[این عکس توسط دوستان یعقوب بروایه منتشر شده است]
خانواده یعقوب بروایه، در مصاحبه با “روز” خوستار معرفی و محاکمه قاتل فرزندشان شدند.یعقوب بروایه، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران بود که تیرماه سال گذشته در جریان اعتراضات مردمی به تقلب در انتخابات، از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و پس از 10 روز در بیمارستان جان باخت.
رسانه های حکومتی پیش از این یعقوب بروایه را بسیجی و ضارب او را اغتشاشگر معرفی کرده و به نقل از پدر این شهید نوشته بودند که “سران فتنه و ضد انقلابیون باید جوابگوی خون او باشند”. اما عبدالزهرا بروایه، پدر یعقوب بروایه به “روز” می گوید بسیجی یا اغتشاشگر هر اسمی میخواهند بگذارند اما قاتل فرزندم را معرفی و در دادگاه محاکمه کنند.
آقای بروایه سپس درخصوص مصاحبه هایی که به نقل از او در خبرگزاری فارس، روزنامه کیهان و سایر رسانه های حکومتی منتشر شده توضیحاتی می دهد که نشانگر چگونگی شرایط انجام این مصاحبه ها و فشارهایی است که بر روی او و خانواده اش بوده و همچنان هم ادامه دارد؛ اما “روز” به خواست این پدر داغدیده، فایل صوتی این مصاحبه را نگه میدارد تا روزی که او اجازه انتشار کامل مصاحبه را بدهد.
آقای بروایه با این حال بسیاری از مطالبی را که به نقل از او در این رسانه ها منتشر شده تکذیب می کند و می گوید بخش اعظم سخنان او از سوی خبرنگاران این رسانه ها تحریف شده است.
هم کلاسی ها و اساتید یعقوب بروایه در سوگ از دست رفتن این دانشجوی هنر مطالب بسیاری نوشته اند و شمس لنگرودی نیز در کتابی با نام “بیست و دو مرثیه در تیرماه” شعری برای یعقوب بروایه سروده و خطاب به او نوشته است:
یعقوب بروایه دانشجوی من بود!
با ردا و عصا، به سوی تو بال می‌زند مرگ
بگریز یعقوب بروایه، بگریز، تلألو شادی در چشمت نمی‌گذارد چهره‌ی مرگ را ببینی
بگریز یعقوب بروایه، بگریز، تو در ستایش زندگی به خیابان رفته بودی
مرگ به تو هدیه کردند، بگریز یعقوب بروایه بگریز.
گفتگوی “روز” با عبدالزهرا بروایه، پدر یعقوب بروایه را در ذیل بخوانید:
آقای بروایه شما گفته اید که فرزندتان بسیجی بوده و در راه جمهوری اسلامی شهید شده و سران فتنه باید جوابگوی خون او باشند، اما دوستان یعقوب که در اعتراضات همراه او بوده و او را به بیمارستان منتقل کرده اند چیز دیگری می گویند و حتی عکسی با مچ بند سبز از فرزند شما منتشر شده است. ممکن است بفرمایید یعقوب بسیجی بود یا معترض؟
یعقوب بسیجی نبود. او اصلا کاری به سیاست نداشت و قاطی هیچ چیزی نمی شد. بچه ای درسخوان و عاشق هنر بود. 28 سال داشت و همیشه دنبال درس بود. یعقوب با وجود نبودن امکانات و مدرسه در روستای ما، با عشق و علاقه درس خواند و دبستان را در روستای خودمان بود اما مجبور بود برای دوره راهنمایی به روستای دیگری برود، دیپلم را هم در اهواز گرفت؛ با همه اینها عاشق درس و تحصیل بود و همین طور ادامه داد تا در دانشگاه اراک و بعد هم دانشگاه تهران قبول شد. پسر من تمام زندگی اش مشغول درس خواندن بود و اصلا قاطی هیچ کار سیاسی نمی شد. او یک هنرمند بود. خود من هم آدمی سیاسی نیستم زندگی ساده و معمولی داریم مثل بقیه مردم و قاطی این چیزها هم نمی شویم. این مسائل سیاسی را هم خودشان نوشته اند.
دوستان یعقوب می گویند او معترض بود و برای اعتراض به خیابان رفته بود. شما با آنها صحبت کرده اید؟
بله صحبت کرده ام و می گویم که پسر من سیاسی نبود بلکه مثل بقیه مردم که به خیابان رفتند و مسالمت آمیز اعتراض کردند او هم به خیابان رفته بود. هیچ فرقی با بقیه مردم نداشت. یعنی پسر من نه ضد انقلاب بود و نه اغتشاشگر، بلکه دانشجویی بود که نسبت به مردم و کشورش احساس وظیفه و مسئولیت میکرد و مثل همه مردم دیگری که به خیابان رفتند او نیز به خیابان رفت. اما وقتی گلوله خورده اصلا در تظاهرات نبوده قصد رفتن به خانه را داشته اما راهها را بسته بودند و درگیری بود او هم با جمعیت به سمت مسجد لولاگر رفته و همان جا هم گلوله خورده است.
