سایت های خبری طرفدار رهبر جمهوری اسلامی، متن وصیت نامه و بدهی های مالی سیدعلی خامنه ای به اشخاص مختلف در سال ۱۳۴۲ را منتشر کرده اند. این وصیت نامه یک روز پس از حادثه مدرسه دینی فیضیه در قم نوشته شده و محتوای آن بیشتر درخواست حلالیت خامنه ای از دیگران بابت پول هایی است که از آنها قرض گرفته یا به شکل دیگری به آنها بدهکار بوده است. این وصیت نامه ضمیمه‌ای هم دارد که خامنه ای در آن اسامی طلبکاران خود را یادداشت کرده که از افراد مشهور آن می توان به شیخ حسن صانعی و علی حجتی کرمانی اشاره کرد. سیدعلی خامنه ای نوشته که بیشترین بدهکاری را به اکبر هاشمی رفسنجانی داشته است: تقریبا ۳۲ تومان
رهبر جمهوری اسلامی در ضمیمه وصیت نامه خود درباره اینکه به چه علت بیشتر از دیگران از هاشمی رفسنجانی پول قرض می کرده، نوشته است: “چون وضعش نسبتاً خوب بود، از او قرض می‌کردیم.”
او برای توصیف هاشمی رفسنجانی در ضمیمه وصیت نامه خود از عنوان “حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی” استفاده کرده است.
درباره هاشمی رفسنجانی و ثروت وی از اولین روزهای جمهوری اسلامی سخن های زیادی بر سر زبان ها بوده که به طور معمول با اغراق ها و شایعاتی تائید نشده همراه شده است.
در مقدمه کتاب زندگی هاشمی رفسنجانی [دوران مبارزه ـ نشر ذره ـ سال ۱۳۷۶] درباره شکل گیری شخصیت وی نوشته شده است: “شرایط دشوار زندگی، از هفت تا چهارده سالگی (که برای تحصیل به قم رفته است) تاثیر تعیین کننده ای در شخصیت مقاوم، صبور و چند بعدی وی داشت. مشارکت و کمک به خانواده در امور باغ، دام و طیور و کوشش در حفظ دستمایه معیشت روستائی زمینه آشنائی وی با واقعیت های زندگی بود”.
آیت الله خامنه ای چند سال پیش در مصاحبه ای گفت که هاشمی رفسنجانی قبل از انقلاب به دوستان و آشنایان خود در حوزه علمیه پول های زیادی قرض می داده است. او گفته بود که خود نیز در سال های آخر دهه چهل از زمره بدهکاران به هاشمی بوده است.
آنگونه که در کتاب “شرح اسم” (زندگی نامه رهبر جمهوری اسلامی) آمده است، او که پس از درگیری های مدرسه دینی فیضیه قم درباره جان خود احساس خطر می کرده، تصمیم می گیرد وصیت نامه خود را بنویسد: “از آن‌جا که ما در شرایط بحرانی و غیرعادی به سر می‌بردیم و هر لحظه ممکن بود خطری برای ما پیش بیاید، فردای آن روز نشستم و وصیت‌نامه خود را نوشتم.”
او پس از نوشتن مقدمه، “مهمترین وصیت” خود را این دانسته که “دوستان و عزیزان و سروران” وی که خامنه ای آنها را افرادی توصیف کرده که “بهترین ساعات زندگی من با آنان و یاد آنان سپری شده است” او را “ببخشند و بحل کنند و این وظیفه را به عهده بگیرند” که او را از زیر بار حقوق‌الناس رها و آزاد نمایند.”
خامنه ای افزوده که “ممکن است خود من نتوانم از همه کسانی که ذکر سوءشان بر زبان رفته و یا بدگوئیشان را از کسی شنیده‌ام، حلیت بطلبم، این کار مهم و ضروری را باید دوستان و رفقای من برای من انجام دهند.”
