شاید کاندیداهای متعدد اصولگرایان در انتخابات آینده ریاست جمهوری، اختلافاتی در موضوعات مختلف داشته باشند اما یک موضوع هست که به نظر نمی آید هیچ اختلافی درباره آن داشته باشند: اطاعت محض از آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی.و همگی با یک رویا:رفتن به پاستور.
آنها همگی خود را با عناوین و القابی مانند “سرباز ولایت” یا “مطیع محض ولی فقیه” توصیف می کنند و تأکید دارند که چه در صورت انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور آینده و چه در غیر این صورت، هیچ خللی در فرمانبرداری آنها از رهبر جمهوری اسلامی ایجاد نمی شود.
تاکنون بیش از ده چهره شناخته شده یا کمتر شناخته شده در جناح حاکم اصولگرا، به طور رسمی از تصمیم یا تمایل خود برای نامزدی در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری خبر داده اند.
طبیعی است که احتمال اضافه شدن به این افراد تا زمان انتخابات آینده ریاست جمهوری وجود داشته باشد.
تعدادی از این کاندیداها، فعالیت های انتخاباتی خود را در قالب تشکیلاتی نیم بند مانند ائتلاف ۲+۱ یا گروه چهار نفره جبهه پیروان خط امام و رهبری انجام می دهند و تعدادی دیگر هم با تخطئه این کارهای گروهی، می گویند که به طور فردی وارد رقابت های انتخاباتی شده اند.
کاندیداهای جبهه پیروان خط امام و رهبری (ائتلاف گروه های راست سنتی به ریاست حبیب الله عسگراولادی)
منوچهر متکی: وزیر سابق امور خارجه، ۶۰ ساله. دارای مدرک کار‌شناسی علوم اجتماعی از دانشگاه بنگلور هند و کار‌شناسی ارشد روابط بین الملل از دانشگاه تهران. او در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴ رئیس ستاد انتخاباتی علی لاریجانی در تهران بود اما در دولت نخست محمود احمدی‌نژاد با ارتقا در وزارت امور خارجه، مسئولیت این وزارتخانه را بر عهده گرفت.
متکی در آذر ۱۳۸۹ و هنگامی که برای ابلاغ پیام محمود احمدی نژاد به رئیس جمهور سنگال در این کشور بود، خبر برکناری خود از وزارت امور خارجه را از زبان رئیس جمهور این کشور شنید.
او کاندیداتوری خود در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را در نامه ای خطاب به “خانواده های محترم ایرانی” اعلام کرد.
محمدرضا باهنر: برادرش که روزگاری نخست وزیر بوددر سال ۱۳۶۰ ترور شد. حالا خود او به ریاست جمهوری می‌اندیشد. ۶۱ ساله و از باسابقه ترین و بانفوذترین شخصیت ها در جناح راست سنتی با سالها سابقه سیاسی و مسئولیت حکومتی.
او دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. باهنر نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره‌های دوم، سوم، چهارم، پنجم، هفتم، هشتم و نهم و رئیس فراکسیون اکثریت مجلس پنجم و نایب رئیس مجلس هفتم، هشتم و نهم بوده است.
باهنر در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری، رئیس ستاد انتخاباتی علی لاریجانی در کرمان بود. اصولگرایان او را “مرد پارلمان” می دانند.
مصطفی پورمحمدی: الان چند سالی است که پس از برکناری از وزارت کشور در دولت محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس سازمان بازرسی کل کشور که زیر مجموعه قوه قضائیه است، فعالیت می کند. اما سابقه امنیتی و اطلاعاتی این روحانی ۵۴ ساله همچنان در کارنامه او سنگینی می کند.
پورمحمدی در دوران ریاست علی فلاحیان بر وزارت اطلاعات، معاون خارجی این وزارتخانه بود. همچنین گزارش های متعددی که از همه آنها مهمتر، خاطرات آیت الله حسینعلی منتظری است، از او به عنوان یکی از عوامل اصلی اعدام های دسته جمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی در دهه ۶۰نام می برد.
او تنها عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز، تشکل محافظه کار روحانی به ریاست محمدرضا مهدوی کنی است که تاکنون برای کاندیداتوری در انتخابات آینده ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده است.
یحیی آل اسحاق: از قدیمی ترین اعضای هیات های مؤتلفه اسلامی که اگرچه به علت تمرکز بر فعالیت های اقتصادی در سال ۱۳۸۰ از عضویت در این مجموعه استعفا داد اما ارتباط خود با مؤتلفه را آنقدر حفظ کرد تا اکنون که از سوی این حزب برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری معرفی شده است.
او از ابتدای روی کار آمدن جمهوری اسلامی همراه با حبیب الله عسگراولادی وارد وزارت بازرگانی و دیگر فعالیت‌های اقتصادی شد. مدتی را هم در وزارتخانه‌های دفاع و صنایع گذراند.
