چند روز پس از اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری، گروههایی از اصولگرایان نزدیک به رهبر جمهوریاسلامی، انتخابات اخیر را باطلکننده ادعای تقلب در انتخابات ۸۸ دانسته و گفتهاند که اگر جمهوریاسلامی بنای تقلب داشت، میتوانست این کار را در انتخابات اخیر هم انجام دهد. مجتبی ذوالنور، مشاور نماینده ولیفقیه در سپاه پاسداران، با بیان اینکه “نتیجه این انتخابات دروغ تقلب ۱۱ میلیونی را که به ناحق مطرح میشد، آشکار کرد و اقدام نظام آنها را رسوا کرد”، گفته است: “وقتی جمهوری اسلامی حافظ ۲۶۰ هزار رای بیشتر روحانی است، در سطح ۱۱ میلیون نه تقلب میکند و نه این کار شدنی است از این رو تقویت پایههای مردمی این انقلاب یکی از برکات انتخابات ۲۴ خرداد است”.
ذوالنور همچنین اضافه کرده: “اگر نظام بنای تقلب داشت با توجه به تفاوت رای ۲۶۰ هزار تایی آقای روحانی چنانچه در هر صندوق ۲ تا ۴ رای خوانده نمیشد انتخابات به دور دوم کشیده و نتیجه تغییر میکرد اما نظام حافظ تک تک آرای مردم است”.
همزمان عباس کعبی، از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، نیز گفته است انتخابات اخیر ریاستجمهوری باعث شد که “دروغ تقلب در انتخابات ۸۸ به گورستان تاریخ” بپیوندد، به گفته وی: “نتیجه انتخابات یازدهم ریاست جمهوری مهری دیگر بر دروغ بودن ادعای دشمنان نظام در سال ۸۸ مبنی بر ادعای واهی تقلب در انتخابات بود”. کعبی و ذوالنور، هر دو حضور مردم در پای صندوقهای رای را نیز “پاسخ درخور مردم به مطالبه رهبری” توصیف کردند.
پس از اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری، بسیاری از اصولگرایان تلاش کردهاند که نتیجه این انتخابات را نشاندهنده این بدانند که در انتخابات قبلی ریاستجمهوری هم تقلبی نشده است. در انتخابات اخیر ریاستجمهوری که جمعه هفته گذشته برگزار شد، حسن روحانی با کسب ۱۸,۶۱۳,۳۲۹ رای و ۵۰/۷ آرا در دور اول به عنوان پیروز این رقابت شناخته شد.
این اتفاق در حالی رخ داد که پیش از برگزاری انتخابات، بسیاری از تحلیلگران و ناظران، شانس چندانی برای کاندیداهای مستقل یا اصلاحطلب قائل نبوده و بر این عقیده بودند که حکومت با توجه به رفتارهای پیش از انتخابات، بار دیگر دست به مهندسی آرا زده و کاندیدای مورد نظر خود را از صندوق بیرون خواهد آورد. این مساله به خصوص از زمانی شدت بیشتری یافت که سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور و مسوول تیم مذاکره کننده هستهای، وارد رقابتهای انتخاباتی شد و بسیاری از نیروهای سیاسی – و حتی برخی ازاصولگرایان – از وی با عنوان کاندیدای اختصاصی رهبر جمهوری اسلامی نام بردند.
این بی اعتمادی از زمان انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ قوت یافت. در آن سال میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو تن از کاندیداهای انتخابات، نتایج اعلام شده را نپذیرفته و اعلام کردند که حکومت دست به تقلب و مهندسی آرای انتخابات زده است. این مساله باعث شد تا حدود ۹ ماه مردم معترض در خیابانها حاضر شوند و در نهایت این دو به همراه زهرا رهنورد، در حصر قرار بگیرند.
پیش از این احمد علمالهدی، عضو مجلس خبرگان و امام جمعه مشهد، هم گفته بود که “شاهد بودیم که مجری انتخابات با کمال امانتداری آن را برگزار کرد و جریان رقیب پیروز انتخابات شد. قطعا در هیچ کجای دنیا این دموکراسی را نمیبینید… کسانی که فساد و فتنه ۸۸ را راهانداختند و به طرف دشمن رفتند و دست به دست دشمن دادند؛ آنها با ناجوانمردی، شیرینی و حلاوت مشارکت قریب به ۸۰ درصدی را به کام ملت تلخ کردند. در حالی که انسانیت و انصاف کاندیداهای این دوره در واقع آئینهای بود که فساد آن افراد را به ما نمایش داد”.
عوض حیدرپور، نماینده مجلس نیز دیگر اصولگرایی بود که پیش از این چنین ادعایی را مطرح کرده بود: “اندک فتنهگرانی که جمهوری اسلامی ایران را متهم به تقلب در انتخابات می کردند، با انتخابات ریاستجمهوری یازدهم رسوا شدند”.