تردید های هسته ای دولت بوش

نویسنده

bush.jpg

جاناتان لندی – مک کلاتکی تریبیون ‏

علیرغم ادعاهای جرج بوش در مورد تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای که می تواند جرقه آتش ‏جنگ جهانی سوم را بزند، کارشناسان در داخل و خارج دولت آمریکا هیچ مدرک مستندی دال بریک برنامه ‏فعال تولید سلاح هسته ای از ایران در دست ندارند. ‏

حتی به نظر می رسد اعضای دولت بوش هم در مورد فوریت این تهدید دچار انشعاب شده اند. در حالی که ‏بوش و معاونش دیک چنی از برنامه سلاح های ایران به عنوان یک واقعیت مسجل یاد می کنند، معاون ‏وزارت خارجه، نیکلاس برنز، سعی دارد از شدت این سخنان بکاهد.‏

برنز در مصاحبه 25 اکتبر با شبکه ‏PBS‏ گفت: “ایران به دنبال قدرت هسته ای است… این چیزی است که ‏برخی ها نگران تبدیل آن به توانایی ساخت سلاح هسته ای هستند.“‏

یکی دیگر از مقامات آمریکایی که به خاطر حساسیت موضوع خواست نامش محفوظ بماند گفت: “من فکر ‏نمی کنم همین امروز هیچ کس عقیده داشته باشد ایران در حال کار بر روی ساخت یک بمب هسته ای است.“‏

کارشناسان دیگر می گویند در اینجا مساله مهم کلمات “همین امروز” است. آنها می گویند ایران ممکن است ‏در گذشته به طور فعال به دنبال ساخت جنگ افزار هسته ای بوده و همین حالا هم می تواند با انحراف در ‏برنامه غنی سازی اورانیوم، برنامه تولید سلاح را در پیش بگیرد.‏

دلایل مستحکم و کافی وجود ندارد اما شواهد و قراین با جزییات قابل ملاحظه ای از سوی آنها عنوان می ‏شود. به نظر می رسد گفتار بوش در مقایسه با اظهارات مشاوران ارشد و کارشناسان خارج ازدولت، اغراق ‏آمیز باشد.‏

بوش در کنفرانس خبری 17 اکتبر گفت: “من به آنها گفته ام که اگر علاقمند به جلوگیری از وقوع جنگ ‏جهانی سوم هستید، احتمالا” باید به بازداشتن ایرانی ها از دانش هسته ای و ساخت سلاح هسته ای هم علاقه ‏داشته باشید.” ‏

چنی هم در تاریخ 23 اکتبر این گونه هشدار می دهد: “کشور ما و همه جامعه جهانی، نمی توانند خود را کنار ‏بکشند در حالی که یک کشور حامی تروریسم در حال برآورده ساختن بلند پروازی های بزرگ خودش است. ‏ما به ایران اجازه نمی دهیم سلاح هسته ای داشته باشد.“‏

اتهامات وارد شده از سوی بوش و چنی از آن جهت زیر ذره بین قرار گرفته اند که آنها نظیر همین اتهامات ‏را به عراق هم زده بودند در حالیکه خلاف آن ثابت شد.‏

معهذالک دلایل بسیاری هم وجود دارد که اداعاهای صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران را با شک و تردید ‏نگاه کنیم؛ مواردی چون ذخایر فراوان نفت و گاز ایران، معامله تکنولوژی هسته ای با یک دلال پاکستانی در ‏بازار سیاه و نیز این نکته که آنها برنامه غنی سازی اورانیوم را به مدت 18 سال از چشم آژانس بین المللی ‏انرژی هسته ای، که از سوی سازمان ملل مسوول نظارت بر این امور است، مخفی نگه داشته بودند.‏

پیر گلداسمیت، یک معاون اسبق آژانس بین المللی هسته در سخنرانی خود به تاریخ 30 اکتبر در دانشگاه ‏هاروارد گفت: “بسیاری از زوایای رفتار و برنامه هسته ای گذشته ایران، بیشتر نشان دهنده برنامه ای با ‏اهداف نظامی بوده است تا مقاصد انسان دوستانه.” ‏

حتی اگر دلایل محکمی هم وجود داشته باشد، بوش آنها را رو نکرده است. تحقیقات چهار ساله آژانس بین ‏المللی هسته ای نیز نتوانسته است بیش از این مورد را نشان دهد.‏

محمد البرادعی، رییس آژانس، در مصاحبه تاریخ 31 اکتبر با شبکه ‏CNN‏ گفت: “در حال حاضر هیچ ‏اطلاعاتی دال بر در جریان بودن یک برنامه فعال تولید جنگ افزار هسته ای در ایران به دست من نرسیده ‏است.“‏

مارک فیتزپاتریک، عضو موسسه مطالعات استراتژیک در لندن و دستیار سابق معاون دفتر منع تکثیر سلاح ‏های هسته ای، گفت: “هیج ردپایی از کار بر روی تولید سلاح هسته ای وجود ندارد اما شواهد کافی از وجود ‏حرکت به آن سمت در دست است.“‏

ممکن است زوایای تاریکی از این مساله در جریان گزارش همین ماه آژانس بین المللی انرژی هسته ای و در ‏مورد میزان پاسخگویی ایران به ابهامات و پرسش های موجود از برنامه غنی سازی اورانیوم، روشن شود. ‏

انتظار می رود این گزارش بر روی فعالیت های ایران در زمینه کار با دستگاههای سانتریفوژ و گاز ‏هگزافلورید اورانیوم متمرکز باشد. این دستگاه توان آم را دارند که اورانیوم را به مقدارکم برای تولید نیرو ‏غنی سازند و یا آن را با درصد بالا برای ساخت سلاح هسته غنی کنند؛ این بستگی به مدت زمان کار آن ها ‏دارد. ‏

ایران ادعا می کند که تنها با سانتریفوژ های قدیمی از نوع ‏P1‎‏ کار می کند که آنها را در سال 1987 از یک ‏شبکه بازارسیاه به رهبری عبدالغدیر خان، پدر زرادخانه هسته ای پاکستان، خریداری کرده است.‏

اما بازرسان آژانس بین المللی انرژی هسته ای رای داده اند که ایران مدارک مربوط به استفاده از دستگاه های ‏P2‎‏ با کارآیی دو برابر نسبت به دستگاه های ‏P1‎‏ که در سال 1995 دریافت کرده است را به آژانس اطلاع ‏نداده است.‏

منبع: کرونیکل- 4 نوامبر ‏