روی همه سرکوبگران اندیشه سفید شد

نویسنده

po_memarian_01.jpg

‎ ‎

امید معماریان‎ ‎

info‎ ‎

عباس‎ ‎حکیم‎ ‎زاده‎ ‎دبیرسیاسی‎ ‎دفترتحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎بزرگترین‎ ‎تشکل‎ ‎دانشجویی‎ ‎مستقل‎ ‎درکشور، درگفت‎ ‎وگویی‎ ‎مفصل‎ ‎با‎ ‎روز‎ ‎به‎ ‎شرح‎ ‎وضعیت‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎پرداخته‎ ‎و‎ ‎باذکر‎ ‎جزییاتی‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎آنچه بر‏‎ ‎آنها‎ ‎می‎ ‎رود‎ ‎و‎ ‎تحلیل‎ ‎وضعیت‎ ‎سیاسی‎ ‎کشور‎ ‎تصویری‎ ‎دقیق‎ ‎از‎ ‎رفتار‎ ‎سیاسی‎ ‎این‎ ‎تشکل‎ ‎ارائه‎ ‎می‎ ‎دهد. این‎ ‎گفت‎ ‎وگو‎ ‎را‎ ‎می‎ ‎خوانید. ‏‎ ‎‎ ‎‎ ‎

abbashakimzadeh.jpg

‎ ‎نحوه‎ ‎برخورد‎ ‎مقامات‎ ‎دولتی‎ ‎ووزارت‎ ‎علوم‎ ‎درهفته‎ ‎های‎ ‎اول‎ ‎بازگشایی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎چطور‎ ‎بوده‎ ‎است؟‎ ‎چه‎ ‎مشکلات‎ ‎وموانعی‎ ‎بر‎ ‎سر‎ ‎حضور‎ ‎دانشجویان‎ ‎فعال‎ ‎در‎ ‎عرصه‎ ‎های‎ ‎سیاسی‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎وجود‎ ‎آمده‎ ‎است؟‎ ‎

‎ ‎

اگر‎ ‎چه‎ ‎از‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎جدید‎ ‎چند‎ ‎هفته‎ ‎بیشتر‎ ‎نمی‎ ‎گذرد‎ ‎ولی‎ ‎در‎ ‎همین‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎شاهد‎ ‎برخوردهای‎ ‎مختلفی‎ ‎با‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎بوده‎ ‎ایم. ضمن اینکه‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎مشکلات‎ ‎فعلی‎ ‎دانشجویان‎ ‎ناشی‎ ‎از‎ ‎برخوردهایی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎پایان‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎گذشته‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎تابستان‎ ‎با‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎شده‎ ‎بود. در‎ ‎تابستان‎ ‎امسال‎ ‎همزمان‎ ‎با‎ ‎بازداشت‎ ‎های‎ ‎دانشجویی‎ ‎در‎ ‎سراسر‎ ‎کشور، در‎ ‎تبریز‎ ‎هم‎ 6 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎هویت‎ ‎طلب، که‎ ‎بعضی‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎اعضای‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎دانشگاه‎ ‎تبریز‎ ‎بودند، بازداشت‎ ‎شدند. در‎ ‎حالی‎ ‎که‎ ‎دانشجویان‎ ‎بازداشت‎ ‎شده‎ ‎در‎ ‎بقیه‎ ‎نقاط‎ ‎کشور‎ ‎اعم‎ ‎از‎ ‎تهران، مشهد، زنجان‎ ‎و… به‎ ‎تدریج‎ ‎آزاد‎ ‎شدند‎ ‎اما‎ ‎دانشجویان‎ ‎دانشگاه‎ ‎تبریز‎ ‎همچنان‎ ‎در‎ ‎زندان‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎می‎ ‎برند. خانواده‎ ‎این‎ 6 ‎دانشجو‎ ‎در‎ ‎طول‎ ‎تابستان‎ ‎از‎ ‎وضعیت‎ ‎فرزندانشان‎ ‎تقریبا‎ ‎در‎ ‎بی‎ ‎خبری‎ ‎کامل‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎بردند، تا‎ ‎اینکه‎ ‎اخیرا‎ ‎اعلام‎ ‎شد‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎زندان‎ ‎تبریز‎ ‎منتقل‎ ‎شده‎ ‎اند. ‏اخبار‎ ‎رسیده‎ ‎از‎ ‎طرف‎ ‎خانواده‎ ‎ها‎ ‎و‎ ‎دوستان‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎حکایت‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎دارد‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎طول‎ ‎مدت‎ ‎بازداشت‎ ‎با‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎بدرفتاری‎ ‎شده‎ ‎و‎ ‎این‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎وضعیت‎ ‎مناسبی‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎نمی‎ ‎برند. در‎ ‎پی‎ ‎همین‎ ‎مسئله‎ ‎هفته‎ ‎گذشته‎ ‎تجمعی‎ ‎اعتراض‎ ‎آمیز‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎تبریز‎ ‎برگزار‎ ‎شد‎ ‎که‎ ‎بلافاصله‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎تجمع‎ ‎یکی‎ ‎دیگر‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎هم‎ ‎بازداشت‎ ‎شد. انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎دانشگاه‎ ‎تبریز‎ ‎هم‎ ‎که‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎باسابقه‎ ‎ترین‎ ‎انجمن‎ ‎های‎ ‎دانشجویی‎ ‎بود‎ ‎اواخر‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎گذشته‎ ‎به‎ ‎طور‎ ‎غیرقانونی‎ ‎لغو‎ ‎مجوز‎ ‎شد‎ ‎و‎ ‎اخیرا‎ ‎شنیده‎ ‎ایم‎ ‎که‎ ‎دانشگاه‎ ‎مقابل‎ ‎درب‎ ‎این‎ ‎انجمن‎ ‎دیوار‎ ‎کشیده‎ ‎است. ما‎ ‎نسبت‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎مسئله‎ ‎و‎ ‎ادامه‎ ‎بازداشت‎ ‎دوستانمان‎ ‎در‎ ‎تبریز‎ ‎شدیدا‎ ‎اعتراض‎ ‎داریم. همچنین‎ 6 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎کردزبان‎ ‎هم‎ ‎مدت‎ ‎هاست‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎بازداشت‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎می‎ ‎برند‎ ‎و‎ ‎هیچ‎ ‎پاسخگویی‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎زمینه‎ ‎وجود‎ ‎ندارد. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎درمورد‎ ‎دانشگاه‎ ‎زنجان‎ ‎چطور؟‎ ‎بعد‎ ‎از‎ ‎رسوایی‎ ‎معاونت‎ ‎دانشگاه‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎تعرض‎ ‎به‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎فشار ‏زیادی‎ ‎به دانشجویان‎ ‎وارد‎ ‎آمد‎ ‎تا‎ ‎ماجرا‎ ‎را‎ ‎کنار‎ ‎بگذارند؟‎ ‎

