پریسا حاتمی
نمایندگان دهها تشکل معلمان از سراسر کشور با حضور در ساختمان مجلس، مسائل و مشکلات متعدد معلمان از جمله برخوردهای گسترده اخیر و تشکیل پرونده‌های قضایی و نیز اجرا نشدن قانون مدیریت خدمات کشوری را مورد بحث قرار دادند و خواستار آن شدند که نمایندگان مجلس مشخص کنند که تا چه حد امکان حمایت از معلمان را دارند.
در این نشست که نمایندگان صنفی معلمان از اکثر استان‌های کشور برای حضور در آن به تهران آمده بودند، برخلاف وعده قبلی نمایندگان طیف‌های مختلف، تنها چند نماینده فراکسیون اقلیت (اصلاح طلب) مجلس هفتم در جمع معلمان حضور پیدا کردند و حاضر به شنیدن سخنان اعضای تشکل‌های معلمان شدند؛ که این نمایندگان نیز صراحتا به معلمان اعلام کردند که از مجلس هفتم در حمایت از معلمان کاری بر نمی‌آید و نمایندگان اکثریت این مجلس هیچ عزمی برای حل مشکلات مردم و معلمان ندارند!
بر اساس گزارش “کانون صنفی معلمان”، این نشست که از هفته‌ها پیش برنامه‌ریزی شده بود، روز سه‌شنبه با دو ساعت تاخیر، در نهایت در ساعت 14 برگزار شد و چندین تن از اعضای تشکل‌های معلمان از استان‌های مختلف و نیز سه تن از نمایندگان مجلس در آن به سخنرانی پرداختند. این گزارش همچنین حاکی است تشکل‌های صنفی معلمان کرمانشاه و اردبیل به خاطر تهدیدهای تلفنی نیروهای اطلاعاتی از حضور در این نشست خودداری کرده بودند.
در ابتدای این نشست، “علی اکبر باغانی” دبیر کانون صنفی معلمان ایران، محورهای مورد مذاکره در این جلسه را “سهم آموزش و پرورش در بودجه سال 87 ؛ شیوه اجرایی کردن قانون مدیریت خدمات کشوری؛ راهکارهای بستن پرونده‌های فعالان صنفی و همچنین نسبت کانون‌های صنفی معلمان و انتخابات مجلس هشتم” بیان کرد.
چرا مجلس هفتم از معلمان حمایت نمی‌کند؟
در ادامه این نشست، نمایندگان تشکل‌های معلمان دیدگاه‌ها و مشکلات حوزه محل خدمت خود را مطرح کردند. نماینده معلمان یزد نخستین کسی بود که سخن خود را با این انتقادات بیان کرد: “چرا مجلس باید در برابر آنهایی که معلمان را سرکوب می کنند، معلم زن این مملکت را در خیابان می‌زنند، سکوت می‌کند؟ اگر مجلس قدرت ندارد، حساب خودش را با مردم روشن کند. به ما می‌گویند که اقدامات قانونی انجام دهید. وقتی ما از اقدامات قانونی هم هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیریم، چه باید بکنیم؟”
سخنران بعدی این جلسه، نماینده معلمان شیراز بود. وی گفت: “مقام معظم رهبری فرموده‌اند ما فرهنگیان نباید خودمان فریاد معیشت بزنیم، باید دیگران فریاد بزنند، ما به خاطر فرمایشات رهبری صبر کردیم، حتی هیچ گردهمایی هم نداشتیم، مسئولین همین را هم نشانه ضعف ما تلقی کردند، متاسفانه نه تنها هیچ کاری نکردند بلکه دستگیری‌ها بیشترشد، اماصبرهم حدی دارد.” وی در همین حال متن قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب مجلس را نیز بسیار مبهم دانست.
