آرش معتمد
در روزهائی که جامعه دانشجویی همچنان تحت فشار قرار دارد، خبرها از احتمال انحلال “جامعه اسلامی دانشجویان” کشور حکایت دارند. گفته می شود میزان اختلافات در این تشکل، حامی جناح های راست، به جدی رسیده که آن راتا حد انحلال پیش برده است.
یکی از اعضای موثر جامعه اسلامی که خواست نامش فاش نشود در گفتگو با روز ضمن اعلام این خبر افزود: “در نشست اخیر دفاتر این تشکل، حامیان افراطی احمدی نژاد با دانشجویان طرفدار اصولگرایان سنتی درگیری پیدا کردند.”
وی اضافه کرد: “در این جلسه پژمان شیخ الاسلام دبیر واحد تشکیلات این تشکل طی سخنانی ضمن حمایت شدید از دولت به برخی از مسئولین ارشد نظام توهین کرد که با واکنش شدید حاضرین در جلسه روبرو شد. در پی این درگیری های لفظی دبیران این تشکل در 14 دانشگاه مراتب اعتراض خود را به ابراهیمی دبیرکل جامعه اسلامی دانشجویان کشور منتقل کردند که با بی توجهی ابراهیمی و حمایت وی از شیخ الاسلام روبرو شدند”.
وی ادامه می دهد: “در پی این اتفاقات در روزهای گذشته 14 دفتر جامعه اسلامی شامل دفاتر ایلام، مشهد، سبزوار، کرمان، بافق، گیلان، علوم پزشکی گیلان و… در نامه ای به هیئت نظارت جامعه اسلامی با اشاره به توهین شیخ الاسلام به یکی از مسئولین ارشد نظام و اینکه اعضای این تشکل اجازه نخواهند داد در این تشکل به مسئولین نظام توهین شود خواستار انحلال جامعه اسلامی دانشجویان شدند.”
این دانشجو اما از تصمیم هیئت نظارت این تشکل اطلاعی ندارد.
تولد جامعه اسلامی
“جامعه اسلامی” در اوایل دهه هفتاد در حالی شکل گرفت که به عقیده دانشجویان سیاسی، انجمن های اسلامی در حال فاصله گرفتن از موضع “تحکیم قدرت” بودند و فعالیت سیاسی خود را بر محور نقد سیاست های جاری کشور و همچنین انتقاد از روشهای اجرائی هاشمی رفسنجانی در قامت ریاست جمهوری ایران قرار داده بودند.
یک فعال دانشجویی در این زمینه به روز می گوید: “در آن سالها دولت و حکومت که با نقادی انجمن های اسلامی روبرو شده بودند برای مقابله با انجمن های اسلامی، تشکل جامعه اسلامی دانشجویان را تاسیس کردند.”
این دانشجوی سیاسی می افزاید: “جامعه اسلامی تقریبا همان نقشی را بازی می کرد که در سالهای گذشته طیف شیراز دفتر تحکیم وحدت، انجام آن را بر عهده گرفته بود. یعنی آنها ماموریت داشتند با موازی کاری، فعالیت های انجمن اسلامی و دفتر تحکیم وحدت را محدود کنند و در کسوتی دانشجویی خواست های حاکمیت را مطرح کنند و در بسیاری از موارد به تایید سیاست های حاکمیت همت بپردازند.”
وی اما به پشتوانه لازم برای فعالیت های دانشجویی اشاره می کند و می گوید: “شرط لازم برای دوام فعالیت های دانشجویی، که در قالب تشکل های دانشجویی انجام می شود، این است که این تشکل ها مشروعیت خود را در میان دانشجویان و از آرای آنان به دست آورند، نه اینکه با رویش یک شبه و با تکیه بر حکومت به فعالیت بپردازند. نتیجه چنین اقدامی چیزی جز عدم کارآئی و نهایتاٌ پیش رفتن تا مرز انحلال چیز دیگری نیست.”
“جامعه” رو به افول
فعالین دانشجویی معتقدند جامعه اسلامی پس از اینکه نتوانست در مقابل دانشجویان انجمنی قد علم کند، کم کم رو به افول گذاشت و در نتیجه درسالهای پیشین جز برگزاری نشست های سالیانه که آن هم توسط برخی از مسوولین متنفذ حکومتی برگزار می شد، فعالیت دیگری نداشت.
به عبارت دیگر جامعه اسلامی در روزهایی که دفاتر انجمن های اسلامی در دانشگاه ها پلمپ می شدند و هیات های نظارت دانشگاه ها حکم به انحلال انجمن های اسلامی می دادند، از مدت ها پیش دچار تعطیلی خود خواسته شده بود.
خبر انحلال جامعه اسلامی در حالی مطرح می شود که بر اساس اساسنامه این تشکل، شرط انحلال نظر مقام ولایت فقیه یا تقاضای کتبی دفاتر جامعه اسلامی می باشد که در حال حاضر دومین مورد از موارد انحلال محقق شده است.
واکنش ها
از آنجائی که خبر احتمال انحلال جامعه اسلامی هنوز به صورت رسمی اعلام نشده و مسئولین این تشکل نیز حاضر به ادای توضیح در این زمینه نیستند، تاکنون واکنشی رسمی در ارتباط با این خبر نشان داده نشده است.