حملات اصولگرایان به محمود احمدینژاد، هر روز بهانههای جدیدی پیدا میکند: حامیان سابق رییس جمهور، به دلایل مختلف از او گله دارند؛ سخناناش در مدح چاوز و رفتارش در ونزوئلا تا عملکرد هشت سالهاش و سخنانش برای مبارزه با فساد اقتصادی.
همزمان با حملات اصولگرایان، حامیان محمود احمدینژاد نیز نگرانی خود را از حجم و محتوای انتقادهایی که از رییس دولت میشود، ابراز داشته و نوشتهاند که با ادامه این اوضاع، بعید نیست که روزی احمدینژاد سر از زندان اوین در آورد.
حسن ممدحی، از اعضای مجلس خبرگان، در گفتوگویی با اشاره به اینکه بزرگترین مشکل امروز کشور “سومدیریت” است، گفته: “رئیس جمهور و اعضای دولت مانور میدهند که اوضاع اقتصادی مردم خوب است ولی ما میبینیم که مشکلات به مردم فشار آورده است و زندگی را سخت کرده است. برای مردم کاری نکردهاند. قیمتها را بالا میبرند و بعد مقداری آن را پایین میآورند و مدعی میشوند که قیمتها را پایین آوردیم. این مسئولان خجالت نمیکشند که اینقدر با دروغگویی های خود، مردم را مسخره میکنند… تحریمها و کج اندیشیهای داخلی زمینه ساز بعضی مشکلات در کشور شده است اما بزرگترین مشکل امروز ما سومدیریتهاست و دولتمردان میتوانند مشکلات را حل کنند”.
همزمان با انتقادها از وضعیت اقتصادی کشور، سخنان احمدینژاد پیرامون مرگ هوگو چاوز همچنان با انتقادهای اصولگرایان روبهروست. احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان، در خطبههای جمعه، با اشاره به اهدای مدال درجه یک فرهنگ به اسنفدیار رحیممشایی، گفته است: “رجعت یک نشان دولتی نیست که افراد بخواهند آن را بر سینه افراد بچسبانند. بر فرض که چاوز خیلی خوب، مردم دار و به لحاظ سیاسی با ما هماهنگ اما او یک غیر مسلمان است”.
جنتی همچنین با انتقاد از احمدینژاد گفته است: “ای کاش پیش از اینکه بخواهند چنین حرفی بزنند چهار کلام درس میخواندند و یک چیزی یاد میگرفتند سپس این موضوعات را مطرح میکردند”.
اشاره احمد جنتبی به پیام و سخنان محمود احمدینژاد پیرامون هوگو چاوز است. پس از مرگ چاوز، هیات دولت یک روزعزای عمومی در ایران اعلام کرد. احمدینژاد سپس در پیامی چاوز را چنین توصیف کرد: “تردید ندارم که او باز خواهد گشت و به همراه صالحان و حضرت مسیح و تنها باقیمانده از نسل پاکان، انسان کامل، خواهد آمد و جامعه بشری را در استقرار صلح و عدالت کامل و مهربانی و کمال یاری خواهد کرد.” وی همچنین پس از ورود به ونزوئلا نیز اینگونه درباره رییسجمهور فقید این کشور سخن گفت: “خدای متعال، حضرت مسیح و انسان کامل، یار ملت ها خواهند بود و اینها حقایقی است که چاوز عمیقا به آنها ایمان داشت.”
احمدینژاد همچنین در جلسه هیات دولت گفته بود که چاوز یک انسان موحد بود، اما فرصت نکرد این مساله را اعلام کند. وی همچنین چاوز را اینگونه توصیف کرده بود: “با روحیه یک بسیجی مخلص تمام عیار و حزب اللهی و عاشق مردم بود”.
اعلام عزای عمومی و پیام احمدینژاد با واکنش تند اصولگرایان مواجه شده بود. آنها ضمن انتقاد از احمدینژاد، از او خواسته بودند که درباره مسایل دینی اظهارنظر نکند.
محمد یزدی، رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و رییس اسبق قوه قضاییه، در واکنش به پیام احمدینژاد چنین سخن گفته بود: “ایشان نصیحت مشفقانه داریم که در مدت باقی مانده آرامش را حفظ کرده و از بیان مسائل اختلافی خودداری کنید، بپذیرید که اطلاعات دینی لازم را ندارید و اگر لازم بود، بپرسید. شما درباره رجعت که یکی از اصول مسلم شیعه است چقدر مطالعه کردید. وقتی درباره یک مطلب حساس و قابل بحث که اطلاعات شما درباره آن کافی نیست در این شرایط کشور اظهار نظر میکنید موجب میشود که حساسیتهایی به وجود بیاید.”
