اعدام دو تن از متهمانی که در دادگاه حوادث پس از انتخابات حضور داشتند، و محکومیت این اعدام توسط افراد و نهادهای مدنی در داخل و خارج کشور، حجم گسترده اخبار را به خود اختصاص داده، اما اخبار مربوط به احضار، بازداشت و فشار بر دانشجویان، همچنان در نقطه مرکزی توجه ناظران قرار دارد. به ویژه آنکه پدر سورنا هاشمی، که خود از رزمندگان و اسیران دوران جنگ 8 ساله ایران و عراق بوده، با انتشار نامه سرگشاده ای، این روزها را “تلخ تر” از آن روزها خوانده و نوشته است: “بیش از یک ماه می گذرد و نشانی جز اسارت تو ندارم… وای بر من! نکند اسارت را از من به ارث بردی؟! چرا تنها ماندم؟ هم رزمانم کجایند؟”
پدر سورنا هاشمی در نامه خود نوشته است: “سورنا، پسرم، روزگاری بود که عکس کوچکت در پس زمینه ی خاک خاکریز دم به دم زمزمه ی التماس آلود چشمانم بود، خاک ِ تن به تیغ می تکاندیم و در راه حفظ وطن می رفتیم.وطن ترینم تو بودی و جان سپر جانت کردم، تنها نبودم، هزاران بودیم، تنها نبودم…روزی به تلخی این روزها باران گلوله و خمپاره زمین را گهواره ی صدها شیر مرد کرد…به خواب می رفتند آرام و لبخند از خاطره ی خنده ی مادر، همسر، فرزند می زدند و خرسند از باروت و گلوله ای که دیگر نمی توانست تنی را خونین کند… من نیز سهم ام را گرفتم، چکمه ای به خون آغشته از زخم صورتم، کابل برق با تکه های تنم…اسارت را به جان خریدم خرسند از اینکه تو آزادی، تو می خندی، تنها نبودم… نشانمان بی نشانی، مفقود الأثر بودیم و ماه و سال یکی از بیماری، یکی زیر شکنجه، یکی به رگبار گلوله چشم می بست…هیچ نشانی از اسارت ما نبود. دل گره زدم به ضریح میله های زندان که تو را آزاد ببینم، لباسم دخیل زخم های دوستان و هم رزمانم شد تا تو گزندی نبینی…امروز اما تلخ تر از آن روزهاست…تو در بندی، تو اسیری، تو نمی خندی…بیش از یک ماه می گذرد و نشانی جز اسارت تو ندارم… وای بر من! نکند اسارت را از من به ارث بردی؟! چرا تنها ماندم؟ هم رزمانم کجایند؟ نکند سیلی به گوش تو می زنند؟! نکند نمی دانند؟! نمی دانند که تو از دو سالگی با عراقی ها می جنگیدی؟! که ترکش از تنم در می آوردی؟! تنهایم…”
در ادامه این نامه می خوانیم: “سورنا جان! پسرم، ماجرای دانشگاه زنجان را فراموش نکرده ام : همرزم من نبودند آنان که به مرز تن فرزندان این خاک تجاوز کردند! همرزم من نبودند آنان که در اندیشه ی حاشا بودند! همرزم من نبودند آنان که تو را به بند کشیدند، از تحصیل محروم کردند… همرزمانم را خوب می شناسم! بگذارید فکر کنم که اینها از ما نیستند، بیگانه اند که چنین جفا می کنند. بگذارید فکر کنم همه آن روز شهید شدند و من زنده ماندم تا زجر بکشم… تا آن روز که اگر شهیدی زنده مانده ندایم را پاسخ گوید! روزگاری از همه چیز گذشتم تا تو آزاد باشی حال که آزاد نیستی همه چیزم را می دهم برای سلامتی ات! و برای دوباره دیدنت…”
گفتنی ست سورنا هاشمی و علی رضا فیروزی، بیش از یک ماه است که در پی خروج از منزل و احتمالا در شهر ارومیه ناپدید شده اند. نهادهای امنیتی هیچ گونه مسوولیتی درباره وضعیت آنان بر عهده نمی گیرند و از خود سلب مسوولیت می کنند. این در حالی است که نیروی انتظامی به خانواده علی رضا فیروزی اعلام کرده موبایل این فعال دانشجویی خاموش و در شهر تهران است.
بلاتکلیفی رشیداسماعیلی در زندان
رشید اسماعیلی عضو شورای سیاستگذاری سازمان ادوار با گذشت بیش از 40 روز از بازداشت همچنان در زندان اصفهان و در وضعیت نامناسبی به سر می برد. وی در پی احضار به اداره اطلاعات اصفهان در سوم دی ماه گذشته بازداشت و به زندان اصفهان منتقل شد؛ اتهامات وی توهین به مقام رهبری و اقدام علیه امنیت ملی است. اما با اینکه نزدیک به 40 روز باز بازداشت وی می گذرد مقامات قضایی تا کنون جواب درستی به خانواده وی نداده اند.
عسل اخوان فعال دانشجویی و از نزدیکان رشید اسماعیلی، به “ادوارنیوز” گفته است: “در آخرین دیداری که خانواده رشید با وی داشتند وضعیت روحی وی را بسیار مناسب ارزیابی کردند و وضعیت جسمی او هم ظاهرا خوب بوده است. اما با وجود گذشت بیش از 40 روز هنوز خبری از آزادی وی حتی به صورت موقت با قرار کفالت یا وثیقه نیست و مسئولین پاسخگو نیستند که دلیل طولانی شدن بازداشت وی بر چه اساس است.از طرف دیگر با وجود اینکه مدتی طولانی از بازداشت رشید می گذرد هنوز بازجویی ها ادامه دارد و این خودش جای سئوال دارد که بعد از 40 روز، ماموران امنیتی در مورد چه موضوعاتی می توانند بازجویی کنند.”
