در حالی که تاکنون رهبر جمهوری اسلامی و منصوبان او هرگونه تاثیر اعتراضات مردمی پس از انتخابات 88 بر قیام مردم کشورهای منطقه را رد کرده اند، محمدرضا نقدی فرمانده بسیج طی اظهاراتی از تاثیر وقایع پس از انتخابات بر اتفاقات اخیر در کشورهای خاورمیانه خبر داد اما مدعی شد که سرکوب اعتراضات مردمی پس از انتخابات88 علت اصلی بوده است.
فرمانده بسیج در جمع فرماندهان حوزه ها و پایگاه های ناحیه مقاومت سلمان تهران گفت: “نظام سرمایه‌داری در حال احتضار است و مرگ خود را به زودی خواهد دید. علت وضعیت رو به نابودی جهان استکبار این است که بر علیه ارزش‌های اساسی خود قیام کرده و طبیعی است که در چنین شرایطی سرنوشتی جز نابودی در انتظارش نیست.”
وی با اشاره به وقایع پس از انتخابات 88 سرکوب اعتراضات توسط نیروهای نظامی و امنیتی را “حماسه مردم در غلبه بر فتنه عمیق 88” خواند و ادعا کرد که این مساله “عامل اصلی در تسریع قیام ملتهای مسلمان” بوده است.
محمدرضا نقدی که خود همواره از فرماندهان سرکوب اعتراضات مردمی در سالهای اخیر بوده است در ادامه مدعی شد: “در جریان فتنه 88 همه سران کفر با نهایت توان برای زمین زدن انقلاب اسلامی به میدان آمدند و چهره‌هایی را که 30 سال برای چنین روزی تربیت شده بودند وارد صحنه کردند اما وقتی مردم کمر آنها را شکستند، باور ملتهای جهان به ایستادگی و پیروزی در مقابل استکبار یقین تبدیل شد و محصول این یقین، خیزش عظیم مردم در تونس، مصر، یمن و بحرین بود.”
این اظهارات فرمانده بسیج در حالی است کهمقامات جمهوری اسلامی هرکدام به نوعی سعی کرده اند تا تحولات اخیر در کشورهای منطقه را به انقلاب 32 سال پیش و تاثیر جمهوری اسلامی بر کشورهای منطقه ربط بدهند.
در تازه ترین این گونه ادعاها آیت الله خامنه ای روز شنبه در اجلاسی که با عنوان “بیداری اسلامی” برگزار شد گفت: “پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام اسلامی در ایران که زلزله عظیمی را در حکومتهای دنیاطلبان شرق و غرب پدید آورد و ملتهای مسلمان را در جوش و خروشی بی سابقه انداخت، ما غالباً انتظار داشتیم که مصر پیش از همه جا، به پا خیزد. سابقه‌جهاد و روشنفکری و تربیت شخصیتهای بزرگ مجاهد و متفکر در مصر، این توقع را در دل ما برمی‌انگیخت. اما از مصر صدای واضحی شنیده نمی‌شد.”
رهبرجمهوری اسلامی با این مقدمه در ادامه افزود: “اما وقتی ملت مصر را در میدان تحریر و میادین دیگر شهرهای مصر دیدم،پاسخ خود را شنیدم.”
اظهارات و ادعاهایی همچون این گفته ی آیت الله خامنه ای در میان مقامات جمهوری اسلامی فراوان دیده می شود، دو روز پیش سرلشگر غلامعلی رشید جانشین رییس ستادکل نیروهای مسلح هم که از فرماندهان ارشد در جنگ 8 ساله ایران و عراق است گفته بود: “اکنون پس از گذشت سه دهه و پرورش یک نسل در جهان عرب و مشاهده مجموعه تحولات منطقه در می‌یابیم که این بیداری اسلامی و پیروزی ملت‌ها بدون تاثیر از آموزه‌های انقلاب اسلامی و 8 سال دفاع مقدس نمی‌توانست محقق شود.”
محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه نیز در نیمه شهریورماه مدعی شده بود که “ما امروز شاهد انقلاب اسلامی جهانی هستیم و آنچه که همه ما باید بدانیم این است که این الگو شدن انقلاب اسلامی ایران مهمترین هدف و مرحله از مراحل انقلاب اسلامی است و راهی سخت و طولانی در پیش داریم که نیازمند مجاهدت است.”
