در راستای جلوگیری از تکرار فجایع فستیوال کن و سولقون و پشت بام و کولر آبسال، ساسان سلیمانی کارگردان شبیخون فرهنگی موسوم به “هپی”، که پیش از این سابقه جنایت‌های هولناک دیگری از قبیل مشارکت در ساخت ویدئو جهت یکی از خواهران دشمن موسوم به “سوسن خانوم”، و نیز انتخاب رنگ مبتذل بنفش برای حسن روحانی را نیز داشته، در نامه‌ای خطاب به لیلا حاتمی، به‌خاطر ساخت ویدئوی “هپی” و روبوسی با ژیل ژاکوب و انتخاب رنگ بنفش و کلاً بخاطر همه چیز عذرخواهی کرد که متن آن‌را به شرح زیر فقط برای ما فرستاد، ما هم الآن فقط برای شما می‌فرستیم:
سرکار خانم لیلا حاتمی با سلام و تهیات
اینجانب در منطقه ییلاقی رجائی‌شهر کرج بودم که خبر عذرخواهی شما را به‌خاطر روبوسی با آن پیرمرد هاف هافی که بنده برای احترام به خواست قلبی ملت ایران از بردن اسمش پرهیز دارم، شنیدم. عذرخواهی شما که خوب معلوم بود تحت هیچ فشاری به هیچ دلیلی و تنها از روی ایمان قلبی شما به اشتباهی که کرده‌اید، انجام شده، چنان مرا به وجد آورد که درجا به فکر اشتباهات خودم افتادم، و حتی اینقدر با آن حال کردم که به فکر افتادم چندتا اشتباه جدید برای خودم بسازم که بعدش به‌خاطر آن‌ها هم عذرخواهی بکنم.
بدیهی‌ست که بنده و جنابعالی به‌خاطر شغل وحشتناکی که در عرصه‌های فرهنگی و هنری داریم، جا داشت تا از همان ابتدا که وارد این شغل شدیم، به‌جای رزومه کاری، اصلاً از همان اولش عذرخواهی می‌نوشتیم که امروز در پیشگاه نظام شرمنده نباشیم. در واقع اینجانب، همان روزی که رنگ بنفش را برای ستاد انتخاباتی آقای روحانی انتخاب نمودم، باید حدس می‌زدم که بعداً مرتکب اشتباهاتی خواهم شد که هرچه زودتر عذرخواهی بکنم به نفع خودم و بازجوهایم است.
خوشا به سعادت شما که تا فستیوال کن تمام نشده متوجه حجم تهاجمی که به فرهنگ میهن اسلامی‌مان کردید، شدید، و با انتخاب بجا و شایسته‌ی لباس مشکی در مراسم اختتامیه، مشت محکمی بر دهان تا دندان مسلح یاوه‌گویان و در رأس آن‌ها همین آقای “ژ.ژ” صهیونیست جهان‌خوار زدید، که باعث سربلندی نظام شد. حتی جا داشت تا شما در اختتامیه فستیوال کن، با پوشش چادر زیپ‌دار یقه آخوندی، حقانیت هنری نظام را که بیشتر در آثار مسعود ده‌نمکی قابل مشاهده است، قابل مشاهده‌تر می‌کردید و در پایان یکی هم توی گوش “ژ.ژ” می‌زدید دیه‌اش را من خودم هر چقدر که می‌شد پرداخت می‌نمودم.
اینجانب مراتب عذرخواهی خودم را از شما، به‌خاطر اینکه الآن آزاد نیستم که بتوانم سهم خودم را نسبت به هنر متعهد انقلابی، همانند آن بزرگ، الهام چرخنده -که امیدوارم چرخش برای نظام همینجوری بچرخد- ادا کنم، اعلام می‌دارم. در هر حال عذرخواهی شتری است که دیر یا زود دم خانه‌ی همه‌ی ما هنرمندان می‌خوابد. بهتر است که خودمان قبل از بازجوئی، اول اشتباه و بعد فوری عذرخواهی، یا اول عذرخواهی و بعد اشتباه کنیم، تا این نظام به سلامت از این پیچ خطرناک مهم نیز به‌سلامت بگذرد.
در پایان سلامتی شما را در هنگام بازگشت به کشور از خداوند متعال مسئلت نموده، ولی اگر پا داد ترجیحاً همان‌جاها پناهندگی‌ای چیزی بگیرید بمانید. باشد تا با انجام این وظیفه‌ی خطیر، گام بلند دیگری در جهت اهداف عالیه نظام که یکی‌اش همین بیرون کردن هنرمندان از کشور است، بردارید.
به‌دلیل رعایت مسائل شرعی و جهت سنگین‌تر نشدن پرونده‌ام در دادگستری، از خداحافظی با شما در انتهای این نامه معذورم.
امضا : علیرضا رضائی
از طرف: ساسان سلیمانی
