روزنامه دولت در تیتری جنجالی، هواداران دولت را “مردمی‌نژاد” نامید و نوشت که همه دعواها بر سر این است که برخی می‌خواهند دایره قدرت را بسته‌تر کنند و یک مردمی‌نژاد دیگر بر سر کار نیاید. همچنین از برخی مراجع تقلید و بزرگان قم مانند جعفر سبحانی، مکارم شیرازی و محمد یزدی انتقاد شده که پژواک صدای هاشمی رفسنجانی شده‌اند.
تحلیل اشتباه آقایان در قم
این تیتر یک روز سه‌شنبه روزنامه ایران است: “دعوا بر سر نیامدن مردمی‌نژادی دیگر”. در این گزارش که امضای گروه سیاسی ارگان رسمی دولت را دارد آمده است: “هر چند تلاش‌های صورت گرفته برای استقرار نظام پارلمانی برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ به سرانجام نرسیده، اما بخش‌هایی از روح این نظام در قالب طرح‌هایی چون اصلاح قانون انتخابات، ایده دولت وحدت ملی و برخی ائتلاف‌های خودساخته و غیرمردمی درصدد است منویات طراحانش را تا حدودی جامه عمل بپوشاند.”
البته ایده نظام پارلمانی از سوی رهبر جمهوری اسلامی هم مطرح شده اما روزنامه ایران معتقد است “امام خامنه‌ای” این تغییر را برای آینده دور مدنظر داشته و اکنون جریانات سیاسی مخالف احمدی‌نژاد می‌خواهند از آن سوءاستفاده کنند.
در این گزارش، هاشمی رفسنجانی فردی معرفی شده که خود را از صاحبان اصلی نظام و انقلاب اسلامی می‌داند و “با هدف ایجاد جوی هراس‌آلود” عنوان “احیای جنگ رضاخانی علیه روحانیت” را طرح کرده است. همچنین اشاره شده که “مبدع طرح شکست خورده دولت وحدت ملی، این روزها مصمم‌تر از قبل! در راه تحقق طرح و ایده‌اش قدم برمی‌دارد، چرا که دیگر پژواک صدای خود را از قم نیز می‌شنود.”
پس از آن نوبت به انتقاد از آیت‌الله جعفر سبحانی، آیت‌الله مکارم شیرازی و آیت‌الله محمد یزدی می‌رسد؛ چرا که یا به دنبال پارلمانی کردن نظام هستند یا دولت را “شرکت سهامی قدرت” می‌دانند و در نهایت در جهت اهداف هاشمی رفسنجانی گام برمی‌دارند.
جعفر سبحانی دی‌ماه گذشته با نگارش نامه‌ای خطاب به رسانه‌ها طی پیشنهادی خواستار برگزینی رئیس‌جمهور کشور از طریق نظام پارلمانی شده و عنوان کرده بود: “انتخاب رئیس‌جمهور از طریق رأی مستقیم مردم، هر چند با قانون اساسی همسوست و خود نگارنده در تصویب این قانون در خبرگان نخست، به آن رأی مثبت داده است ولی پیامدهای ناگوار این گزینش در شرایط کنونی ملت را بر آن می‌دارد که در آن تجدیدنظر کنند، زیرا به روشنی می‌بینند که اجرای این اصل به این شیوه مایه گسترش خصومت به جای رقابت شده است.”
مکارم شیرازی و یزدی هم در اظهارنظرهایی جداگانه پیشنهاد داده‌اند، از ائتلاف اصولگرایان یک کاندیدای نهایی معرفی شود که به ریاست‌جمهوری برسد و بقیه در کابینه او حضور داشته باشند.
هچنین صراحتا عنوان شده که این چهره‌های سیاسی و مذهبی تحت تاثیر هاشمی رفسنجانی قرار گرفته و “تحلیل اشتباه” ارائه‌داده‌اند: “البته قم صداهای مختلفی دارد، برخی از صداها رسانه‌ای می‌شود و برخی دیگر نه! مطمئناً آقایان هم از سر دلسوزی این سخنان را می‌گویند. منتهی دشمن می‌آید و در این بین موج‌سازی می‌کند… ما باید واسطه‌هایی که در این میان می‌آیند و موج‌سازی می‌کنند را ببینیم. قصد دشمن این است که ما با این بزرگان خدای ناکرده مشکل پیدا کنیم…”
و تاکید شده است: “باید این واسطه‌ها را در این میان جدی بگیریم. به عنوان دلسوزی حرف‌هایی می‌زنند که روحش دولت‌هراسی است، احمدی‌نژادهراسی است! این جریان، جریانی است که می‌خواهد مدام مردم را بترساند!”
