جمعی از ایرانیان مقیم سوئد، در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی این کشور، با انتشار فراخوانی خواستار حمایت ایرانیان استکهلم از چهار کاندیدای جوان ایرانی شده و کمپینی تحت عنوان “کمپین حمایت از کاندیداهای ایرانی حامی جنبش آزادی خواهی ایران” راه اندازی کرده اند.

مریم یزدانفر، اردلان شکرابی، آزاده رجحان گوستافسون از اعضای حزب سوسیال دموکرات سوئد و همچنین ماکان افشین نژاد عضو حزب لیبرال مردم سوئد، چهار ایرانی هستند که خود را برای انتخابات پارلمان سوئد که روز 19 سپتامبر برگزار خواهد شد، کاندیدا کرده اند.

مرتضی اصلاحچی، روزنامه نگار ایرانی مقیم سوئد که یکی از دست اندرکاران این کمپین است، در مصاحبه با روز در خصوص انتخابات پارلمانی سوئد و کاندیداهای ایرانی این انتخابات چنین می گوید: “خوشبختانه ایرانیان در سیاست سوئد خیلی فعال هستند. ایرانیان در احزاب مختلفی عضو هستند. در همین انتخابات پارلمانی هم که یکشنبه هفته آینده برگزار خواهد شد، تعداد ایرانیانی که از احزاب مختلف کاندیدا هستند، زیاد است”.

او که از دست اندرکاران “کمپین پشتیبانی از کاندیداهای ایرانی حامی جنبش آزادی خواهی مردم ایران”  است، ضرورت حمایت از چهار کاندیدای ایرانی را چنین بیان می کند: “واقعیت این است که ما و تعدادی از دوستان جوان دیگر، با دو معیار این چهار نفر را انتخاب و از آنها حمایت کردیم. این دو معیار هم، یکی جوان بودن این افراد بود؛ جوانانی که عمدتا یا در سوئد به دنیا آمده اند و یا اینکه در این کشور بزرگ شده اند و دوم اینکه این چهار نفر طی یک سال گذشته، از جنبش آزادی خواهی مردم ایران حمایت کرده اند. خانم مریم یزدانفر که دوره قبلی در پارلمان بودند و بارها با وزیر خارجه سوئد در مورد مماشاتی که این وزارتخانه در قبال نقض حقوق بشر در ایران می کرده، صحبت و در این زمینه بیانیه صادر کرده است. همینطور اقای اردلان شکرابی، ماکان افشین نژاد و خانم رجحان، در طول یکسال گذشته، در زمینه دفاع از جنبش آزادی خواهی مردم ایران، فعالیت داشته اند. در حقیقت ما با این دو معیار، میان کاندیداهای مختلف ایرانی که برای پارلمان مطرح بودند، این چهار نفر را انتخاب  و فراخوان حمایت از این چهار نفر را منتشر کردیم”.

از مرتضی اصلاحچی می پرسم: “چرا حمایت از این چهار تن حائز اهمیت است؟” او می گوید: “یک طرف این حمایت  مربوط به جامعه سوئد است اما همزمان، نگاه ما عام ترست. انتخابات پارلمانی در سوئد به صورت حزبی برگزار می شود. یعنی مردم به احزاب رای می دهند.اما ما چون به هیچ عنوان قصد حمایت از هیچ حزب خاصی را نداشتیم، ترکیبی را برگزیده ایم که از حزب سوسیال دموکرات ـ یعنی از جناح چپ سیاست سوئد ـ وحزب لیبرال مردم، یعنی از جناح راست را در بر می گیرد. به همین دلیل ما از مردم نخواسته ایم به حزب خاصی رای بدهند. اما از طرف دیگر مردم همان طور که به احزاب رای می دهند، از این امکان هم برخوردارند که به صورت فردی به بعضی کاندیداها هم رای بدهندو اگر آرای فردی از یک درصدی بالاتر باشد، آن کاندیدا می تواند وارد پارلمان شود.”

و در آخر از او می پرسم: “پیروزی این افراد در انتخابات، چه سود و نفعی می تواند برای جنش آزادیخواهانه مردم ایران داشته باشد؟” او می گوید: “این افراد با اینکه ایران را ندیده اند و خاطره ای از ایران ندارند اما واقعا قلبشان برای مردم ایران می تپد و مواضع یک ساله آنها نشان می دهد که اگر این دوستان وارد پارلمان سوئد بشوند، طبیعتا با امکانات و اختیاراتی که به عنوان نماینده پارلمان یک کشور اروپایی در اختیارشان قرار می گیرد، اقدامات بسیار گسترده تر و ریشه ای تری را در قبال حمایت از جنبش آزادی خواهی مردم ایران انجام خواهند داد. به عبارت دیگر، این دوستان اگر وارد پارلمان بشوند، به عنوان سیاستمداران یک کشور غربی اظهار نظر می کنند و فعالیت هایشان در حمایت از جنبش آزادی خواهی مردم ایران و در محکومیت نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی مطرح خواهد شد و نه صرفا به عنوان اعضای احزاب سوئدی.”