ایران به عنوان نزدیک‌ترین متحد سوریه طی چند دهه گذشته، تمام تلاش خود را می‌کند تا مانع از سقوط بشار اسد شود. آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران هشدار داده که اگر آمریکا به سوریه حمله کند آتش جنگ تمام خاورمیانه را فرا می‌گیرد. مسئولان عالیرتبه ایران، سوریه را مرکز اجتناب‌ناپزیر محور مقاومت ایران در مقابل نفوذ آمریکا و اسرائیل در خاورمیانه و پل استراتژیک برای مقابله با اسرائیل و مسیری برای رساندن سلاح به حزب‌الله لبنان و گروه‌های شبه‌نظامی فلسطینی می‌دانند.
برای ایران خطرات نمی‌تواند در سوریه از این بالاتر باشد، زیرا این کشور احساس می‌کند در حال جنگی دورادور با چیزی است که آن را “استکبار جهانی” می‌خواند. ایران مشاوران نظامی به سوریه می‌فرستد و حزب‌الله را حمایت می کند تا از طرف اسد با شورشیان تحت حمایت آمریکا بجنگند.
بهترین نتیجه برای ایران این است که اسد پیروز شود و این کشور اطمینان یابد که پل خود به جهان عرب و متحدان جنگجویش را حفظ می‌کند. بدترین نتیجه برای ایران جنبه شیر یا خط دارد: سرنگونی رژیم توسط شورشیان تحت حمایت آمریکا یا توسط جنگجویان اسلامگرای جهادی که به یک اندازه از ایران و آمریکا تنفر دارند.
چسبیدن به سوریه برای ایران یک مخمصه سیاسی درست کرده است. ایران از این قیام مردمی مثل بهار عربی که موجب سرنگونی دیکتاتورهای تونس، مصر و لیبی شد استقبال نکرد و پایداری رژیم سوریه را نبردی علیه تروریسم می‌داند.
مشکل دیگری نیز وجود دارد: استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه مردم خود که به اسد نسبت داده شده است. ایران شدیدا مخالف استفاده از سلاح‌های شیمیایی توسط هر طرف است چرا که خود قربانی این حملات در جنگ با عراق بوده است.
تهران هر روز با لحن قدرتمندتری از اسد حمایت می‌کند و کسانی را که به گفته تندروهای این کشور موجب آزار سوریه شده‌اند، مورد تهدید قرار می‌دهد.
در یک نمونه، یکی از فرماندهان بسیج عنوان کرده است: “اگر آمریکا به سوریه حمله کند، طلبه‌های بسیجی آماده ایستادن در مقابل دشمنان هستند و این برای آنها افتخار است.”
اما از دید اسرائیل: هرچند سوریه یکی از مهمترین کشورهای عربی بوده است که علیه اسرائیل جنگیده است، که منجر به اشغال بلندی های جولان توسط اسرائیل شد، لیکن رژیم اسد از ساکت ترین دشمنان اسرائیل در منطقه به حساب می آید.
حتی در سال 2008 اسرائیل کم به بیش به توافقی با اسد دست یافت و عملا او را به سومین رهبری عربی تبدیل کرد که با تل آویو توافقنامه امضا می کند.
به همین دلیل در مراحل اولیه جنگ سوریه، اسرائیلی ها در سکوت خواهان بقای رژیم اسد بودند زیرا آن را بر رژیم نامعلوم سنی که جایگزین رژیم اسد می شد و احیانا با القاعده نیز ارتباط داشت ترجیح می دادند.
ولی از سوی دیگر سوریه از حامیان حزب الله لبنان است و دست در دست ایران به پشتیبانی از این گروه مشغول بوده است.
بنابر این اسرائیل آنچه از جنگ سوریه انتظار دارد آن است این جنگ همچنان ادامه پیدا کند و باعث تضعیف دو طرف درگیر شود زیرا هر دو از دشمنان اسرائیل محسوب می شوند.
با این وجود نیروهای نظامی و امنیتی اسرائیل خود را برای هر گونه نفوذ درگیری ها به مرز اسرائیل آماده می کنند. لیکن کارشناسان نظامی سوریه معتقدند حمله رژیم اسد به اسرائیل بعید است چرا که چنین حمله امکان بقای رژیم وی را به شدت محدود می سازد.
بدترین نتیجه برای اسرائیل آن است که رژیم اسد در مرحله ای که به بن بست می رسد از سلاح شیمیایی علیه اسرائیل استفاده کند و یا کنترل خود را بر سلاح های شیمیایی از دست بدهد و این زراد خانه به دست ستیزه جویان سنی و القاعده بیافتد.
منبع: کریستین ساینس مانیتور - 13 سپتامبر2013