‎ ‎

در‎ ‎زنجان‎ ‎علیرغم‎ ‎توافقی‎ ‎که‎ ‎رئیس‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎بر‎ ‎سر‎ ‎غائله‎ ‎سوء‎ ‎استفاده‎ ‎معاون‎ ‎دانشگاه‎ ‎از‎ ‎موقعیتش‎ ‎جهت‎ ‎تعرض‎ ‎به‎ ‎یک‎ ‎دختر‎ ‎دانشجو‎ ‎کرده‎ ‎بود، در‎ ‎تابستان‎ ‎شاهد‎ ‎بازداشت‎ 5 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎بودیم. در‎ ‎کنار‎ ‎برخورد‎ ‎قضایی‎ ‎و‎ ‎امنیتی‎ ‎با‎ ‎دانشجویان، دانشگاه‎ ‎هم‎ ‎برخوردهایش‎ ‎را‎ ‎با‎ ‎اعضای‎ ‎انجمن‎ ‎شروع‎ ‎کرد. جالب‎ ‎آنکه‎ ‎دانشگاه‎ ‎آن‎ ‎قدر‎ ‎برای‎ ‎برخورد‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎عجله‎ ‎داشت‎ ‎که‎ ‎حتی‎ ‎منتظر‎ ‎نماند‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎از‎ ‎زندان‎ ‎آزاد‎ ‎بشوند‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎همان‎ ‎مدت‎ ‎بازداشت‎ ‎به‎ ‎بعضی‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎در‎ ‎زندان‎ ‎فرم‎ ‎های‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎داده‎ ‎و‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎خواسته‎ ‎شده‎ ‎بود‎ ‎دفاعیه‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎بنویسند. از‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎هم‎ ‎که‎ ‎تاکنون‎ ‎اجازه‎ ‎ثبت‎ ‎نام‎ ‎به‎ ‎آقای‎ ‎بهرام‎ ‎واحدی، دبیر‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎زنجان، سورنا‎ ‎هاشمی‎ ‎و‎ ‎علیرضا‎ ‎فیروزی، اعضای‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎زنجان، داده‎ ‎نشده‎ ‎است. علاوه‎ ‎بر‎ ‎این‎ ‎مرتبا‎ ‎از‎ ‎نهادهای‎ ‎مختلف‎ ‎با‎ ‎خانواده‎ ‎های‎ ‎آقای‎ ‎هاشمی، اکبری‎ ‎و‎ ‎خانم‎ ‎اصفاری‎ ‎تماس‎ ‎گرفته‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎و‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎تهدید‎ ‎می‎ ‎کند. رئیس‎ ‎دانشگاه‎ ‎زنجان‎ ‎در‎ ‎پاسخ‎ ‎به‎ ‎دانشجویان‎ ‎به‎ ‎صراحت‎ ‎گفته‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎بر‎ ‎خلاف‎ ‎توافق‎ ‎صورت‎ ‎گرفته‎ ‎عمل‎ ‎می‎ ‎کند. در‎ ‎دانشگاه‎ ‎زنجان، به‎ ‎جز‎ ‎برکناری‎ ‎معاون‎ ‎دانشجویی‎ ‎متخلف، ظاهرا‎ ‎هیچ‎ ‎گونه‎ ‎تغییری‎ ‎در‎ ‎سیستم‎ ‎مدیریتی‎ ‎دانشگاه‎ ‎به‎ ‎وجود‎ ‎نیامده‎ ‎و‎ ‎همان‎ ‎سیاست‎ ‎هایی‎ ‎که‎ ‎معاون‎ ‎دانشجویی‎ ‎متخلف، آقای‎ ‎مددی، بر‎ ‎مبنای‎ ‎آن‎ ‎عمل‎ ‎می‎ ‎کرد‎ ‎توسط‎ ‎افراد‎ ‎دیگری‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎پیگیری‎ ‎است. واقعا‎ ‎باید‎ ‎برای‎ ‎مدیران‎ ‎دانشگاهی‎ ‎زنجان‎ ‎متاسف‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎گونه‎ ‎رنگ‎ ‎عوض‎ ‎می‎ ‎کنند. همین‎ ‎چند‎ ‎ماه‎ ‎پیش‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎رئیس‎ ‎دانشگاه‎ ‎زنجان‎ ‎برای‎ ‎پایان‎ ‎دادن‎ ‎به‎ ‎اعتراضات‎ ‎به‎ ‎حق‎ ‎دانشجویان‎ ‎حتی‎ ‎آماده‎ ‎استعفا‎ ‎شده‎ ‎بود، اما‎ ‎اکنون‎ ‎به‎ ‎پشتوانه‎ ‎قدرتی‎ ‎که‎ ‎پشت‎ ‎سرش‎ ‎احساس‎ ‎می‎ ‎کند‎ ‎و‎ ‎خلأ‎ ‎تعطیلی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎این‎ ‎گونه‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎برخورد‎ ‎می‎ ‎کند. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎یکی‎ ‎دیگر‎ ‎از‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎تابستان‎ ‎برخورد با آن گسترده‎ ‎بود‎ ‎و‎ ‎تا‎ ‎همین‎ ‎امروز‎ ‎هم‎ ‎ادامه‎ ‎پیدا‎ ‎کرده‎ ‎دانشگاه‎ ‎تربیت‎ ‎معلم‎ ‎تهران‎ ‎است. وضعیت‎ ‎کنونی‎ ‎دانشجویان‎ ‎دراین‎ ‎دانشگاه‎ ‎چطور‎ ‎است؟‎ ‎

‎ ‎

در‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎هم‎ ‎بر‎ ‎سر‎ ‎مسایل‎ ‎صنفی‎ ‎اعتراضات‎ ‎بالا‎ ‎گرفت، مدیریت‎ ‎دانشگاه‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎توافقاتی‎ ‎انجام‎ ‎داد‎ ‎اما‎ ‎دقیقا‎ ‎مثل‎ ‎قضیه‎ ‎زنجان‎ ‎زیر‎ ‎کلیه‎ ‎توافقات‎ ‎زده‎ ‎شد. تعدادی‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎معترض‎ ‎در‎ ‎تابستان‎ ‎برای‎ ‎مدتی‎ ‎بازداشت‎ ‎شدند‎ ‎و‎ ‎برای‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎صورت‎ ‎غیابی‎ ‎احکام‎ ‎سنگین‎ ‎چند‎ ‎ترم‎ ‎محرومیت‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎صادر‎ ‎و‎ ‎اجرا‎ ‎شد. این‎ ‎معنایش‎ ‎آن‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎مدیران‎ ‎انتصابی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎هیچ‎ ‎شکل‎ ‎از‎ ‎اعتراض‎ ‎و‎ ‎فعالیت‎ ‎انتقادی‎ ‎دانشجویان‎ ‎را‎ ‎نمی‎ ‎توانند‎ ‎تحمل‎ ‎کنند‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎راحتی‎ ‎دانشجوی‎ ‎منتقد‎ ‎را‎ ‎از‎ ‎سطح‎ ‎دانشگاه‎ ‎حذف‎ ‎می‎ ‎کنند. فعالیت‎ ‎های‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎با‎ ‎سابقه‎ ‎دانشگاه‎ ‎تربیت‎ ‎معلم‎ ‎هم‎ ‎بر‎ ‎اساس‎ ‎یک‎ ‎حکم‎ ‎فراقانونی‎ ‎معلق‎ ‎شد‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎هم‎ ‎شنیدیم‎ ‎که‎ ‎اموال‎ ‎انجمن‎ ‎توسط‎ ‎مدیریت‎ ‎دانشگاه‎ ‎ضبط‎ ‎شده‎ ‎است. امیدوارم‎ ‎مدیران‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها، فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎مرحله‎ ‎ای‎ ‎نرسانند‎ ‎که‎ ‎دیگر‎ ‎چیزی‎ ‎برای‎ ‎از‎ ‎دست‎ ‎دادن‎ ‎نداشته‎ ‎باشند. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎در‎ ‎شیراز‎ ‎هم‎ ‎شاهد‎ ‎برخوردهایی‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎بودیم. در‎ ‎پی‎ ‎اعتراضات‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎تابستان‎ 4 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎اعضای‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎علوم‎ ‎پزشکی‎ ‎شیراز‎ ‎به‎ ‎دادگاه‎ ‎انقلاب‎ ‎احضار‎ ‎شدند. آیا‎ ‎آنها‎ ‎مساله‎ ‎شان‎ ‎حل‎ ‎شده‎ ‎یا‎ ‎درحال‎ ‎رفت‎ ‎وآمد‎ ‎به‎ ‎دادگاه‎ ‎هستند؟‎ ‎

‎ ‎

‎ ‎دادگاه‎ ‎آقایان‎ ‎احمدی‎ ‎و‎ ‎دیناری‎ ‎برگزار‎ ‎شده‎ ‎و‎ ‎آقایان‎ ‎خیراتی‎ ‎و‎ ‎امیری‎ ‎منتظر‎ ‎تشکیل‎ ‎دادگاه‎ ‎هستند. 3‏‎ ‎نفر‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎علوم‎ ‎پزشکی‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎احضار‎ ‎شده‎ ‎بودند. حراست‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎از‎ ‎همین‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎اقدام‎ ‎به‎ ‎تهدید‎ ‎دانشجویان‎ ‎ورودی‎ ‎جدید‎ ‎کرده‎ ‎است. همچنین‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎شیراز‎ 4 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎به‎ ‎دلایل‎ ‎واهی‎ ‎از‎ ‎خوابگاه‎ ‎محروم‎ ‎شده‎ ‎اند، ‏در‎ ‎همین‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ 5 ‎نفر‎ ‎به‎ ‎دلایل‎ ‎واهی‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎احضار‎ ‎شده‎ ‎اند‎ ‎و‎ ‎تلاش‎ ‎های‎ ‎زیادی‎ ‎جهت‎ ‎ایجاد‎ ‎مشکلات‎ ‎آموزشی‎ ‎برای‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎و‎ ‎اخراج‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎بهانه‎ ‎ها‎ ‎صورت‎ ‎گرفته‎ ‎که‎ ‎تاکنون‎ ‎موفق‎ ‎نبوده‎ ‎است. رئیس‎ ‎دانشگاه‎ ‎شیراز‎ ‎بعد‎ ‎از‎ ‎گذشت‎ 6 ‎ماه‎ ‎همچنان‎ ‎از‎ ‎تایید‎ ‎انتخابات‎ ‎نمایندگان‎ ‎دانشجویی‎ ‎کمیته‎ ‎ناظر‎ ‎بر‎ ‎نشریات‎ ‎طفره‎ ‎می‎ ‎رود. کلاس‎ ‎های‎ ‎عمومی‎ ‎دانشگاه‎ ‎شیراز‎ ‎هم‎ ‎تفکیک‎ ‎جنسیتی‎ ‎شده‎ ‎و‎ ‎کلاس‎ ‎دختران‎ ‎و‎ ‎پسران‎ ‎دانشجو‎ ‎به‎ ‎صورت‎ ‎جدا‎ ‎از‎ ‎هم‎ ‎برگزار‎ ‎می‎ ‎شود. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎و دانشگاه‎ ‎علامه؟‎ ‎

