اولین مراسم شب کارگردانان سینمای ایران این هفته برگزار شد. این مراسم نیز خالی از اظهار نگرانی برای وضع نا بسامان فرهنگ و هنر در ایران نبود. گزارش روز را از این مراسم بخوانید.
ما را تحقیر نکنید
شاید زمانیکه محمدرضاجعفری جلوه معاون سینمایی وزیر ارشاد پا به سالن مهربانی مجموعه ورزشی انقلاب گذاشت تا در نخستین شب کارگردانان سینمای ایران شرکت کند، نمی دانست به زودی با گلایه آنها از وضعیت موجود سینمای ایران رو به رو خواهد شد.
تقریبا تمامی کارگردانان سینما دور هم جمع شده بودند تا در جمعی خودمانی ضمن تقدیر از 4 نسل کارگردان های سینمای ایران مراتب اعتراض خود را نیز اعلام کنند. چهره هایی را در این جمع می شد دور هم دید که امکان تصور گرد آوری آنها گرد یک نقطه غیر ممکن می نمود.
اولین سخنرانی که روی صحنه رفت علیرضا رئیسیان رئیس کانون بود. او گفت: “در تعاریف َآکادمی، وظیفه کارگردان هدایت در امر اجرا و رهبری در اندیشه است. هیچ اجرای ماندگاری در دنیا صورت نگرفته است که رهبر بزرگی پشت آن نباشد. وی در بخشی از سخنانش گفت: یک فیلم ساز تحقیر شده هیچ اثر مهمی را نمی‌تواند خلق کند، باید اندیشه آزاد باشد تا کارهای خوبی خلق شود.”
رئیسیان ادامه داد: “رسیدن به چنین مقامی هم وظیفه خودمان و هم وظیفه مسوولین و بزرگترها است که همواره آن را پاس بدارند. بدون شک خیلی از کشورهای قاره آسیا حسرت سینمای ایران را می‌خورند و کشورهای منطقه به دنبال یک پلان آن هستند. در جشنواره دو سال گذشته کن که مهمانی با شکوهی برای هنرمندان ایرانی برپا بود، سفیر سابق ایران در فرانسه جمله قشنگی را گفت: «ما هر جا با در بسته‌ی در دیپلماسی مواجه می‌شویم به سراغ سینمای ایران می‌رویم». کارگردانان از وجه‌شان مایه گذاشتند و این سینمای سربلند را پاس داشتند و ما وظیفه داریم از تک تک آنها تقدیر کنیم.”
اولین کارگردانی که در این مراسم مورد تقدیر قرار گرفت شاپور قریب بود. سیروس الوند جایزه قریب را به او داد. کارگردان «هفت‌تیرهای چوبی» گفت: “یک تلنگری به من خورد، اصلا فکر نمی‌کردم یک چنین وضعیتی پیش بیاید، 27، 28 سال من درگوشه‌ای فراموش شدم و هنوز باور نمی‌کنم که من را صدا کردند.
من در دروازه «دولاب» بزرگ شدم، تنها شغلی که دوست داشتم راننده تاکسی بود و آن راننده تاکسی، نویسنده شد و بعد فیلم‌ساز. هیچ کس پشت من نبود، خودم بودم و خودم. فقط از کسانی که در مدیریت کار هستند، می‌خواهم که شرایطی فراهم شود تا بتوانم آخرین فیلم‌ام، فیلمی برای کودکان را بسازم.”
کیارستمی دیگر منتخب شب کارگردان سینمای ایران بود. ابراهیم فروزش که برای تقدیر از این کارگردان پیشکسوت به صحنه آمده بود، گفت: آشنایی ما از 30، 40 سال قبل بود که با هم دوست بودیم. 1349، 35 سال قبل در کانون پرورشی که مدیریت هنری آن با شادروان فیروز شیروانلو بود.
عباس کیارستمی که بعد از گزارش طولانی ابراهیم فروزش از حضورهای سالهای گذشته‌اش به روی صحنه آمد، گفت: از این گزارش کامل آقای ابراهیم فروزش ـ من متعجب هستم ایشان چگونه این گزارش را تهیه کردند ـ در حالیکه من امشب با کیارستمی خوب بودم، اما از این گزارش طولانی با کیارستمی خوب نخواهم بود.
