النا همایون
در شرایطی که بحث های گسترده در مورد تخلفات و سوء استفاده های دوران تصدی دکتر علی احمدی ریاست وقت دانشگاه پیام نور و وزیر کنونی آموزش و پرورش در سطح جامعه گسترش می یابد، دکتر حسینی رئیس جدیداین دانشگاه برادر رئیس پیشین را به دلایل اخلاقی، از دانشگاه اخراج کرد.
کارنامه ی “علی احمدی” در جایگاه ریاست “دانشگاه پیام نور” کارنامة پرحرف و حدیثی بود.او از روز نخست تصدی ریاست این دانشگاه در حال گسترش که به گفته برخی کارشناسان با هدف به حاشیه راندن و از دور خارج کردن یا کمرنگ ساختن دانشگاه آزاد قرین بود، به تغییر نظام آموزشی و اجرایی این دانشگاه کمر بست.
به گفته یکی از دانشجویان این دانشگاه خطوط اصلی سیاست علی احمدی همانند دیگر روسای انتصابی دانشگاه ها در دانشگاه پیام نور چند ویژگی داشت که این دانشجو آنها را چنین بر می شمرد:“هم سویی با سیاست پاکسازی دولت احمدی نژاد در مراکز آموزش عالی از اساتید مستقل و دگر اندیش از طریق جابجا کردن اساتید و تهدید کارکنان متخصص و قدیمی به بازنشستگی زودهنگام و از کار انداختن بخش های مختلف دانشگاه. انحلال عملی بخش هایی از دانشگاه که برای نظام آموزش نیمه‌‌حضوری یا آموزش از راه دور دانشگاه پیام نور جنبه ی حیاتی داشت، مانند بخش تهیه و تدوین کتابهای درسی و کتابخانه.“
این دانشجو ادامه می دهد: “وارد کردن تعداد کثیری از افراد وابسته به جناح راست و خودی به دانشگاه با هدف تسریع در برنامه پاکسازی و یک دست سازی کارکنان دانشگاه از جمله دیگر سیاست های آقای احمدی بود. این افراد به اصطلاح خودی در بسیاری موارد بدون داشتن هیچ مدرک دانشگاهی یا رابطه ی استخدامی مشخص با دانشگاه پیام نور در امور مالی دانشگاه به کار گماشته شدند یا در این مدت به بستن قراردادهای خرد و کلان به ایفای نقش پرداختند.“
یکی از استادان بازنشسته شده این دانشگاه هم ویژگی های زیر رابرای وزیر کنونی آموزش در مقام رئیس دانشگاه پیام نور، می شمارد: “اعطای وام های بلاعوض تا سقف 160 میلیون ریال و در موارد خاص حتی بالاتر از آن به مدیران و معاونان تازه به کار گرفته شده . نکته درخور توجه اینکه در موارد بسیاری بازپرداخت اقساط این وام ها به عهده ی دانشگاه و بر دوش بودجه نحیف آن گذارده شد.همزمان منابع و پست های کلیدی به اشخاص به اصطلاح خودی، به صرف نزدیکی به رئیس دانشکده یا افراد مورد نظر رئیس جمهور و برخی از وزرااختصاص داده شد. به عنوان مثال، پست معاونت اداری و مالی دانشگاه، که یکی از حساسترین پست های دانشگاه پیام نور است، به عهده فردی گذاشته شد که در کمترین زمان ممکن استفاده های فراوانی از موقعیت خویش به عمل آورد.“
”بستن قراردادهای کلان با اشخاص مشخص خارج از دانشگاه” برای انجام اموری که متخصصان داخل دانشگاه با تخصص و تجربی بالاتر به راحتی از عهده ی اجرای آنها برمی‌آمدند. و همچنین “استخدام رسمی یا انتقال و به کارگیری همسران و دیگر وابستگان گروه خودی دربدنه ی دانشگاه” از دیگر مواردی است که این استاد دانشگاه به آن اشاره می کند و به عنوان مثال به ورود همزمان برادر معمم دکتر احمدی، آقای جشفقانی، به دانشگاه مزبور اشاره می کند و می افزاید: “آقای جشفقانی پس از انتقال برادرش به آموزش و پرورش هم در همین پست ماند تا اینکه چندی پیش به دلایل اخلاقی با تصمیم رئیس جدید اخراج شد. برادر خانم و دیگر خویشاوندان نزدیک آقای علی‌احمدی نیز در مدت ریاست او از خوان نعمت استخدام و دخالت در امور دانشگاه بی‌نصیب و به بهره نماندند.“
به کارگیری افراد “خودی” و “کارمندان بدون تخصص و تمدید حکم آنها حتی پس از رسیدن به دوران بازنشستگی” تنها به شرط خدمت “در راه پاکسازی و قلع و قمع متخصصان و نابودی بنیان دانشگاه” از دیگر موارد مورد اشاره این استاد دانشگاه است.به اعتقاد او نتیجه این سیاست ها “گسترش آشفتگی ناشی از سوء مدیریت شدید در تمام بخشها” بود که حاصلی جز نزول استانداردهای آموزشی در این دانشگاه نداشت.با این وصف معاونان انتصابی و افراد به کار گماشته شده، “از جمله معاون منتقل شده از یزد در زمان انتقال دکتر احمدی به وزارت آموزش و پرورش” به بهانه ی قدردانی از رئیس پیشین در مراسم تودیع از بودجه ی دانشگاه هدایای فراوانی به وی اهدا کردند که در میان آنها قالیچه‌های نفیس ابریشمی، 15 سکة طلا ومعادل 13 میلیون تومان دیده می شد.
حالا در شرایطی که آقای احمدی به وزارت علوم رسیده، عنوان افتخاری “عضویت هیات امنای دانشگاه پیام نور” را نیز یدک می کشد؛ امری که در هر حال باعث اخراج برادرش به اتهام فساد اخلاقی نمی شود.