اسفندیار رحیم مشایی و محمود احمدینژاد در مراسم روز درختکاری فرصتی پیدا کردند تا بارها و بارها از بهار بگویند و هر دو شعار بدهند: “زنده باد بهار”؛ شعاری که به تازگی در فضای سیاسی ایران به شعار انتخاباتی حامیان احمدینژاد و مشایی در انتخابات آینده ریاستجمهوری تعبیر میشود.
رویش مجدد و ریزش پیش از خود
افتتاح بوستان غیرمتعهدها و کاشت درخت صلح و دوستی عنوان مراسمی بود که محمود احمدینژاد و اسفندیار رحیم مشایی به همراه سفرای کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها در آن شرکت داشتند. رییس جمهوری اسلامی به همراه سفرای عدم تعهد هر کدام یک اصله نهال کاشتند؛ نهالی که احمدینژاد کاشت اسم هم داشت: درخت صلح و دوستی. برای این مراسم شعار “به امید روز استقبال از بهار انسانها در جهان” انتخاب شده بود. اما این همه داستان بهار درروز درختکاری نبود.
احمدینژاد در آخرین زمستانی که با کسوت ریاستجمهوری پشت سر میگذارد، در سخنانی کوتاه گفت: “امروز با هم درخت میکاریم و به دنیا اعلام میکنیم که صلح و عدالت مطالبه همه ملتهاست و به فضل الهی به زودی با مشارکت همگان در سراسر زمین محقق خواهد شد.”
او همچنین اظهار امیدواری کرد که “مراسم امروز نشانی از پایان زمستان بشر و آغاز بهار بشریت باشد.” ودر آخر صحبتهایش باز شعار جنجالی “زنده باد بهار” را سر داد.
اما یار نزدیک احمدینژاد که از سوی اصولگرایان منتقد دولت، رهبر “جریان انحرافی” شناخته میشود وقتی به عنوان رییس دبیرخانه جنبش غیرمتعهدها پشت میکروفن رفت، فرصت را غنیمت شمرد و تماما از بهار گفت، از جمله اینکه “ آشکارا و با افتخار از بهار استقبال میکنیم.”
رحیم مشایی عنوان کرد: “درخت میکاریم و به استقبال بهار میرویم. بهاری که مهمترین پیاماش تجدید فرصت آفرینش، بروز و ظهور مجدد توانمندیها، حیات و زیباییها است، اما بهار طبیعت اگر چرخشی و نوبهای است و اگر در فرایند آن پاییزی را شاهد هستیم، پاییز برای درک بهتر انسانها از نظام آفرینش طبیعی است.”
او که به طرح سخنانی در باب خدا و هستی و انسان شهرت دارد، این بار هم گریزی به این مباحث زد: “پاییز و زمستان خود اصالتی ندارد، آنها از آن جهت معنا مییابد که وجود بهار در پیش است. پاییز را فصل چیدن گل معرفی میکنند. زمستان صحنهای است که در غیبت بهار اتفاق میافتد تا قدرشناس بهار باشیم.” و یا اینکه: “بهار به ما درس آفریدن میدهد. در بهار ما شاهد رویش هستیم. در جهان آنچه اصل است رویش است؛ اگرچه ریزشی وجود دارد. رویش مجدد به ریزش پیش از خود نیاز دارد.”
مشایی سخنان خود را این گونه به پایان برد: “کاشت درخت یک اقدام نمادین است که ما نشان میدهیم بهاری هستیم و به استقبال بهار میرویم و زندگی شیرین، پرلذت و آرامش را برای همه بشریت در سراسر یک جهان جستجو میکنیم، از این رو است که ما آشکارا و با افتخار از بهار استقبال میکنیم. زندگی و حیات را برای انسانهای بهاری از خدا میطلبیم. زنده باد بهار.”
بهار از کجا شروع شد؟
احمدینژاد نخستین بار امسال در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل، سخنرانی خود را با تکرار سه باره “زنده باد بهار” به پایان برد. این شعار در آن هنگام چندان به چشم نیامد و انتقاد و موافقتی هم به دنبال نداشت.