رشید اسماعیلی، روزنامه نگار، فعال دانشجویی و فعال حقوق بشر، از دانشجویان محروم از تحصیل دانشگاه علامه است که در دوره کارشناسی ارشد حقوق بشر با فشار وزارت اطلاعات محروم از تحصیل شد.
دانشگاه شیراز: آزادی و بی خبری
سعید خسروآبادی دانشجوی دانشگاه شیراز پس از گذشت بیش از یک ماه بازداشت با قرار وثیقه 50 میلیون تومانی آزاد شد. خسروآبادی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جامعه شناسی است که به مدت یک ترم توسط کمیته انضباطی دانشگاه شیراز از تحصیل محروم شد. او در حالی به اداره اطلاعات شیراز احضار شد که در حال گذراندن محرومیت از تحصیل خود بود.
کاظم رضایی دیگر دانشجوی دانشگاه شیراز نزدیک به 90 روز است که در بازداشت اداره اطلاعات به سر می برد و ازوضعیت پرونده وی هیچ خبری در دست نیست.
دانشگاه اصفهان: بیست حکم محرومیت از تحصیل
آن گونه که خبرنامه امیرکبیر گزارش داده است، در پی احضار بیش از ۷۰ تن از دانشجویان دانشگاه اصفهان پس از تجمعات ۱۶ و ۱۷ آذر، احکام سنگین محرومیت از تحصیل بیش از ۲۰ دانشجوی این دانشگاه صادر شد.
در میان احکام صادر شده، علی اجاقی و مازیار معصومی هر یک به ۳ ترم محرومیت از تحصیل محکوم شدند. این در حالیست که مازیار معصومی سال تحصیلی گذشته نیز محروم از تحصیل بود، و در نیم سال گذشته تحصیلی نیز با اخلال مسئولین دانشگاه در فایل آموزشی از حضور وی در جلسات امتحان پایان ترم جلوگیری شد.
همزمان بیش از ۲۰ حکم سنگین محرومیت از تحصیل دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نیز به دانشجویان ابلاغ شده است.
همچنین در تحولی دیگر، احکام انضباطی منع از تحصیل ۵ نفر از دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه سراسری اراک به آنان ابلاغ و اجرا شد. این ۵ دانشجو در مجموع به ۸ ترم اخراج از تحصیل محکوم شده اند. پیش از این ۹ نفر از دانشجویان دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه اراک به کمیته احضار و به ۱۵ ترم منع از تحصیل محکوم شده بودند.
احکام صادر شده برای دانشجویان دانشگاه اراک که اکثریت آنان از اعضای انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه نیز بوده اند، در پی چند نوبت تجمعات دانشجویان در واکنش به سخنرانی های برگزار شده در در دانشگاه به دعوت بسیج و خصوصاً به اتهام سازماندهی تجمع دانشجویان در اعتراض به دیوار کشی و تفکیک جنسیتی بوفه دانشکده صادر شده است.
قابل ذکر است صدور این احکام از سوی کمیته انضباطی تا پایان امتحانات دانشگاه اراک به تعویق افتاده است.
شورای دفاع از حق تحصیل: وضعیت نامناسب مهدیه گلرو
به دنبال ملاقات مهدیه گلرو با خانواده خویش، وی اظهار داشت بیش از ده روز است به عفونت شدید روده مبتلا شده، اما به خاطر نبود دارو و بی‌توجهی مسئولان زندان، بیماری وی روز‌به‌روز وخیم‌تر می‌شود. گلرو در این دیدار ضمن تاکید به وضعیت بسیار بد بند ۲۰۹، به خانواده خود گفته است: “تعداد زندانیان در بازداشتگاه اوین بعد از عاشورا به قدری زیاد شده که دارو، به ویژه آنتی‌بیوتیک بسیار کم پیدا می‌شود و حتی غذا که کیفیت پایینی هم دارد، به اندازه کافی به زندانیان داده نمی‌شود.”
وی همچنین از سرمای زندان در پی خرابی وسایل گرمایشی خبر داده و گفته: “زندانیان بسیاری به آنفولانزا و سرماخوردگی دچار شده‌اند که به خاطر نبود دارو و تغذیه مناسب، بهبود پیدا نمی‌کنند.”
گلرو که بیش از ۶۰ روز پیش به همراه همسرش بازداشت شده بود، همچنین از ارسال نامه‌ای به بازجویش خبر داد که در آن از عدم تعهد بازجو به قول‌اش شکایت داشته است. وی در این‌باره به خانواده‌اش گفت: “بازجو قول داده بود، وحید را به زودی آزاد کند، در حالی که وی همچنان پس از دو ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می‌برد.”
مهدیه گلرو در مورد انتصاب اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، به خانواده‌اش گفت: “این اتهام را به هیچ عنوان نپذیرفته و آن را در تعارض کامل با افکار و اندیشه‌های خود می‌دانم.”
همچنین خانواده گلرو خبر دادند که در هفته گذشته به همراه وکیل برای اعلام وکالت به شعبه ۱۲ بازپرسی دادگاه انقلاب مراجعه کرده‌اند، اما بازپرس پذیرش وکالت نامه را منوط به نظر دادستان تهران دانسته و اعلام کرده است که اجازه انجام هیچ کاری را بدون نظر دادستان ندارد.
مهدیه گلرو، عضو شورای دفاع از حق تحصیل است که در حال حاضر اغلب اعضای آن از جمله، مجید دری، ضیا نبوی، شیوا نظرآهاری، پیمان عارف و سعید جلالی‌فر در زندان هستند.
