عقب نشینی رحمانی فضلی، وزیر کشور، درارتباط با ماجرای “پول های کثیف”،از یک سوجناح اعتدالگرا و اصلاح طلب جمهوری اسلامی را به واکنش واداشته و از دیگرسو اصولگرایان و دلواپسان را طلبکار کرده است.
به همین دلیل دیروز سایت ها و روزنامه های هر دو جناح مملو اظهار نظر ها و یادداشت های انتقادی به وزیر کشور بود که با دو محور متفاوت منتشر شده بودند. سایت ها و چهره های اعتدال گرا و اصلاح طلب، رحمانی فضلی را به نداشتن شجاعت متهم می کرده و راست گرایان و دلواپسان از لزوم به دادگاه کشاندن وی به خاطر “دادن خوراک به بیگانگان”سخن گفته و او را بازی خورده اصلاح طلبان معرفی کرده اند.
تند ترین انتقاد اصولگرایان در روزنامه کیهان مطرح شد؛این روزنامه با گزینش تیتر درشت “بازی کثیف با پولهای کثیف تازهترین رسوایی مدعیان اصلاحات”، در این باره چنین نوشت: “برخلاف جوسازی گسترده رسانهای در دو ماه اخیر توسط روزنامههای زنجیرهای مدعی اصلاحطلبی در داخل کشور و رسانههای معاند نظام در خارج از کشور، رحمانی فضلی در جلسه مذکور اعلام کرد که اظهارات وی درخصوص پولهای کثیف صرفا یک هشدار بوده است. موضوعی که باعث سرخوردگی و عصبانیت شدید رسانههای جنجالساز شد.وزیر کشور که حتی یک برگ سند برای ادعای خود به همراه نداشت، به بیاساس بودن ادعای پولهای کثیف اعتراف و رسما از نمایندگان عذرخواهی کرد.حال سوالی که در افکار عمومی شکل میگیرد این است که چرا مدعیان اصلاحات که کارنامهای پر و پیمان از ارتباط با مفسدان اقتصادی و بهرهگیری از پولهای مشکوک و کثیف دارند، در ماههای اخیر همصدا با رسانههای معاند نظام در خارج از کشور، موضوع پولهای کثیف را در بوق و کرنا کردند؟”
این روزنامه افزوده: “داستان پولهای کثیف و بازی با منافع ملی اتفاق جدیدی نیست و با نزدیک شدن به انتخابات مجلس در پایان امسال، میتوان پیشبینی کرد رسانههای زنجیرهای باز هم چنین سازهایی برای رسیدن حامیان مالی خود به صندلیهای سبز بهارستان کوک کنند. نگاهی به سوابق روزنامههای زنجیرهای چه در بعد اقتصادی و چه سیاسی نشان میدهد پایان داستان پولهای کثیف، پایان دستهای آلوده و قلمهای مسموم نیست. راز پولهای کثیف را انتشار قارچ گونه برخی مطبوعات در ایام نزدیک به انتخابات و ارتباط وثیق آنها با برخی محافل قدرت و ثروت جست. آش این وابستگی گاهی چنان شور میشود که به یکی از این روزنامهها لقب روزنامه خاندانِ… داده شده است!یکی از عوارض آشکار و ادامهدار نفوذ پولهای کثیف به رسانههای زنجیرهای را میتوان در فرار آنها به خارج از کشور و پناهندگی به سرویسهای جاسوسی بیگانه مشاهده کرد که آخرین مورد از آن همین چندی پیش رخ داد. کافی است نگاهی به سوابق قلم بهدستان رسانههای بیگانه و ضدانقلاب انداخته شود. کدام یک از آنها پیش از فرار در مطبوعات زنجیرهای مشغول شفافسازی نبوده اند؟! راز شباهت این دو اردوگاه در بازی کثیف با پولهای کثیف، در همین نکته نهفته است”.
انتقادات اصولگرایان تنها به اصلاح طلبان محدود نمانده و به وزیر کشور دولت حسن روحانی نیز تسری یافته؛تاجایی که روزنامه خراسان در شماره دیروز خود خواستار برخورد قضایی با وی شده است.
این روزنامه اصولگرا نوشته: “اگر ادعای پول های کثیف را یک رسانه مطرح می کرد چه تاوانی باید می پرداخت؟ آیا در مظان اتهام تشویش اذهان عمومی قرار نمی گرفت؟ برآورد هزینه این ادعا آن هم از زبان یک مسئول مرتبط به انتخابات نگران کننده است. چطور ممکن است با یک عذرخواهی پرونده این جنجال خاتمه پیدا کند؟ مخاطب این بند دستگاه قضایی است. این ادعا و این ماجرا باید با رعایت قانون و البته با جدیت دنبال شود و وزیر محترم نسبت به این ادعا و عواقب آن در عدلیه پاسخگو باشند”.