مثل اختلاف کاشانی و مصدق
هسته اصلی گزارش روزنامه ایران از زبان مسعود شفیعی‌کیا عنوان می‌شود که یکی از طلاب حوزه علمیه قم معرفی شده است. او می‌گوید: “یکی از هدف‌هایی که فتنه ۸۸ دنبال می‌کرد این بود که هزینه مردمسالاری را بالا ببرد. یعنی {بگوید} با این شرایط و ساز و کارهای مردمسالاری که در قانون اساسی وجود دارد اگر بخواهیم کار کنیم، هرج و مرج و اغتشاش و بحران به وجود می‌آید. وقتی هم که این هزینه بالا برود کودتای ۲۸ مرداد پیش می‌آید. در آن زمان یک فضایی پیش آمد که آقای کاشانی یک طرف و آقای مصدق در طرف دیگر قرار گرفتند و ایادی دشمن این وسط به اختلاف‌افکنی روی آوردند.”
همچنین عنوان شده که اگر علی لاریجانی و نمایندگان مجلس در پی اجرایی کردن نظر رهبری به دنبال نظام پارلمانی هستند، چرا در مورد درخواست رهبری مبنی بر لزوم نظارت بر نمایندگان طور دیگری رفتار کردند: “یک عده‌ای در مجلس هشتم نیز طرحی را برداشتند تا فرمان ولایت را اجرایی کنند. در همین اثنا آقای لاریجانی با یکی از مراجع ملاقاتی داشتند که آن مرجع بعد از ملاقات گفته بودند هر کسی بخواهد نظارت بر نمایندگان را اجرایی کند، استقلال قوا را از بین برده است!”
این طلبه عنوان می‌کند که “تمام دعواها سر این است که یک «مردمی‌نژاد» دیگر بر سر کار نیاید” و معتقد است: “می‌خواهند دایره قدرت را بسته‌تر کنند تا دیگر خارج از دایره قدرت کسی نتواند حضور پیدا کند! هر کسی می‌خواهد بیاید، باید در دایره مدنظر باشد.”
او هچنین از اصطلاح “ساختار هندسی نظام جمهوری اسلامی ایران” استفاده می‌کند و می‌گوید: “مردمسالاری دینی این‌گونه نیست. ما انقلاب نکردیم که الگوی نظام‌مان مثل غربی‌ها شود! نظام ما خودش یک تعریف خاص دارد و به قول امام(ره) جمهوری اسلامی است، نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر.”
در رد نظام پارلمانی هم به این موضوع اشاره شده که ریشه نظام حزبی انگلیسی است و “انحصار قدرت و ثروت را نهادینه می‌کند” اما حضور ریاست‌جمهوری این حسن را دارد که “ مانع در برابر احزاب قدرت و ثروت می‌شود! این مانع هم انتخاب مستقیم مردم است، چرا که آن موقع مردم می‌آیند یک احمدی‌نژاد دیگر را انتخاب می‌کنند.”
هشدار “ایران” به سیاسیون
روزنامه ایران در سرمقاله همین روز، حاضران در راهپیمایی حکومتی ۲۲ بهمن را به نفع دولت و احمدی‌نژاد مصادره کرد و “ یکشنبه نمایش عزت ملی ایرانیان” را پاسخی به “ یکشنبه سیاه مجلس” دانست: “ بسیاری از دلسوزان انقلاب نگران بودند مبادا اتفاقات تلخ مجلس و بی‌حرمتی‌های انجام شده به خادم ملت، اثرات وضعی داشته باشد که یکی از آنها دلسرد شدن مردم از برخی آرمان‌ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی است… ۲۲ بهمن سال ۹۱ نشان داد شدت و حدت ارتباط و علاقه این ملت با آرمان‌های اصیل و فطری انقلاب اسلامی نه ربطی به بداخلاقی برخی سیاسیون دارد، نه آن طور که صدا و سیما تلاش داشت القا کند تحت تاثیر بعضی مشکلات و ناهنجاری‌های اقتصادی و معیشتی قرار خواهد گرفت.”
سرمقاله‌نویس ایران به “سیاسیون” هشدار داده است: “سیاسیون باید بدانند توهین به منتخب ملت، توهین به ملت بزرگوار ایران است و اثرات خود را دیر یا زود بر جای خواهد گذاشت…. انجام تلاش‌هایی برای کم رنگ کردن نقش این مردم در سرنوشت انقلاب هر جا و با هر نامی انجام شود محکوم به شکست است چه با عناوینی پر طمطراق همچون «نظام پارلمانی» مطرح گردد یا با طرح هایی همچون اصلاح قانون انتخابات و ائتلاف‌های انتخاباتی غیرمردمی یا تحرکاتی در برخی مراکز محترم….”
