برای اصغر فرهادی به بهانه دریافت گلدن گلوب!
میثم کریمی
امروز ( 26 دی ) روزی به یاد ماندنی در تاریخ سینمای ایران خواهد بود. در این ایام که التهاب سرتاسر سینمای ایران را احاطه کرده است، « اصغر فرهادی » به تنهایی با فیلم تحسین شده اش « جدایی نادر از سیمین » ، توانست دل میلیون ها ایرانی و اهالی سینما را شاد کند و جایزه ارزشمند “ گلدن گلوب ” را از آن خود کند. این جایزه ارزشمند بدون شک سبب خواهد شد تا در آینده نام سینمای ایران بیش از پیش در مجامع جهانی شنیده شود، سینمایی که اینروزها حال و روز خوشی ندارد و هر روز هم از گوشه و کنارش خبرهای ناخوشایندی به گوش می رسد.
من هرگز طرفدار پرو پا قرص « جدایی نادر از سیمین » نبوده و نیستم، خب با معیارهای من فاصله دارد و به نظرم می توانست بهتر از این باشد اما افتخار می کنم که این فیلم نام ایران را در یک جشنواره مهم سینمایی طنین انداز کرد. زمانی که « اصغر فرهادی » به همراه « پیمان معادی » بر روی صحنه رفت تا جایزه “ بهترین فیلم خارجی زبان ” را دریافت کند، با غرور و تعصب جملاتی را بر زبان آورد که هر ایرانی آرزوی شنیدنش را در سر می پروراند. مراسم « گلدن گلوب » فرصت بی نظیری بود تا « فرهادی » مانند بسیاری دیگر از فیلمسازان خارج از کشور ، شروع به ایراد سخنرانی های سیاسی و جهت دار انجام دهد اما او مردم ایران را انتخاب کرد و درباره آنها سخن گفت. او به گفته خودش، می توانست از تمام عوامل ساخت فیلم تشکر کند و در آخر هم از همسر و فرزندش تشکری ویژه داشته باشد ( چه سخنرانی کسل کننده ایی! ) اما او به روی صحنه رفت و در یک جمله کوتاه عنوان کرد :« مردم ایران صلح دوست هستند ». بله، مردم ایران صلح دوست هستند و جهانیان سالهاست که از این موضوع غافل بوده اند. امروز مردم کشورهای صنعتی جهان ( مخصوصاً ایالات متحده آمریکا ) تصویری خشن از مردم ایران به خاطر سپرده اند که اصلاً شایسته یک ایرانی صلح جو نیست و « اصغر فرهادی » کسی بود بود که در یک رویداد بزرگ جهانی و در جلوی دیدگان شاید بیش از یک میلیارد نفر، عنوان کرد که ایرانیان صلح طلب هستند.
« اصغر فرهادی » را دوست دارم چون در زمانی که همگان در حال تخریب او و سیاسی جلوه دادن فیلمش بودند، سکوت پیشه کرد و اخلاق را نباخت، زمانی که همکارانش در داخل ایران به جان همدیگر افتاده بودند و هر روز بر علیه یکدیگر بیانیه های تند و زشت ارسال می کردند یا مانند آن یکی که بازیگران زن ایران را با الفاظی زشت خطاب گرفت، ، او سکوت اختیار کرد و راه خود را پیش گرفت و در نهایت هم هنگام دریافت معتبرترین جایزه سینمایی جهان بعد از اسکار سراغ آن خارج نشینی را نگرفت که امیدوار بود « فرهادی » هنگام دریافت جایزه اش، دفتر سیاست را بی جهت بگشاید و هر آنچه که آنها در گلویشان گیر کرده را بر زبان بیاورد! در این شرایط « فرهادی » نه جهت این را گرفت و نه آن، او مردم را انتخاب کرد و به دنیا گفت که ایرانیان مردمانی خوب و صلح طلب هستند، کلامی که هر ایرانی آرزوی شنیدنش در یک رویداد بزرگ جهانی داشت.
ای اهالی سینما، بیایید امروز اختلافات را کنار بگذارید. بیایید فراموش کنیم که روزی با کنایه « اصغر فرهادی » را شایسته نامش، « اصغر » می نامیدید و از صمیم قلب آرزو می کردید که او به زمین بخورد تا دلتان خنک شود! بیایید فراموش کنیم زمانی که « فرهادی » در مورد سینماگران خارج از کشور صحبت کرد و از مسئولین درخواست کرد شرایط کار آنها را در ایران فراهم کند، شما او را نوچه ی خارج نشینان خواندید و اعلام کردید که او با این صحبت ها قصد مطرح شدن دارد! بیایید تمام این خاطرات تلخ را کنار بگذاریم و بجایش امروز را جشن بگیریم چون سینمای ایران صاحب جایزه ایی شده که از تاریخ تاسیس اش تا به امروز بی سابقه بوده، بیایید جشن بگیریم برای اینکه اولین « گلدن گلوب » تاریخ سینمای ایران را کارگردانی صاحب شده که اتفاقاً هیچ علاقه ایی به زد و بند های سیاسی ندارد و با اتکا به دانش سینمایی اش فیلم می سازد، امروز را به افتخار « اصغر فرهادی » عزیز جشن می گیریم که نام ایران و مردمش را با عنوان صلح طلب در دنیا طنین انداز کرد.
« اصغر فرهادی » در جشن خانه سینما ( عذر می خواهم، خانه ی سینمای مرحوم! ) از مسئولین خواسته بود که شرایط فیلمسازی همکاران اش در خارج از کشور را در ایران فراهم کنند. از مسئولین سینمایی محترم درخواستی دارم و آن اینکه لطفاً شرایطی را محیا کنید که دیگر « اصغر فرهادی » به مانند بسیاری دیگر، سودای فیلمسازی در خارج از کشور را دنبال نکند چراکه « فرهادی » امروز تبدیل به سرمایه مهم سینمای ایران شده و نبودنش برای سینمای ایران بسیار گران تمام خواهد شد!
منبع: مجله ی مووی مگ