او در ادامه اضافه کرده که “دارایی مالی من در کم هیچ است” اما “کفاف قرض های مرا می دهد” و خواسته تا این قرض ها از “فروش کتب مختصر و ناچیز” وی ادا شود:
“هر کسی هم که مدعی طلبی از من شود، هر چند اسمش در آن صفحه نباشد، قبول کنند و ادا نمایند … پنج شش سال نماز هر چه زودتر ادا و مرا از رنج این دین الهی راحت کنند (البته یقیناً آن قدر مقروض نبودم، ولی احتیاط کردم) مبلغی به عنوان رد مظالم بابت قروض جزئی از یاد رفته به فقرا بدهند.”
طلبکاران
رهبر جمهوری اسلامی در ضمیمه وصیت نامه سال ۱۳۴۲ خود لیست بدهی ها و قرض های خود را اینگونه نوشته است:
حدود ۱۰۰ تومان، مقدس‌زاده بزاز (مشهد)
کمتر از ۳۰ تومان، خیاط گنگ (مشهد)
۲ یا ۳ تومان، عرب خیاط (قم)
مطابق دفتر دین، آقا شیخ حسن بقال کوچه حجتیه (قم) (چون مرتب با او سر و کار داشتیم و نمی‌دانستیم چقدر به او بدهکاریم)
گویا چند تومانی آقای شیح حسن صانعی (قم)
۳۲ تومان تقریباً حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی (قم) (بیشترین پولی را که من آن زمان مقروض بودم، به آقای هاشمی بود. چون وضعش نسبتاً خوب بود، از او قرض می‌کردیم.)
مطابق دفتر دین، آقای مروارید کتاب‌فروش (قم)
مطابق دفتر دین، آقای مصطفوی کتاب‌فروش (قم)
۱۰ تومان آقای علی حجتی کرمانی
شاید ۵ تومان، محمد آقا نانوا نزدیک منزل (مشهد)
قرض برای گذران زندگی
آیت الله خامنه ای اگرچه خود درباره قرض گرفتن مبالغی از دیگران در سال های قبل از روی کار آمدن جمهوری اسلامی تصریح کرده اما برخی حامیان و نزدیکان وی می گویند وی حتی همین حالا و در مقام رهبر جمهوری اسلامی نیز مجبور است برای گذران زندگی از دیگران پول قرض بگیرد.
از جمله آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مجلس خبرگان رهبری از استان اصفهان ضمن بیان این مطلب گفته “مخارج زندگی” آیت الله خامنه ای “بسیار کم” است اما “بسیاری از مردم کشور خبر ندارند و آگاه نیستند که ایشان چقدر ساده زندگی می‌کنند.”
این روحانی طرفدار رهبر جمهوری اسلامی، مطالب فوق را در کتاب خاطرات خود عنوان کرده و به گزارش خبرگزاری فارس این کتاب به “پیشگاه ملت ولایتمدار و ارادتمندان رهبر معظم انقلاب” تقدیم شده است.
آیت الله مهدوی “ساده زیستی” را یکی از “ویژگی های مهم” زندگی آیت الله خامنه ای دانسته و در توضیح این مسئله نوشته است: “مخارج زندگی ایشان بسیار کم است. شاید نسبت به اکثریت جامعه، هزینه‌شان کمتر باشد، مثلا در منزلشان تنها یک فرش نخ‌نما وجود دارد و تمام سطح منزلشان موکت است.”
او همچنین نوشته است که رهبر جمهوری اسلامی برای “مخارج زندگی روزمره، گاهی پول قرض” می کند.
این عضو مجلس خبرگان رهبری در همین ارتباط به خاطره ای از حجت الاسلام محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر آیت الله خامنه ای استناد کرده و به نقل از او آورده است: “آقا بعضی اوقات از من پول قرض می‌کنند. با اینکه وجوهات و پولهای زیادی در اختیار ایشان است؛ اما یک ریال برای استفاده‌های شخصی مصرف نمی‌کنند. گاهی احتیاج پیدا می‌کنند، از من پول قرض می‌کنند تا بعد بتوانند قرضشان را بدهند.”
از متن وصیت نامه فعلی رهبر جمهوری اسلامی تاکنون گزارشی منتشر نشده است.