علاوه بر چاوز، شعارهای احمدینژاد پیرامون مبارزه با فساد اقتصادی نیز موجب انتقاد اصولگرایان شده است. حسین فدایی، دبیرکل جمعیت ایثارگران، با اشاره به اینکه “احمدی نژاد به تعداد انگشتان دست در جلسات ستاد مبارزه با مفاسد شرکت نکرد”، گفته است: “در مصداقهای پروندهها مشاهده میشود که از نواحی مستقیم و غیرمستقیم حمایتهایی وجود دارد. بعد کسی که فریاد میزند مدعی پرچمداری مبارزه با مفاسد اقتصادی است و لباس ساده می پوشد و حتی غذای خود را از منزل میآورد، اهمیتی برای جابجا شدن میلیاردها تومان قائل نمیشود… آقای احمدینژاد در سخنرانی عمومی گفت هر کس با نزدیکان و معاونان من برخورد کند، انگار با من برخورد کرده و این اشخاص خط قرمز من هستند. یعنی برای عدهای حاشیه امن درست کردند”.
برخی نزدیکان احمدینژاد در سالهای گذشته از سوی اصولگرایان متهم به فساد مالی شدند. محمدرضا رحیمی، معاون اول، در پرونده شرکت بیمه، متهم است. براساس گفتههای مطصفی پورمحمدی، رییس سازمان بازرسی کل کشور، رسیدگی به اتهامهای محمدرضا رحیمی این پرونده، به دستور رهبر جمهوری اسلامی متوقف شده است. در پرونده فساد سه هزار میلیارد تومانی، علاوه بر عدهای از مدیران دولتی، نام اسفندیار رحیممشایی نیز مطرح شد. پیش از این نیز درباره ثروت صادق محصولی و نحوه به دست آوردن آن از سوی اصولگرایان، سوالهایی مطرح شده بود.
همه این حملات اما با واکنش حامانی محمود احمدینژاد مواجه شده است. مجتبی دانشطلب، از جوانان اصولگرای حامی احمدینژاد، در مطلبی در وبلاگ خود، با اشاره به اینکه “جریانی که میخواهد احمدینژاد را حذف کند از حرکت نمیایستد. توصیههای رهبری هم در ارادهشان تأثیری ندارد و به جای اینکه نصایح ایشان «به نفع وحدت» استفاده شود بیشتر «به زیان دولت» مورد بهره برداری قرار میگیرد تا چالش هر روز عمیقتر شود. این جریان با افت و خیزهای مقطعی ادامه پیدا میکند اما دورنمای آن (حذف احمدینژاد) تغییری نمیکند. اصولگرایان حزبی بیشتر از دو ـ سه سال نتوانستند با دولت همراهی نسبی داشته باشند و دست راستیهایشان (محافظه کاران) حتی در انتخابات ۸۸ هم رقیب احمدینژاد را به او ترجیح دادند”، نوشته است: “ظاهرا حذف احمدینژاد از میانههای سال ۸۸ جدی شد، جایی که محافظه کاران به این فکر افتادند که «مزاحمت فتنه» را، که میرفت همه نظام را تهدید کند و موقعیت آنها را هم به خطر بیاندازد، به وسیله حذف احمدینژاد مرتفع کنند. استیضاح احمدینژاد و گرفتن حکم عدم کفایت او خیالی بود که از همان زمان در ذهن برخی از اصولگرایان شکل گرفت و با نشانههای آشکاری خودش را نمایان کرد… مجلس نهم به دنبال بهانه میگردد تا دایره را بر دولت تنگتر کند و همانطور که الهام میگوید مرتب به اسم قانون به دولت شلیک میشود… همه اینها وقتی تکمیل میشود که صدا و سیما هم به میدان میآید و با تغییر نگاه به احمدینژاد و با بهره بردن از آشفتگیهای اقتصادی گزارشهایی با جهت گیری کاملا منفی تهیه و نصیحتهای کنایه آمیز خبرنگاران واحد مرکزی خبر نیز به امری متداول تبدیل میشود… کار دولت از نظر مخالفانش تمام است، بنابراین تلاش میکنند زمینهای پیش بیاید که قبل از انتخابات رئیس جمهور را استیضاح کنند و اگر موفق نشدند حتی یک روز قبل از اتمام دولت هم غنیمت است. احمدینژاد نباید با سلام و صلوات از قدرت کنار برود و حتی اگر این اتفاق هم بیافتد کینه نسبت به او به حدی هست که اجازه ندهند مخالف خوانیهایش بدون تاوان بماند. به خصوص اگر دولت آینده گفتمانی متضاد داشته باشد اتهام سازی و تشکیل پرونده سادهترین شکل این تلافی جویی خواهد بود و اگر تحول خاصی اتفاق نیافتد میتوان از همین حالا هم احمدینژاد را در زندان اوین دید”.