دو ماه پس از آخرین حمله محمود احمدی نژاد به احزاب، مشاور او در ماجرای هولوکاست، با تشبیه احزاب به محلی در “پشت درهای بسته” خواستار جایگزینی “مساجد” به جای احزاب و NGO ها در کشور شد.
محمدعلی رامین که در دولت دهم به عنوان معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار شده، این پیشنهاد را در گفت و گو با مجله “همشهری ماه” ارائه داده است.
وی در این مصاحبه همچنین پیشنهاد داده “شبکه ای از مساجد در در سراسر کشورهای دنیا تشکیل شود که این مساجد به نوعی جایگزین احزاب و تشکل‌های غیردولتی شوند.”
به گفته آقای رامین، در صورت اجرای طرح وی این شبکه خواهد توانست در مقابل شورای امنیت سازمان ملل یا به قول وی “سازمان دول” هم عرض اندام کند.
معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در عین حال از روحانیون خواسته “به جای آنکه بروند در پشت درهای بسته حزب، NGO و شبیه ساختارهای غربی فعالیت کنند، به خاستگاه اصلی خود (مساجد) برگردند و با بازسازی جایگاه خود و مسجد از ظرفیت عظیم اجتماعی، بهره‌های درست برای مصالح عمومی و منافع اسلامی ببرد.”
آقای رامین ارائه این پیشنهاد از جانب خود را با هدف “پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی در جهان اسلام و البته جمهوری اسلامی ایران” عنوان کرده است.
وی همچنین دولت هاشمی رفسنجانی را مقصر کم رنگ شدن نقش مساجد در جامعه ایران دانسته و گفته: “در دولت آقای هاشمی رفسنجانی با تاسیس فرهنگسراها تلاش شد که مراکزی جایگزین فعالیت مساجد بشوند.”
وزارت ارشادی های مخالف احزاب
این دومین بار است که یک مقام رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت احمدی نژاد، با تاکید بر نقش مساجد و روحانیت در سازماندهی امور اجتماعی، به احزاب حمله می کند.
محمدحسین صفارهرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم هم در دی ماه 1385 با “ناموفق” توصیف کردن تجربه فعالیت احزاب در ایران، خواستار جایگزینی مساجد و روحانیت به جای آنها شده بود. سخنانی که نه تنها واکنش منفی احزاب اصلاح طلب را به دنبال داشت که حتی اعتراض مسئولان احزاب اصولگرا را نیز برانگیخت.
محمدنبی حبیبی، دبیرکل حزب موتلفه اسلامی در آن هنگام با انتقاد شدید از سخنان صفارهرندی گفته بود: “روحانیت نمی‌تواند جای احزاب برای سازماندهی مردم و جامعه را پر نماید.”
وی در عین حال با رد سخنان وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره ناموفق خواندن تجربه تحزب در کشور، افزوده بود:“روحانیت و مساجد تفاوت هایی با احزاب دارند به همین علت و برای اینکه هر کدام از این نهادها بتوانند تاثیر خاص خود را بر جامعه داشته باشند بهتر است هرکدام وظایف مربوط به خود را انجام دهند.”
اینک شاید بتوان تنها تفاوت سخنان صفارهرندی با رامین را در این دانست که معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دهم، نه تنها بر جایگزینی مساجد و روحانیون به جای احزاب و NGO ها تاکید می کند بلکه خواهان جایگزینی آنها به جای شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز هست.
محمدعلی رامین کیست؟
آقای رامین علاوه بر مسئولیت دولتی خود در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دبیرکل مجموعه یک نفره ای به نام “بنیاد جهانی هولوکاست” نیز هست. از او به عنوان مشاور اصلی محمود احمدی نژاد در ماجرای هولوکاست نام می برند.
او در آذر ماه 1387 گفته بود: “احمدی نژاد می دانست موضوع هولوکاست التهاب آور است و مجامع غربی و دولت های غربی را ملتهب خواهد کرد پس با طرح این موضوع، عملا موضوع کار هسته ای ایران را از دستور کار افکار عمومی جهان غرب خارج کرد.”
وی در آن سخنان که در جمع دانشجویان بسیجی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود عنوان شد، با اشاره به “گران شدن صیفی جات و گوجه فرنگی” و با انتقاد از کسانی که به گرانی ها اعتراض می کنند، افزوده بود: “ینها همه مسائل جزئی ولی پیچیده ای است که نشان می دهد که بعضی ها با این توطئه ها می خواهند آرمان های زمینه ساز ظهور امام زمان تامین نشود.”
محمدعلی رامین از تئوریسین های جریان حامی احمدی نژاد است که در سال های اخیر بیشترین انتقادات را از افرادی مانند هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی، میرحسین موسوی و مهدی کروبی انجام داده اند. او در عین حال از مبدعان نظریه امامت آیت الله خامنه ای است و پس از بر عهده گرفتن مسئولیت معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فشار زیادی را بر رسانه ها وارد کرده تا آنها از عنوان “امام خامنه ای” به جای عناوینی مانند “مقام رهبری” استفاده کنند.
این البته تنها تلاش آقای رامین در سمت جدید خود نبوده است. به گزارش نهادهای داخلی و بین المللی حامی مطبوعات و روزنامه نگاران، دوران مسئولیت رامین در معاونت مطبوعاتی، سیاه ترین دوران برای روزنامه ها و روزنامه نگاران مستقل بوده به گونه ای که بسیاری از مطبوعات در دوران او توقیف شدند و میزان اخطارها و تذکرات به روزنامه ها به صورت بی سابقه ای افزایش یافت.
