سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) با صدور بیانیه‌ای ضمن اعتراض به برخورد با معترضان خشک شدن دریاچه ارومیه، از افزایش برخوردهای قضایی و امنیتی با اعضای این سازمان، انتقاد کرد.
این سازمان در بیانیه‌ای که در ارگان آن منتشر شده، با اشاره به اینکه “برخورد حکومت با مردم آذربایجان تنها محدود به وقایع اخیر نیست، بلکه در طی این دو سال که از کودتای خرداد 88 می گذرد فعالان هویت طلب این مناطق هر گاه که در پی مطالبه حقوق خود بوده اند نه تنها پاسخی نیافته بلکه به انحا مختلف مورد ستم و آزار قرار گرفته اند”، اضافه کرده: “امنیتی و پلیسی کردن فضای اعتراضات، اشاعه رعب و وحشت و مهم تر از همه حضور لباس شخصی‌های غیرمسئول همراه با ضرب و شتم عابرین و مردم عادی و اقدامات تحریک کننده و دون شان شهروندان بی شک باعث تنفر و انزجار بیشتر مردم گردید”.
این سازمان سیاسی همچنین به افزایش فشارها بر اعضای خود نیز اعتراض کرده است. هفته گذشته، موسی ساکت، مسوول شعبه آذربایجان شرقی این سازمان که در زمان انتخابات نیز مسوول ستاد شهروند آزاد بود، برای اجرای حکم هفت ماهه حبس تعزیری، خود را به زندان تبریز معرفی کرد.
با انتقال موسی ساکت به زندان، تعداد اعضای زندانی سازمان ادوار تحکیم، به 7 تن رسید. احمد زیدآبادی دبیرکل، عبدالله مومنی رییس شورای مرکزی و سخنگو، حسن اسدی‌زیدآبادی مسوول کمیته حقوق بشر، علی جمالی مسوول کمیته سیاسی، سعید نعیمی عضو شورای سیاست‌گذاری و علی ملیحی مسوول کمیته روابط عمومی، دیگر اعضای زندانی این سازمان هستند.
برخی منابع خبر داده‌اند احضار ساکت برای اجرای حکم، به فاصله چند روزپس از انتشار بیانیه شعبه آذربایجان شرقی ادوار تحکیم وحدت در اعتراض به برخوردهای نهادهای امنیتی با معترضین به وضعیت دریاچه ارومیه صورت گرفته است.
در آن بیانیه، ضمن انتقاد از بر خوردهای پلیسی ـ– امنیتی با معترضان، نویسندگان بیانیه خواستار پاسخگویی مسوولان به چند سوال شده بودند: “شعبه آذربایجان شرقی ادوار تحکیم وحدت ضمن محکوم کردن برخورد خشن و وحشیانه نیروهای نظامی و لباس شخصی با معترضان،خواهان پاسخگویی مسولان به سوالات زیر می باشد: ۱- علیرغم هشدارهای زیاد،چرا مقامات و نهاد های مسئول در برابر خشک شدن دریاچه ارومیه بی اعتنایی نشان می دهند؟ ۲- علت بازداشت جمعی از فعالان مدنی آذربایجان در مراسم افطاری و سپس یورش به خانه های آنها چیست؟ ۳- چرا با درخواست صدور مجوز برای راهپیمایی آرام موافقت نگردیده است؟ ۴- چرا اظهارات نسنجیده وتحقیر آمیز راه یافته بجنورد واکنش هیچ مسئولی را بر نیانگیخت؟ ۵- این گونه رفتارهای خشونت آمیز با معترضان ودستگیری مردم عادی که فقط برای دفاع از حق ادامه حیات به خیابان آمده است،چه توجیهی دارد؟”
در همین حال، گزارش‌ها حکایت از آن دارد که سه تن از اعضای این سازمان نیز به دلایل نامعلوم از ادامه کار خود بازمانده اند.
اوایل هفته جاری، بهرام اسماعیل بیگی،مسوول شعبه استان اصفهان این سازمان با دخالت مقامات امنیتی استان اصفهان از محل کار خود اخراج شد.
گفته می‌شود این اتفاق در پی دستور کتبی اداره اطلاعات استان اصفهان به حراست مجتمع فولاد مبارکه که اسماعیل بیگی در آنجا مشغول به کار بوده رخ داده است. وی گفته پیش از این چندین ماه تحت فشارهای امنیتی شدید و بازجوییهای موردی دستگاههای امنیتی این استان بوده و در آخرین بازجویی تهدید به اخراج از کار و بازداشت شده؛همچنین مقامات امنیتی شروطی را برای وی عنوان کردند که در صورت نپذیرفتن آنها باید منتظر اخراج و زندان باشد.
وی این خواسته‌ها را ترک فعالیت های سیاسی بطور کامل، استعفا از ادوار تحکیم و اعلام برائت و همچنین موضع گیری علیه ادوار و جنبش سبز طی چندین مصاحبه اعلام کرده است.
اسماعیل‌بیگی پیش از این نیز هنگامی که به عنوان مشاور در پروژه های خطوط انتقال نفت و گاز در خوزستان فعالیت داشت، با دستور دستگاههای امنیتی از محل کار خود اخراج شده بود.
هفته گذشته نیز سیروس بنه گزی و دکتر محمود جمهیری از اعضای شورای مرکزی این سازمان در بوشهر از ادامه تحصیل و تدریس محروم شدند.
سیروس بنه‌گزی، از اعضای این سازمان، از جمله دانشجویانی است که پس از انجام آزمون برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاد، ستاره‌دار شده و از ادامه تحصیل محروم می‌شود. وی سال گذشته نیز از جمله دانشجویان ستاره‌دار مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه سراسری بود.
محمود جمهیری، دیگر عضو این سازمان در بوشهر نیز که پیش از این سابقه تدریس در دانشگاه ازاد را داشته، از ادامه تدریس در دانشگاه محروم شده است. محرومیت وی از تدریس به دنبال فشار نهادهای امنیتی این استان رخ داده است.
پیش از این سید حسین جاودانی عضو شورای مرکزی سازمان ادوار تحکیم نیز از تدریس در دانشگاه پیام نور مشهد محروم شده بود.
افزایش این فشارها بر سازمان ادوار تحکیم وحدت در حالی رخ داده است که هفته گذشته امیر رشیدی، یکی از اعضای این سازمان همراه با 3 ایرانی دیگر، برنده جایزه هلمن – همت شده بود.
