برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” و “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” دربیانیه اعتراض خود را به دستگیری عمادالدین باقی اعلام داشته و آن را نقض حقوق شهروندی این روزنامه فعال حقوق بشر دانسته است.
در این بیانیه آمده برنامه نظارت از سوی منابع قابل اطمینان مطلع شده که آقای عمادالدین باقی، روزنامه نگار و مدافع حقوق بشر، بازداشت و به یک سال زندان محکوم شده است.
با توجه به اطلاعات به دست آمده، محکومیت آقای باقی روز 14 اکتبر 2007 [22 مهر 1386] از سوی معاونت امنیت دادسرای عمومی تهران به وی ابلاغ شده است. اتهام وی افشای اسناد محرمانه به دست آمده از زندانیانی بوده که در زندان های امنیتی به سر می برند. گفته می شود که آقای باقی این اطلاعات را از طریق انجمن دفاع از حقوق زندانیان انتشار می داده و این در حالی است که وی در همین رابطه، سه بار در جلسه رسیدگی دادگاه و در برابر قاضی پرونده حضور یافته است.
با توجه به اطلاعات رسیده، وثیقه ای برای آزادی آقای باقی مقرر شده، ولی قاضی پرونده دستور انتقال وی به زندان اوین را صادر کرده. شایان ذکر است حکمی را که دادگاه در سال 2003 به صورت تعلیقی برای وی صادر کرده بود، اکنون به حبس تعزیری تبدیل شده است.
برنامه نظارت مراتب نگرانی عمیق خود را نسبت به سرکوب بی وقفه مدافعان حقوق بشر در ایران اعلام می دارد و حبس آقای باقی را کاملا خودسرانه می داند، زیرا این حکم تنها به هدف سرکوب فعالیت های وی در زمینه حقوق بشر در ایران صادر شده است. علاوه بر این، برنامه نظارت بیم آن دارد که وی در زندان مورد بدرفتاری قرار گیرد.
برنامه نظارت همچنین مایل است یادآوری کند که ایران با ارائه نامزدی خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال 2006 متعهد شده “بالاترین سطح استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر رعایت و حفظ کند”. قابل ذکر است که ایران مصرانه روی این نکته تأکید نمود که “تلاش هایی را به طور مستمر در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر و آزادی های اصلی انجام خواهد داد”. برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت ادامه این تلاش ها، از جمهوری اسلامی ایران می خواهد تا براساس عهدنامه های بین المللی حقوق بشر عمل کند.
اطلاعات اولیه
برنامه نظارت خاطرنشان می سازد که آقای باقی طی سال های گذشته به دلیل فعالیت های خود در زمینه حقوق بشر به کرات مورد اذیت و آزار قرار گرفته است. به علاوه، آقای باقی در ارتباط با مقاله های چاپ شده در زمینه دفاع از حقوق بشر و لغو حکم اعدام به “ایجاد اغتشاش در امنیت ملی” محکوم و از سال 2000 تا 2003 در زندان بسر برده است. ازطرف دیگر، گذرنامه وی در تاریخ 4 اکتبر 2004، یعنی یک روز قبل از عزیمتش به مونترال و شرکت در دومین کنگره جهانی مبارزه با مجازات اعدام که از 6 تا 9 اکتبر برگزار می شد، ضبط و توقیف گردید. از آن پس، از خروج وی از کشور ممانعت بعمل آمده و در دسامبر 2005 نیز امکان عزیمت او به فرانسه برای دریافت جایزه حقوق بشر از سوی کمیسیون مشورتی حقوق بشر فرانسه به وی اهدا شده بود، به وجود نیامد.
آقای باقی در 31 ژوئیه 2007 از سوی دادگاه انقلاب تهران به دلیل مقاله هایی که در روزنامه “جمهوریت” به چاپ رسانده بود محکوم گردید. این روزنامه که وی سردبیری آن را برعهده داشت نیز در سپتامبر 2004 از سوی دولتمردان جمهوری اسلامی تعطیل شد. او در مقاله های خود به دفاع از اشخاصی که در استان خوزستان به اعدام محکوم شده بودند می پرداخت و متعاقبا نیز به جرم “فعالیت برضد امنیت ملی” و “تبلیغ به نفع مخالفان نظام” محکوم گردید.
همسر و دختر او نیز همان روز به اتهام “اجتماع و تبانی به هدف ایجاد اغتشاش در امنیت ملی” به 3 سال حبس به مدت 5 سال تعلیق محکوم شدند. این حکم همچنین به دنبال شرکت آنها در چندین کارگاه آموزشی حقوق بشر در دوبی در سال 2004 صادر گردید.
شایان ذکر است که آقای باقی، همسر و دختر ایشان نسبت به محکومیت های خود تقاضای تجدید نظر کرده اند.
اقدامات مورد درخواست:
از شما خواهشمندیم که هر چه سریعتر دولتمردان جمهوری اسلامی را از درخواست های زیر باخبر سازید:
1. تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی آقای عمادالدین باقی را تضمین کنند.
2. هر چه سریعتر و بدون هیچ قید و شرطی آزادی آقای عمادالدین باقی را ضمانت کنند، زیرا حبس او کاملا خودسرانه است.
3. سریعا به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده در قبال تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند.
4. به مواد اعلامیه مدافعان حقوق بشر، تصویب شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل در 9 دسامبر 1998، احترام گذاشته و آن را رعایت کنند. به ویژه ماده اول آن که می گوید: “هر شخصی به صورت فردی یا گروهی این حق را دارد که در سطوح ملی و یا بین المللی اقدام به حمایت از حقوق بشر کند و آزادی های اصلی را تحقق بخشد” و همچنین ماده 12.2 که می گوید: ”دولت باید کلیه تدابیر لازم را انجام دهد تا حمایت فردی و گروهی همه کس نسبت به خشونت، تهدید، اقدامات تلافی جویانه، فشار، تبعیض های منفی شخصی و یا قانونی و هرگونه اقدام مستبدانه دیگری، توسط مراجع ذیصلاح تضمین گردد”.
5. به طور کلی، تحت هر شرایطی اطمینان دهند که مفاد حقوق بشر و آزادی های اصلی در ایران مطابق با اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای که ایران نیز آنها را به رسمیت شناخته رعایت خواهند شد.
گفتنی است برنامه نظارت، برنامه مشترکی است از “فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” [FIDH] و “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” [OMCT] که به حمایت از مدافعان حقوق بشر اختصاص داشته و هدف اصلی آن، پشتیبانی همه جانبه از این افراد در زمان نیاز می باشد.
این برنامه همچنین برنده جایزه حقوق بشر در سال 1998 از کشور فرانسه است.
منبع: برنامه نظارت، 2 اوت
مترجم: علی جواهری