احمد امیرآبادیفراهانی، نماینده راستگرای قم در مجلس طی گفتگویی احتمال اتحاد جبهه پایداری و جریان نزدیک به احمدی نژاد را منتفی ندانسته است.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، نماینده قم در اینباره گفت: “آقای احمدینژاد زمانی خود را جزو دایره اصولگرایی نمیدانست و در سخنرانیهایش، خود را فراتر از اصولگرایان و اصولگرایی معرفی میکرد٬ در نتیجه به نظر میرسد، وی در دایره اصولگرایان برای انتخابات آتی مجلس نباشد.” او در عین حال اضافه کرد: “جریان جبهه پایداری در جایگاه اصولگرایی قرار دارد٬ اما اگر این جریان از آقای احمدینژاد حمایت کند٬ شرایطی مبهم پیش خواهد آمد.”
چند روز پیش هم علیرضا زاکانی، دیگر نماینده راستگرای مجلس درباره احتمال انشعاب در راستگرایان به دلیل حضور جریان نزدیک به احمدی نژاد در انتخابات گفته بود: “دوم خردادی ها علاقهمند هستند که احمدی نژاد به انتخابات ورود پیدا کند، چرا که با وجود وی میتوانند بین اصولگرایان تفرقه بیندازند. دوم خردادیها علاقهمند هستند همه اصولگرایان را در چهره احمدی نژاد تعریف کنند و گذشته را تا قدری سیاه جلوه دهند که بتوانند آن را در پرونده اصول گرایان بنویسند.”
مشکل اصلی در میان راستگرایان جمهوری اسلامی، جریان تندرو نزدیک به مصباح یزدی است که اکنون با نام جبهه پایداری فعالیت میکند. آیتالله مصباحیزدی حاضر به ائتلاف با هیچیک از جریانهای راستگرای دیگر نیست و در واقع داعیه رهبری همه جریانهای راست در ایران را دارد. با اینهمه بخش سنتیتر این جریانها از جمله جامعه روحانیت مبارز و جریانهای نزدیک به علی لاریجانی، حاضر به پذیرش رهبری مصباحیزدی نیستند. حمله به سخنرانی علی لاریجانی در بهمن ماه سال ۱۳۹۱ که توسط نزدیکان آیتالله مصباحیزدی سازماندهی شده بود، بحران رهبری در میان راستگرایان را آشکار کرد. در سال ۱۳۹۲ و در جریان انتخابات ریاستجمهوری نیز مصباحیزدی و هواداران او بزرگترین عامل تفرقه در میان راستگرایان بودند و مقصر شکست در انتخابات معرفی شدند.
یکی از اعضای گروه فشار، روز ۲۵ خرداد ۱۳۹۲ و پس از مشخص شدن شکست نهایی نامزدهای راستگرا، نوشته بود: “حقا که بخش عمده گرفتاریهای ما از آن روزهای قبل از ۳ ی تیر ۸۴ شروع شد که رای و نظر علامه مصباح، برای بعضی دوستان مومن و حزب اللهی، بزرگتر و مهم تر از انقلاب اسلامی و ۳۰۰ هزار خون شهید شد.”
او اضافه کرده بود: “بارها در لفافه نوشته بودم، این بار به صراحت می نویسم؛ «گروه پایداری، نه در بیعت علامه مصباح، بلکه عملا در بیعت فرقه انحرافی است!!» و فیالواقع همین را میخواست فرقه انحرافی… اول شدن حسن روحانی!! تاریخ انقلاب اسلامی را اندازه خود، خوب خواندهام. هیچ گروهی اندازه گروه پایداری -خواسته یا ناخواسته!- مددرسان جریان فتنه و فرقه انحراف نبوده… هیچ گروهی نبوده! من معتقدم؛ آقایان هاشمی و احمدینژاد اگر برای انبوه خدمات گروه پایداری به خود، «پیام تشکر مشترک» صادر نکنند، بیمعرفتی کردهاند.”
بعدها آیتالله محمد یزدی، از چگونی رفتار مصباحیزدی در انتخابات انتقاد کرد. او از جلسه سه نفره خودش با مهدوی کنی و مصباح در زمان انتخابات خبر داده و گفته بود: “در آن جلسه که بیش از یک ساعت به طول انجامید، بنده خطاب به جناب آقای مصباح عرض کردم جناب آقای مصباح اگر جامعه مدرسین و روحانیت مبارز در مسائل انتخاباتی آینده که در پیش داریم به یک نقطه واحدی رسیدند شما که در جامعه اثر گذار هستید آمادگی آن را دارید که همراهی و کمک کنید تا اختلاف کمتر شود تا با همراهی شما این دو نهاد که اثر گذار هستند یکی شوند و اختلافات بین آنها کمتر شود؟ ایشان فرمودند که در آن زمان هر تکلیفی شرعی که داشته باشم عمل خواهم کرد.”
یزدی اضافه کرده بود: “سه روز بعد در تهران آیتالله مصباح یزدی در یکی از حسینیههای تهران جلسه گرفتند و آقای لنکرانی را به عنوان منتخب خود معرفی کرد، در حالی که هنوز شورای نگهبان نظر نداده بود که چه کسی صلاحیت دارد یا صلاحیت ندارد. این کار درستی به نظر نمیرسید. ما دنبال این بودیم که شکافی وجود نداشته باشد. بنده واقعا متأسفم که یک سرمایه گرانقدر حوزه بخواهد به این شکل آسیب ببیند. متأسفانه این آسیب به آیتالله مصباح رسید. در جریان انتخابات هم همین آسیب به جامعه مدرسین رسید.”
همین اختلافها است که با گذشت دو سال از آن، هنوز هم اتحاد دوباره راستگرایان را ناممکن کرده است. در این میان، رفتار جبهه پایداری نیز هیچ تغییری نکرده و به نظر میرسد که زمینه اختلاف آینده نیز از همین گروه خواهد بود.
چند روز پیش سایت نامه در گزارشی با عنوان “بازی جبهه پایداری با کارت احمدینژاد در اسفند ۹۴” نوشته بود: “بسیاری از تحلیل گران مسائل سیاسی اعتقاد دارند که در انتخابات مجلس دهم پایداریها و احمدی نژاد به دلیل داشتن دشمنان مشترکی به نام روحانی و اصلاح طلبان و همچنین تفاوت فکری با اصول گرایان به ویِژه لاریجانی و طیف نزدیک به او، به هم نزدیک خواهند شد و در کنار یکدیگر به رقابت با دیگر جریانهای سیاسی میپردازند. افتادن سنگهای بزرگ در مسیر وحدت اصول گرایان و اظهار نظرهای اعضای جبهه پایداری در مورد آینده سیاسی خود به خوبی بیانگر این معناست که وصل احمدی نژاد و پایداریها چندان تصور باطلی نیست.”
نویسنده این گزارش، اضافه کرده بود: “آنطور که از شواهد پیداست طی روزها و ماههای آینده باید شاهد اتفاقات جدیدی در مسیر وحدت جریانهای سیاسی برای رسیدن به مجلس دهم باشیم. بازی پایداریها با کارت احمدی نژاد در مجلس دهم میتواند یکی از محتمل ترین بازیهای سیاسی اسفند ۹۴ باشد.”