در حالیکه همه توجه جامعه متوجه پیامدهای پس از کودتای انتخاباتی است، مسئولان قضایی پس از برگزاری ناگهانی دادگاه دو شهروند مسیحی در 18 مرداد ماه، حال خبر از برگزاری دادگاه هفت مدیر جامعه بهایی در 27 مرداد ماه، خبر داده اند.نکته جالب توجه اینکه تاریخ این دادگاه طی نامه ای به دفتر عبدالفتاح سلطانی یکی از وکلای این هفت تن ارسال شده، در حالیکه او خود بیش از 40 روز است در زندان به سر می برد.
شش مدیر جامعه بهایی ایران به نام های فریبا کمال‌آبادی، جمال‌الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضائی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم در تاریخ 25 اردیبهشت 87 در منازل شخصی شان بازداشت شدند. مهوش ثابت، دیگر مدیر جامعه بهایی نیز در تاریخ 15 اسفند 86 بازداشت شده بود. پیش از این تاریخ برگزاری دادگاه این هفت تن، 20 تیرماه اعلام شده بود که زمان آن به تعویق افتاد. اینک خبر برگزاری این دادگاه در این شرایط خاص بر نگرانی ها دامن است، به ویژه آنکه25 سال پیش گروه دیگری از مدیران جامعه بهایی به دنبال محاکمه در دادگاه مشابهی، اعدام شدند.
زندانیان بهایی به این هفت تن ختم نمی شوند. طبق آخرین گزارش ها، در حالی که درخواست برائت سه زندانی بهایی در شیراز در اسفند ماه سال گذشته به دادگستری ارسال شده، هنوز هیچ گونه پاسخی در این خصوص به خانواده های این زندانیان داده نشده است. ساسان تقوی، رها ثابت و هاله روحی که در اردیبهشت ماه سال 85 حین انجام خدمات اجتماعی و انسان دوستانه به کودکان مناطق محروم شیراز دستگیر و به چهار سال حبس تعزیری محکوم شدند، پس از گذشت قریب به دو سال همچنان در زندان اطلاعات شیراز (معروف به پلاک 100 ) به سر می برند. از آنجا که مکان نگهداری این افراد زندان عمومی شهر نیست، آنها در طول این مدت از حقوق اولیه ی زندانیان نظیر معاشرت با افراد دیگر، هواخوری کافی، استفاده منظم از تلفن و مرخصی قانونی محروم بوده اند. ضمن اینکه ساسان تقوی که در شرایط نامساعد جسمی به سر می برد و از پا درد شدیدی در رنج است، همچنان در سلول انفرادی نگهداری می شود. این زندانی عقیدتی اخیرا جهت خارج ساختن پلاتین موجود در پایش، تحت عمل جراحی قرار گرفته و برای این منظور حدود دو ماه توقف حکم برایش صادر شده است، اما نه به این وضعیت توجهی شده و نه به درخواست برائتی که این سه نفر حدود سه ماه پیش داده اند؛این درخواست از طریق دادگستری به وزارت اطلاعات ابلاغ شده اما هنوز پاسخ و واکنشی از سوی این نهاد به دنبال نداشته است.
در همین ارتباط در 6 مرداد ماه، خانم وصال یوسفی به همراه فرزند 18 ساله اش، پیام یوسفی بازداشت شدند. انور مسلمی، شهروند بهایی ساکن ساری هم در 13 مرداد ماه برای دومین بار در یکسال گذشته بازداشت شد.
دیان علایی نماینده جامعه بهاییان در دفتر اروپایی سازمان ملل در ژنو، در زمینه محاکمه هفت نفر ازمدیران بهایی در گفت و گویی با رادیو فردا گفته است: “این ها کاملاً بی گناه هستند، پس حداقل باید یک دادگاه عادلانه و علنی داشته باشند و وکلای اصلی این هفت نفر یعنی خانم عبادی و آقای سلطانی بتوانند در دادگاه از این افراد دفاع کنند.”
این در حالیست که حسن حداد، معاون امنیت دادسرای تهران در مورد عدم حضور شیرین عبادی و عبدالفتاح سلطانی در دادگاه گفته است: “اگر این دو وکیل نیستند، وکلای دیگر این افراد در دادگاه شرکت می کنند.”
به گفته خانم علایی “طبق قانون جمهوری اسلامی و طبق قوانین جهانی حقوق بشر این هفت نفر باید به قید وثیقه آزاد شوند و دلیلی وجود ندارد که آنها در زندان باشند»اما ظاهرا منطق بنیادگرایان حاکم بر قوه قضاییه با قوانین جهانی همخوانی ندارد.”
به دستگیری ختم نمی شود
اما امروز جامعه بهاییان ایران تنها با همین خطر روبه رو نیست؛نداشتن امنیت مالی، ممانعت از دسترسی به دانشگاه و تهدید و تخریب اماکن آنان، به ویژه پس از کودتای انتخاباتی نیز همچنان ادامه دارد. برای چندمین بار، در اواسط مرداد ماه قبرستان بهاییان در سمنان تخریب شد. در 17 مرداد ماه، برای دومین بار فروشگاه یکی از بهاییان مقیم سمنان به نام “پیمان شادمان” به آتش کشیده شد. از طرف دیگر پس از اعلام نتایج اولیه کنکور سراسری سال 88 در 10 مرداد ماه، همانند سالهای گذشته عده ای از داوطلبان بهایی به جای دریافت کارنامه با “نقص پرونده” مواجه شدند که این عبارت به معنای محرومیت آنان از در دانشگاه است.
