به نظر می‌رسد که حکم اعدام غلامحسین خالدی محیطبان منطقه حفاظت شده دنا، برای سومین بار از سوی دادگاه کیفری استان کهگیلویه و بویراحمد تائید شده است. خالدی، محیطبان رسمی سازمان محیط زیست است که برای جلوگیری از شکار غیرقانونی، با شکارچیان درگیر شده و به اتهام قتل یکی از آنان از تیر ماه ۱۳۸۹ در زندان به سر می‌برد. او در آخرین تماسش با خبرنگار خبرگزاری آنا، از تائید حکم اعدام خود خبر داده است.
فیض‌الله افشار، وکیل غلامحسین خالدی به “روز” می‌گوید از تایید حکم این محیطبان باخبر شده اما هنوز این حکم به او ابلاغ نشده است. او عنوان می‌کند که خانواده مقتول در صورت دریافت دیه راضی به سازش بوده‌اند اما سازمان محیط زیست مبلغ مورد نظر آنان را پرداخت نکرده است: “به نظرم برای مثال یک میلیارد ارزش داشت که بدهند یک محیطبان، یک مامور، 4-5 سال از عمرش را پشت میله‌های زندان نباشد.”
غلامعلی خالدی، برادر این محیطبان زندانی و در آستانه اعدام هم در گفت‌وگو با روزآنلاین از شرایط دشوار خانواده‌اش می‌گوید: “ما هیچ پولی نداریم، اولیای دم دو میلیارد پول خواسته‌اند، کل زندگی ما شاید ۵۰ میلیون تومان هم نشود، تازه اگر همه دار و ندارمان را هم بفروشیم. الان برادر من به خاطر پول در زندان است، نه به خاطر هیچ چیز دیگر. بیایید زندگی ما را ببینید، زیر خط فقر زندگی می‌کنیم.”
به گفته او همسر و دختر برادرش هم بیمار و نیازمند کمک هستند: “این را حتما بنویسید که من دو بار رفتم محیط زیست، حتی نتوانستند یک ملاقات ساده بگیرند که دخترش بعد از ۵ ماه بتواند پدرش را ببیند، حتی این یک کار برای هم برای ما نکردند.”
“ببینید ما چه دردی داریم”
غلامحسین خالدی دومین محیطبان منطقه دنا است که به اعدام محکوم شده. روزنامه شرق بهمن ماه سال ۹۱، پس از صدور حکم اعدام، جزییات درگیری رخ داده را منتشر کرد. ۵۰۰ متر مانده به قله قدویس در چهار هزار و ۴۰۰ متری دنا، چهار شکارچی با لاشه کل در سرازیری افتاده بودند. با شنیدن صدای گلوله برنو، محیط بانان به دنبال شکارچیان می‌روند/ در سراشیبی یک تپه، شکارچی‌ها بعد از ایست ماموران به سمت آنها حمله می‌کنند. درگیری آغاز می‌شود و تیر هوایی شلیک می‌شود. غلامحسین خالدی با دو شکارچی که به روی او چاقو کشیده بودند درگیر می شود. دو شکارچی دیگر با تفنگ برنو این حادثه را نظاره می‌کنند. او به همراه همکارانش با شکارچیان گلاویز شده و در گیرو دار این جدال، ۱۲ گلوله از پنج اسلحه کلاشینکف شلیک می‌شود و ناگهان “محمد پایه گذار” با چاقویی از غلاف درآمده در دستش، نقش بر زمین می‌شود.
خالدی محیطبان، دو سال و ۹ ماه را در زندان سپری می‌کند تا اینکه دادگاهی در یاسوج حکم اعدام وی را با “علم قاضی” و قید “احتمالا” تایید می‌کند. این حکم توسط سه قاضی دادگاه کیفری استان و با وجود وارد بودن ۱۵ ایراد اساسی به پرونده صادر شده بود.
فیض‌الله افشار، وکیل غلامحسین خالدی در خصوص آخرین وضعیت پرونده او به روز می‌گوید: “دو بار دادگاه کیفری رای به قصاص داد که دیوان عالی کشور آن را نقض کرد بار آخر به صراحت گفته بود قتل عمد نبوده ولی متاسفانه گویا باز هم دادگاه رای داده است.” او می‌گوید باز هم به این حکم اعتراض خواهند کرد.
