گروه ورزش روز
محمد علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران گفت چون بازی های المپیک در ماه شعبان و در طول “اعیاد شعبانیه” برگزار می شود، برای ورزشکاران ایران خوش یمن خواهد بود و همه مدال می آورند. آخرین امید طلای ایران به خاطر هم گروه بودن با یک شناگر اسرائیلی از مسابقات کناره گرفت و پرچمدار ورزشکاران امام زمانی یک زن شد.
رئیس سازمان تربیت بدنی گفت: “خیلی خوشحالم که زمان تمرین ورزشکاران المپیکی ما در ماه رجب و رقابت های آنان در پکن در ماه شعبان است.“
جالب این است که رئیس سازمان تربیت بدنی نمی دانست مسابقه رضازاده دو روز بعد از این ایام خواهد بود؛ اما از حرف هایش معلوم شد رضازاده به خاطر دریافت یک خانه از شهردار تهران وزنه می زند.
در فرهنگ چینی عدد هشت را خوش یمن و مایه کامیابی و ثروت می دانند. به همین جهت مراسم رسمی گشایش بیست و نهمین دوره بازی های المپیک در پکن روز هشتم از ماه هشتم سال 2008 راس ساعت هشت و هشت دقیقه و هشت ثانیه آغاز خواهد شد که از نظر تقویم خورشیدی ایرانی هم روز جمعه 18 مرداد می شود که در آن هم عدد هشت وجود دارد. اما برای محمد علی آبادی، رئیس سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران نکته اصلی این است که چون این بازی ها در ماه شعبان برگزار می شود، برای ورزشکاران ایران خوش یمن خواهد بود.
رضا زاده وزنه می زند!
بهرام افشار زاده رئیس فدراسیون وزنه برداری ایران در پاسخ به خبرنگارانی که اظهار نگرانی می کردند که شنیده می شود حسین رضازاده به علت مسائل روحی و عدم آمادگی نتواند در المپیک پکن وزنه بزند، به مردم ایران مژده داد که رکورددار و قهرمان جهان و المپیک به شدت تمرین می کند و حتما در پکن با آمادگی کامل وزنه خواهد زد تا سومین مدال طلای پی در پی خود را در المپیک به دست آورد و جای هیچ گونه نگرانی نیست.
رئیس فدراسیون وزنه برداری با رد شایعات موجود مبنی بر غیبت رضازاده در پکن، تاکید کرد که قوی ترین مرد جهان در صحت و سلامت کامل به سر می برد و تصریح کرد که دعوت از رشید شریفی به اردو به عنوان ذخیره رضازاده نیست و برگزارکنندگان المپیک تنها رضازاده را به عنوان نماینده کشورمان در فوق سنگین وزنه برداری خواهند پذیرفت.
به نظر می رسد این روزها همه دارند رضازاده را “شارژ” می کنند تا بتواند به مشکلات روحی- روانی خود غلبه کرده ودر بازی های پکن مدال طلا بگیرد چرا که او آمادگی سابق را ندارد و فاصله اش با رقبا، حاشیه امنیت همیشگی را برایش فراهم نمی کند. از جمله شهردار تهران قول داده است که اگر رضا زاده به سومین طلای خود در المپیک دست پیدا کند، یک آپارتمان در پایتخت به او هدیه خواهد کرد. این خواسته را چند بار قهرمان جهان و المپیک به زبان آورده و از جمله در مقابل حمله هایی که به او می شد که چرا در دوبی در آگهی تبلیغاتی یک بنگاه معاملات ملکی بازی کرده است، پاسخ داده بود که من در سال های پایانی ورزش قهرمانی هستم و باید به فکر آینده ام باشم. من حتی یک آپارتمان در تهران ندارم تا وقتی برای تمرین و مسابقه به پایتخت می آیم با زن و بچه ام در آن زندگی کنم.
اما همین حرکت ها و پاسخ های حسابگرانه رضازاده موجب شد وی محبوبیت خود را در میان مردم ایران به شکل چشم گیری از دست بدهد. او که در بازگشت از بازی های المپیک آتن مانند یک قهرمان بزرگ ملی مورد استقبال قرار گرفت و پاداش و دست خوش بسیاری از سازمان ها و نهادهای دولتی و غیر دولتی و حتی از مردم، به ویژه همشهری های اردبیلی اش دریافت کرد، با حضور در مجالس و محافل نامربوط و غیرورزشی، و تاکید بر اینکه وضع مالیش خوب نیست و دست آخر با شرکت در یک فیلم تبلیغاتی، لطمه بزرگی به محبوبیت کم نظیر خود زد. این همه موجب شد که قهرمان در لاک دفاعی فرو رود و کمتر در انظار عمومی ظاهر شود تا این شایعه قوت بگیرد که رضازاده در المپیک وزنه نخواهد زد.