‎ ‎

دانشجویان‎ ‎دانشگاه‎ ‎علامه‎ ‎هم‎ ‎در‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎شاهد‎ ‎صدور‎ ‎سه‎ ‎حکم‎ ‎سنگین‎ ‎انضباطی‎ ‎برای‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎بودند. آقایان‎ ‎علیرضا‎ ‎موسوی، مجید‎ ‎دری‎ ‎و‎ ‎کوروش‎ ‎جنتی‎ ‎از‎ ‎جمله‎ ‎دانشجویانی‎ ‎هستند‎ ‎که‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎هم‎ ‎احکام‎ ‎سنگین‎ ‎انضباطی‎ ‎دریافت‎ ‎کرده‎ ‎بودند. علاوه‎ ‎بر‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎آقای‎ ‎صادق‎ ‎شجاعی‎ ‎و‎ ‎خانم‎ ‎مهدیه‎ ‎گلرو، دبیر‎ ‎و‎ ‎نایب‎ ‎دبیر‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎علامه، و‎ ‎دانشجویان‎ ‎دیگری‎ ‎مانند‎ ‎آقای‎ ‎سعید‎ ‎فیض‎ ‎الله‎ ‎زاده‎ ‎و.. هم‎ ‎بیش‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎سال‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎محروم‎ ‎شده ‏اند. متاسفانه‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎احکام‎ ‎صادره‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎علامه‎ ‎به‎ ‎اخراج‎ ‎دانشجویان‎ ‎منجر‎ ‎خواهد‎ ‎شد. رئیس‎ ‎دانشگاه‎ ‎علامه‎ ‎در‎ ‎برخوردهای‎ ‎خود‎ ‎روی‎ ‎همه‎ ‎سرکوبگران‎ ‎اندیشه‎ ‎و‎ ‎آزادیخواهی‎ ‎را‎ ‎سفید‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎برخورد‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎مظلوم‎ ‎این‎ ‎دانشگاه، ‏خوش‎ ‎خدمتی‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎حد‎ ‎کمال‎ ‎به‎ ‎دولت‎ ‎اثبات‎ ‎کرده‎ ‎است. واقعا‎ ‎باید‎ ‎برای‎ ‎وضعیت‎ ‎فعلی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎با‎ ‎چنین‎ ‎مدیرانی‎ ‎متاسف‎ ‎بود. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎وضعیت‎ ‎دیگر‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎کشور‎ ‎چگونه‎ ‎است؟‎ ‎

‎ ‎

در‎ ‎دانشگاه‎ ‎لرستان‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎پی‎ ‎یک‎ ‎اعتراض‎ ‎صنفی‎ ‎دانشجویان‎ ‎برای‎ ‎سه‎ ‎نفر‎ ‎از‎ ‎اعضای‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎حکم‎ ‎محرومیت‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎صادر‎ ‎شده‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎سه‎ ‎نفر‎ ‎دیگر‎ ‎نیز‎ ‎منتظر‎ ‎اعلام‎ ‎نظر‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎هستند. در‎ ‎دانشگاه‎ ‎اصفهان‎ ‎نیز‎ ‎‎6 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎به‎ ‎اتهام‎ ‎شرکت‎ ‎در‎ ‎تجمع‎ ‎بزرگداشت‎ 8 ‎مارس‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎احضار‎ ‎شده‎ ‎اند‎ ‎که‎ 3 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎حکم‎ ‎محرومیت‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎دریافت‎ ‎کرده‎ ‎اند. در‎ ‎دانشگاه‎ ‎تهران‎ ‎بعضی‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎احضار‎ ‎شده‎ ‎اند. در‎ ‎برخی‎ ‎دانشکده‎ ‎های‎ ‎دانشگاه‎ ‎تهران‎ ‎محدودیت‎ ‎های‎ ‎غیرمنطقی‎ ‎و‎ ‎فراقانونی‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎نحوه‎ ‎پوشش‎ ‎و‎ ‎آرایش‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎اعمال‎ ‎شدن‎ ‎است. گیت‎ ‎های‎ ‎امنیتی‎ ‎جهت‎ ‎کنترل‎ ‎ورود‎ ‎و‎ ‎خروج‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎داخل‎ ‎دانشگاه‎ ‎و‎ ‎دوربین‎ ‎های‎ ‎زیادی‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎و‎ ‎خوابگاه‎ ‎ها‎ ‎جهت‎ ‎کنترل‎ ‎دانشجویان‎ ‎نصب‎ ‎شده‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎همین‎ ‎مسایل‎ ‎فضای‎ ‎دانشگاه‎ ‎تهران‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎امنیتی‎ ‎کرده‎ ‎است. امیدواریم‎ ‎رئیس‎ ‎دانشگاه‎ ‎تهران‎ ‎تفاوت‎ ‎سمت‎ ‎های‎ ‎قبلی‎ ‎و‎ ‎فعلی‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎درک‎ ‎کند. ‏‎ ‎‎ ‎

در‎ ‎دانشگاه‎ ‎بیرجند‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎گذشته‎ 6 ‎نفر‎ ‎از‎ ‎اعضای‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎احضار‎ ‎شدند‎ ‎که‎ ‎یک‎ ‎نفر‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎دوستان‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎آستانه‎ ‎فارغ‎ ‎التحصیلی‎ ‎هم‎ ‎بوده‎ ‎برای‎ ‎ترم‎ ‎جاری‎ ‎حکم‎ ‎محرومیت‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎دریافت‎ ‎کرده‎ ‎است. در‎ ‎دانشگاه‎ ‎تربیت‎ ‎معلم‎ ‎سبزوار‎ ‎نیز‎ ‎دوربین‎ ‎های‎ ‎فراونی‎ ‎نصب‎ ‎شده‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎نگرانی‎ ‎های‎ ‎دانشجویان‎ ‎را‎ ‎برانگیخته‎ ‎است. در‎ ‎دانشگاه‎ ‎امیرکبیر‎ ‎هم‎ ‎همچنان‎ ‎از‎ ‎فعالیت‎ ‎انجمن‎ ‎اسلامی‎ ‎جلوگیری‎ ‎می‎ ‎شود، نشریات‎ ‎دانشجویی‎ ‎از‎ ‎زمان‎ ‎جعل‎ 4 ‎نشریه‎ ‎همچنان‎ ‎اجازه‎ ‎چاپ‎ ‎ندارند، کانون‎ ‎های‎ ‎فرهنگی‎ ‎هنری‎ ‎تعطیل‎ ‎شده‎ ‎اند. تعدادی‎ ‎از‎ ‎اعضای‎ ‎شورای‎ ‎صنفی، تنها‎ ‎نهاد‎ ‎دانشجویی‎ ‎منتقد‎ ‎موجود‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎امیرکبیر، در‎ ‎همین‎ ‎ابتدای‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی‎ ‎احضار‎ ‎شده‎ ‎اند‎ ‎و‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎فعالین‎ ‎صنفی‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎ترم‎ ‎جاری‎ ‎حکم‎ ‎محرومیت‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎دریافت‎ ‎کرده‎ ‎است. آقای‎ ‎علی‎ ‎عزیزی‎ ‎از‎ ‎فعالین‎ ‎این‎ ‎دانشگاه‎ ‎نیز‎ ‎در‎ ‎انتظار‎ ‎دادگاه‎ ‎تجدیدنظر‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎حکم‎ ‎سنگین‎ ‎سه‎ ‎سال‎ ‎حبس‎ ‎تعزیری‎ ‎خود‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎می‎ ‎برد. ‏‎ ‎‎ ‎