وی در ادامه گفت: “در ابتدایی که وارد این مراسم شدم، احساس غریبی می‌کردم. اما خوشحالم بعد از سالها در جمع شما هستم و خوشحالم که غیبتهای من را موجه کردید و من را هم دعوت کردید.”
برگزیده نسل دوم کانون کارگردانان کیانوش عیاری بود. کیومرث پوراحمد گفت: “درباره کیانوش عیاری حرف زدن سخت است. تعدادی از فیلمهای او بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران است. وی ادامه داد: «بدا به‌حال سینمای ایران که سالها است، کیانوش عیاری را از دست داده است و خوشا به حال تلویزیون.»”
کیانوش عیاری گفت: “اگرچه درگیر ساخت «روزگار قریب» هستم، اما سینما را فراموش نکردم. خوشحالم در کنار همکارانم هستم و فراموش نشدم. اینهمه کارگردان در این مراسم خوف‌انگیز و فوق العاده است. احساس تنهایی ندارم، اما اعتماد به نفس خود را در مقابل این گلستان بزرگ از دست داده‌ام.”
اصغر فرهادی منتخب نسل سوم کارگردانان سینمای ایران بود. کمال تبریزی گفت: “این کارگردان نسل سوم بسیار آرام و خوش اخلاق است و جزو انسانهای مودب و مهربان است.”
فیلمهای خیلی خوبی می‌سازد، فیلی که می‌سازد برای مخاطب داخلی و هم برای مخاطب خارجی است. او فیلمسازی است که قلم‌اش به اندازه فیلم‌سازی‌اش خوب است. گ
اصغر فرهادی گفت: “خیلی سخت است که در جمعی مورد تقدیر قرار بگیرم، که خیلی از چهره‌های شایسته‌تر از من در اینجا هستند.”
عباس کیارستمی به محض اینکه وارد مجلس شد، سراغ مسعود کیمیایی رفت و کنار او نشست. در این مراسم علاوه بر کارگردانان عواملی دیگر در سینما همچون تهیه کنندگان و تنی چند از بازیگران نیز حضور داشتند.
در ادامه مراسم لوح تقدیر خانه سینما از سوی رضامیرکریمی به علیرضا رئیسیان اهدا شد.
رضا میرکریمی مدیرعامل خانه سینما گفت: “کار صنفی در کنار کار حرفه‌ای انجام دادن به یک فداکاری نیاز دارد. من وظیفه خودم می‌دانم از علیرضا رئیسیان که مدت زیادی است در زمینه کار صنفی فعالیت داشته است و به اعتلا صنف خودش اندیشیده است تقدیر کنم.
میرکریمی ضمن اشاره به جشنهای که طی ماههای گذشته اصناف مختلف برپا کرده‌اند گفت: “این شور و نشاط صنفی ایجاد شده برای ما کافی است و امیدواریم ادامه داشته باشد.”
علیرضا رئیسیان هم ضمن اشاره به سال 67 و پیشنهاد شکل گیری خانه سینما از سوی سیدمحمد بهشتی مدیرعامل وقت فارابی تدوین اساسنامه این نهاد صنفی در کنار کارگردانی چون ناصر تقوایی، بهروز افخمی و سعید ابراهیمی فر درباره این تشکل صنفی صحبت کرد و گفت: اگر کانون کارگردانها موقعیتی دارد به مدد بزرگان کارگردان است. این جایگاه از نفود، تجربه و ساختار حرفه‌ای تک تک کارگردانان است.
زمانیکه شهیدی فر مجری مراسم گفت: اینجا فرصت خوبی است تا بهتر صدای هم را بشنویم و به حرف های هم گوش کنیم، چهره مسئولین بیشتر در هم رفت. جواد شمقدری، مشاور هنری رئیس جمهور و علیرضا رضا داد نیز در این مراسم حضور داشتند.