محسن رضایی پس از دیدار با برخی علمای قم بالاخره با صدور یک بیانیه رسمی کاندیداتوری خود را برای ریاست جمهوری دهم را اعلام کرد. وی که قبلا یک بار اعلام حضور وسپس اعلام انصراف کرده بود، این بار با اشاره به 7 محوری که برای ایران خطر عمده محسوب می شود به اقداماتی که درصورت انتخاب شدن به سمت ریاست جمهوری انجام خواهد داد، اشاره است.
رضایی نیز که به جمع کسانی پیوسته که بابت آینده احساس “نگرانی” می کنند در بیانیه خود با اشاره به اینکه ”انتظار داشتم که گفتمان، اهداف و برنامه‌های نامزدهائی که به صحنه می‌آیند کشور را از حضور اینجانب در صحنه انتخابات بی‌نیاز سازد” می نویسد: “تلاش‌های فراوان توأم با صبر و انتظار، بی‌نتیجه ماند و به دلایل زیر و پس از اینکه مدتی که دیگر نامزدهای انتخاباتی بخش زیادی از مسیر را طی کرده‌اند تصمیم گرفتم به صحنه انتخابات وارد شوم.“
فرمانده اسبق سپاه پاسداران در ادامه بیانیه خود به “خطر” هایی اشاره دارد که کشور را تهدید می کنند؛ این خطرها از دید رضایی عبارتند از: از دست رفتن فرصت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در داخل، منطقه و نظام‌بین‌الملل، بیکاری، تورم، فقر، مواد مخدر و سایر آسیب‌های اجتماعی که سبب جاری بودن ده میلیون پرونده قضایی در سال، قریب صد‌هزار مجروح و کشته در تصادفات و امثالهم، ضعیف شدن نشاط و آرامش در جامعه، ضعیف شدن اخلاق در عرصه سیاست و حکمرانی، دولتی شدن امر به معروف و نهی از منکر و دور شدن مردم به عنوان بانیان اصلی این امر، تفرقه افکنی و تشتت بین دولت و اقوام و بین شیعه و سنی.
وی درادامه با اشاره به اینکه “برخی از دولتمردان و سیاسیون، ناکارآمدی خود و گروهشان را به پای نظام می‌نویسند و با وجود علاقه و اعتقاد راسخ مردم به رهبری و نظام اسلامی، ممکن است این مهم را متوجه نظام و رهبری کنند” می افزاید: “جبهه‌بندی‌های جدید در جهان اسلام علیه ایران اسلامی و اسلام رو به گسترش است و فضای امنیتی بجای گسترش آسایش و آرامش در کشور فراگیر شده است.“
محسن رضایی دربیانیه خود به ضرورت تغییر الگوی مدیریت کشور، ضرورت رعایت و ترویج اخلاق سیاسی در جامعه، ضرورت برنامه محوری به جای فردمحوری، جلوگیری از دوقطبی شدن انتخابات و نهادینه شدن نزاع‌های سیاسی حاصل از آن، مانع شدن از فرد محوری در رأس قوه مجریه و تثبیت برنامه‌محوری به جای سلیقه‌محوری و تشکیل یک دولت ائتلافی کارآمد و متعهد در جهت به‌کارگیری حداکثر ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های مدیریتی، به عنوان ضروری‌ترین اصلاحات ساختاری و هدفمند کشور اشاره می کندومی افزاید: “منحصر شدن جریان اصولگرایی و انقلابی به یک مجموعه خاص، نخستین گام در کشاندن کشور به بن‌بست سیاسی خواهد بود و باید اقدامی جدی در راستای احیاء مجدد جریان اصولگرایی انقلابی و ارزشی کرد که دربرگیرنده تمامی نیروهای معتقد، مؤمن، ارزشی و اصلاح‌گر در روند انقلاب اسلامی و کشور است.”
لازم به ذکر است که محسن رضایی در انتخابات ریاست جمهوری قبل نیز کاندیدا شد، اما دو روز اقبل از انتخابات، از ادامه رقابت انصراف داد. وی در بیانیه انتخاباتی اخیر، اشاره ای هم به کناره گیری چهار سال پیش خود از رقابت ها داشته و دلیل آن را وجود نداشتن حمایـت کافی برای تحقق ایده‌ها و تغییرات مورد نظر خود و اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات دانسته است.
تا پیش از اعلام نامزدی محسن رضایی و در حالی جناح محافظه کاران حاکم بر ایران تاکنون از معرفی نامزد خود در انتخابات امتناع کرده اند، بسیاری از چهره های نزدیک به احمدی نژاد از او به عنوان نامزد واحد و نهایی جناح حاکم در انتخابات نام می بردند.
در همین ارتباط، خبرگزاری دولتی ایرنا در 23 فروردین جاری اظهارات مجموعه ای از فعالان سیاسی اصولگرا را به چاپ رساند که با رد “این ادعا که اصولگرایان در انتخاب کاندیدای واحد دچار تزلزل شده‌اند” تصریح می کردند: “احمدی نژاد نامزد قاطع اصولگرایان است”.
روزنامه کیهان نیز در 31 فروردین به چاپ مصاحبه هایی با فعالان سیاسی جناح راست پرداخت که با تاکید بر اجماع اصولگرایان بر روی کاندیدای واحد، احمدی نژاد را عملاً تنها نامزد جریان اصولگرا می دانستند.