همچنین‎ ‎امسال‎ ‎بار‎ ‎دیگر‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎دوستان‎ ‎ما‎ ‎ستاره‎ ‎دار‎ ‎و‎ ‎از‎ ‎ادامه‎ ‎تحصیل‎ ‎در‎ ‎مقاطع‎ ‎بالاتر‎ ‎محروم‎ ‎شدند. آن‎ ‎چه‎ ‎مایه‎ ‎تاسف‎ ‎است‎ ‎برخوردی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎هفته‎ ‎با‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎شد. به‎ ‎جای‎ ‎آنکه‎ ‎نمایندگان‎ ‎مجلس‎ ‎صدای‎ ‎اعتراض‎ ‎و‎ ‎دادخواهی‎ ‎این‎ ‎دانشجویان‎ ‎را‎ ‎بشوند، پاسخ‎ ‎تجمع‎ ‎آرام‎ ‎و‎ ‎چند‎ ‎نفره‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎با‎ ‎ضرب‎ ‎و‎ ‎شتم‎ ‎و‎ ‎گاز‎ ‎اشک‎ ‎آور‎ ‎و‎ ‎بازداشت‎ ‎و… داده‎ ‎شد. از‎ ‎اعضای‎ ‎قدیمی‎ ‎شورای‎ ‎عمومی‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎آقای‎ ‎درخشندی‎ ‎و‎ ‎جهاندار‎ ‎هم‎ ‎بیش‎ ‎از‎ ‎دو‎ ‎سال‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎بازداشت‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎می‎ ‎برند‎ ‎و‎ ‎اخیرا‎ ‎اخبار‎ ‎نگران‎ ‎کننده‎ ‎ای‎ ‎از‎ ‎انتقال‎ ‎آقای‎ ‎درخشندی‎ ‎به‎ ‎بند‎ ‎زندانیان‎ ‎خطرناک‎ ‎شنیده‎ ‎شده‎ ‎است. وضعیت‎ ‎پزشکی‎ ‎آقای‎ ‎جهاندار‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎سال‎ ‎پیش‎ ‎تاکنون‎ ‎اصلا‎ ‎مطلوب‎ ‎نیست ولی‎ ‎مسئولین‎ ‎زندان‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎مسئله‎ ‎هیچ‎ ‎توجهی‎ ‎نمی‎ ‎کنند. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎گزارش‎ ‎اخیری‎ ‎که‎ ‎درمورد‎ ‎وضعیت‎ ‎دانشجویان‎ ‎منتشرکردید‎ ‎به‎ ‎چه‎ ‎منظور‎ ‎ارائه‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎و‎ ‎چرا‎ ‎دراین‎ ‎مقطع‎ ‎زمانی؟‎ ‎

‎ ‎

دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎مرتبا‎ ‎از‎ ‎کلیه‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎کشور‎ ‎گزارشاتی‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎وضعیت‎ ‎آن‎ ‎دانشگاه، وضعیت‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎و… دریافت‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎فراخور‎ ‎این‎ ‎گزارشات‎ ‎را‎ ‎منتشر‎ ‎می‎ ‎کند. در‎ ‎پایان‎ ‎سال‎ ‎تحصیلی‎ ‎گذشته‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎طول‎ ‎تابستان‎ ‎ما‎ ‎شاهد‎ ‎برخوردهای‎ ‎گسترده‎ ‎ای‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎بودیم، اما‎ ‎پراکنده‎ ‎بودن‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎فصل‎ ‎تابستان‎ ‎یک‎ ‎مقدار‎ ‎ارتباطات‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎را‎ ‎با‎ ‎یکدیگر‎ ‎مختل‎ ‎می‎ ‎کند‎ ‎که‎ ‎امسال‎ ‎بازداشت‎ ‎دو‎ ‎عضو‎ ‎شورای‎ ‎مرکزی‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم، برگزاری‎ ‎انتخابات‎ ‎سالانه‎ ‎این‎ ‎مجموعه‎ ‎و… نیز‎ ‎مزید‎ ‎بر‎ ‎علت‎ ‎شده‎ ‎بود. پایان‎ ‎تعطیلات‎ ‎تابستانی‎ ‎و‎ ‎بازگشایی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎فرصت‎ ‎مغتنمی‎ ‎است‎ ‎برای‎ ‎اینکه‎ ‎گزارشاتی‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎به‎ ‎دستمان‎ ‎رسیده‎ ‎را‎ ‎جمع‎ ‎بندی‎ ‎کنیم، به‎ ‎بحث‎ ‎و‎ ‎گفت‎ ‎و‎ ‎گو‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎آن‎ ‎پرداخته‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎راه‎ ‎حل‎ ‎برای‎ ‎مشکلات‎ ‎موجود‎ ‎باشیم. همچنین‎ ‎با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎حجم‎ ‎گسترده‎ ‎برخوردها‎ ‎لازم‎ ‎دیدیم‎ ‎که‎ ‎گوشه‎ ‎هایی‎ ‎از‎ ‎گزارشاتی‎ ‎که‎ ‎دریافت‎ ‎کردیم‎ ‎را‎ ‎منتشر‎ ‎کنیم‎ ‎تا‎ ‎افکار‎ ‎عمومی‎ ‎هم‎ ‎در‎ ‎جریان‎ ‎برخورد‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎قرار‎ ‎بگیرند. ‏‎ ‎‎ ‎‎ ‎

‎ ‎استراتژی‎ ‎برگزیده‎ ‎شده‎ ‎توسط‎ ‎مقامات‎ ‎امنیتی‎ ‎اطلاعاتی‎ ‎برای‎ ‎تحت‎ ‎فشار‎ ‎قراردادن‎ ‎فضای‎ ‎دانشگاهی، به‎ ‎نظر‎ ‎شما‎ ‎چیست‎ ‎وچه‎ ‎اهدافی‎ ‎را‎ ‎دنبال‎ ‎می‎ ‎کند؟‎ ‎

‎ ‎

از‎ ‎ابتدای‎ ‎روی‎ ‎کار‎ ‎آمدن‎ ‎دولت‎ ‎نهم‎ ‎استراتژی‎ ‎دولت‎ ‎در‎ ‎برخورد‎ ‎با‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎مشکلات، از‎ ‎جمله‎ ‎مشکلات‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها، این‎ ‎بوده‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎سرعت‎ ‎همه‎ ‎چیز‎ ‎را‎ ‎تبدیل‎ ‎به‎ ‎مسایل‎ ‎امنیتی‎ ‎کرده و‏‎ ‎سعی‎ ‎می‎ ‎کند‎ ‎با‎ ‎سرکوب‎ ‎گسترده‎ ‎منتقدین‎ ‎و‎ ‎معترضین، ‏مقابل‎ ‎هر‎ ‎گونه‎ ‎اعتراضی‎ ‎را‎ ‎بگیرد‎ ‎و‎ ‎همین‎ ‎قضیه‎ ‎مسایل‎ ‎را‎ ‎هم‎ ‎برای‎ ‎دولت‎ ‎و‎ ‎هم‎ ‎برای‎ ‎افرادی‎ ‎که‎ ‎با‎ ‎دولت‎ ‎درگیر‎ ‎هستند‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎پیچیده‎ ‎و‎ ‎پرهزینه‎ ‎می‎ ‎کند. مثلا‎ ‎همین‎ ‎قضیه‎ ‎ستاره‎ ‎دار‎ ‎کردن‎ ‎دانشجویان‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎نظر‎ ‎بگیرید. جدای‎ ‎از‎ ‎اینکه‎ ‎محروم‎ ‎کردن‎ ‎یک‎ ‎فرد‎ ‎از‎ ‎ادامه‎ ‎تحصیل‎ ‎در‎ ‎تناقض‎ ‎آشکار‎ ‎با‎ ‎اعلامیه‎ ‎جهانی‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎و‎ ‎مواد‎ ‎مختلف‎ ‎قانون‎ ‎اساسی‎ ‎است، من‎ ‎فکر‎ ‎نمی‎ ‎کنم‎ ‎اگر‎ ‎تمام‎ ‎این‎ ‎دانشجویان‎ ‎به‎ ‎دانشگاه‎ ‎می‎ ‎رفتند‎ ‎تا‎ ‎این‎ ‎اندازه‎ ‎که‎ ‎الان‎ ‎این‎ ‎قضیه‎ ‎برای‎ ‎دولت‎ ‎هزینه‎ ‎زا‎ ‎شده‎ ‎است، مسئله‎ ‎چندانی‎ ‎در‎ ‎بر‎ ‎می‎ ‎داشت. متاسفانه‎ ‎نوعی‎ ‎نگاه‎ ‎انتقام‎ ‎جویانه‎ ‎در‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎مسئولین‎ ‎فعلی‎ ‎دیده‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎که‎ ‎بدون‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎نتیجه‎ ‎عمل‎ ‎خود‎ ‎صرفا‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎مجازات‎ ‎منتقدین‎ ‎هستند. آن‎ ‎ها‎ ‎تصور‎ ‎می‎ ‎کنند‎ ‎با‎ ‎ادامه‎ ‎این‎ ‎برخوردها‎ ‎می‎ ‎توانند‎ ‎ریشه‎ ‎هر‎ ‎گونه‎ ‎انتقادی‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎دانشگاه‎ ‎بخشکانند‎ ‎و‎ ‎هدف‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎نیز‎ ‎همین‎ ‎است. غافل‎ ‎از‎ ‎اینکه‎ ‎انتقاد‎ ‎و‎ ‎اعتراض‎ ‎در‎ ‎ذات‎ ‎دانشگاه‎ ‎و‎ ‎دانشجو‎ ‎قرار‎ ‎دارد. تجربه‎ ‎چند‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎نیز‎ ‎این‎ ‎مسئله‎ ‎را‎ ‎باید‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎اثبات‎ ‎کرده‎ ‎باشد‎ ‎ولی‎ ‎خصلت‎ ‎عمومی‎ ‎دولتمردان‎ ‎فعلی‎ ‎درس‎ ‎نگرفتن‎ ‎از‎ ‎تجربیات‎ ‎گذشته‎ ‎است. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎هر‎ ‎سال‎ ‎در‎ ‎کل‎ ‎دانشگاه‎ ‎های‎ ‎کشور‎ ‎در‎ ‎مجموع‎ ‎چند‎ ‎نفر‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎محروم‎ ‎می‎ ‎شوند؟‎ ‎

