امشب قرار نیست طنز بنویسم. آمده ام کلن و می خواهم بروم به کنسرت داریوش و فرامرز اصلانی. به همین دلیل فقط چیزی می نویسم که فردا دوستان نگویند چرا آمدیم و جای طنز خالی بود. اصولا رفتن به کنسرت داریوش و فرامرز اصلانی بصورت دونفری موضوع مهمی است. من همیشه به این دو نفرعلاقه داشتم، بخصوص به فرامرز اصلانی و دیوارش. یعنی کلا فکر می کنم دیوار او موضوع مهمی است. سالهاست به این فکر می کنم دیوار محمد رضا اصلانی یکی از بهترین نمونه های موسیقی پاپ، یا راک یا یک چیز دیگر است. یا مثلا زندانی داریوش که آدم وقتی آن را می بیند، فکر می کند که دقیقا نیم ساعت پیش ساخته شده است، در حالی که سالها قبل که نه زندان این شکلی بود و نه داریوش این شکلی بود ترانه زندانی را خواند.
با وجود اینکه طنزنویسی کار مهمی است، بخصوص طنز نویسی روزانه. اما من که مثلا سالهاست طنز روزانه می نویسم، به هر حال باید سوژه پیدا کنم. برای یافتن موضوع باید این طرف و آن طرف را نگاه کرد. مثلا شما می توانید به خبرها نگاه کنید. چه خبری؟ فرقی نمی کند. مثلا نگاه کنید به خبرهای مربوط به حکومت. مثلا جملاتی که رئیس جمهور می گوید. یا جملاتی که رئیس جمهور می گفت. مثلا اینکه ایران مدیریت جهان را عهده دار خواهد شد. یا مثلا اینکه ما تا یک هفته دیگر به انرژی هسته ای برسیم.
من فعلا برای امشب قصد ندارم طنز بنویسم، ولی اگر می خواستم بنویسم، از یکی از منابع زیر استفاده می کردم:
اول، جملات مسوولین کشور بدون دخالت دست.
دوم، تصاویر مسوولین کشور با هر زیرنویسی
سوم، گذاشتن هر شعری زیر تصاویر مسوولین کشور
چهارم، نوشتن جملات قدیمی مسوولان کشور
پنجم: نوشتن سرنوشت آینده مسوولان کشور.
ششم: توصیف دیدگاههای واقعی مردم ایران
هفتم: توصیف تصوراتی که مردم ایران نسبت به آینده دارند
هشتم: دیدگاههای مردم ایران درباره جهان
نهم: دیدگاههای مردم جهان نسبت به مردم ایران
دهم: اظهارات رهبران انقلابی کشور، در گذشته.
یازدهم: کلیه اشعار حداد عادل در مورد رهبر
دوازدهم: اشعار جدی علیرضاقزوه در مورد امپریالیسم
سیزدهم: مکالمات تلفنی ایرانیان قبل و بعد از گفتن موضوع اصلی
چهاردهم: نحوه انتخاب وزیر در کشور
پانزدهم: نحوه برکناری وزیر یا مقامات دیگر در کشور
شانزدهم: متن ترانه های موسیقی پاپ ایرانی
هفدهم: نحوه گفتگوی ایرانیان خارج از کشور
هجدهم: نحوه تنظیم بودجه خانوار در کشور
نوزدهم: نحوه گفتگوی مردم ایران درباره حکومت و مقایسه آن با گفتگوی یک ایرانی با یک مسوول سیاسی.
بیستم: توصیف رفتار مردم ایران در ترافیک تهران یا سایر شهرهای بزرگ.
بیست و یکم: ربط قذافی با اوضاع ایران
بیست و دوم: چه کسانی وقتی قذافی را موقع التماس به مردم دیدند و چه درصدی یاد وطن افتادند و گریه کردند.
و هزار سوژه دیگر. فعلا داریم می رویم برای کنسرت.