خدیجه مقدم فعال جنبش زنان و کمپین یک میلیون امضا پس از 14 روز بازداشت در زندان اوین و تفهیم اتهامی که به دلیل ”قصد دیدوبازدید از خانواده زندانیان” و همچنین “شرکت در یک تجمع اعتراضی نسبت به کشتار مردم غزه از سوی اسرائیل” بود، شب گذشته از زندان آزاد شد.
خدیجه مقدم که در کمیته مادران کمپین یک میلیون امضا و نیز گروه مادران صلح عضو است، روز گذشته 20 میلیون تومان قرار وثیقه برای اتهام جدید و 50 میلیون تومان قرار کفالت را برای اتهام اخلال در نظم عمومی در روز ششم فروردین، برای آزادی خود گرو گذاشت.
او در روز ششم فروردین به همراه یازده تن از فعلان دیگر جنبش زنان ( از کمپین یک میلیون امضا و مادران صلح) در حالی بازداشت شد که سایر بازداشت شدگان در روز 9 فروردین آزاد شدند، اما او و محبوبه کرمی، با این سخن دادیار امنیت که چون سابقه کیفری دارند باید بمانند، مهمان نوروزی زندان اوین شدند.
اتهامی که به همه این زنان وارد شده بود اخلال در نظم عمومی عنوان شد. اما در آخرین روزی که قرار بود مقدم و کرمی آزاد شوند، وی را به این دلیل که اتهام جدیدی باید به او تفهیم شود، دوباره راهی زندان کردند. اتهامی که در روز هجدهم فروردین به او تفهیم شد تمرد از دستور پلیس در مقابل سفارت فلسطین بود و از سویی محبوبه کرمی آزاد شد تا یک روز بعد، یعنی 19 فروردین (دیروز)عزادار از دست دادن مادر بیمارش شود که در بیمارستان، سرطان را به امید دیدن فرزندش پس می زد.
اتهام جدیدی که به خدیجه مقدم وارد شده است، مربوط است به تجمع اعتراض آمیری که گروه مادران صلح در مقابل سفارت فلسطین برگزار کرده بودند تا صدای اعتراض خود را نسبت به حمله نیروهای اسرائیلی به مردم بی دفاع غزه و کشتار زنان و کودکان فلسطینی بلند کرده و به گوش دیگران برسانند. اما این تجمع نیز با وجود اینکه با سیاستهای کلی جمهوری اسلامی در تضاد نیست، اما باعث واکنش برخی از نیروهای لباس شخصی و ایجاد مزاحمت از سوی آنان برای برگزار کنندگان آن مراسم و در نهایت دخالت پلیس و درگیری بین برخی از حاضران شد.
مقدم به دلیل شرکت در این مراسم متهم به تمرد از دستور پلیس و اخلال در نظم عمومی شده است. روز گذشته و دقایقی پس از آزادی این زن فعال مدنی که سابقه سالها فعالیت در حوزه های مختلفی چون صلح، محیط زیست، حقوق زنان و کودکان دارد، کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران با انتشار بیانیه ای ضمن استقبال از آزادی این دو فعال زن، تاکید کرده است که اتهامی که به آنها وارد شده بی اساس است و از قوه قضائیه ایران خواسته است که موجبات رد این اتهامها را فراهم کند.
دو زن
خدیجه مقدم بازداشت نوروزی خودرا اینگونه روایت می کند: “در اولین روزهای بهار 1387 به قصد عیددیدنی با خانواده ی سوگوار زهرا بنی یعقوب عازم منزل ایشان بودیم که بدون هیچ دلیل موجهی به همراه 11 نفر از دوستان بازداشت شده و به زندان اوین منتقل شدیم.“
در زندان اوین اما برای او فرصت دیدار با عالیه اقدام دوست یکی از فعالین جنبش زنان که از تاریخ 12 بهمن 1387 به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریف شرکت در اجتماع غیرقانونی در این زندان به سر می برد تا دوران محکومیت سه ساله ی خود را سپری کند، برخورد کرد؛ اولین زندانی زنی است که به دلیل درخواست تغییر قوانین تبعیض امیز با حکم محکومیت قطعی به زندان رفته است. و خانم مقدم از او می گوید و اینکه عالیه اقدام دوست که در سالهای دهه شصت نیز سالهایی از عمر خود را در بند گذرانده “زنی قوی، مصمم و پرانرژی” است که “بی شک فضای زندان را متحول خواهد کرد”.
خدیجه مقدم در آغاز گفتگوی خود با عالیه اقدام دوست در بند نسوان زندان اوین که در تارنمای “تغییر برای برابری” منتشر شده است می گوید: “او در این روزها ان چنان از ما در زندان پذیرایی کرده است که گویی مهمان وی در منزل پدری اش در فومن هستیم.“