‎ ‎

آمار‎ ‎ثابتی‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎خصوص‎ ‎وجود‎ ‎ندارد‎ ‎بلکه‎ ‎متناسب‎ ‎با‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎هر‎ ‎دانشگاه‎ ‎و‎ ‎حساسیت‎ ‎موضوع، این‎ ‎آمار‎ ‎تغییر‎ ‎می‎ ‎کند. اما‎ ‎آنچه‎ ‎مشخص‎ ‎است‎ ‎اینکه‎ ‎در‎ ‎دو‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎آمار‎ ‎محرومین‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎افزایش‎ ‎یافته‎ ‎است. در‎ ‎آینده‎ ‎نزدیک‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎آماری‎ ‎از‎ ‎دانشجویان‎ ‎محروم‎ ‎از‎ ‎تحصیل‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎های‎ ‎اخیر‎ ‎ارائه‎ ‎خواهد‎ ‎کرد. ‏‎ ‎‎ ‎‎ ‎

‎ ‎اینکه‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎بیش‎ ‎از‎ ‎‏۲۰۰‏‎ ‎دانشجو‎ ‎دستگیر‎ ‎شده‎ ‎اند‎ ‎که‎ ‎نسبت‎ ‎به‎ ‎سالهای‎ ‎گذشته‎ ‎افزایش‎ ‎بی‎ ‎سابقه‎ ‎ای‎ ‎را‎ ‎نشان‎ ‎می‎ ‎دهد‎ ‎مبتنی‎ ‎بر‎ ‎چه‎ ‎سیاستی‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎چه‎ ‎نتیجه‎ ‎ای‎ ‎را‎ ‎دنبال‎ ‎می‎ ‎کند؟‎ ‎

متاسفانه‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎برخوردهای‎ ‎شدیدی‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎صورت‎ ‎گرفت‎ ‎و‎ ‎همان‎ ‎طور‎ ‎که‎ ‎شما‎ ‎اشاره‎ ‎کردید‎ ‎بیش‎ ‎از‎ 200 ‎دانشجو‎ ‎فقط‎ ‎بازداشت‎ ‎شدند‎ ‎که‎ ‎اگر‎ ‎آمار‎ ‎احضارها‎ ‎به‎ ‎کمیته‎ ‎انضباطی، احکام‎ ‎محرومیت‎ ‎از‎ ‎تحصیل، برخورد‎ ‎با‎ ‎تشکل‎ ‎های‎ ‎دانشجویی، تعطیلی‎ ‎نشریات‎ ‎دانشجویی‎ ‎و… را‎ ‎در‎ ‎کنار‎ ‎این‎ ‎موضوع‎ ‎قرار‎ ‎دهیم‎ ‎مشاهده‎ ‎می‎ ‎کنیم‎ ‎که‎ ‎چه‎ ‎هجمه‎ ‎عظیمی‎ ‎به‎ ‎دانشجویان‎ ‎در‎ ‎طول‎ ‎یکی‎ ‎دو‎ ‎سال‎ ‎گذشته‎ ‎وارد‎ ‎شده‎ ‎است. بر‎ ‎اساس‎ ‎تحلیل‎ ‎های‎ ‎تایید‎ ‎نشده‎ ‎ای‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎برخی‎ ‎سایت‎ ‎ها‎ ‎مطرح‎ ‎شده‎ ‎این‎ ‎حجم‎ ‎گسترده‎ ‎برخورد‎ ‎و‎ ‎بازداشت، انتقاد‎ ‎و‎ ‎اعتراض‎ ‎برخی‎ ‎از‎ ‎مسئولین‎ ‎را‎ ‎هم‎ ‎به‎ ‎همراه‎ ‎داشته‎ ‎است. به‎ ‎قول‎ ‎معروف‎ ‎آش‎ ‎آن‎ ‎قدر‎ ‎شور‎ ‎شده‎ ‎که‎ ‎صدای‎ ‎آشپز‎ ‎هم‎ ‎درآمده‎ ‎است. برخی‎ ‎نهادها‎ ‎بر‎ ‎اساس‎ ‎تحلیلی‎ ‎غلط‎ ‎سیاستی‎ ‎پرهزینه‎ ‎و‎ ‎پراشتباه‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎پیش‎ ‎گرفته‎ ‎اند. آن‎ ‎ها‎ ‎قصد‎ ‎داشتند‎ ‎با‎ ‎برخورد‎ ‎گسترده‎ ‎ای‎ ‎که‎ ‎با‎ ‎دانشجویان‎ ‎می‎ ‎کنند‎ ‎یک‎ ‎بار‎ ‎برای‎ ‎همیشه‎ ‎از‎ ‎شر‎ ‎جنبش‎ ‎دانشجویی‎ ‎و‎ ‎دانشجوی‎ ‎منتقد‎ ‎خلاص‎ ‎شوند. این‎ ‎سیاست‎ ‎اگر‎ ‎چه‎ ‎فشارهای‎ ‎زیادی‎ ‎به‎ ‎دانشجویان‎ ‎وارد‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎بخش‎ ‎اعظمی‎ ‎از‎ ‎نیروی‎ ‎دانشجویان‎ ‎را‎ ‎متوجه‎ ‎خود‎ ‎ساخت‎ ‎اما‎ ‎به‎ ‎نتیجه‎ ‎مطلوب‎ ‎آن‎ ‎نیروها‎ ‎نیز‎ ‎نرسید‎ ‎و‎ ‎هزینه‎ ‎های‎ ‎زیادی‎ ‎را‎ ‎هم‎ ‎روی‎ ‎دست‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎گذاشت. ‏‎ ‎

‎ ‎

‎ ‎آیا‎ ‎روایاتی‎ ‎که‎ ‎توسط‎ ‎برخی‎ ‎روزنامه‎ ‎ها‎ ‎مطرح‎ ‎شده‎ ‎مبنی‎ ‎براینکه‎ ‎دفترتحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎فعالیت‎ ‎سیاسی‎ ‎را‎ ‎کنار‎ ‎می‎ ‎گذارد‎ ‎درست‎ ‎است؟‎ ‎وفکر‎ ‎می‎ ‎کنید‎ ‎چرا‎ ‎چنین‎ ‎مباحثی‎ ‎مطرح‎ ‎می‎ ‎شود؟‎ ‎در واقع‎ ‎یک‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎غیر‎ ‎سیاسی‎ ‎به‎ ‎چه‎ ‎معنایی‎ ‎خواهد‎ ‎بود؟‎ ‎

