کسی که در سایت‌های خبری در پی دستیابی به اخبار مربوط به ایران باشد، نمی‌تواند خود را از سر زدن به سایت روزآنلاین بی‌نیاز ببیند.
همین یک نکته به خوبی نشانگر آن است که روزآنلاین جای مناسب خود را به عنوان روزنامه‌ای الکترونیک در بین بسیاری از ایرانیان باز کرده و برخی از خلاء‌های خبری آنها را پر می‌کند.
به جز حوزه خبر، روزآنلاین در انعکاس دیدگاههای متفاوت نویسندگان و صاحب نظران ایرانی که دسترسی آسانی به تریبون های مختلف ندارند، در مجموع موفق عمل کرده و نظر محافل سیاسی را به خود جلب کرده است.
در واقع، همین موفقیت‌ها و تاثیرگذاری قابل توجه، حساسیت برخی از محافل مطبوعاتی و سیاسی تندرو داخل ایران را نسبت به روزآنلاین برانگیخته است به طوری که با وجود مسدود بودن سایت این روزنامه الکترونیکی، قادر به بی‌تفاوتی در برابر نوشته‌های آن نیستند.
جنجال‌هایی که اخیرا بر سر گردانندگان روزآنلاین به راه افتاده است، جز اعتراف به تاثیرگذاری این رسانه مفهومی ندارد و از این جهت روزآنلاین می‌تواند خود را روزنامه ای موفق بداند.
با این حال، زبان خبری روزآنلاین چندان حرفه‌ای به نظر نمی‌رسد و گاهی یادآور ادبیات روزنامه‌هایی است که در عصر رونق اصلاحات و با رویکرد حزبی منتشر می‌شدند.
به گمانم در حوزه خبر و گزارش، با وجود محدودیت‌های فراوانی که روزآنلاین برای جلب همکار در داخل کشور و دسترسی به منابع رسمی و غیر رسمی خبر دارد، بهتر است به سمت زبانی بی‌طرفانه‌تر و حرفه‌ای حرکت کند و خود را در قامت یک روزنامه به معنای واقعی کلمه ظاهر کند.
به هر حال انتشار پانصدمین شماره روزآنلاین را به گردانندگان آن تبریک می‌گویم و امیدوارم که پاره‌ای بی‌مهری ها و هجویاتی که اخیرا علیه آن به راه افتاده است، سبب دلسردی آنها نشود.
در خاتمه، نمی‌توان در باره روزآنلاین چیزی نوشت و به نوشته‌های هر روزه ابراهیم نبوی اشاره‌ای نکرد. داور هر گاه که طنز می‌نویسد باعث شادی و انبساط خاطر روح‌های غمزده و افسرده می‌شود و هر گاه به جد می‌نویسد، به نظرم فرصتی را برای نوشتن طنز از دست داده است! این مطلب در باره دوست عزیز دیگرم نیک آهنگ کوثر هم صدق می‌کند.
شما دو تن را خداوند برای خلق خنده و طنز خلق کرده است، بنابراین توصیه من این است که تا روزی که خنده فراگیر نشده است، از جدی بودن بپرهیزید چرا که به همان میزان که در طنازی مطبوع و دلچسبید، در جدیت‌هایتان ادم‌ها را از خود می‌رمانید!