خود شما چی آقای بروایه، شما بسیجی هستید؟
نه خیر بنده بسیجی نیستم. من اصلا آدمی سیاسی نیستم کاری هم به سیاست ندارم. من اهل روستای بروایه در نزدیک اهواز هستم و با خانواده ام در همان روستا زندگی می کنم.
مادر یعقوب پیش از این در مصاحبه با “روز” اعلام کرده بود که یعقوب قبل از جان باختن گفته است من برای آزادی کشته شدم. ممکن است بفرمایید شما چگونه از گلوله خوردن یعقوب مطلع شدید و یعقوب چگونه جان باخت؟
با یعقوب حرف زدیم؛ گفت با دوستانش است و ما چون خیلی نگران بودیم توصیه کردیم در خیابان نماند و به خانه برود.یعنی روزهای بدی بود خیلی نگران بودیم و هر روز با یعقوب حرف می زدیم و از او می خواستیم به خیابان نرود. آن روز هم صحبت کردیم؛ یک ساعت بعد تماس گرفتیم اما کسی جواب نمیداد نگران شدیم همین طور زنگ میزدیم اما کسی جواب نمیداد تا اینکه موبایل او خاموش شد. بعد از طریق دوستانش متوجه شدیم که یعقوب گلوله خورده است. مردم او را به بیمارستان لقمان رسانده بودند. وقتی به تهران رسیدیم در کما بود؛ کسی هم پاسخی نمیداد ؛ چند روزی در کما بود یکبار به هوش آمد اما خیلی کوتاه بود و فقط یک جمله بر زبان آورد که به زبان مادری اش هم بود و بعد از آن جان باخت. بعد برای تحویل جنازه اقدام کردیم اما به ما ندادند. گفتند باید پزشکی قانونی ببیند و…..
چگونه جنازه را تحویل گرفتید؟
یعقوب را در تهران به ما ندادند، خودشان آوردند به روستای ما، تعهد گرفتند که شلوغ نکنیم و مراسم را در سکوت برگزار کنیم و بعد هم در حضور خودشان به خاک سپردیم.
آقای بروایه منظورتان از خودشان چه کسانی هستند؟
نیروهای امنیتی.
شما شکایت کرده اید و خواستار معرفی قاتل فرزندتان شده اید اما خبرگزاری فارس به نقل از شما نوشته است که شما از “سران فتنه” هم شکایت کرده اید. این موضوع صحت دارد؟
من تنها یک شکایت کرده ام که در آن هم خواسته ام قاتل پسرم را شناسایی، معرفی و محاکمه کنند. همان کسی که با گلوله به سر پسر من شلیک کرد و یعقوب مرا که جزو جوانان نخبه این مملکت بود به شهادت رساند.
آقای بروایه ممکن است بفرمایید شکایت شما به کجا رسیده و چه پاسخی به شما داده اند؟
گفتند گلوله ای که به یعقوب خورده از اسلحه نظامی نبوده و جزو اسلحه هایی که در اختیار نیروهای بسیج بوده هم نبوده است. تا به حال که نتوانسته اند قاتل را شناسایی کنند یعنی به ما اینطور گفته اند. بحث دیه را هم یکبار مطرح کردند که من گفتم ما دیه نمی خواهیم. من وضع مالی ام بد نیست اما اگر هم نداشتم باز هم دیه نمی خواستم من فقط قاتل پسرم را میخواهم. معرفی کنند و بگویند که قاتل بچه من چه کسی است بیاورند در دادگاه و محاکمه کنند. جواب مادر یعقوب را بدهند که با رفتن یعقوب، زندگی ندارد. یک سال گذشته و قاتل بچه ام شناسایی نشده است؛ من نمیدانم تا چه زمانی می توانم به خاطر بچه های دیگرم سکوت کنم. ما تاکنون در چارچوب قانون رفتار کرده ایم کاری هم به ضد انقلاب نداریم. اما اینکه مدام می نویسند یعقوب بسیجی بوده و… خب بیایید قاتل این به قول شما بسیجی را معرفی و دادگاهی کنید اگر هم می گویید اغتشاشگر بوده یا هر اسم دیگری، باز هم قاتل او را معرفی کنید. به هر حال قاتلی بوده که بچه من شهید شده یا نه؟
