می گوید به احترام حکم جدید که آن را “راهی بینابینی” می داند به تحصن اش پایان می دهد، هرچند که خواسته اصلی او لغو کامل حکم بوده است. نسرین ستوده، حقوقدان و وکیل دادگستری که از سوی دادگاه انتظامی وکلا به ۳ سال محرومیت از وکالت محروم شده بود پس از ماهها تحصن در مقابل ساختمان کانون وکلا در تهران به روز می گوید نتیجه تحصن اش را به طور نسبی گرفته است.
اما چطور و در چه فراآیندی حکم ۳ ساله به ۹ ماه کاهش یافت؟ آیا نتیجه تحصن چندماهه نسرین ستوده و همراهی دیگر فعالان مدنی با او بوده؟ خود او چه فکر می کند و حالا چه خواهد کرد؟ سراغ نسرین ستوده رفته ام برای پاسخ به این سوالات و او از پایان تحصن اش خبر میدهد.
نسرین ستوده، از اعضای کانون مدافعان حقوق بشر و وکیل بسیاری از فعالان دانشجویی، مدنی، سیاسی و مطبوعاتی زندانی، ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ بازداشت و به تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر متهم شد. او از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ۱۱ سال حبس تعزیری، ۲۰ سال محرومیت از وکالت، ۲۰ سال ممنوع الخروجی و ممنوعیت از وکالت محکوم شده بود که در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال حبس تعزیری و ۱۰ سال
محرومیت از وکالت تغییر یافت. خانم ستوده در زندان بار‌ها در اعتراض به رفتارهای غیرقانونی با او و خانواده‌اش دست به اعتصاب غذا زد و عاقبت شهریور ۹۱ از زندان آزاد شد.
پس از آزادی خانم ستوده از زندان و تمدید پروانه وکالت او، دادسرای اوین به نمایندگی از دادستانی تهران از دادگاه انتظامی وکلا درخواست ابطال پروانه وکالت نسرین ستوده را کرد شعبه اول دادگاه انتظامی وکلا حکم به تبرئه این وکیل دادگستری داد اما شعبه دوم دادگاه انتظامی وکلا حکم بر محرومیت سه ساله وی از وکالت داد.
خانم ستوده در مصاحبه ای که قبلا با شما داشتم گفته بودید تحصن را تا لغو کامل حکم تان ادامه خواهید داد. حالا که حکم شما کاهش یافته، چه فکر می کنید؟
من وقتی می توانستم بگویم برده ام که کل حکم لغو می شد. خواسته من لغو کل حکم بود اما این اتفاقی را هم که الان افتاده، راه بینابینی می دانم. ما به راههای بینابینی در رفتار مدنی احترام می گذاریم و اینطور نیست که بگوییم یا این طرف ، یا آن طرف و یکی برنده و یکی بازنده. چیزی که شده همین راه بینابینی است. در طی ۸ ماه گذشته و حتی زمان صدور حکم، ما جلسات متعددی با مسئولان کانون وکلا داشتیم و هربار بی نتیجه بود. مجددا برخی همکاران به دلیل دغدغه های صنفی که داشتند و با هر دو طرف در ارتباط بودند جلساتی داشتند. نهایتا این راه حل از صحبت ها بیرون آمد. همه کسانی که هر روز تحصن را یاری می کردند هم در جریان اینگونه مذاکرات بودند و چیز مخفی نبود.
حالا با توجه به اینکه حکم شده ۹ ماه، چقدر از محرومیت شما باقی مانده؟
۲ ماه و نیم دیگر باقی مانده که بشود ۹ ماه اما به دلیل اینکه حکم نهایی صادر شده من به تحصن پایان می دهم.
شما اعلام کرده بودید که به هیچ عنوان نسبت به این حکم تقاضای تجدیدنظر نخواهیدکرد. چطور شد حکم کاهش یافت؟ این کاهش حکم درواقع پاسخ به تحصن شما بود یا فرآیند دیگری هم داشت؟
علت تغییر این حکم این است که قبلا تقاضای اعمال قانون جدید را در پرونده و حکم ام کرده بودم که به موجب آن نمی توانند ۲۰ سال محرومیت بدهند. دادگاه انقلاب با پذیرش تقاضای من، ۲۰ سال محرومیت ام را به ۲ سال کاهش داد. دادگاه انتظامی وکلا متعاقبا آن ۳ سال را به ۹ ماه کاهش داد. من نسبت به حکمی که از سوی دادگاه انتظامی وکلا صادر شده بود تقاضای اعتراض یا تجدیدنظر نکردم و متعاقب حکم دادگاه انقلاب چنین اتفاقی افتاده.
تحصن شما چقدر در این قضیه تاثیر داشت؟ خیلی ها می گویند این نتیجه ایستادگی و تحصن شما بوده.
البته برای اینکه بخواهم تحلیل درست تری ارائه کنم نیاز به زمان بیشتری داریم. جوامع بشری در اثر یک سری تجربه ها، حقوق مدنی را برای شهروندان و افراد پیش بینی کرده. به لحاظ مبانی حقوق بشر، حق اجتماعات و تجمع اجتماعی حق خیلی مهمی در سپهر عمومی محسوب می شود. من از حقی که قانون به ما داده بود و اصل ۲۸ قانون اساسی هم آن را مشروط به مسالمت آمیز بودن و مخل مبانی نبودن پیش بینی کرده استفاده کردم. فکر می کنم همانگونه که در همه جای دنیا جواب می دهد دلیل ندارد در ایران جواب ندهد. البته عتقاد هم ندارم که بهترین راه حل است ولی من به طور نسبی پاسخ گرفتم.
حالا چه خواهید کرد؟
اولا یکسری برنامه های مطالعاتی دارم، این مدت از مطالعه دور افتاده ام، همین طور وکالت را ادامه خواهم داد.
در رابطه با کسانی که در تحصن از شما حمایت کردند،و کنار شما ایستادند چطور؟
البته من به عنوان یک وکیل و همین طور فعال مدنی نمی توانم نسبت به مشکلات کسانی که از تحصن حمایت کردند و کسانی هم که حمایت نکردند بی تفاوت باشم. اما همیشه یادمان باشد کسی که حق اش تضییع می شود بیش از همه محق دادخواهی است من هم به عنوان کسی که از دادخواهی و فعالیت های مدنی و قانونی حمایت می کنم به وظایف خودم عمل خواهم کرد.
