اندرو بروس
دولت اوباما قصد دارد حضور نظامی ارتش این کشور را، پس از خروج از عراق، همچنان در خلیج فارس تقویت کند. به گفته مقامات و دیپلمات های آمریکایی این تقویت احتمالا شامل استقرار نیروهای رزمی در کویت خواهد بود، به نحوی که بتوانند با تهدید های امنیتی از جانب عراق یا درگیری نظامی از سوی ایران مقابله کنند.
این برنامه از زمانی که اوباما روند خروج نیروهای آمریکا از عراق را تا پایان دسامبر سال جاری اعلام کرد، جنبه جدی تری به خود گرفته است و مورد بحث های بیشتری قرار گرفته است. پایان دادن به جنگ هشت ساله عراق یکی از قول های اوباما در تبلیغات ریاست جمهوری بود، ولی بسیاری ازمقامات نظامی و دیپلمات ها از خروج این نیروها نگران هستند و معتقدند این امر به بی ثباتی بیشتر در منطقه خواهد انجامید.
با رد شدن پیشنهادات دولت آمریکا و بخشی از دولت عراق برای باقی ماندن حدود 20000 سرباز از نیروهای آمریکا در عراق پس از پایان سال 2011، اکنون مقامات پنتاگون در حال تهیه گزینه جدیدی هستند.
علاوه بر مذاکراتی که در باره استقرار گروه های رزمی نظامی آمریکا در کویت در جریان است، آمریکا قصد دارد ناو های جنگی بیشتری را از طریق آبهای بین المللی روانه منطقه کند.
هدف از این استقرار جدید نیروهای نظامی، علاوه برمقابله با تهدید فزاینده ایران، گسترش همکاری های نظامی با شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس است که شامل کشورهای عربستان سعودی، کویت، بحرین، قطر، اماارات متحده عربی و عمان است. با وجود اینکه آمریکا با این کشورها روابط دو جانبه نظامی دارد، ولی دولت و ارتش آمریکا قصد دارند نوعی “معماری امنیتی” جدیدی را با استفاده از نیروی هوایی و گشت های نیروی دریایی در خلیج فارس پیاده کنند.
تعداد نیروهای رزمی آمریکایی که در کویت مستقر خواهند شد هنوز روشن نیست، ولی ابعاد این نیرو باید ظرف چند روز آینده روشن شود. مقامات ستاد مشترک ارتش آمریکا از توضیح جزئیات طرح استقرار نیروهای آمریکا خودداری کردند ولی گفتند مسلما از تجربه الگوی استقرار نیروهای نظامی ظرف دهه اخیر برای این منظور استفاده خواهد شد.
مثلا در فاصله جنگ اول خلیج فارس در 1991 و اشغال عراق در سال 2003، آمریکا یک گردان از نیروهای رزمی خود را در کویت مستقر کرد که با یک توپخانه عظیم در منطقه پشتیبانی می شد.
ژنرال کارل هورست، رئیس ستاد مشترک گفت: “پیش به سوی گذشته.” او گفت هدف اصلی فرماندهی نیروهای آمریکا، مستقر کردن نیروهای کوچک و با قابلیت واکنش سریع در منطقه و مشارکت در آموزش ارتش های منطقه است. ژنرال هورست گفت: “ما تقریبا به دوران قبل از درگیری مستقیم باز می گردیم. من فکر می کنم این روش سالم تر، موثرتر و عملی تر است.»”
آقای اوباما و مشاوران ارشد امنیت ملی آمریکا به متحدین این کشور و نیز به جمهوریخواهان اطمینان می دهند که آمریکا تعهدات خود را در خلیج فارس، با خروج از عراق، نادیده نمی گیرد و همچنین به دنبال آن است که تا پایان سال 2014 از افغانستان نیز خارج شود.
هیلاری کلینتن، وزیر خارجه آمریکا در تاجیکستان گفت: “ما به حضور قدرتمند خود در منطقه ادامه می دهیم، که نشان دهنده تداوم تعهد ما به عراق و به آینده منطقه است، که باید در مسیر دموکراسی قرار گیرد.”
وزیر دفاع ، لئون پانتا، هفته گذشته اعلام کرد که آمریکا 40هزار نیرو در عراق و 23هزار نیرو در کویت دارد که اکثرا جنبه پشتیبانی دارند.
در همین حال مقامات پنتاگون، با توجه به کاهش بودجه 450 میلیارد دلاری نظامی در طول دهه آینده، در حال سازماندهی مجدد نیروهای این کشور در منطقه هستند.
مقامات ستاد مرکزی گفتند دوره پس از جنگ عراق دوره ای است که باید به آرایشی موثرتراز قوای نظامی و مشارکت با متحدین در منطقه پرداخت.
یکی از نتایج کاهش بودجه نظامی اتکا بیشتر بر مشارکت با نیروهای نظامی منطقه است. ژنرال هورست یاد آور شد که تمرین های آموزشی و تعلمیات ارائه شده به قوای نظامی منطقه در جهت مشارکت با ارتش های منطقه و افزایش توان آنها انجام شده است.
بخش دیگر سازماندهی مجدد حضور نظامی آمریکا در منطقه، شامل همکاری با شورای همکاری خلیج فارس به رهبری عربستان سعودی است. این شورا تلاش کرده است که نفوذ دیپلماتیک و نظامی خود در منطقه و فراتر از آن گسترش دهد. به عنوان نمونه، قطر و امارات متحده عربی، هواپیماهای خود را برای شرکت در حملات ناتو در لیبی به مدیترانه اعزام کردند. بحرین و امارات متحده عربی نیز از سوی دیگر نیروهای خود را به افغانستان اعزام کرده اند.
عربستان سعودی نیز نیروهای نظامی خود را برای سرکوب مخالفان دولت بحرین به این کشور اعزام کرد.
دولت اوباما در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل پیشنهاد همکاری آمریکا با شورای همکاری خلیج فارس را ارائه داده است.
این پیشنهاد باید به تصویب شورا برسد، که جلسه بعدی آن در ریاض در ماه دسامبر برگزار خواهد شد.
یکی از دیپلمات هایی که خواست نامش فاش نشود گفت: “این البته بلافاصله به یک ناتوی دیگر تبدیل نمی شود. ولی هدف حرکت به سمت الگوی یکپارچه ای مشابه ناتوست.”
در حال حاضر ایران بزرگترین تهید در منطقه به شمار می آید. خروج نیروهای آمریکا از عراق هم عامل مزیدی برلزوم جدی گرفتن تهدید ایران به شمار می آید.
منبع: نیویورک تایمز- 29 اکتبر