ادعای تاثیر سرکوب اعتراضات پس از انتخابات 88 بر قیام مردم منطقه و همچنین تاکیدات سایر مقامات مبنی بر تاثیرپذیری مردم منطقه از انقلاب 1357 در شرایطی از سوی مقامات جمهوری اسلامی مطرح می شود که کارشناسان و صاحب نظران معتقدند یکی از عوامل آغاز تحولات و قیام ها در منطقه خاورمیانه اعتراضات مردم ایران پس از انتخابات 88 بوده است که تا کنون نیز ادامه دارد.
از دیگر سو میرحسین موسوی و مهدی کروبی رهبران جنبش سبز که هم اکنون توسط نیروهای امنیتی- نظامی ربوده شده و در مکانی نامعلوم در بازداشت خانگی بسر می برند در 19 بهمن ماه سال گذشته در بیانیه مشترکی جنبش سبز و اعتراضات مردمی پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را “سرمشق بسیاری از حرکت های آزادیخواهانة دیگر” خوانده و اعلام کرده بودند که مقامات حکومت جمهوری اسلامی “توهم ایفای نقشی بزرگ در تحولات منطقه وجهان” دارند.
میرحسین موسوی پیش از این در بیانیه جداگانه ای در 9 بهمن ماه 89 تاکید کرده بود که “این روزها خاورمیانه در آستانه ی حوادث بزرگی ست که می تواند سرنوشت این منطقه و جهان و سرنوشت ملت های منطقه را تحت تاثیر خود قرار دهد. مسلما آنچه در حال وقوع است در راستای به هم زدن نظام ظالمانه ایست که سرنوشت ملت های بسیاری را درمنطقه در چنگال خود گرفته است و بدون هیچی شکی نقطه ی آغازین آنچه در خیابان های تونس و صنعا و قاهره و اسکندریه و سوئز شاهد آن هستیم را باید در تظاهرات چند میلیونی ۲۵ و۲۸ و۳۰ خرداد تهران جستجو کرد. روزهایی که مردم با شعار «رای من کجاست؟» به خیابان ها آمدند و مسالمت جویانه، حقوق از دست رفته ی خود را پی گرفتند.”
نخست وزیر سابق کشور همچنین نوشته بود: “امروز دامنه ی شعار «رای من کجاست؟» مردم ایران، به شعار «الشعب یرید اسقاط النظام» در قاهره و سوئز و اسکندریه رسیده است. برای کشف راز این پیوندها و مشابهت ها لازم نیست جای دوری برویم. کافی است شیوه ی انتخابات اخیر مصر را با انتخابات های خود مقایسه کنیم و اینکه رئیس شورای نگهبان از بی نیازی به آرا میلیون ها شهروند سبز سخن می راند. اگر به نظام های در حال سقوط جهان عرب و خاورمیانه با دقت نگاه کنیم، خواهیم دید؛ در همه ی این نظام ها به یک سان شبکه های اجتماعی وعرصه ی مطبوعات و فضای مجازی مورد حمله قرار می گیرند و به شکل حیرت انگیزی اس ام اس ها و تلفن ها و اینترنت قطع و قلم ها مشابه یکدیگر در هم شکسته و معترضین به زندان ها برده می شوند.”
این مواضع و اعلام شباهت های جنبش سبز با قیام های منطقه از سوی رهبران سبز البته به مذاق حاکمان جمهوری اسلامی خوش نیامد. چنانکه حتی وزارت کشور دولت محمود احمدی نژاد با درخواست مجوز آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای راهپیمایی در حمایت قیام مردم تونس و مصر در 25 بهمن ماه مخالفت کرد. پس از این اعلام مخالفت نیروهای نظامی و امنیتی در روز 25 بهمن ماه به سرکوب راهپیمایان حامی قیام های مردم منطقه پرداختند؛سرکوبی که در تهران به کشته شدن چند تن از جمله دو دانشجو به نام های محمد مختاری و صانع ژاله و بازداشت صدها نفر ختم شد وپس از آن نیز رهبران جنبش سبز ابتدا محصوروسپس ربوده شدند و مدتهاست در مکانی نامعلوم در بازداشت بسر می برند.