و درست در این شرایط محمد علی آبادی، معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان تربیت بدنی ایران در بازدیدی که از اردوی ورزشکاران المپیکی ایران داشت، به دیگر وزنه برداران تیم ملی گوشزد کرد رضازاده را “الگوی” خود قرار دهند. وی نیز در هماهنگی با دیگر چهره های دولت نهم، به “یارانه نقدی” وری آورد وبه ورزشکاران قول داد علاوه بر پاداشی که برای مدال آوران المپیک از سوی کمیته ملی المپیک ایران در نظر گرفته شده ـ 120 میلیون تومان برای طلا، نود میلیون تومان برای نقره و هفتاد میلیون تومان برای مدال برنز است ( دوره قبل این پاداش 100 و 70 و 50 میلیون تومان بود) ـ تربیت بدنی هم پاداش ویژه ای به مدال آوران بدهد. به این ترتیب ده میلیون برای مدال طلا، هفت میلیون برای مدال نقره و پنج میلیون برای هر مدال برنز در جیب آقای علی آبادی است که قاعدتا باید بعد از المپیک توزیع شود. صحبت پاداش قبل از سفر و اهدای زمین و غیره هم در میان است که معلوم نیست تا چه حد درست از آب در بیاید.
اما پاسخ حسین یزدانی خرم، رئیس فدراسیون کشتی به “الطاف” رئیس سازمان تربیت بدنی جالب بود. یزدانی خرم که قبل از کشتی ریاست فدراسیون والیبال را برعهده داشت و از مدیران بازاری ورزش جمهوری اسلامی و نزدیک به موتلفه محسوب می شود که از حساب و کتاب خوب سر در می آورد، به علی آبادی جواب داد: با پاداش یک صد میلیون تومانی برای برندگان مدال طلای المپیک چهار سال قبل (آتن) می شد 1800 سکه طلا خرید ولی با همین پول امروز 500 سکه بیشتر نمی دهند! بنابراین سازمان تربیت بدنی باید زحمات ورزشکاران مدال آور را به شکل شایسته تری جبران کند.
هادی ساعی: مثل یک سرباز مطیعم!
انتخاب هادی ساعی به عنوان نماینده ایران در وزن سوم تکواندو در بازی های المپیک با حرف و حدیث های بسیاری همراه بود و حالا این قهرمان دوست داشتنی جهان و المپیک اعلام می کند که مصدومیت دستش برطرف شده و با تمرینات سخت و سنگینی که انجام می دهد، در مسابقات المپیک در شرایط آمادگی کامل ظاهر خواهد شد تا از حیثیت خود و تکواندوی ایران دفاع کند.
ساعی که در المپیک آتن مدال طلای این وزن را گرفت و سپس یک بار قهرمان جهان و یک بار دیگر نفر سوم جهان شد، برای رفتن به المپیک پکن یک حریف بسیار سرسخت داخلی پیش رو داشت:یوسف کرمی تکواندکار میانه ای که در آتن در وزن دوم برنز گرفته و حالا یک وزن بالاتر آمده و حریف ساعی شده بود. قرار بود این دو پنج بار رودرروی هم قرار بگیرند و هرکس سه بار برنده شد به المپیک برود. البته چون سهمیه المپیک به ساعی تعلق داشت، این خود یک بار برد برای او محسوب می شد. در دو مسابقه اول که بین این دو برگزار شد هر کدام یک بار برنده شدند و همه چیز به دو مسابقه بعدی سپرده شد. در این مرحله دست راست ساعی آسیب دید و پزشکان تا چند هفته به او استراحت دادند. به این ترتیب کمیته فنی فدراسیون تکواندو، ساعی را از رودررویی بیشتر با کرمی بازداشت و او را به عنوان نماینده ایران در وزن سوم معرفی کرد که البته اعتراض کرمی و طرفدارانش را در پی داشت و موجب شد او اردو را ترک کند و حریف تمرینی ساعی نباشد.