آل اسحاق در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ وزیر بازرگانی بود اما پس از آن به فعالیت اقتصادی در بخش خصوصی روی آورد. او در این حوزه توانست خود را به عنوان یکی از مدافعان اقتصاد آزاد و بخش خصوصی معرفی کند و سالهاست که نماینده این بخش در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران است.
ائتلاف ۲+۱
علی اکبر ولایتی: ۶۸ ساله. پزشکی با سابقه عضویت در جبهه ملی پیش از انقلاب که ناگهان دیپلمات شد و سر از وزارت امور خارجه درآورد آنهم به مدت ۱۶ سال از ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۶. او از آن پس تا همین امروز هم مشاور امور بین الملل رهبر جمهوری اسلامی است.
ولایتی به عنوان وزیر امور خارجه در دولتی به ریاست جمهوری سیدعلی خامنه‌ای و نخست وزیری میرحسین موسوی کار کرد و سپس با حذف پست نخست وزیری از ساختار حکومتی، در دولت هاشمی رفسنجانی هم همین مسئولیت را بر عهده گرفت.
سابقه همکاری و دوستیش با اکبر هاشمی رفسنجانی باعث شد تا در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴به نفع او از رقابت ها کنار برود هرچند اکنون، می گوید که دیگر به نفع او از انتخابات کناره گیری نمی کند.
غلامعلی حدادعادل: او هم مانند ولایتی ۶۸ سال دارد. در کنار احکامی که از رهبر جمهوری اسلامی برای عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی انقلاب فرهنگی گرفته، پدرزن مجتبی خامنه ای هم هست و در عین حال با افتخار می گوید که نام بامسمایی دارد چون او به راستی “غلام علی” به معنی غلام سیدعلی خامنه ای است.
رئیس مجلس هفتم هم بود اما تمام نزدیکیش با رهبر جمهوری اسلامی هم نتوانست او را در رقابت با علی لاریجانی برای ریاست بر مجلس هشتم و نهم پیروز کند.
محمدباقر قالیباف: ۵۲ ساله است و از دیگر کاندیداهای اصولگرا جوان‌تر. چهره پر کار و خستگی ناپذیری از خود در شهرداری تهران و فرماندهی نیروی انتظامی نشان داده و امید دارد که با برخورداری از دو عنصر جوانی و پرکاری که مورد تأکید رهبر جمهوری اسلامی برای نامزدهای رئیس جمهوری است، بتواند این طلسم هشت ساله را بشکند؛ به ویژه اینکه در انتخابات ۸۴ ناگهان در هفته های پایانی، بخت و اقبال از او برگشت و به محمود احمدی نژاد رو کرد.
خودش را “تکنوکرات” و “رضاشاه حزب اللهی” نامیده است.
طرفداران محمود احمدی نژاد، چه آنها که خود را هنوز حامی او می دانند و چه آنها که با بهانه “جریان انحرافی” از حمایتش صرف نظر کرده اند، حساسیت زیادی به قالیباف دارند.
فرمانده نیروی هوایی سپاه پاسداران بود که در جریانات ۱۸ تیر ۱۳۷۸، نامه معروف فرماندهان این نهاد به سیدمحمد خاتمی را امضا کرد که رئیس دولت اصلاحات در آن تهدید شده بود اگر خود و دولتش غائله دانشجویان را ختم نکنند، سپاه این کار را می کند.
جبهه پایداری انقلاب اسلامی (به ریاست و مدیریت محمدتقی مصباح یزدی)
سعید جلیلی: نماینده رهبر جمهوری اسلامی در شورای عالی امنیت ملی، دبیر این شورا و مسئول ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای.
خودش تاکنون حرفی از کاندیداتوری در انتخابات نزده اما روزی نیست که حزب اللهی ها و بسیجی ها، نام او را سر زبان ها نیندازند و از وی برای نامزدی دعوت نکنند.
ایده آل آنهایی است که در انتخابات ۸۴ پشت سر محمود احمدی نژاد جمع بودند اما با آغاز مرزبندی رئیس دولت و رهبر جمهوری اسلامی، حساب خود را از احمدی نژاد جدا کردند.
تنها ۴۸ سال دارد و از “فاکتور جوانی” بهره مند است. آیت الله خامنه ای هم آنقدر به او اعتماد دارد که مسئولیت مهم ترین و حساس ترین اختلاف جمهوری اسلامی با جامعه بین الملل را به وی سپرده است.
بسیجی ساده جبهه های جنگ با عراق بوده و در عملیات کربلای 5 پای راست خود را از دست داده است.
پس از جنگ به وزارت امور خارجه رفت.