سخنران بعدی، معارفی نماینده معلمان بازنشسته بود. وی دربخشی از سخنانش اظهار داشت: “وضع بازنشستگان روشن‌تر از آن است که نیاز به توضیح داشته باشد، فقط به یک نکته بسنده می کنم وآن اینکه صفحه نخست حوادث مطبوعات راکه باز می‌کنیم،حوادثی را می‌خوانیم که بر اثر فقر مالی و وجود فاصله طبقاتی به وقوع می پیوندد. مقدار بسیاری از آن به بازنشستگان برمی‌گردد، ازجمله فرار دختران خانواده‌ها، تنها به این خاطر که سرپرست خانواده که یک فرد بازنشسته بوده، از تامین مخارج خانواده عاجز است.“
در ادامه این نشست، “سهیلا جلودارزاده” نماینده اصلاح طلب تهران در مجلس هفتم، طی سخنانی گفت: “همه‌اش از دردها سخن نگویید، ما خودمان بر این دردها آگاهی داریم که هیچ، خودمان مانند شما دردکشیده هستیم. من خودم 8 ماه مدیرکل معلمان خارج از کشور بوده‌ام، و به مدت 2 سال یک گروه از من کم شده است.” وی در توصیف وضعیت فراکسیون اقلیت در مجلس هفتم نیز گفت: “در مجلس معمولا باید اختلاف اقلیت و اکثریت 40 تا 50 نفر باشد.” وی با بیان اینکه در مجلس هفتم اینگونه نیست، افزود: “این مجلس نمی تواند مجلس کارآمدی باشد، اما نباید ناامید شد. ما چندنفری که در این جلسه حاضر شده‌ایم، از همه چیز گذشته‌ایم. پس با همه توان بایستید و ناامید نشوید.“
دیگر سخنران این نشست، شعبانی نماینده معلمان اصفهان بود. وی در بخشی از سخنانش تاکید کرد: “توسعه پایدار در گرو توجه به آموزش و پرورش است. تا به امروز نه روشنفکران و نه نمایندگان مجلس، هیچ‌کدام به این نکته توجه نکرده اند. ماخواهان این هستیم که مجلس برای این کار پا پیش بگذارد تا دیگران هم ازآنان پیروی کنند. هم‌اکنون آموزش و پرورش اصفهان اسیر یک معلم بازنشسته است که پست ریاست سازمان را اشغال کرده است. از همان اول خط و نشان برای ما کشیدند، در نهایت هم به آن عمل کردند و تاکنون 106 رای برای معلمان اصفهان صادرکرده‌اند. بچه های ما را به طور غیرقانونی به دادگاه انقلاب فرا می‌خوانند و آنجا کار اداره اطلاعات را انجام می‌دهند.“
جلیلیان، نماینده معلمان همدان، سخنران بعدی بود. او نیز پس از بیان مشکلات معلمان سراسر کشور، به دستگیری‌ها و انفصال از خدمت ها و تبعیدهای معلمان همدانی اشاره کرده و افزود: “دوست داشتیم آقای حاج بابایی (نماینده اصولگرای همدان که در دوران اصلاحات، حامی اصلی اعتراضات معلمان بود!) را امروز در این جمع می دیدیم… وقتی 40 نفر ازمعلمان ما را دستگیرکردند، کدام نماینده از ما حمایت کرد؟ حداقل کاری که می‌توانستند بکنند این بود که در داخل مجلس اسمی از معلمان بر زبان بیاورند، و بپرسند که چرا با معلمان اینگونه رفتار می‌شود.” جلیلیان سپس اضافه کرد: “آیا نماینده‌ای پرسیدکه چرا معلمان را در کنار معتادان و در زندان مرکزی مبارزه با مواد مخدر نگهداری می‌کنند؟ اما همین معلمان با رفتار خوب و شایسته خود نیروی انتظامی را تحت تاثیر قرار دادند، به طوری که آنان در هنگام آزاد شدن ما می‌گفتند: ما واقعا در برابر اخلاق نیک شما کم آوردیم.“
مجتبی محمدی، نماینده معلمان ملایر، سخنرانی بعدی بود که ضمن بیان مشکلات حوزه محل خدمت خود، همکاران فعال صنفی خود را به رعایت مسائل امنیتی تشویق کرد و از آنها خواست هرگونه بی‌تدبیری پرهیز کنند.