هادی ساعی در رویارویی با یوسف کرمی
با این شرایط ساعی به سختی تمرین می کند تا با یک مدال المپیکی جواب همه حرف و حدیث ها را بدهد. او در گفت و گویی با “ایسنا” ضمن اعلام این مطلب که مصدومیت دستش کاملا بر طرف شده و تنها برای احتیاط از دستبند (آتل) در تمرینات استفاده می کند، اعلام کرد: “در حال حاضر از وزن ایده آل برخوردارم و از روند تمرینات و میزان آمادگی حریفان خود در المپیک هم تا حد ممکن مطلع هستم. من شبانه روز در اردو هستم و با وجود اینکه فاصله خانه ام تا آکادمی المپیک تنها ده دقیقه است، اما به منزل نمی روم و شبانه روز در اردو به سر می برم.“
هادی ساعی که در انتخابات دوره گذشته شورای شهر تهران از سوی اصلاح طلبان نامزد شد و با رای بالایی به این شورا رفت، در مورد تفکیک جایگاه سیاسی و ورزشی خود می گوید: “از همان ابتدای عضویت در شورای شهر طوری رفتار کرده ام تا اجازه ندهم جایگاه سیاسی و مدیریتی من با تکواندو ترکیب شود. در داخل اردوهای تیم ملی همیشه خود را تکواندو کاری می دانم که به تازگی عضو تیم ملی شده و باید مانند یک سرباز کاملا مطیع دستورات کادر فنی و مربیان تیم ملی باشد. بین مسئولیت های اجتماعی و کارهای ورزشی خودم تفاوت قائل شده ام. تاکنون سعی کرده ام از سایرین منظم تر باشم و بیشتر تمرین کنم. عادت ندارم طوری رفتار کنم تا دیگران بتوانند از من ایراد بگیرند.“
ابراهیمی امتحان پس داد
منصور برزگر قهرمان و مربی سابق تیم ملی کشتی آزاد ایران معتقد است که در این ورزش و در همه وزن ها در المپیک پکن امید به مدال داریم و اگر همه دست به دست بدهند و توان خود را به کار بگیرند، کشتی موفق می شود. با اینکه هیچ یک از کشتی گیران آزادکار ما در پکن سابقه حضور در مسابقات المپیک را ندارند، اما این تیم نسبتاجوان و کم تجربه امیدهای بسیاری برای موفقیت در این بازی ها دارد.
یکی از نقاط ابهام در کشتی آزاد ایران وزن 96 کیلوگرم بود که با خداحافظی ناگهانی علیرضا حیدری و غیبت ده ماهه سعید ابراهیمی، تقریبا خالی مانده بود. پس از مسابقات بین المللی جام تختی که در کرمانشاه برگزار شد و با خداحافظی حیدری در آن، کمیته فنی فدراسیون سعید ابراهیمی برنده مدال نقره جهانی در سال 2007 را به عنوان کشتی گیر اعزامی به پکن برگزید که این امر با اعتراض عباس امیری کشتی گیری که در کرمانشاه نفر اول شده بود، مواجه شد.
برای اینکه قبل از المپیک سعید ابراهیمی در یک میدان بین المللی آزمایش شود، او را همراه عباس دباغی ملی پوش 55 کیلوگرم به مسابقات جام “زیلوفسکی” در لهستان فرستادند. ابراهیمی در این مسابقات بازگشتی امیدوارکننده از خود نشان داد و با پیروزی بر حریفانی از مجارستان، اکراین، و ونزوئلا به دیدار نهایی راه یافت و در این مرحله توانست “الکسی کروپیناکوف” قرقیزستانی را شکست داده و به مقام قهرمانی این جام معتبر برسد و امتحان خوبی پس بدهد که جانشین مناسبی برای علیرضا حیدری است. ابراهیمی در مسابقات جهانی 2007 باکو نیز بر این کشتی گیر قرقیزی غلبه کرده و به فینال رسیده بود تا با شکست از کشتی گیر روس تنها مدال آور تیم ما در آن مسابقات باشد.
در وزن 55 کیلوگرم هم عباس دباغی در مسابقات لهستان به مقام سوم رسید. او در اولین کشتی مقابل “رادوسلاو ولیکوف” بلغاری و قهرمان سال 2006 جهان قرار گرفت که کشتی را به قهرمان نامدار بلغاری باخت و ناچار به گروه بازنده ها رفت. در این گروه شش کشتی خوب گرفت و با غلبه بر حریفانش نفر سوم شد. فینالیست ها کشتی گیرانی هستند که بدون شکست در مسابقه پایانی رودرروی هم قرار می گیرند.