کامران باقری لنکرانی: او هم مانند جلیلی ۴۸ سال دارد و وزیر بهداشت در دولت نخست محمود احمدی نژاد بود. رئیس دولت در دولت دوم خود که کنارش گذاشت، گفت وزیر سابقش مانند “هلو” می ماند.
نه سابقه سیاسی خاصی دارد نه سابقه اجرایی بارزی. اما نامش در کنار سعید جلیلی در تمام بیانیه ها و دعوت نامه های همان بسیجی ها و حزب اللهی ها برای نامزدی در انتخابات به چشم می خورد.
هم اکنون سخنگو و عضو شورای مرکزی جبهه پایداری انقلاب اسلامی است و در این مسئولیت، ارتباطی دائم و صمیمی با مصباح یزدی دارد.
منفردها
علی فلاحیان: وزیر اطلاعات در دو دولت هاشمی رفسنجانی بود و نامش با ترس، وحشت، ترور مخالفان سیاسی و قتل های زنجیره ای گره خورده است.
۶۴ سال دارد و حالا چند سالی است که عضو مجلس خبرگان رهبری است.
در انتخابات دوره هشتم ریاست جمهوری یکی از چند کاندیدای مخالف محمد خاتمی و اصلاح طلبان بود که از حدود ۳۰ میلیون رأی، تنها چیزی در حدود ۱۰۰ هزار رأی به دست آورد و نفر نهم از بین ده نفر شد.
پلیس بین الملل پیش از این به اتهام دست داشتن فلاحیان در چند پرونده بمب گذاری و ترور مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی در خارج کشور، نام او را در لیست افراد تحت تعقیب خود قرار داده و معلوم نیست اگر رئیس جمهور شود، چگونه می تواند از ایران بیرون برود و دوباره به ایران بازگردد.
محسن رضایی: به طنز نوشته اند که کاندیداتوریش در انتخابات مانند باز کردن در یخچال در نیمه های شب می ماند که اگرچه می دانیم چیزی در آن نیست، ناخودآگاه مرتب سراغش می رویم.
اما خود رضایی این بار خیلی امیدوار است و گفته با هدف پیروزی در انتخابات شرکت می کند.
این لر مسجد سلیمانی ۵۹ ساله با نام ابتدایی سبزوار رضایی می‌رقائد، در دوران جنگ ایران و عراق فرمانده سپاه پاسداران بود تا پس از دوم خرداد ۱۳۷۶ که با دشواری، رهبر جمهوری اسلامی را راضی کرد از سمت نظامیش استعفا دهد و وارد فعالیت سیاسی شود.
از آن پس بود که به عنوان دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد؛ سمتی که تا امروز نیز آن را در اختیار دارد.
چند روز مانده به انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری در سال ۸۴ از ادامه رقابت انصراف داد اما در انتخابات جنجالی ۸۸ تا پایان در صحنه ماند.
حکومت جمهوری اسلامی، رضایی را نفر سوم آن انتخابات پس از محمود احمدی نژاد و میرحسین موسوی اعلام کرد. او به این نتیجه اعتراض کرد و گفت از آرای مردم مانند ناموسش محافظت می کند.
اما پس از آنکه شورای نگهبان نتایج انتخابات را تأیید کرد و آیت الله خامنه ای هم معترضان به نتایج را تهدید، از ادامه اعتراض صرف نظر کرد.
محمد سعیدی کیا: از ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۲ در دولت‌های میرحسین موسوی و اکبر هاشمی رفسنجانی، وزیر راه و ترابری بود و سپس در دولت نخست محمد خاتمی نیز مسئولیت وزارت جهاد سازندگی را بر عهده داشت.
۶۷ ساله، اصفهانی و فارغ التحصیل رشته راه و ساختمان است.
محمد شریعتمداری: وزیر بازرگانی در دو دولت محمد خاتمی بود هرچند در انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶ از اصلی ترین حامیان محمد محمدی ری شهری، وزیر اسبق اطلاعات به شمار می آمد.
او پیش از آن از مسئولان ارشد وزارت اطلاعات با تخصص در حوزه مسائل اقتصادی بود. شریعتمداری هم اکنون با حکم رهبر جمهوری اسلامی، عضو شورای راهبردی روابط خارجی است.
حسن روحانی: عضو شورای عالی امنیت ملی از سال ۱۳۶۸، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۷۰، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک این مجمع از سال ۱۳۷۱ و عضو مجلس خبرگان رهبری از سال ۱۳۷۸.
او پیش از علی لاریجانی و سعید جلیلی، مسئول ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای جمهوری اسلامی بود.
در جناح بندی های سیاسی به هاشمی رفسنجانی نزدیک است و همین باعث شده تا طرفداران رادیکال تر آیت الله خامنه ای، دل خوشی از او نداشته باشند.
