یک ائتلاف مبهم

نویسنده

» تحلیل ال پائیس از رابطه ایران و آمریکا

نورمن بیرن باوم

در نگاه اول، اسراییل و آمریکا در رابطه با برنامه تسلیحات هسته ای ایران هم عقیده و متحد به نظر می رسند. ازنظر رسمی، ایالات متحده نیات جمهوری اسلامی را غیرقابل قبول می داند و حمله نظامی را رد نمی کند. اقدامات مخفی این کشور علیه جمهوری اسلامی همچنان درجریان است. ازنظر متحدان واشنگتن، تشدید تحریم های اقتصادی علیه ایران دیگر در دستور کار نیست. بسیاری از اعضای دولت آمریکا می گویند اسراییل زمانی که می گوید ایران تهدیدی برای بقایش است، مثل آن است که هیچ گونه زرادخانه اتمی دراختیار ندارد. 

کمپین انتخاباتی ریاست جمهوری در هر دو جناح دموکرات و جمهوریخواه نشان از همبستگی شدید با اسراییل داشته است.

حامیان اسراییل نیات ایران را بسیار خطرناک جلوه می دهند و با هر کس که درصدد اتخاذ یک رویکرد مسالمت آمیز برآید سرناسازگاری می گذارند. رییس جمهور بخش قابل توجهی از تأمین بودجه را از شهروندان متمول یهودی به دست می آورد و استراتژی نویسان او امید آن دارند که در انتخابات بعدی بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از رأی یهودیان [در شمال شرقی آمریکا و ایالات ایلی نوی و کالیفرنیا] را به دست آورند.

با این حال، برخی از مقامات عالی رتبه این امکان را دارند که از تردیدهای خود سخن گویند. کاملاً مبرهن است که انتقادات اخیر هیلاری کلینتون نسبت به اسراییل درخصوص حقوق زنان و آزادی های شهروندی می تواند منجر به سانسورهای بیشتر شود. لئون پانتا، وزیر دفاع، خواستار ازسرگیری مذاکرات اسراییل با فلسطین شد. ژنرال مارتین دمپسی، فرمانده جدید نیروهای مسلح، اعلام کرد که مطمئن نیست اسراییل قبل از حمله به ایران نظر واشنگتن را جویا شود. درواقع در محافل خصوصی وزارت اطلاعات و فرماندهان ارتش آمریکا به وضوح تردیدهایی درخصوص توان و همچنین نیت واقعی سران اسراییلی مطرح است. برخی حتی رابطه تل آویو و واشنگتن را زیر سؤال می برند.

اکثر سیاستمداران و مشاوران سیاسی ترجیح می دهند که از ایجاد جنجال بپرهیزند: درواقع منافع ملی اسراییل و آمریکا با یکدیگر همخوانی ندارد. توان انجام اقدامات تلافی جویانه لابی های طرفدار اسراییل، حتی در بخش های دانشگاهی تحت پوشش، همچنان قابل توجه است. بسیاری از سازمان های یهودی در آمریکا انتقاداتی به جانب اسراییل مطرح می سازند تا در میان محافل ضدیهود ایجاد وحشت کنند.  یهودیان در میان تمامی فرقه های نژادی و مذهبی آمریکا جزو موفق ترین ها و خوشبخت ترین ها هستند و در مقایسه با دیگر گروه ها از موقعیت اجتماعی فوق العاده ای برخوردارند.

جامعه یهودیان چند دسته شده و به نظر می رسد که دیگر از دولت فعلی اسراییل حمایت نمی کند. مواضع جوامع یهودیان آمریکا در مورد اسراییل کاملاً متفاوت است. بسیاری از آنها جدا از وابستگی یا علاقه به دولت یهود، در وهله اول به عنوان شهروند آمریکایی محسوب می شوند. نگرانی های سیاسی آنها در مورد ایالات متحده بیشتر روی مسایل اقتصادی و اجتماعی متمرکز است.

بنابراین عدم مدارای فزاینده در میان بسیاری از آمریکایی های طرفدار اسراییل به خوبی نشان از تردیدهای آشکار درباره امکان حفظ موضع برتر در مباحثات رسمی این کشور است. اساس نقطه اتکای آن روی یک ائتلاف عجیب استوار شده: ابتدا پروتستان های اصولگرا را می بینیم که اشتیاق شان در حمایت از اسراییل به تفسیری از کتاب مقدس بستگی دارد. آنها معتقدند که بازگشت یهودیان به سرزمین موعود به معنی قریب الوقوع بودن “ظهور دوم مسیح” و “روز رستاخیز” و همچنین ناپدید شدن یهودیان است.

رییس جمهور آمریکا اکنون از سیاست رویارویی علیه ایران به سیاست خودداری نسبت به ایران تغییر موضع داده است. درحقیقت، منتقدان او این اتهام را به او وارد می کنند که بسیار دنباله روی سیاست گذاران اسراییلی است. البته این تغییر رویکرد چندان آشکار نیست، ولی شاید مطرح کردن موضوع حمله به ایران توسط رییس جمهور، به اطرافیان او امکان آزادی بیان بیشتر در قبال این موضوع بخشیده است.

برخی از محافل دولت آمریکا طرفدار اعمال و تشدید تحریم ها علیه ایران اند، ولی برخی دیگر محدودتر عمل می کنند. این موضوع که ایران دارای تسلیحات هسته ای است هنوز نهایی نشده. ولی مشخص است که هرگونه حمله ای به این کشور بی شک دارای عواقبی جدی و غیرقابل پیش بینی خواهد بود. بی شک سخنان کینه توزانه بسیاری در کنگره و اظهارات جنگ طلبانه و درعین حال احمقانه نامزدهای جمهوری خواه ریاست جمهوری نمایانگر افکار عمومی و عقیده عموم دولتمردان در ایالات متحده نیست. اکنون زمان بسیار مناسبی برای کشورهای اروپایی است تا راه و شیوه خود را نسبت به ایران پیش گیرند. رییس جمهور باراک اوباما اخیراً از دولت جمهوری اسلامی خواست تا هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی را بازگرداند. یکی از کشورهای اروپایی که دنباله روی سیاست های آمریکا نیست می تواند به عنوان میانجی عمل کند و پلی میان ایران و جهان غرب ایجاد نماید. ولی این اقدامات با حمایت بی قید و شرط از آمریکا و سیاست هایش که روز به روز نیز ویرانگرتر ظاهر می شود عملی نخواهد شد.

منبع: ال پائیس، ۱۹ دسامبر