‎ ‎

خیر، متاسفانه‎ ‎تیتر‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎روزنامه‎ ‎ها‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎بیانیه‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت، که‎ ‎به‎ ‎مناسبت‎ ‎بازگشایی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎صادر‎ ‎شد، موجب‎ ‎سوء‎ ‎برداشت‎ ‎های‎ ‎زیادی‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎زمینه‎ ‎شده‎ ‎است. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎قصد‎ ‎تعطیل‎ ‎کردن‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎سیاسی‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎ندارد. اما‎ ‎در‎ ‎کنار‎ ‎آن‎ ‎قصد‎ ‎دارد‎ ‎توجه‎ ‎بیشتری‎ ‎به‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎اجتماعی‎ ‎و‎ ‎فرهنگی‎ ‎بکند. چرا‎ ‎که‎ ‎معتقدیم‎ ‎این‎ ‎حوزه‎ ‎ها، ‏حوزه‎ ‎های‎ ‎مهمی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎تاکنون‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎غفلت‎ ‎شده‎ ‎و‎ ‎موجب‎ ‎محدود‎ ‎شدن‎ ‎دانشجویان‎ ‎و‎ ‎نگاهشان‎ ‎به‎ ‎چند‎ ‎بعد‎ ‎خاص‎ ‎شده‎ ‎است. ما‎ ‎در‎ ‎کنار‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎سیاسی‎ ‎خود، که‎ ‎همواره‎ ‎مبتنی‎ ‎بر‎ ‎نگاهی‎ ‎مدنی‎ ‎به‎ ‎فضای‎ ‎سیاسی‎ ‎بوده‎ ‎است، فعالیت‎ ‎های‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎حوزه‎ ‎های‎ ‎فرهنگی‎ ‎و‎ ‎اجتماعی‎ ‎نیز‎ ‎گسترده‎ ‎تر‎ ‎از‎ ‎قبل‎ ‎خواهیم‎ ‎کرد. ‏‎ ‎

‎ ‎

‎ ‎چه‎ ‎محورهایی‎ ‎نقاط‎ ‎تمرکز‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎جاری‎ ‎تحصیلی‎ ‎خواهد‎ ‎بود؟‎ ‎

‎ ‎

محورهای‎ ‎عمده‎ ‎فعالیت‎ ‎و‎ ‎تمرکز‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎جاری‎ ‎تحصیلی‎ ‎در‎ ‎بیانیه‎ ‎اول‎ ‎مهر‎ ‎آمده‎ ‎بود. برای‎ ‎ما‎ ‎مسایل‎ ‎حقوق‎ ‎بشری‎ ‎در‎ ‎اولویت‎ ‎نخست‎ ‎قرار‎ ‎دارد. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎همچنین‎ ‎حقوق‎ ‎پایمال‎ ‎شده‎ ‎دانشجویان‎ ‎و‎ ‎مسایل‎ ‎صنفی‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎را، ‏که‎ ‎در‎ ‎اثر‎ ‎برخوردهای‎ ‎صورت‎ ‎گرفته‎ ‎بسیار‎ ‎گسترده‎ ‎هم‎ ‎شده‎ ‎است، به‎ ‎جد‎ ‎پیگیری‎ ‎خواهد‎ ‎کرد. همان‎ ‎طور‎ ‎که‎ ‎عرض‎ ‎کردم‎ ‎نگاه‎ ‎ما‎ ‎به‎ ‎فضای‎ ‎سیاسی‎ ‎کشور‎ ‎از‎ ‎حوزه‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎مدنی‎ ‎بوده‎ ‎و‎ ‎شکل‎ ‎انتقادی‎ ‎دارد. به‎ ‎بیان‎ ‎روشن‎ ‎تر‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎به‎ ‎دنبال‎ ‎فعالیت‎ ‎حرفه‎ ‎ای‎ ‎سیاسی‎ ‎نخواهد‎ ‎بود‎ ‎بلکه‎ ‎سعی‎ ‎خواهد‎ ‎کرد‎ ‎نقش‎ ‎دیده‎ ‎بانی‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎نحو‎ ‎احسن‎ ‎ایفا‎ ‎کند. فعالیت‎ ‎در‎ ‎حوزه‎ ‎فرهنگی‎ ‎و‎ ‎اجتماعی‎ ‎نیز‎ ‎یکی‎ ‎دیگر‎ ‎از‎ ‎نقاط‎ ‎تمرکز‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎در‎ ‎سال‎ ‎جاری‎ ‎خواهد‎ ‎بود. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎آیا‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎از‎ ‎حضور‎ ‎آقای‎ ‎خاتمی‎ ‎در‎ ‎انتخابات‎ ‎حمایت‎ ‎می‎ ‎کند؟‎ ‎

‎ ‎

دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎جایگاه‎ ‎و‎ ‎وظیفه‎ ‎ای‎ ‎که‎ ‎برای‎ ‎خود‎ ‎تعریف‎ ‎کرده‎ ‎است‎ ‎کارش‎ ‎معرفی‎ ‎کاندیدا، حمایت‎ ‎از‎ ‎کاندیداها‎ ‎و… ‏نیست. معرفی‎ ‎کاندیدا، ارائه‎ ‎لیست‎ ‎انتخاباتی، حمایت‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎کاندیدا‎ ‎مشخصا‎ ‎وظیفه‎ ‎احزاب‎ ‎است. البته‎ ‎مجموعه‎ ‎ما‎ ‎مجموعه‎ ‎ای‎ ‎سیال‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎تصمیم‎ ‎گیری‎ ‎های‎ ‎آن‎ ‎از‎ ‎پایین‎ ‎به‎ ‎بالاست. لذا‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎حاضر‎ ‎نمی‎ ‎شود‎ ‎حکم‎ ‎کلی‎ ‎در‎ ‎مورد‎ ‎مسایل‎ ‎داد. اما‎ ‎با‎ ‎شناختی‎ ‎که‎ ‎از‎ ‎مجموعه‎ ‎دارم‎ ‎گمان‎ ‎می‎ ‎کنم‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎نه‎ ‎از‎ ‎آقای‎ ‎خاتمی‎ ‎و‎ ‎نه‎ ‎از‎ ‎هیچ‎ ‎فرد‎ ‎دیگری‎ ‎در‎ ‎انتخابات‎ ‎آینده‎ ‎حمایت‎ ‎نخواهد‎ ‎کرد. بلکه‎ ‎سعی‎ ‎می‎ ‎کند‎ ‎برنامه‎ ‎ها‎ ‎و‎ ‎ایده‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎را‎ ‎بشنود‎ ‎و‎ ‎با‎ ‎بحث‎ ‎و‎ ‎بررسی‎ ‎به‎ ‎نقد‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎بنشیند. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎حاضر‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎رصد‎ ‎کردن‎ ‎فضای‎ ‎سیاسی‎ ‎کشور‎ ‎و‎ ‎موضع‎ ‎گروه‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎انتخابات‎ ‎ریاست‎ ‎جمهوری‎ ‎آینده‎ ‎است. مسلما‎ ‎ما‎ ‎نسبت‎ ‎به‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎موارد‎ ‎از‎ ‎جمله‎ ‎ایده‎ ‎هایی‎ ‎که‎ ‎تاکنون‎ ‎مطرح‎ ‎شده، نحوه‎ ‎برخورد‎ ‎احزاب‎ ‎مختلف‎ ‎با‎ ‎انتخابات‎ ‎و.. نقدهایی‎ ‎داریم‎ ‎که‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎جمع‎ ‎بندی‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎مطرح‎ ‎خواهیم‎ ‎کرد. ‏‎ ‎

‎ ‎

‎ ‎آیا‎ ‎فشارهای‎ ‎وارد‎ ‎شده‎ ‎به‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎سیاسی‎ ‎دانشجویان‎ ‎ونیز‎ ‎انجمن‎ ‎های‎ ‎دانشجویی‎ ‎باعث‎ ‎ریزش‎ ‎فعالان‎ ‎دانشجویی‎ ‎شده‎ ‎است؟‎ ‎