در مقابل، روزنامه آفتاب یزد در گزارش اصلی خود با عنوان “آقای روحانی! وزیر شجاع می خواهیم”، خواستار برکناری رحمانی فضلی به خاطر ترس از دلواپسان شده و نوشته است: “گویا زیاد خوش بین بودیم. وزیرکشور با آنچه در مجلس و بحث پول های کثیف گفت و رسانه ها را متهم کرد به تحریف حرف هایش بی اختیار ما را به یاد روزهایی انداخت که لغو سخنرانی های برخی افراد شاخص در دانشگاه و شهرها و انفعال وزارت کشور، ما را به هراس انداخته بود، به یاد همان روزهایی که انتصاب فرمانداران و برخی استانداران این موضوع را تداعی می کرد که مبادا رویکردها و اعمال فشارهای تندروها و همگامی وزیر با آن سیل، تداوم بیابد. حال با تسلیم شدن چند باره وزیر کشور و این باردر بحث پول های کثیف، هراسی دیگر بر دل داریم. حال سوال این است که با تداوم این روند، اگر فردا روزی، گروهی، سخنرانی کسی را قطع کنند یا حتی قبل از حرف هایش، آن سخنرانی را لغو کنند و یا بخواهند همان بلایی که بر سر علی مطهری در شیراز آمد را بر سرش بیاورند وزارت کشور بازهم سکوت خواهد کرد؟ یا اینبار شجاعانه می ایستد و تا آخرش پای حرفهایی می ایستد که هیچ رسانه ای توان به انحراف کشیدنش را ندارد؟ و وزارت کشور با توجه به آنچه که گذشت، با ادامه این رویه می تواند نوید روزهای خوب برای این وزارتخانه بدهد؟ یا بازهم هراسی است بر دل ما، که آیا این وزارتخانه میتواند برنامه های آتی خود را بدون عقبنشینی انجام دهد؟”
این روزنامه افزوده: “وزیر کشور همینی است که تا الان نشان داده است و نباید انتظار حرکت انقلابی از او داشت، تعلقاتش نسبت به جریان خاصی است وباید طوری رفتار کند که از مجلس کنونی یا آینده در صورت انتخاب مجدد بتواند بیشترین رای اعتماد را کسب کندنوع سلوک سیاسی ایشان اینگونه نیست که بتواند با کسی درگیر شود. حداقلش آن است که ایشان زمانی که رئیس دیوان محاسبات کل کشور بود میتوانست با تخلفات حوزه های مختلف برخی نمایندگان و یا پرونده آقای مرتضوی برخورد کند بنابراین شاکله ایشان طوری نیست که بخواهد با کسی رودررو شود. پیداست عدم تمایل وزیر کشور به وارد شدن به بحث های پیچیده ای که او را با طیف دلواپس رو دردرو می کند مسبوق به سابقه است”.
علی مطهری هم در یک نشست دانشجویی در اینباره گفته است: “ایشان آمد و گفت منظور من این نبوده و رسانهها بد منعکس کردند. نظر شخصی من این است که آقای رحمانی فضلی نخواست برخی واقعیات را بیان کند و اگر شجاعت به خرج میداد و مساله را سربسته بیان میکرد بهتر بود تا حالت دوگانگی به وجود بیاید”.
صادق زیبا کلام، از فعالین حامی دولت هم در اینباره گفته:“متاسفانه مسئولان ما وقتی می فهمند اظهاراتشان تند و صریح شده بلافاصله عقبنشینی میکنند و توپ را در زمین رسانهها میاندازند و میگویند حرفهای ما تحریف شده است. البته اگرچه ما از این رفتارها در مسئولانمان زیاد دیده ایم اما از فرد اصولگرایی که مدعی پایبندی به اصول و موازین است انتظار نداریم اینقدر سریع عقبنشینی کند آن هم درخصوص موضوعی که از سوی وزیر دادگستری هم مطرح شده است”.
ادامه حملات دو جناح به رحمانی فضلی موجب شد تا وزارت کشور نیز با انتشار اطلاعیه ای چنین به میدان بیاید : “چنانچه متن سخنان ایشان[رحمانی فضلی] با دقت و انصاف مرور شود، ایشان پس از تاکید بر مواضع اصولی خود و مواردی که تاکنون بیان داشتهاند، اینگونه اظهار نمودند «به بنده پیشنهاد میکنند که من بگویم، اگر دوستان از صحبتهای من به دلیل انعکاس بد نشریات و روزنامهها، سوء استفاده شده است؛ من از شما عذرخواهی کنم از طرف آنها». حال قضاوت را به عهده مخاطبان قرار میدهیم”.
گفتنی ست، باوجود انتشار این اطلاعیه، دعوا در سایت های دو جناح کماکان داغ است و فعالان سیاسی یا کاندیداهای احتمالی انتخابات،به آن واکنش نشان می دهند.