اما وقتی در بازگشت از سفر قاهره، طرفداران مشایی و احمدینژاد با پلاکاردهای “زنده باد بهار” به استقبالشان رفتند، مشخص شد طرح این شعار اتفاقی نبوده است. به همین دلیل وقتی احمدینژاد در مراسم سالگرد انقلاب اسلامی بار دیگر این شعار را عنوان کرد، سیل انتقادات اصولگرایان به سویش سرازیر شد.
محمداسماعیل کوثری و محمدحسن آصفری نمایندگان فعلی مجلس و فرماندهان سابق سپاه از جمله اولین منتقدان بودند. کوثری گفت: “اگر شعاری که از سوی آقای احمدینژاد بیش از سه مرتبه در بخش هایی از سخنرانی و خاتمه سخنانش تکرار شد شعار نامزد دولت برای انتخابات آتی باشد، این امر تخلف قطعی و به نوعی مهندسی انتخابات است.” آصفری هم معتقد بود که سوءاستفاده از حضور گسترده مردم در چنین راهپیماییهایی در واقع مصداق بارز خیانت به ملت و کشور است.
حتی کار به انتقاد برادر رییس جمهور هم رسید و داوود احمدینژاد عنوان کرد که “زنده باد بهار” در این روزها بر خلاف فرمایشات رهبر است.
رحیم مشایی در مقام پاسخ به این انتقادات، انتخاباتی بودن شعار بهار را تکذیب کرد و گفت: “اصلاً بحث تبلیغات انتخاباتی چه چیزی هست؟” او توضیح داد: “منظور رئیسجمهور از زندهباد بهار امام زمان(عج) است. همانگونه که در مورد ایشان آمده است السلامعیلک یا ربیع الانام.”
خود احمدینژاد هم در پاسخی به شیوه معمول خود عنوان کرد: “همه چیز در کشور انتخاباتی است؟ من در مورد امام زمان (عج) صحبت کردم. شما میخواهید بگویید زنده باد پاییز”
توضیحی که از سوی علی مطهری، نماینده مجلس “فریب” توصیف شد: “مردم باید هوشیار باشند و فریب این نوع شعارها را نخورند. آنها می خواهند، بگویند ما شما را به حکومت مهدوی رهنمون میشویم در حالی که این یک ادعای دروغ و نوعی عوام فریبی و سوء استفاده از یک عقیده اسلامی مردم است.”
دولت امام زمان و بهار
گفته می شود شاید اشاره مشایی و احمدینژاد به امام زمان باشد. چرا که آنها مدتهاست از زبان هوادارانشان صفت “دولت امام زمان” را میشنوند.
علنی شدن نخستین ادعای کمک به دولت و رییسجمهور از سوی امام زمان به اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ برمیگردد و پخش فیلم سخنرانی محمود احمدینژاد از تلویزیون جمهوری اسلامی. او در جمع روحانیان مشهد گفته بود: “ما در این دوسال و نیم، البته در تمام دوران انقلاب، در همه عالم هستی جاری است، به شما عرض کنم ما دست این مدیریت الهی را هر روز می بینیم. خدا خودش شاهد است که ما می بینیم. اغراق نمی گویم. ندیده را خدمتتان عرض نمی کنم.” او همچنین با اشاره به سخنرانی جنجالیاش در دانشگاه کلمبیای نیویورک روایت کرده بود: “یک لحظه بعد یاد امام عصر افتادم. گفتم: ای عزیز، من مطمئن هستم که این صحنه را به نفع اسلام جمع و جور می کنی و مدیریت خواهی کرد. می دانم جمع خواهی کرد.”
محمود احمدینژاد البته ادعاهایی مانند وجود هاله نور را هم مطرح کرده اما این صریح ترین ادعای مربوط به و مرتبط با امام آخر شیعیان است. او چند سال بعد بار دیگر در توجیه طرح هدفمندی یارانهها، پولهای واریز شده به حساب مردم را پول امام زمان توصیف کرد: “این پول ویژه است این پول امام زمان است پول با برکت است. پولی است که زمینه رشد جامعه است. مواظب باشیم این پول خراب نشود.”
برخی دوستداران و حامیان احمدینژاد بعدترها در این زمینه تلاش بسیاری کردند تا مقامات عرفانی و مذهبی برای رییس دولت ذکر کنند؛ و حالا که انتخابات ریاستجمهوری نزدیک است، بحث بهار و امام زمان بیش از هر زمان دیگری مطرح است.