‎ ‎

نمی‎ ‎توان‎ ‎ادعا‎ ‎کرد‎ ‎فشارهای‎ ‎گسترده‎ ‎وارد‎ ‎شده‎ ‎بر‎ ‎دانشجویان‎ ‎تاثیری‎ ‎در‎ ‎میزان‎ ‎نیرو‎ ‎و‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎نداشته‎ ‎است. به‎ ‎هر‎ ‎حال‎ ‎شما‎ ‎نمی‎ ‎توانید‎ ‎از‎ ‎یک‎ ‎فعال‎ ‎دانشجویی‎ ‎انتظار‎ ‎داشته‎ ‎باشید‎ ‎که‎ ‎مثل‎ ‎یک‎ ‎چریک‎ ‎عمل‎ ‎کند‎ ‎و‎ ‎از‎ ‎همه‎ ‎چیزش‎ ‎بگذرد. ‏مجموعه‎ ‎های‎ ‎دانشجویی، خصوصا‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت، در‎ ‎سال‎ ‎های‎ ‎گذشته‎ ‎آماج‎ ‎حملات‎ ‎گسترده، بی‎ ‎وقفه‎ ‎و‎ ‎غیرقابل‎ ‎باوری‎ ‎بوده‎ ‎اند. فضای‎ ‎انقباض‎ ‎سیاسی‎ ‎حاکم‎ ‎بر‎ ‎کشور‎ ‎اگر‎ ‎چه‎ ‎تا‎ ‎حدی‎ ‎بعضی‎ ‎از‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎را‎ ‎خانه‎ ‎نشین‎ ‎کرده‎ ‎و‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎سکوت‎ ‎واداشته‎ ‎است، اما‎ ‎مسئله‎ ‎مهم‎ ‎این‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎دانشجویان‎ ‎همچنان‎ ‎بر‎ ‎سر‎ ‎آرمان‎ ‎های‎ ‎خود‎ ‎ایستاده‎ ‎اند‎ ‎و‎ ‎این‎ ‎فشارها‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎مضمحل‎ ‎نکرده‎ ‎است. فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎شرایط‎ ‎فشار‎ ‎حضور‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎حفظ‎ ‎می‎ ‎کنند‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎مبارزه‎ ‎ادامه‎ ‎می‎ ‎دهند، اگر‎ ‎چه‎ ‎ممکن‎ ‎است‎ ‎کم‎ ‎تعدادتر‎ ‎باشند، ولی‎ ‎به‎ ‎لحاظ‎ ‎کیفی‎ ‎عناصری‎ ‎بسیار‎ ‎ارزشمند‎ ‎و‎ ‎توانمند‎ ‎هستند‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎مقاطع‎ ‎بعدی‎ ‎می‎ ‎توانند‎ ‎مفید‎ ‎واقع‎ ‎شوند. فعالیت‎ ‎در‎ ‎شرایط‎ ‎فشار، در‎ ‎کنار‎ ‎تمام‎ ‎محدودیت‎ ‎ها‎ ‎و‎ ‎مشکلاتی‎ ‎که‎ ‎برای‎ ‎دانشجویان‎ ‎داشته، تجربیات‎ ‎ارزنده‎ ‎ای‎ ‎را‎ ‎نیز‎ ‎برای‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎جا‎ ‎گذاشته‎ ‎است. به‎ ‎عنوان‎ ‎مثال‎ ‎حفظ‎ ‎استقلال‎ ‎از‎ ‎حاکمیت‎ ‎و‎ ‎ادامه‎ ‎فعالیت‎ ‎بدون‎ ‎کوچکترین‎ ‎وابستگی‎ ‎از‎ ‎نقاط‎ ‎برجسته‎ ‎و‎ ‎ارزشمند‎ ‎فعالیت‎ ‎های‎ ‎دانشجویی‎ ‎در‎ ‎مقطع‎ ‎فعلی‎ ‎است. تجربه‎ ‎استقلال، تجربه‎ ‎ای‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎حتی‎ ‎در‎ ‎مقاطع‎ ‎آتی‎ ‎نیز‎ ‎بسیار‎ ‎به‎ ‎کار‎ ‎دانشجویان‎ ‎می‎ ‎آید. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎محبوبیت‎ ‎آقای‎ ‎احمدی‎ ‎نژاد‎ ‎را‎ ‎دردانشگاه‎ ‎ها‎ ‎چطور‎ ‎ارزیابی‎ ‎می‎ ‎کنید؟‎ ‎

‎ ‎

در‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎سبب‎ ‎آگاهی‎ ‎دانشجویان‎ ‎و‎ ‎اساتید‎ ‎از‎ ‎وضعیت‎ ‎کشور‎ ‎و‎ ‎سیاست‎ ‎های‎ ‎غلط‎ ‎دولت، آقای‎ ‎احمدی‎ ‎نژاد‎ ‎از‎ ‎محبوبیت‎ ‎چندانی‎ ‎برخوردار‎ ‎نیست. همین‎ ‎مسئله‎ ‎هم‎ ‎سبب‎ ‎شده‎ ‎تا‎ ‎مثلا‎ ‎جلوی‎ ‎انتخابات‎ ‎آزاد‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎انجمن‎ ‎های‎ ‎اسلامی‎ ‎در‎ ‎سطح‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎گرفته‎ ‎شود. چرا‎ ‎که‎ ‎برگزاری‎ ‎انتخابات‎ ‎آزاد‎ ‎یک‎ ‎تشکل‎ ‎دانشجویی‎ ‎به‎ ‎معنای‎ ‎رفراندومی‎ ‎کوچک‎ ‎در‎ ‎سطح‎ ‎یک‎ ‎دانشگاه‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎چون‎ ‎همواره‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎انتخابات‎ ‎دانشجویان‎ ‎منتقد‎ ‎برگزیده‎ ‎می‎ ‎شوند‎ ‎دولت‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎جلوی‎ ‎آن‎ ‎ایستاده‎ ‎و‎ ‎بهانه‎ ‎های‎ ‎واهی‎ ‎مختلفی‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎خصوص‎ ‎مطرح‎ ‎می‎ ‎کند. یا‎ ‎از‎ ‎همان‎ ‎ابتدایی‎ ‎که‎ ‎دولت‎ ‎نهم‎ ‎بر‎ ‎سر‎ ‎کار‎ ‎آمد‎ ‎انتخاب‎ ‎رئیس‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎از‎ ‎سوی‎ ‎اساتید‎ ‎عضو‎ ‎هیات‎ ‎علمی‎ ‎متوقف‎ ‎شد. در‎ ‎حال‎ ‎حاضر‎ ‎وزارت‎ ‎علوم‎ ‎برای‎ ‎انتصاب‎ ‎روسای‎ ‎دانشگاه‎ ‎ها‎ ‎حتی‎ ‎از‎ ‎اساتید‎ ‎نظرخواهی‎ ‎هم‎ ‎نمی‎ ‎کند. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎فکر‎ ‎می‎ ‎کنید‎ ‎با‎ ‎نزدیک‎ ‎شدن‎ ‎به‎ ‎انتخابات‎ ‎ریاست‎ ‎جمهوری‎ ‎فشار‎ ‎بر‎ ‎روی‎ ‎فعالین‎ ‎دانشجویی‎ ‎افزایش‎ ‎یابد‎ ‎یا‎ ‎کاهش‎ ‎؟‎ ‎چرا؟‎ ‎وچه‎ ‎شواهدی‎ ‎وجود‎ ‎دارد؟‎ ‎