پس از او نیز یوسفی، نماینده معلمان کاشان، گفت: “بیشتر مردم بر این باورند که گفت‌وگو با نمایندگان مجلس بیهوده است، زیرا آنان هیچ کاری از دستشان بر نمی‌آید.” وی افزود: “چرا 4 وزارتخانه که همه آنها را می‌شناسیم، از این قانون مدیریت خدمات کشوری استثنا شده اند؟”
در ادامه این نشست، ثریا دارابی، سردبیر هفته نامه توقیف شده “قلم معلم” در سخنانی گفت: “از نشانه‌های ناکارآمدی آموزش و پرورش این استکه وظیفه‌ای که آنان می بایست انجام دهند، اکنون نیروهای انتظامی انجام می‌دهند و با ضرب و شتم به اصلاح جوانان می‌پردازند.” وی سپس پرسید: “چرا هفته نامه قلم معلم باید بدون مدرک توقیف شود، مدیرمسئول آن با 100 میلیون تومان آزاد شود، خودم به عنوان سردبیر هفته نامه قلم معلم به زندان بروم و درکنار افراد قاتل زندانی شوم و شاهد آزادی ملوان زن انگلیسی باشم که به خاک کشورم تجاوز کرده، که به او جایزه هم می‌دهند و با احترام او را بدرقه می‌کنند. سپاسگزارم که پاداش 30 سال خدمتم را اینگونه دریافت کردم.“
اکثریت مجلس اراده‌ای برای حل مشکلات ندارد
پس از سخنان این معلمان، “اسماعیل گرامی مقدم” دیگر نماینده اصلاح طلب مجلس، به سخنرانی پرداخت. وی پس از خیر مقدم به معلمان و پوزش از ناهماهنگی‌هایی که در شکل‌گیری این نشست رخ داده بود، گفت: “در دنیا اگر صنوف تشکیل می‌شود، به خاطر این است که امور اصلاح شود، برای این است که مسئولان از اعماق زندگی روزمره آگاه بشوند و به برطرف کردن مشکلات بپردازند.“
وی در ادامه افزود: “اکثریت مجلس هم‌اکنون در دست یک گروه خاص است. شما باید مقایسه کنید اکثریت چه نقشی داشتند و ما چه نقشی. آنچه که عدد ما بود انجام دادیم، شماتجمع کردید، ما آمدیم گوش کردیم،کسانی می‌خواستند برخوردهای شدیدتری بکنند ما جلوی آنها را گرفتیم، در بازداشتها تماس گرفتیم، ملاقات‌هایی داشتیم. با آقای کروبی، با آقای شاهرودی و با دیگران در تماس بودیم. در مسئله استیضاح وارد شدیم، اما مجلس سیاسی تصمیم گرفت و به اصناف هم با نگاه امنیتی برخورد شد.” این نماینده در نهایت گفت: “اما من عملکرد اقلیت مجلس را با این عده کم باز هم تحسین می‌کنم.“
آخرین سخنران این جلسه نیز ولی‌الله شجاع‌پوریان، نماینده مردم بهبهان بود که او نیز با خیرمقدم به نمایندگان معلمان کشور سخنان خود را آغاز کرد و سپس گفت: “اگر در باره کاستی‌های مجلس بخواهیم صحبت کنیم، علاوه بر تایید سخنان شما باید گفت مجلس امروز در پایین‌ترین جایگاه خود حتی نسبت به مجلس پیش از انقلاب است. ما نسبت به خروجی مجلس هفتم به شدت معترض هستیم. همه اعتراضات شما نسبت به مجلس هفتم درست است، تعریفی را که شما نسبت به مجلس هفتم داشتید، بسیارغلیظ تر از این را من تایید می‌کنم.“
این نماینده اصلاح طلب ادامه داد: “آنچه مربوط به ماست، ما اقلیتی بسیار محدود هستیم. فقط آقای محجوب، خانم جلودارزاده از تهران و چند نفر دیگر از نمایندگان با ما هستند، یک جریان فکری هستیم که هیچ تریبونی هم نداریم. ما نمی توانیم یک وزیری را بیاوریم یا وزیری را رد کنیم. ما کلا 40 تا 50 نفر هستیم که در مجلس هفتم جریان اصلاحات را تعقیب می‌کنیم. حساب کلیت مجلس را به حساب ما نگذارید… البته امکان تامین اعتبارات مورد نیاز شما با این درآمد افسانه‌ای نفت هست، اما عزمی برای حل مشکلات نیست. شاید هم می‌خواهند به نام مجلس ششم و رئیس‌جمهور پیشین تمام نشود… بدانید اگر عزم همین نمایندگان اقلیت نبود، همین لایحه نیم‌بند (مدیریت خدمات کشوری) هم تصویب نمی شد… حتی پیش از انقلاب هم با مجلس اینگونه رفتار نمی شد.“
در پایان این نشست، نمایندگان حاضر ضمن پوزش از معلمان به خاطر مشکلات پیش آمده، قول دادند که برای برطرف شدن مشکلات معلمان با کمیسیون‌های مربوطه و وزارتخانه ها و قوه قضائیه گفت‌وگو کرده و همه تلاش خود و همکاران را برای برطرف کردن این مشکلات به کار گیرند.