مبارزه با اسرائیل
محمد بیداریان شناگر 19 ساله تیم ملی ایران هم کم مانده بود که به دنبال محمد علیرضایی بتواند سهمیه المپیک را به دست بیاورد که گرفتار اسرائیلی ها شد ودر خانه ماند! بیداریان در مسابقات انتخابی کرواسی که آخرین میدان کسب سهمیه المپیک بشمار می رفت 50 متر آزاد را در مرحله مقدماتی در 23 ثانیه و 67 صدم ثانیه شنا کرد و رکورد ملی ایران را شکست اما با رکورد ورودی المپیک 54 صدم ثانیه فاصله داشت و امید می رفت که در مرحله نیمه نهایی یا نهایی بتواند به این حد نصاب دست پیدا کند. اما قبل از شروع مرحله نیمه نهایی مسئولین فدراسیون شنای ایران فهمیدند که او باید در کنار یک شناگر اسرائیلی و در یک گروه شنا کند و بهمین جهت بیداریان را ازادامه رقابت ها کنار کشیدند.
جالب اینکه بعدا معلوم شد بیداریان در مرحله مقدماتی با همین اسرائیلی در یک گروه بوده وشنا کرده اما همراهان متوجه نشده و در مرحله دوم او را از ادامه مسابقه بازداشته اند. چهار سال پیش در المپیک آتن نیز آرش امیر اسماعیلی که امید اول کسب مدال طلای وزن 60 کیلوگرم جودو به شمار می رفت، چون به حکم قرعه باید با یک جودوکار اسرائیلی رویارو می شد، از این کار سرباز زد و مدال المپیک را از دست داد. حالا همین بلا در انتخابی المپیک بر سر شناگر جوان ما نازل شده است. قبل از بیداریان، محمد علیرضایی توانسته بود در شنای صد متر قورباغه اولین شناگر ایرانی باشد که به بازی های المپیک راه پیدا می کند. ورزشکاران ایرانی در المپیک ومیدان های جهانی آرزو می کنند که قرعه مسابقات شان طوری باشد که با اسرائیلی ها رودررو و یا هم گروه نشوند چون در این صورت شانس قهرمانی و مدال را از دست می دهند.
یک زن پرچمدار ایران
در رژه افتتاحیه بازی های المپیک، پرچم هر کشور را یکی از ورزشکاران نامدار آن کشور به دست می گیرد و بقیه پشت سر او رژه می روند. اما تا دو هفته مانده به این بازی ها هنوز معلوم نبود که پرچمدار ورزشکاران ایران در المپیک پکن چه کسی خواهد بود؟ در جلسه کمیته ملی المپیک ایران تصمیم گرفته شد که از میان حسین رضا زاده، هادی ساعی، آرش میر اسماعیلی و احسان حدادی یکی پرچمدار باشد. از میان 54 ورزشکار کشور ما تنها رضازاده و ساعی صاحب مدال طلای المپیک هستند و قاعدتا باید یکی از اینها پرچمدار می بود.
سر انجام روز گذشته اعلام شد به دلیل غیبت حسین رضازاده و هادی ساعی در زمان مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک 2008 پکن، هما حسینی، یکی از 3 زن ایرانی در این دوره از بازی‌ها، پرچمدار ایران خواهد بود. هما حسینی، که توانسته است سهمیه مسابقات رویینگ (رشته‌ای از قایقرانی ) را برای ایران کسب کند، پیش از این هیچ گاه در المپیک یا بازی‌های آسیایی حاضر نبوده است. او شانس زیادی هم برای گرفتن مدال در المپیک ندارد، با این وجود، مسوولا‌ن کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت‌بدنی ایران او را به دلیل بار تبلیغاتی که حضور یک زن ایرانی در چنین میادینی به همراه خواهد داشت، انتخاب کرده‌اند. پیش از این لیدا فریمان، تیرانداز دختر ایرانی هم در المپیک 1996 آتلا‌نتا به دلا‌یلی مشابه پرچمدار کاروان ایران شده بود.
مراسم گشایش بیست و نهمین دوره بازی های تابستانی المپیک در شهر پکن پایتخت جمهوری خلق چین راس ساعت هشت و هشت دقیقه و هشت ثانیه آغاز می شود. زمان این مراسم چهار ساعت همراه موسیقی و رقص و حرکات موزون و ریتمیک خواهد بود و با رژه همه ورزشکاران حاضر در مراسم ادامه خواهد داشت. این برنامه و برنامه پایانی بازی ها به همراه مسابقات بسیاری از رشته های ورزشی در ورزشگاهی که بنا بر شکل ظاهری آن به “لانه پرنده” معروف است، برگزار خواهد شد.
ورزشگاه بزرگ “لانه پرنده” در پکن به هنگام شب