جمعه شب گذشته 24 آذرماه که مردم برای شوراها، خبرگان و انتخابات میان دوره یی مجلس پای صندوق های رای رفته بودند، ابطحی معاون پارلمانی خاتمی از قول شیخ اصلاحات در سایتش نوشت که اگر کاندیداها امشب نخوابند اوضاع بد نیست. اشاره او به دو سال پیش و ماجرای انتخابات ریاست جمهوری برمی گشت که کروبی گفت تا ساعت 5 صبح من پیش بودم، دو ساعت خوابیدم وقتی بیدار شدم از همه عقب افتاده بودم، خواب من مگر خواب اصحاب کهف بود؟،
نتایج انتخابات نیز نشان داد که این گمانه زنی درست بوده است. هاشمی بالاترین رای خبرگان را آورد و گاردین از او به عنوان «ناجی اصلاح طلبان» نام برد. موفقیت یاران قالیباف شهردار فعلی تهران نیز موقعیت سیاسی او را مستحکم تر کرد چنان که یک تحلیلگر سیاسی که نخواست نامش فاش شود، گفت؛ «قالیباف در حال تبدیل شدن به یک ستاره است و شهرتش رو به افزایش.»
از سوی دیگر مجتبی ثمره هاشمی که ریاست ستاد انتخابات کشور را برعهده داشت آنقدر در دادن اخبار خست به خرج داد که آگاهان سیاسی از تیره شدن رابطه او با وزیر کشور خبر دادند. دیگر اینکه ما روز جمعه که رفتیم رای دادیم هدفمان این بود که چندتا اصلاح طلب را به شورا بفرستیم بلکه این وضعیت تهران روبه راه شود نگو اهداف دیگری هم پشت هدف ما مستتر بوده که خودمان بی خبر بوده ایم چون روزنامه دیلی تلگراف نوشت؛ «رای دهندگان ایرانی با رای خود به احمدی نژاد هشدار دادند.» من خودم که چنین قصدی نداشتم، مادرم هم این قضیه هشدار را شدیداً تکذیب کرد. حاشیه های این انتخابات آنقدر زیاد بود که سایت بازتاب نوشت؛ «در شهرهای قزوین، زنجان، بندرعباس و اهواز برخی کاندیداهای خانم، با تمرکز بر جاذبه های زنانه موفق به کسب آرا شده اند.» اما درباره این جاذبه های زنانه و چگونگی استفاده از آنها توضیح بیشتری نداد.
با وجود این هنوز معلوم نیست آن کاندیدای قزوینی که بر پوسترش نوشته بود مشکلات را شکلات می کنیم جزء برنده ها هست یا نه؟،
در اعلام نتایج برندگان میان دوره یی مجلس هم اتفاقات بی نظیری افتاد. مثلاً رسانه ها خبر می دادند غفوری فرد و جلودارزاده رای آورده اند. دو ساعت بعد آقای ثمره هاشمی در گفت وگو با همان رسانه تکذیب می کرد و می گفت خیر، آقای بادامچیان رای آورده است.
معلوم نشد بالاخره رای ها را می شمردند یا … چند بار هم پیش آمد که خبرگزاری ها تعداد آرایی که اعلام می کردند با هم تفاوت داشت. ما فکر کردیم حتماً منابع شان در وزارت کشور متعدد است والا سابقه نداشت که چنین اتفاقی بیفتد.
با وجود همه اینها با اینکه تا چهار روز بعد از انتخابات هنوز نتایج شورای تهران اعلام نشده و درست در روزی که گفتند رای گیری پایان یافته، در پنج صندوق رای تازه گشوده شد، پورمحمدی وزیر کشور گفت؛ «سال آینده آن انتخاباتی را که دوست داریم، برگزار می کنیم.» فکر کنم سال آینده اگر انتخابات برگزار کنیم، بگویند عید بیایید جوابش را بگیرید. به غیر از اینها یکی از جالب ترین حاشیه های انتخابات را هم خواهر رئیس جمهور آفرید.
همه اقوام رئیس جمهور
در ایران رسم است که هر کس رئیس جمهور می شود بلافاصله دختر و خواهر و برادرش هم معروف می شوند و از آن پلکان معروف قدرت بالا می روند. نمونه های تاریخی هم زیاد دارد که اگر نخواهیم راه دوری تا قاجاریه و پهلوی برویم می توانیم فائزه هاشمی و جمیله کدیور و رضا خاتمی را به یاد بیاوریم. در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد هم خواهر او سرکار خانم پروین احمدی نژاد قصد داشت به عنوان وابسته نسبی رئیس جمهور مردمی در لیست بالای شورا قرار بگیرد، اما بنا بر آنچه آگاهان می گویند اوضاع به شکل دیگری رقم خورده است. 6 روز بعد از انتخابات یعنی حالا که این گزارش را می خوانید خواهر رئیس جمهور هم به شورا راه پیدا کرده، همه چیز به خیر و خوشی تمام شده و هیچ اختلاف خانوادگی روی نداده است. اما از میان اقوام آقای احمدی نژاد فقط خواهرش در هفته گذشته خبرساز نبود بلکه یکی از مهمترین خبرها را باجناق ایشان ساخت.
خواهر ساعی
در پانزدهمین دوره بازی های آسیایی ششم شدیم. چند سال است که در بازی های آسیایی شرکت می کنیم و تقریباً همه از قبل می دانند چند تا مدال می آوریم و چندم می شویم. جالب است که برنامه ریزی برای ارتقای رتبه هم تا اطلاع ثانوی تعطیل است. فعلاً سر آقایان به دعوای فیفا و نامه بلاتر و رفع تعلیق فوتبال گرم است و کسی برای آسیب شناسی بازی ها و اینکه چرا مثلاً ساعی با مصدومیت مسابقه داد یا مدال مهدی بی باک را ندادند، کاری نمی کند. اما نکته یی که در این میان برای من به عنوان خبرنگار حوزه زنان جالب بود مدال آوردن مهروز خواهر هادی ساعی بود. او تنها زن تکواندوکار ایرانی بود که موفق شد مدال برنز بگیرد. دلیل مدال آوردن او این نیست که مثلاً تکواندو در خانواده آنها موروثی است یا خودش خیلی مستعد، بلکه دلیلش این است که او می تواند با برادرش تمرین کند. همه جای دنیا زن هایی که در ورزش های رزمی کار می کنند با مردان قوی تر از خودشان تمرین می کنند تا مهارتشان را ارتقا دهند. در ایران که چنین امکانی وجود ندارد تنها خواهران تکواندوکارهای مشهور می توانند مدال بیاورند و بقیه باید سر خودشان را به همین بازی های داخلی گرم کنند. خدا می داند ورزش بانوان در ایران کی جدی گرفته می شود؟ یکی از خبرگزاری های داخلی بعد از پایان بازی ها نوشته بود؛ در پایان مراسم بازی های آسیایی مشعل بازی ها خاموش شد. مثل اینکه با این بحران انرژی در دنیا انتظار داشتند مشعل تا دوره بعد روشن بماند. گفتم بحران. یاد شهرداری افتادم.
منبع: اعتماد، گزارش اجتماعی،سی آذر