کمتر پیش می آید که نخستین آلبوم یک خواننده ایرانی بتواند توجه بسیاری از مخاطبان از هر سن، سلیقه، دیدگاه و پایگاه اجتماعی را به خود جلب کند.اما نخستین آلبوم حنا جهان فروز از جنس دیگری است.
مروری بر نخستین آلبوم حنا جهان فروز
نجواهای والایش
کمتر پیش می آید که نخستین آلبوم یک خواننده ایرانی بتواند توجه بسیاری از مخاطبان از هر سن، سلیقه، دیدگاه و پایگاه اجتماعی را به خود جلب کند.
از ابتذال مزمن موسیقی پاپ ایرانی که بگذریم، مضمون اغلب این آلبوم ها کمتر ممکن است برای بسیاری از مخاطبانی که چندان ساده پسند نیستند، جذاب به نظر برسد.
اما نخستین آلبوم حنا جهان فروز از جنس دیگری است.
نه تنها صدای گرم، پخته و دلنشین ش بلکه نوع موسیقی، مضمون، انتخاب و ترانه هایش برای بسیاری از کسانی که شانس شنیدن آنها را داشته اند، موهبتی سخت دیرهنگام اما شوق انگیز است.
نخستین آلبوم حنا دربرگیرنده هشت ترانه است که به فارسی، عبری و انگلیسی اجرا شده اند.
نخستین ترانه آلبوم “نیایی” است، ترانه ای که در آن ترکیبی از سازهای غربی و سنتی ایرانی از جمله تنبک در کنار گیتار با صدای حنا درهم آمیخته اند.
انتخاب این ترانه به عنوان نخستین ترانه آلبوم به خوبی سلیقه و نوع نگاهش به موسیقی را نشان می دهد، موسیقی که گفتمانی ست جهانی برای درهم آمیختن و چندگانگی.
در این آلبوم حنا پرسونایی چند سویه دارد، گویی ما زنی را در آینه می یابیم که سیمایش نه به وابستگی های جغرافیایی که آن چنان که در ترانه هایش نیز هویداست، به کره خاکی و شاید هستی مرتبط است.
دومین ترانه آلبوم Earth-Wind-Water-Fire، ترانه ای ست بر اساس رباعی خیام:
مائیم و می و مطرب و این کنج خراب جام وجان و جامه در رهن شراب
فارغ از امید رحمت و بیم عذاب آزاد زخاک و باد و از آتش و آب
اجرای حنا و گروهش از این رباعی آن چنان دلپذیر است که شاید خود خیام را نیز به سر ذوق درآورد.
سومین ترانه آلبوم، ترانه ای عبری است که در قالبی متفاوت ارائه شده و در اسرائیل نیز محبوبیت بسیاری یافته است.
اما خلاقانه ترین کار این آلبوم چهارمین آهنگ آن است که ترکیبی از ملودیهای خاورمیانه ای و هندوستان است و گاه از نظر ترکیب نواهای شرقی و غربی به کارهای انیگما و انیا پهلو می زند بی آنکه هیچ ردی از گرته برداری در آن باشد، به این ترتیب در این ترانه حنا به موسیقی آمبیانس با رگه هایی از موسیقی که برخی آن را عرفانی، برخی پست مدرن و برخی پدیدارشناسانه میخوانند، می رسد.
درویش پنجمین ترانه این آلبوم است که باز هم برخی از گرایش های هستی شناخته خواننده را نشان می دهند، نوای گیتار در این ترانه به خوبی با محتوا و مضمون شعر همراه شده و اثری شنیدنی خلق می کند.
My Heart ترانه ی ست ترکیبی به عبری و فارسی که با سازهای ارکسترال و آواهای خواننده روایتی ست از گمگشدگی برای یافتن مادر که شاید نمادی از جهان هستی و نوستالژی سرزمینی کهنه باشد.
هفتمین ترانه آلبوم خداحافظ، بازخوانی یک ترانه محبوب قدیمی ایرانی ست که شاید برای گروهی یادآور نوستالژیهایی همراه با دورانی ایستادگی در برابر ظلم و بیداد باشد، روزگاری که گاه نمودی از روشنگری در برخی ترانه های فلوکوریک و سنتی می یافت.
و سرانجام آخرین ترانه این آلبوم Let Me Fly به انگلیسی ست که همچون برخی دیگر از ترانه های آلبوم به موسیقی ترکیبی و آمبیانس نزدیک است.
مضمون ترانه نیز می تواند از منظرهای مختلف با تعابیر متفاوت دیده شود، اگر پرواز نوعی والایش برای رهایی از ترس و تاریکی باشد، در این صورت خواننده با این اشاره از پرواز به عنوان استعاره ای برای عروج به شدنی دیگر بهره گرفته است.
حنا جهان فروز تا پیش از این در تل آویو مددکار اجتماعی بود و شاید همین پیشه به او درک و بینشی عمیق تر از بشریت و جهان هستی بخشیده باشد، هر چه باشد او مددکار کسانی بود که به او نیاز داشتند و تنها عشق به انسانیت و امید به والایش اوست که می تواند بیش از همه دیگران را برای کمک به دیگران برانگیزد.
موسیقی در هیچ دوره ای از زمانه مرزی برای خود نمی شناخت اما در جهانی که ارتباطات برایش مرزی نگذاشته است، نواهای مختلف از سرزمین های مختلف مردم را به یکدیگر پیوند می زند.
موسیقی حنا نیز چنین است، این روزها این موسیقی در کوچه پس کوچه های تهران، اصفهان، شیراز، اورشلیم، غزه و یا هر جای دیگری شنیده می شود، حتی مهم نیست که خواننده ش ایرانی ست، اسرائیلی ست یا هر دو یا هیچ کدام؛ زنی ست که از درک خود از جهان می گوید.
شاید برای حنا که در دوازده سالگی ناچار شد رنج عبور مخفیانه از مرز زادگاهش برای فرار از مصائب زندگی در سایه ترس و فشار را تحمل کند، این موسیقی خود نوعی والایش یا بازکشف خود باشد، اما برای ما نجواهایی ست که از فراخودی گمگشته می آید.
در باره موسیقی حنا بیش از این ها می توان نوشت، اما ترانه ها خود بهتر از هر نوشته ای هستند، پس بگذارید آرزو کنیم که حنا در صدمین آلبوم مستقل خود نیز حنایی متفاوت باشد که برای مخاطبی بخواند که موسیقی را برای والایش و نه جنباندن اندامی برای سپری کردن اوقاتی با الکی خوش بودنهای بی انتهای موسیقی تجاری فارسی یا جریان مسلط پاپ غربی بخواهد.
این آلبوم اما نوید چنین خواننده ای ست که در سرزمینی موعد به انتظار ما نشسته است.
صفحه حنا در مای اسپیس www.myspace.com/hannajahanforooz