افشار همکاری محیط زیست را “نسبتا” خوب ارزیابی کرده اما اضافه می‌کند: “سازمان محیط زیست می‌تواند به راحتی مساله را با پرداخت دیه به اولیای دم حل کند، چرا که آنها حاضر به سازش هستند، اما متاسفانه تا کنون کاری در این زمینه صورت نگرفته است.”
این در حالی است که معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست پیش‌تر”نجات محیط‌بانان و بهبود شرایط آنها” را از الویت‌های این سازمان دانسته بود.
غلامعلی خالدی برادر محیطبان زندانی می‌گوید معصومه ابتکار تلاش‌هایی برای نجات برادرش انجام داده: “اما تلاشی که نتیجه نداشته باشد چه فایده دارد؟ خانم ابتکار خیلی کار می‌کند اما زیرمجموعه‌اش نه.”
خالدی می‌گوید اسماعیل کهرم مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و مسئول پیگیری وضعیت محیط‌بانان زندانی هیچ کاری برای نجات برادرش انجام نداده و در آخرین دیدار به آنها “توهین” هم کرده است.
محیط بان زندانی نیز در تماسش با خبرنگار آنا گفته که 6 ماه است کسی از سازمان محیط زیست به دیدنش نرفته و با او یا خانواده‌اش تماس نگرفته‌اند: “مدیران و مسئولان محیط زیست در یاسوج و تهران حتی یک بار جواب تلفن من را نمی‌دهند چون می‌دانند از زندان تماس می‌گیرم.”
او همچنین با اشاره به اینکه اسماعیل کهرم که پیش‌تر پیگیر پرونده آنها بود دیگر سراغی از او نگرفته و گویا به خارج از کشور رفته است، توضیح داده: “با این حال در ایامی که پیگیر پرونده ما بود، با من مشکل پیدا کرد و من نمی‌دانم تا کی باید این چهار دیواری زندان را تحمل کنم.”
غلامعلی خالدی در پاسخ این سوال “روز” که چه حرفی با مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست دارد می‌گوید: “تقاضای ما از مسئولان این است که بیایند اینجا، در تهران بنشینند که فایده ندارد، بیایند اینجا ببینند این خانواده چه دردی داد. ما که چیزی نداریم ما چقدر گدایی کنیم که بتوانیم دو میلیارد پول جمع کنیم؟ بیاید خانه این بنده خدا را ببینید، ببینید خواسته آنها چیست. اولیای دم دیه خواسته‌اند ما هم پول نداریم، الان فقط مساله پول برای نجات برادرم مطرح است، چه کار باید بکنیم؟”
شکار در منطقه افزایش داشته
جواد حیدریان، خبرنگار حوزه محیط زیست که نخستین بار گزارش اتفاق رخ داده برای محیطبان دنا را نوشت و در این مدت با غلامحسین خالدی در ارتباط بوده است، پیش‌تر در گفت‌وگو با روز عمکلرد محیط زیست در زمینه نجات به محیط‌بانان زندانی “منفعلانه” خوانده و گفته بود: “ هیچ شاهدی در پرونده وجود ندارد که به قتل عمد شهادت دهد و قاضی پرونده تنها به علم خود اکتفا کرده و در حکم اولیه به قید احتمالا، خالدی را مقتول شناخته.”
خالدی دومین محیطبان منطقه دنا است که محکوم به اعدام شده است. اسعد تقی‌زاده دیگر محیطبان این منطقه است که به اعدام محکوم شده و چند سالی است که پشت میله‌های زندان روزگار می‌گذراند. خبرگزاری آنا در همین رابطه نوشته: “بعد از دو حکم اعدامی که برای محیط‌بانان دنا صادر شده، شکار در منطقه افزایش یافته است؛ این در حالی است که محیط‌بانان به‌دلیل ترس از کشته‌شدن به دست شکارچیان، یا اعدام‌شدن پس از قتل شکارچیان غیرمجاز، دیگر رغبتی به محیط‌بانی ندارند و این در شرایطی است که بنا به استناد اطلاعات محیط‌بانان دنا در سه سال گذشته چند هزار کل و بز در دنا شکار شده و جمعیت شکار روزبه‌روز در حال کاهش است.”