‎ ‎

اصولا‎ ‎در‎ ‎مقاطع‎ ‎نزدیک‎ ‎به‎ ‎انتخابات، طبق‎ ‎سیاستی‎ ‎که‎ ‎همواره‎ ‎از‎ ‎سوی‎ ‎حاکمیت‎ ‎دنبال‎ ‎شده، سعی‎ ‎شده‎ ‎از‎ ‎شدت‎ ‎فشارهای‎ ‎حاکمیت‎ ‎بر‎ ‎جامعه‎ ‎کاسته‎ ‎شود. اقتدارگرایان‎ ‎سعی‎ ‎می‎ ‎کنند‎ ‎برای‎ ‎کم‎ ‎کردن‎ ‎از‎ ‎دامنه‎ ‎نارضایتی‎ ‎مردم، بخشی‎ ‎از‎ ‎فشارها‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎آستانه‎ ‎انتخابات‎ ‎کاهش‎ ‎دهند. مثلا‎ ‎فعالین‎ ‎زن‎ ‎در‎ 22 ‎خرداد‎ 84 ‎توانستند‎ ‎به‎ ‎راحتی‎ ‎تجمعی‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎سطح‎ ‎شهر‎ ‎ساماندهی‎ ‎کنند. ‏اما‎ ‎با‎ ‎همین‎ ‎تجمع‎ ‎در‎ 22 ‎خرداد‎ 85 ‎به‎ ‎شدیدترین‎ ‎شکل‎ ‎ممکن‎ ‎برخورد‎ ‎شد. اما‎ ‎نکته‎ ‎ای‎ ‎که‎ ‎نباید‎ ‎از‎ ‎نظر‎ ‎دور‎ ‎داشت‎ ‎این‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎حرکات‎ ‎دولت‎ ‎فعلی‎ ‎در‎ ‎بسیاری‎ ‎از‎ ‎مقاطع‎ ‎باری‎ ‎به‎ ‎هر‎ ‎جهت‎ ‎و‎ ‎پیش‎ ‎بینی‎ ‎ناپذیر‎ ‎بوده‎ ‎است. مثلا‎ ‎در‎ ‎آستانه‎ ‎انتخابات‎ ‎مجلس‎ ‎هشتم‎ ‎که‎ ‎همین‎ ‎چند‎ ‎ماه‎ ‎پیش‎ ‎برگزار‎ ‎شد‎ ‎فضا‎ ‎آن‎ ‎چنان‎ ‎باز‎ ‎نشد. در‎ ‎حال‎ ‎حاضر‎ ‎نیز‎ ‎هنوز‎ ‎نشانه‎ ‎هایی‎ ‎از‎ ‎باز‎ ‎شدن‎ ‎فضا‎ ‎در‎ ‎آستانه‎ ‎انتخابات‎ ‎ریاست‎ ‎جمهوری‎ ‎دیده‎ ‎نمی‎ ‎شود. حتی‎ ‎در‎ ‎تابستان‎ ‎این‎ ‎برخوردها‎ ‎شدتی‎ ‎بیش‎ ‎از‎ ‎پیش‎ ‎نیز‎ ‎یافت. باید‎ ‎پیش‎ ‎رفت‎ ‎و‎ ‎دید‎ ‎که‎ ‎فضا‎ ‎در‎ ‎آینده‎ ‎چگونه‎ ‎خواهد‎ ‎شد. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎تاثیر‎ ‎افزایش‎ ‎فشار‎ ‎بردانشجویان‎ ‎روی‎ ‎انتخابات‎ ‎و‎ ‎آرای‎ ‎محافظه‎ ‎کاران‎ ‎چگونه‎ ‎است؟‎ ‎

‎ ‎مسلما‎ ‎انتقادات‎ ‎و‎ ‎اعتراضات‎ ‎دانشجویان‎ ‎گسترده‎ ‎تر‎ ‎خواهد‎ ‎شد. البته‎ ‎به‎ ‎نظر‎ ‎من‎ ‎اعتراضات‎ ‎دانشجویان، هر‎ ‎چه‎ ‎قدر‎ ‎هم‎ ‎که‎ ‎گسترده‎ ‎باشد، بر‎ ‎روی‎ ‎آرای‎ ‎سنتی‎ ‎محافظه‎ ‎کاران‎ ‎تاثیر‎ ‎چندانی‎ ‎نخواهد‎ ‎داشت. اما‎ ‎می‎ ‎تواند‎ ‎جلوی‎ ‎عوامفریبی‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎بگیرد. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎نحوه‎ ‎رابطه‎ ‎خود‎ ‎با‎ ‎گروه‎ ‎های‎ ‎سیاسی‎ ‎اصلاح‎ ‎طلب‎ ‎و‎ ‎محافظه‎ ‎کاررا‎ ‎چگونه‎ ‎ارزیابی‎ ‎می‎ ‎کنید؟‎ ‎

‎ ‎

در‎ ‎خصوص‎ ‎تعامل‎ ‎دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎با‎ ‎احزاب‎ ‎و‎ ‎جریانات‎ ‎سیاسی‎ ‎ما‎ ‎می‎ ‎توانیم‎ ‎احزاب‎ ‎و‎ ‎جریانات‎ ‎سیاسی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎سه‎ ‎سطح‎ ‎مختلف‎ ‎تقسیم‎ ‎کنیم. گروه‎ ‎اول‎ ‎احزاب‎ ‎و‎ ‎جریاناتی‎ ‎هستند‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎دموکراسی‎ ‎خواهی‎ ‎و‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎بیش‎ ‎از‎ ‎دیگر‎ ‎احزاب‎ ‎اعتقاد‎ ‎دارند‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎عمل‎ ‎نیز‎ ‎این‎ ‎مسئله‎ ‎را‎ ‎نشان‎ ‎داده‎ ‎اند. این‎ ‎گروه‎ ‎بیشتر‎ ‎به‎ ‎احزاب‎ ‎و‎ ‎جریانات‎ ‎تحول‎ ‎خواه‎ ‎موسوم‎ ‎هستند. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎ضمن‎ ‎آنکه، طبق‎ ‎وظیفه‎ ‎دیده‎ ‎بانی‎ ‎جامعه‎ ‎مدنی‎ ‎خود، برنامه‎ ‎ها‎ ‎و‎ ‎حرکات‎ ‎این‎ ‎احزاب‎ ‎را‎ ‎نقد‎ ‎می‎ ‎کند‎ ‎اما‎ ‎با‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎رابطه‎ ‎نزدیک‎ ‎تری‎ ‎دارد‎ ‎و‎ ‎می‎ ‎تواند‎ ‎در‎ ‎پروژه‎ ‎های‎ ‎حقوق‎ ‎بشری‎ ‎و‎ ‎مدنی‎ ‎وارد‎ ‎فعالیت‎ ‎مشترک‎ ‎با‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎شود. گروه‎ ‎دوم‎ ‎احزاب‎ ‎و‎ ‎جریاناتی‎ ‎هستند‎ ‎که‎ ‎اگر‎ ‎چه‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎پایبند‎ ‎به‎ ‎اصول‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎و‎ ‎دموکراسی‎ ‎می‎ ‎دانند‎ ‎اما‎ ‎برای‎ ‎این‎ ‎اصول‎ ‎قید‎ ‎و‎ ‎شرط‎ ‎هایی‎ ‎می‎ ‎گذارند‎ ‎و‎ ‎در‎ ‎عمل‎ ‎گاه‎ ‎به‎ ‎دلایلی‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎اصول‎ ‎فاصله‎ ‎گرفته‎ ‎اند. احزاب‎ ‎اصلاح‎ ‎طلب‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎گروه‎ ‎جای‎ ‎می‎ ‎گیرند. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎ضمن‎ ‎نگاهی‎ ‎انتقادی‎ ‎به‎ ‎برنامه‎ ‎این‎ ‎احزاب، عملکرد‎ ‎غلط‎ ‎گذشته‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎نیز‎ ‎همواره‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎یادآوری‎ ‎کرده‎ ‎و‎ ‎خواستار‎ ‎اصلاح‎ ‎این‎ ‎رفتارها‎ ‎و‎ ‎پایبندی‎ ‎بیشتر‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎به‎ ‎دموکراسی، رعایت‎ ‎حقوق‎ ‎شهروندان‎ ‎و.. است. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎وحدت‎ ‎در‎ ‎برخی‎ ‎از‎ ‎برنامه‎ ‎های‎ ‎احزاب‎ ‎اصلاح‎ ‎طلب‎ ‎شرکت‎ ‎می‎ ‎کند، با‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎وارد‎ ‎گفت‎ ‎و‎ ‎گوی‎ ‎انتقادی‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎و‎ ‎از‎ ‎ایشان‎ ‎برنامه‎ ‎ای‎ ‎مشخص‎ ‎جهت‎ ‎حل‎ ‎مشکلات‎ ‎کشور‎ ‎می‎ ‎خواهد. در‎ ‎سطح‎ ‎سوم‎ ‎گروه‎ ‎های‎ ‎محافظه‎ ‎کار‎ ‎قرار‎ ‎می‎ ‎گیرند‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎جد‎ ‎با‎ ‎دموکراسی‎ ‎و‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎مشکل‎ ‎دارند. دفتر‎ ‎تحکیم‎ ‎رابطه‎ ‎چندانی‎ ‎با‎ ‎این‎ ‎گروه‎ ‎ها‎ ‎ندارد‎ ‎و‎ ‎همواره‎ ‎عملکرد‎ ‎و‎ ‎مواضع‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎چالش‎ ‎کشیده‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎برنامه‎ ‎هایی‎ ‎که، در‎ ‎تضاد‎ ‎با‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎و‎ ‎منافع‎ ‎ملی‎ ‎است، و‎ ‎از‎ ‎سوی‎ ‎آن‎ ‎ها‎ ‎مطرح‎ ‎یا‎ ‎اجرا‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎انتقاد‎ ‎کرده‎ ‎است. ‏