بنی موریس
پس از گذشت یک هفته از حملات هوایی اسرائیل به حماس در نوار غزه و حملات موشکی فلسطینیان به شهرهای جنوبی اسرائیل، فرماندهان نظامی اسرائیل بر سر دو راهی قرار گرفته اند. آنها مجبور بودند تصمیم بگیرند یا دست به یک حملۀ زمینی بزنند و یا به ختم غائله رضایت دهند و یک راه دیپلماتیک آبرومند پیدا کنند.
گزینۀ سوم این بود که به حملات هوایی ادامه دهند و در عین حال، نیروهای زمینی خود را با اهداف محدود بداخل نوار غزه بفرستند. این اهداف به منظور مهار پرتاب موشک های حماس از نقاط خاص غزه و همچنین جلوگیری از دسترسی مجدد حماس به موشک ها طراحی شده اند.
بنظر من اسرائیل حق دارد با انجام حملات زمینی در بخش های متعدد غزه پیشروی کند تا حماس را به زانو درآورد و در نهایت با اشغال نواحی مرزی برای همیشه، اراده و توانایی آن را برای پرتاب موشک به اسرائیل نابود کند.
با این وجود، کابینۀ اسرائیل باید محتاط تر باشد. با توجه به تراکم جمعیت در باریکۀ غزه، محدودیت های اعمال شده توسط افکار بین المللی و افکار داخلی اسرائیل و همچنین هزینه های نظامی و جانی، این کابینه ظاهرا ً طرح تسخیر نوار غزه و نابودی حماس را رد کرده است.
از نظر اسرائیل، مشکل این است که حماس مانند حزب الله باقی خواهد ماند و می توان انتظار داشت که به تنهایی یا با همکاری حزب الله یا ایران به اسرائیل حمله کند. به علاوه، واقعیت های اساسی خاورمیانۀ امروز ثابت باقی خواهند ماند و اسرائیلی ها همچنان احساس تهدید خواهند کرد.
اما آنچه که از اهمیت ویژه ای برخوردار است این است که اسرائیل با مجموع تهدیدهای دشوار کوتاه مدت و میان مدت روبروست. در شرق این کشور، ایران در حال پیشرفت پروژۀ هسته ای خود است که به اعتقاد بسیاری از اسرائیلی ها و اکثر منابع اطلاعاتی جهان با هدف ساخت سلاح های اتمی طراحی شده است. این واقعیت که احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران به کرات اسرائیل را تهدید به نابودی کرده، باعث پریشان خاطری عمیق اسرائیلی ها شده است.
در سال آینده یا سال های بعد، اگر جامعۀ جهانی به منظور توقف برنامۀ هسته ای ایران از طریق دیپلماسی و تحریم های اقتصادی با این کشور مقابله نکند، آنوقت آمریکا یا اسرائیل ناگزیر خواهد بود به تأسیسات هسته ای ایران حمله کند و آنها را نابود نماید.
در شمال اسرائیل تهدید دیگری وجود دارد و آن حزب الله است، یک سازمان اصولگرای شیعه که عهد کرده است اسرائیل را نابود کند و بودجۀ آن توسط ایران تأمین می شود. این سازمان شکستی را که در سال 2006 از ناحیۀ نیروهای اسرائیل متحمل گردید، پشت سر گذاشته است و هم اکنون زرادخانه ای با ظرفیت 30 تا 40 هزار موشک در اختیار دارد، که برخی از آنها قابلیت هدف گیری تل آویو و دیمونا، سایت هسته ای اسرائیل، را دارند.
در جنوب اسرائیل نیز حماس دشمن سرسخت اسرائیل باقی خواهد ماند و لازم به ذکر است که منشور و یا قانون اساسی حماس مورخ 1988 بر لزوم نابودی اسرائیل “به دست اسلام” تأکید می کند.
بین سال های 1948 و 1982 اسرائیل نسبتا ً بخوبی با تهدیدهای متعارف اعمال شده توسط ارتش کشورهای عربی کنار آمد، اما تهدیدهای فعلی غیرمتعارف هستند و چالشی به مراتب سخت تر برای اسرائیل بشمار می روند. هفتۀ گذشته اسرائیل با یکی از آنها روبرو شد، موشک های حماس؛ و احتمالا ً در آینده با تهدید به مراتب جدی تر برنامۀ هسته ای ایران روبرو خواهد شد.
تنها تغییر ذهنیت فلسطینیان و جهان گسترده تر اعراب و اسلام می تواند صلح را محقق سازد و این امر مادامی که جهان عرب بسیار قوی باشد و قوی تر شود و ذهنیت آن ظلم و بی عدالتی و قربانی شدن باشد، محقق نخواهد گشت.
منبع: ساندی تایمز، 4 ژانویه