجعه می کنند، به این عمل نیازی ندارند. بسیاری از زنان جوان، حتی گاهی در سن ۱۵ سالگی، برای عمل جراحی پلاستیک بینی می آیند و ما که حرفه مان این است موظفیم با آنها صادق باشیم و در مورد تصمیم شان سؤال کنیم.”
بخش بزرگی از این “بیماران کاذب” به دلیل تحریکات اجتماعی تن به عمل می دهند، ولی درواقع استانداردهای زیبایی را نمی شناسند و به عنوان مثال فکر می کنند که بینی هر چه کوچک تر باشد، زیباتر است.
عقده بینی بزرگ
این پزشک می گوید: “زیبایی به طبیعت بازمی گردد و باید با بقیه صورت هماهنگی داشته باشد.” او در ادامه می افزاید که مشکلات دیگر به انتظارات غیرواقعی بیماران مربوط می شود که گاهی فکر می کنند جراحی زندگی آنها را تغییر می دهد. خیلی از آنها به ریسک های چنین عمل های جراحی واقف نیستند.
ولی این استدلالات باعث نمی شود که صدها هزار مراجعه کننده ایرانی که سالانه بین ۱۰۰۰ تا ۱۰ هزار دلار در این خصوص هزینه می کنند، از مسیر اتاق عمل رویگردان شوند.
منبع: ال دیاریو، ۱۲ اکتبر
