در شب، چراغ ده ها کشتی که در بندر فجیره در امارت پهلو گرفته اند شهر را از دریا جدا کرده است. تعداد زیاد کشتی های پهلو گرفته نشان می دهد که بندر فجیره به یکی از شلوغ ترین ایستگاه های سوختگیری دریایی در جهان بدل شده . بزودی این بندر مهم تر هم می شود و راه های خروج نفت خام کشورهای عربی به سمت بازارهای جهانی، از آن جا خواهد گذشت تا مجبور به عبور از تنگه هرمز نباشد.
خط لوله انتقال نفت امارات متحده عربی که از مسیر کوهستانهای این کشور کوچک عبور کرده و به بندر فجیره خواهد رسید، به زودی آماده بهره برداری خواهد بود. با استفاده از این خط لوله امارات متحده عربی می تواند بخش اعظم نفت صادراتی خود را بدون آنکه لازم باشد از تنگه هرمز عبور کند.
هر گاه که مناسبات ایران با آمریکا و یا همسایگانش دچار تنش می شود جمهوری اسلامی ایران تهدید می کند که تنگه هرمز را مسدود خواهد کرد. این تنگه به دلیل تیرگی روابط ایران و غرب بر سر برنامه های اتمی این کشور، محل عبور و مرور ناوهای جنگی شده است.
نگرانی از جنگ و قطع صادرات نفت، شیخ نشین های جنوبی خلیج فارس را نگران کرده است. ولی در میان این کشورها فقط عمان و امارات متحده عربی صاحب سواحلی در حاشیه دریای عمان هستند که مستقیما به اقیانوس هند راه پیدا می کند. عربستان سعودی نیز می تواند برای دور زدن تنگه هرمز نفت صادراتی خود را به بنادر دریای سرخ منتقل کند، ولی برای انتقال تمام صادرات خود از این طریق باید حجم خط لوله هایی که عرض این کشور را می پیمایند و همینطور ظرفیت بنادر در حاشیه دریای سرخ را افزایش دهد.
در حال حاضر، نفت امارات از خلیج فارس صادر می شود و باید از تنگه هرمز عبور کند. به محض اینکه خط لوله جدید کامل شود، این کشور می تواند حتی در شرایط بسته شدن تنگه هرمز، دوسوم نفت خود را به بازارهای جهانی صادر کند. مقدار آن 10 درصد از 17 میلیون بشکه ای است که روزانه از تنگه هرمز صادر می شود.
محمد سیف الافخم، شهردار بندر فجیره به آسوشیتد پرس گفت که او با ایجاد خط لوله نفتی موافقت کرده است. چرا که این کار موجب بهبودی انتقال نفت می شود و از انتقال آن از طریق خلیج فارس، آسانتر و سریع تر است.
مقامات رسمی هنوز تاریخ رسمی آغاز بکار خط لوله دور از تنگه را اعلام نکرده اند اما اظهارات الافخم و برخی از مقامات اماراتی حاکی از آن است که این اتفاق بزودی خواهد افتاد.
وزیر انرژی امارات متحده عربی در جریان کنفرانسی که ماه گذشته در پاریس برگزار شد، اعلام کرد که این خط لوله در مرحله انجام آزمایش های نهایی است.
به گفته وی ظرفیت انتقال نفت توسط این خط لوله روزانه یک و نیم میلیون بشکه است ولی تا یک میلیون و هشتصد هزار بشکه قابل افزایش است.
مدیریت این پروژه با شرکت سرمایه گذاریهای نفتی دولت امارات متحده عربی و مجری آن شرکت نفت دولتی چین است. هیچیک از این دو شرکت تاکنون تاریخ دقیق آغاز بهره برداری از این خط لوله را اعلام نکرده اند.
این پروژه برای امارات که یکی از متحدان آمریکا است، از اهمیت زیادی برخوردار است. این کشور که از هفت امیرنشین تشکیل شده است سومین صادرکننده نفت اوپک بعد از عربستان و ایران است.
امیران سنی امارات از نفوذ ایران در منطقه آگاه هستند بخصوص از تاثیر این کشور بر عراق و سوریه که توسط شیعیان اداره می شود و بحرین که اکثریت مردم آن شیعه هستند.
نزاع طولانی مدت ایران و امارات بر سر سه جزیره که در امتداد تنگه هرمز قرار دارند، با سفر فرمانده سپاه پاسداران ایران، درست یک ماه بعد از سفر پرتنش رئیس جمهور ایران، تشدید شد.
تحریم های شدید علیه ایران نیز روابط تجاری دوکشور را تحت تاثیر قرار داده است. با بالاگرفتن تنش ها، مقامات امارات به این فکر افتاده اند که نفت خود را از خط لوله ای که مستقیما مورد تهدید ایران قرار نگیرد، صادر کنند.
سلطان بن سعید المنصوری، وزیر اقتصاد امارات می گوید: “ایجاد این خط لوله در صورت بروز هرگونه مشکل، امنیت ایجاد می کند. این خط لوله باعث افزایش میزان صادرات محصولات نفتی نیز می شود.”
برای فجیره، این خط نفتی راهی است که جایگاه این بندر را بعنوان محل صدور نفت محکم می کند.
ده ها کشتی در حال حاضر بطور روزانه سوخت خود را از بندر فجیره تامین می کنند.
آب های دور بندر فجیره بیش از صد سوله تامین سوخت و هشت تانکر ذخیره نفت دارد که هر کدامشان قادر به ذخیره 1 میلیون بشکه نفت هستند.
با این حال امارات در نظر دارد زیرساخت های انرژی بیشتری در آینده احداث کند.
شرکت سازنده خط لوله نفتی در ابوظبی، قصد دارد با 3 میلیارد دلار پالایشگاهی در فجیره بسازد که روزانه دویست هزار بشکه نفت تولید کند. این شرکت و یک شرکت دیگر که توسط دولت حمایت می شود، در ماه مارس اعلام کردند که در بندر فجیره پایانه ای می سازند که منبع گاز طبیعی برای مصرف داخلی باشد.
رابین مایلز، مدیر شرکت مشاور و مدیریت پروژه در امارات می گوید: “گفته می شود که این پروژه یک سرمایه استراتژیک در اقیانوس هند خواهد بود. امارات قصد دارد هرچه زودتر این خط لوله را افتتاح کند زیرا تنش ها دائم در جریان اند. باید برای آنها همیشه آماده بود.”
واشنگتن پست، 8 ژوئن