محمدعلی رامین همواره تلاش کرده تا چهره ای غیر سیاسی و فرهنگی از خود به نمایش بگذارد. به عنوان مثال او هیچگاه حاضر نیست با مطبوعات به عنوان یک فعال سیاسی گفت و گو کند اما در جریان انتخابات دوره سوم شوراهای اسلامی شهر و روستا به عنوان مسئول کمیته سیاسی ستادهای رایحه خوش خدمت که متعلق به حامیان احمدی نژاد بود، منصوب شد و فعالیت کرد.
از سابقه فعالیت های سیاسی و مطبوعاتی رامین اطلاع زیادی به جز حضور طولانی مدتش در آلمان در سالهای طولانی اوایل انقلاب و همکاری با احزاب دست راستی و نژاد پرست این کشور و نیز انتشار مجله ناشناخته ای به نام “امامت” در دست نیست.
احمدی نژاد، حامیانش و دیوار کوتاه احزاب
انتقاد معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از احزاب و NGO ها در شرایطی بیان شد که دو ماه پیش از او، محمود احمدی نژاد با اشاره به آنچه “از بین رفتن ارزش های انقلاب به علت تشکیل جناح بندی های سیاسی” می نامید، گفته بود: “نظام ما تنها یک حزب دارد و آن هم حزب ولایت است.”
وی اضافه کرده بود: “با رسیدن به آخرین تحول دنیا، بایستی با تکیه بر تنها حزب حقیقی کشور خود را بسازیم و جهان را نیز با خط ولایت آشنا سازیم.”
احمدی نژاد و نزدیکان او پیش از این نیز بارها به اصل تحزب در کشور حمله و احزاب را به عنوان مکانی برای باند بازی و سیاست کاری معرفی کرده اند.
به عنوان مثال وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم با بیان اینکه امروز جامعه جهانی به سمتی می رود که با تشکیل نهادهای مدنی خلاء عملکرد نه چندان مناسب احزاب را پر کند، گفته بود: “امروز هیئت های مذهبی و روضه خوانی ها، جزو NGO های قوی هستند که هم به صورت طبیعی و خودجوش شکل می گیرند و هم دارای انسجام هستند.”
به جز او، احمد سالک از روحانیون حامی احمدی نژاد و از فرماندهان سابق سپاه قدس (واحد عملیات برون مرزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) هم رشد احزاب و گروه های سیاسی را “قارچ گونه” توصیف کرده و این مسئله را باعث “عزای مسلمین” دانسته بود.
وی در خرداد ماه سال 86 در اصفهان گفته بود: “حزب برای سیاسی کاری است که افراد فقط خود را ببینند نه خدا را و معتقدم حزب برای برتری طلبی و قدرت طلبی یعنی شهوت است.”
احزاب در جمهوری اسلامی
انتقادات پردامنه احمدی نژاد و حامیان او به احزاب و توصیه اخیر معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد به روحانیون برای خروج از حزب و بازگشت به مسجد در شرایطی صورت می گیرد که افرادی مانند آیت الله بهشتی، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی، محمدجواد باهنر، میرحسین موسوی، آیت الله خامنه ای و بسیاری از دیگر مقامات ارشد و باسابقه جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب با تاسیس حزب جمهوری اسلامی، نخستین گام را در تشکیل یک حزب سیاسی نزدیک به حکومت برداشتند.
این حزب اگرچه بعدها و در پی اختلافات درونی منحل شد اما روزنامه ارگان آن (روزنامه جمهوری اسلامی) به سردبیری مسیح مهاجری کماکان مشغول به فعالیت است.
به جز حزب جمهوری اسلامی، دو تشکل محوری روحانی در جناح راست وجود دارد که یکی با عنوان جامعه روحانیت مبارز تهران به دبیرکلی آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، محل تجمع روحانیون سیاسی پایتخت نشین است و دیگری به نام جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به ریاست شیخ محمد یزدی، برخی از مراجع تقلید قم مانند آیت الله ناصر مکارم شیرازی و روحانیونی مانند احمد جنتی و احمد خاتمی را در خود جای داده است.
در میان اصلاح طلبان نیز دو تشکل مجمع روحانیون مبارز که ریاست آن بر عهده آیت الله محمد موسوی خویینی ها است و جمعی از نزدیکان آیت الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی را در عضویت خود می بیند همراه با مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم به عنوان گروه های روحانی کلیدی جریان موسوم به چپ خط امام فعالیت می کنند.
نگاه ضد حزبی جریان حاکم در یک سال گذشته و همزمان با شکل گیری جنبش اعتراضی به نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران موسوم به جنبش سبز افزایش یافته به گونه ای که کمیسیون ماده 10 احزاب وزارت کشور اعلام کرده فعالیت دو حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی تعلیق شده و قوه قضائیه باید درباره سرنوشت آنها تصمیم گیری کند. هم اکنون دفاتر این احزاب تعطیل است و بسیاری از اعضای آنها در زندان به سر می برند.
احزاب دیگری مانند حزب اعتماد ملی و سازمان ادوار تحکیم وحدت نیز شرایط مشابهی دارند به گونه ای که علاوه بر زندانی شدن اعضای اصلی آنها، به واسطه فشارهای وارده عملا امکان فعالیت حزبی ندارند.
خانه احزاب به عنوان بزرگترین نهاد صنفی حزبی در ایران نیز که محل همکاری اکثر احزاب اصولگرا و اصلاح طلب بر سر مسائل صنفی در عین اختلاف نظر سیاسی هست نیز در دولت احمدی نژاد با مشکلات زیادی روبرو شده است. وزارت کشور اخیرا به بهانه مخدوش بودن انتخابات اخیر خانه احزاب، فعالیت این نهاد را با مشکل مواجه کرده است.
