مرگ طبیعی یک مرد سالخورده در کره شمالی می توانست آخرین فصل داستان همکاری اتمی کره شمالی و پاکستان باشد. اما برعکس این واقعه فصل جدیدی در برنامه های اتمی جنجالی ایران گشود.
جون پیونگ هو ۸۸ ساله، یکی از افسران ارشد ارتش کره شمالی و شخصت برجسته ای در حزب کارگر کره شمالی بود. او نقش مهمی در اتمی کردن کره شمالی داشت بخصوص به دلیل رابطه ای که با “پدر بمب اتمی پاکستان”، عبدالقدیر خان داشت این نقش مهم تر هم شد. یکی از معدود سند هایی که در مورد همکاری کره شمالی و پاکستان وجود دارد نامه ای است که جون پیونگ هو در سال ۱۹۹۸ به خان نوشته است و از دانشمندان اتمی پاکستان برای کمک هایشان تشکر کرده است.
اگرچه کره شمالی از ابتدا راه پلوتونیوم را برای رسیدن به بمب اتمی انتخاب کرد و این درحالی است که پاکستان اورانیوم را غنی سازی می کرد اما برنامه اتمی هر دو کشور بسیار نگران کننده بود. موشک قوری پاکستان کپی موشک کره شمالی به اسم نودونگ است. سانتریفیوژ های کره شمالی کپی سانتریفیوژ هایی است که خان در پاکستان درست کرده است.
یکی از دیگر شخصیت های کره شمالی که با خان همکاری می کرد کیم یونگ نم است که در سال ۲۰۰۲ سفری به سوریه کرد و گفته می شود قرارداد اتمی که با این کشور بست برای تولید مخفیانه سلاح اتمی بوده است که پنج سال بعد اسرائیل این تاسیاست اتمی را منهدم کرد. حالا به نظر می رسد که کیم همین نقشی که جون پیونگ هو و عبدالقدیر خان داشتند، کیم با ایران بازی می کند.
درحالیکه حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، از گرفتن عکس در کنار کیم که بارها به ایران سفر کرده است ابا دارد، درعوض محمود احمدی نژاد علاقه زیادی برای عکس گرفتن با او داشت. چندین عکس در سال ۲۰۱۳ از کیم در مراسم تحلیف روحانی وجود دارد. در سال ۲۰۱۲ کیم نماینده کره شمالی در نشست غیر متعهد ها در ایران بود. در مراسم رسمی افتتاحیه کیم در کنار احمدی نژاد ایستاده بود.
در همان سال ۲۰۱۲ کیم یک دیدار با رهبر ایران، علی خامنه ای داشت. رهبر ایران به او گفت که دو کشور یک “دشمن مشترک” دارند.
دیدار های مقامات کره شمالی و ایران تا همین امسال هم ادامه داشت. در ماه فوریه، جواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران در میان جلساتی که با گروه ۱+۵ داشت دیداری با ری جیل سونگ، معاون وزیر امورخارجه کره شمالی داشت. ظریف از حق استفاده صلح آمیز برای همه کشورها حرف زده بود.
یکی از موارد نگرانی کشورهای مذاکره کننده این است که کارشناسان کره ای تکنولوژی سانتریفیوژ های جدید را در اختیار ایران گذاشته باشند. کره شمالی قطعا استاد تولید سانتریفیوژ های پی-۲ است. این سانتریفیوژ ها توان بیشتری نسبت به پی- ۱ دارند و به همین دلیل تولید آن سخت تر است.
این اقداماتی است که مذاکرات با ایران را پیچیده تر می کند. مذاکرات به دلیل به نتیجه نرسیدن در ۲۰ ژوئیه به چهار ماه بعد موکول شد. تا اینجای کار هیچ نشانه ای مبنی بر توافق دیپلماتیکی که ایران را از همکاری اتمی ایران با کره شمالی باز دارد وجود ندارد. اما وجود نداشتن هیچ سند و مدرکی دلیل بر این نمی شود که چنین همکاری صورت نگرفته است.
فارین پالیسی، 23 ژوئیه